I MISS U รักครั้งสุดท้ายของยัยแก้มใส
เขียนโดย 
อมยิ้มสีแก้ว
วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.12 น.
แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 19.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) หลงรักกับคำสัญญา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันได้หลงรักเขาหัวปักหัวปำ
คนบ้าอะไรหล่อชะมัดคอยดูนะฉันจะต้องครอบครองหัวใจเขา
ไม่มีอุปสรรคใดๆทำให้ฉันยอมยกเขาให้กับใครหรอกนะ
ความรักฉันจะมอบให้กับนายคนเดียว
ฉันจะไม่ยอมให้ผู้หญิงคนไหนแย่งนายไปจากฉัน
คนที่จะครอบครองหัวใจนายคือฉัน
“มีน”
จำชื่อนี้ไว้ฉันจะไม่ยอมยกเขาให้กับใครทั้งนั้น!!
เชิญติดตามชมค่ะ
บทนำ
หลงรักกับคำสัญญา
ภายใต้แสงจันทร์กับดวงดาวที่ส่องแสงระยิบระยับแวววาวบนนภาแลดูอบอุ่นยิ่งนักดวง
ดาวน้อยๆนับพันล้านส่องแสงเจิดจรัสยามวิกาลทำให้ฉันต้องมองมันทุกคืน
ไม่ว่าจะคืนไหนฉันก็ไม่มีเบื่อดวงดาวนับพันล้านนี้ทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นอย่างไม่เคยเป็นมา
ก่อนเลยละ
“อบอุ่นเหลือเกิน” ฉันว่าก่อนจะเคลิ้มแล้วหลับไปตื่นมาอีกทีก็รุ่งเช้าแล้ว ไม่รอช้าให้
นาฬิกาปลุกฉันตื่นขึ้นอาบน้ำแต่งตัวทันที
“ไปก่อนนะค่ะคุณพ่อคุณแม่” ฉันพูดกับคุณพ่อคุณแม่ที่อยู่ในรูปตอนนี้พวกท่านทั้ง
สองอยู่บนสวรรค์แล้วละ เพราะอุบัติเหตุเมื่อห้าปีก่อน
ฉันเดินไปโรงเรียนเหมือนทุกวันวันนี้ฉันรู้สึกมีความสุขยังไงชอบกล อาจจะมีเรื่องดีๆก็ได้
“อรุณสวัสดิ์มีน” ทันทีที่ฉันเดินมานั่งที่โต๊ะประจำแก้มเพื่อนสนิทฉันก็ทักทันที แก้มเป็น
เพื่อนกับฉันมาตั้งแต่อนุบาลพวกเราอยู่ด้วยกันมาตลอด (^_^)
“อรุณสวัสดิ์แก้ม” ฉันว่าพลางฉีกยิ้มหวานให้แก้มจนเธอยิ้มตอบ >, < มิตรไมตรี
พักพลางวัน...ฉันแก้มพลอยแอนนี่และแตงโมมาหยุดยืนหน้าโรงอาหารที่นักเรียนพลุก
พล่าน
“ทานไรดีอ๊ะวันนี้” แตงโมพูดขึ้นก่อนจะหันหน้ามามองพวกเรา
“ก๋วยเตี๋ยวดีมะ” แก้มเอ่ยทุกคนพยักหน้ารับพร้อมกันก่อนจะเดินเข้าไปในตัวโรงอาหาร
ทุกคนมานั่งประจำที่รับประทานก๋วยเตี๋ยวกันอย่างเอร็ดอร่อยแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเสียงกรี๊ด
กร๊าดดังขึ้น
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!
“อ๊ะ...เสียงอะไรหรอ” ฉันถามเอียงคอน่ารักทำให้ทุกคนพากันขำกันยกใหญ่แต่ก็ต้อง
หันไปสนใจเสียงนั้นต่อ เฮ้อ -__-
“ไปดูกันเถอะ” แอนนี่รีบวิ่งนำไปแล้วแก้มพลอยและแตงโมก็...วิ่งตามไป
“ตามมาสิมีนอยู่คนเดียวมันอันตรายนะ” พลอยหันมาพูดกับฉัน ฉันรีรอรีบเดินตามไป
ทันที ผู้หญิงมุงเต็มไปหมดเสียงกรี๊ดซะจนพยายมได้ยินหมดแล้ว โอ๊ย!!
แก้มดึงฉันให้ไปอยู่ด้านหน้าก็พบ...ร่างผู้ชายคนหนึ่ง ดวงตาคมสีเข้ม รูปร่างสูงโปร่งปาน
นายแบบ ผิวขาวดั่งหิมะจนผู้หญิงบางคนยังอายยกเว้นฉัน ฉันเป็นคนผิวขาวยิ่งกว่าเผือก
-__- ดูดีแบบหนุ่มจีนไม่ก็ลูกครึ่งญี่ปุ่น จมูกโด่งเรียวสวย หน้าก็เรียวยาวรูปไข่
“อ๊ะ...นั้น...นั้นรุ่นพี่กันต์นิ หล่อเป็นบ้า” แอนนี่ว่าพลางกรี๊ดกร๊าดระริกระรี้ =__=
“ใช่ๆ...หล่ออ๊ะ” ยัยแก้มหน้าแดงร้อนผ่าวไปถึงใบดูก่อนจะ...กรี๊ดกร๊าด
“พลอยเธอคงไม่...” ฉันหันไปพูดกับพลอยคนเดียวที่ไม่แสดงปฏิกิริยาตอบสนองใดๆต่อ
คนชื่อ กันต์แต่ยังไม่ทันพูดจบ...
“กรี๊ด!!!!!!!!!!!” เสียงกรี๊ดราวคนนับพันก็ไม่ปานยัยพลอยมันเอาเสียงมาจากไหนเนี้ย
ฉันเดินออกมาจากโรงอาหารมานั่งสูดอากาศหลังตึกที่ไม่ค่อยมีใครผ่านมาซักเท่าไหร่
อากาศที่นี้ดีมากเลยละบริสุทธิ์กลิ่นของดอกไม้นานาชนิดก็ทำให้เคลิ้ม (เผอิญโรงเรียน
ฉันมันระดับเศรษฐี)
ฉันมาหยุดยืนใต้ต้นซากุระต้นเดียวของโรงเรียนที่โคล้นมาจากญี่ปุ่นก่อนจะนอนอย่าง
สบายใจ
“ยัยบ้ามาแย่งที่ฉันได้ไง” เสียงทุ่มตวาดลั่นฉันถึงกับสะดุ้งหันไปตามเสียงนั้น O__O
คนคนนั้นคนที่ชื่อกันต์นี้ โอ้...บ๊ะเจ้า หล่อเป็นบ้า
“ฉันหล่อเกินไงน้ำลายไหลเลย หึๆ” เขาว่าหัวเราะในลำคอฉันรีบเช็ดน้ำลายทันที -///-
“ฉันชอบนาย” คำคำหนึ่งที่ได้หลุดออกจากปากของฉันทำให้เขาเบิกตากว้างด้วยความ
ตกใจ
“หะ...อะไรนะ” กันต์ถามซ้ำอีกรอบคิ้วหน้าขมวดกันจนผูกเป็นโบว์ได้เลย
“ฉันชอบนาย...ฉันจะมีนายแค่คนเดียว...ฉันสัญญา” ว่าแล้วก็กระโจนเข้าไปเกาะแขน
ซ้ายของเขาแสดงความเป็นเจ้าของทันที
สวัสดีค่ะรีดเดอร์ผู้น่ารักขอฝากนิยายเรื่องแรกของบีไว้ในอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นด้วยนะค่ะ
ถ้าไม่ชอบอย่างไรก็บอกบีเลยนะค่ะ ติชมกันตามสบายค่า
นามปากกา : อมยิ้มสีแก้ว
ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
