พันธนาการหัวใจ

 

 

 

 

 

 

“อืมม”ฟางลืมตาตื่นมาในตอนเช้า ก็พบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดคนที่เธอคิดว่าเค้าจากเธอไปไกล

แสนไกล อ้อมกอดคนที่เธอรัก พี่ป๊อปปี้

 

 

ฟางลุกขึ้นนั่งเพื่อมองหน้าป๊อปปี้ชัดๆ ใบหน้าที่หลับตอนนี้ แม้จะมีบาดแผลจากสะเก็ตระเบิดก็ไม่ได้

ทำให้เสน่ห์ของผู้ชายคนนี้ลดน้อยลงเลย ฟางมองไล่ไปถึงแผลตามตัวและตามแขนและมือของ

ป๊อปปี้ แผลเป็นทางยาวที่ดูน่ากลัวสำหรับใครๆ แต่สำหรับเธอ ถ้าคนตรงหน้าคือคนที่รักสุดหัวใจ ต่อ

ให้เค้าจะเป็นยังไง เธอก็ไม่กลัว

 

 

“อืออออ ฟางงง”ป๊อปปี้รู้สึกตัว เมื่อถูกคนตัวเล็กเอาหน้ามาเกยกับแผงอกตัวเอง ป๊อปปี้มองฟางที่

เอาหน้าเกยแผงอกเขาแล้วเอามือลูบไปตามแผลเป็นที่น่ากลัวพวกนั้น

 

 

“ไม่กลัวหรอ”ป๊อปปี้ถามขึ้น

 

 

“ไม่ค่ะ แผลพวกนี้พี่ป๊อปได้มาเพราะช่วยฟาง ฟางจะกลัวคนที่ช่วยฟางทำไมคะ”ฟางพูกแล้วซุกใน

แผงอกนั่น จนป๊อปปี้ต้องกอดร่างบางไว้แนบลำตัว

 

 

“แต่ฟางจะรัก รักเค้าให้มากกว่าเดิม และจะรักเค้าทุกๆวันเลย”ฟางพูดก่อนจะกอดป๊อปปี้แน่น ป๊อปปี้

ยิ้มกับท่าทางขี้อ้อนของคนตัวเล็ก

 

 

“โดนเมียกอดแบบนี้ คนที่ไม่ได้กอดเมียนานๆ มันก็อดใจไม่ไหวนะฟางง”ป๊อปปี้พูดอย่างเจ้าเล่ห์

ฟางรีบเงยหน้ามองคนตัวสูงทันที

 

 

“แล้วไม่คิดว่าฟางจะไม่คิดถึงพี่หรอ”ฟางพูดแล้วย่นจมูกใส่ ป๊อปปี้เห็นจึงโน้มตัวมาจูบฟางทันที

 

 

“’งั้นขออีกรอบละกันนะครับ”ป๊อปปี้พูดจบก็ก้มลงจูบฟางอีกครั้งก่อนจะเริ่มซุกไซร้ไปตามซอกคอ

ขาวของฟางจนฟางต้องโอบรอบคอป๊อปปี้ไว้ ก่อนจะเริ่มบรรเลงเพลงรักออกมาอีกครั้งนึง

 

 

 

 

“คุณแม่คะๆ”เฟย์วิ่งอย่างรีบร้อนลงมาจากชั้นบน

 

“มีอะไรหรอเฟย์ดูท่าทางรีบร้อนนะลูก”แม่ถามด้วยความแปลกใจ

 

“พี่ฟางค่ะ พี่ฟางหายไปจากห้อง”เฟย์พูด

 

“ฟางออกไปเดินเล่นรึเปล่าลูก”แม่พูดตอนนั้นเองเขื่นและน้องปาล์มก็เดินเข้ามา

 

“พี่เขื่อนคะ พาน้องปาล์มไปเดินเล่นกันแค่2คนหรอคะ”เฟย์ถาม

 

 

“ใช่จ้ะ มีอะไรหรอ”เขื่อนแปลกใจ

 

“ก็พี่ฟางน่ะสิคะ หายไปจากห้อง เฟย์กับคุณแม่คิดว่าพี่ฟางอาจจะไปเดินเล่น”เฟย์พูด

 

“ไม่เห็นนะ เพราะพี่กับปาล์มไปเดินเล่นมาก็ไม่ห็นฟางเลย”เขื่นพูด

 

“แล้วฟางไปไหนล่ะ พี่เริ่มใจคอไม่ดีแล้วนะ”แม่เริ่มร้อนใจ

 

 

“เมื่อวานตอนพี่ฟางตื่นมา เค้าบอกว่าพี่ป๊อปเป็นคนมาช่วยฟางไว้ค่ะ”เฟย์พูด

 

“ละตอนสายก็ออกไปข้างนอกแล้วบอกจะไปตามหานาฬิกาของป๊อปปี้ที่หล่นหายไป แต่กลับมาก็

ยังไม่เจอ”เขื่อนพูด

 

“แล้วยิ่งยัยฟางคิดถึงป๊อปปี้มากด้วย แม่กลัวว่าฟางจะเผลอทำอะไรไป”แม่ฟางกังวล

 

“งั้นเราออกตามหาพี่ฟางกันเถอะค่ะ”เฟย์พูดก่อนทุกคนจะออกตามหาฟางกัน

 

 

 

 

 

 

“ตื่นได้แล้ว มันจะเที่ยงแล้วนะฟาง”ป๊อปปี้ปลุกฟางที่ยังนอนขดตัวในผ้าห่มหลังจากผ่านบทรักตอน

เช้าไปหมาดๆ

 

 

“ก็มันเพลียนิ ขอนอนอีกหน่อยได้มั้ยคะ”ฟางพูดป๊อปปี้ลูบหัวฟางอย่างอ่อนโยน

 

 

“ไม่ได้ค่ะ ไปอาบน้ำก่อน”ป๊อปปี้สั่ง ฟางจึงลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ห้องน้ำ ป๊อปปี้แทบกลืนน้ำลายที่คน

ตัวเล็กไม่คิดจะใส่อะไรคลุมตัวเองเลยรึไง นี่กะจะยั่วเขาอีกรอบใช่ม้ะ

 

 

“อ๊ะ”ป๊อปปี้เมื่อพลิกผ้าห่มออกมาเพื่อจะลุกขึ้นก็ต้องเจ็บที่ขา แผลจากการถูกสะเก็ตระเบิดตอนนั้น

ป๊อปปี้มองขาตัวเองี่เป็นแผลยาวแล้วนิ่ง หน้าตาก็น่าเกลียดมีแผลเต็มตัว แล้วยังมาขาเป๋อีก วันนี้ฟาง

อาจจะบอกว่ารักเขา แล้ววันต่อไปฟางอาจจะเบื่อที่ต้องมารักกับคนน่าเกลียดแบบนี้ได้สินะ

 

 

 

หมับ

 

 

 

“บอกให้เค้าไปอาบน้ำแล้วตัวเองก็มานั่งแบบนี้ ใช้ได้ที่ไหน”ฟางอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็แอบย่องมา

ทางด้านหลังแล้วกอดป๊อปปี้ไว้ ก่อนจะสังเกตแผลที่ขา ที่เป็นแผลยาวไปถึงเท้า นี่สินะที่ทำให้พี่

ป๊อปปี้เดินกะเผลก

 

 

“ไหนขอนางพยาบาลดูแผลหน่อยซิ”ฟางอ้อมมานั่งตรงข้ามป๊อปปี้ที่นั่งอยู่บนเตียง ดีนะที่ป๊อปปี้ใส่

ผ้าขนหนูแล้วไม่งั้นล่ะ ตายๆ

 

 

“ได้ยินมาว่าคนงานเค้าจะพาไปหาหมอทำไมไม่ยอมไปหาหมอคะ”ฟางถามป๊อปปี้

 

“พี่คิดว่ารอดตายมาได้แต่ตกอยู่ในสภาพนี้มันก็ตายทั้งเป็นอยู่ดี สู้ปล่อยให้พี่ตายไปช้าๆซะดี

กว่า”ป๊อปปี้พูด ฟางเงยหน้าสบตาชายคนรัก ก่อนจะกอดป๊อปปี้ไว้

 

 

“ถ้าพี่ตายฟางบอกแล้วไง มันก็เหมือนทำให้ฟางตายทั้งเป็นอยู่ดี ไม่เอานะ”ฟางพูด

 

 

“แต่พี่เป็นแบบนี้ วันนี้ฟางอาจจะบอกรักพี่ แล้ววันต่อไปฟางอาจจะไม่รักพี่แล้วก็ได้”ป๊อปปี้พูด ฟาง

ถอนกอดป๊อปปี้แล้วจูบป๊อปปี้อย่างอ่อนโยน

 

 

“ฟางเลือกรักพี่ไปแล้ว ฟางบอกแล้วไง ฟางรักพี่ป๊อป ไม่ว่าพี่ป๊อปจะเป็นยังไงฟางก็รัก”ฟางถอนจูบ

ป๊อปปี้แล้วพูด ก่อนจะเอาหน้าผากแตะกับหน้าผากป๊อปปี้อย่างแผ่วเบา

 

 

“เดี๋ยวฟางอาบน้ำให้พี่ละกันนะวันนี้”ฟางพูดก่อนจะดึงป๊อปปี้ขึ้น ป๊อปปี้ที่ขากะเผลกอยู่ก็เอามือเกาะ

เอวฟางไว้

 

“จะดีหรอ”ป๊อปปี้หน้าแดง

 

 

“ทีตอนฟางป่วยพี่ยังอาบน้ำให้ฟางเลย อย่าคิดนะว่าฟางไม่รู้”ฟางพูดก่อนจะพยุงป๊อปปี้ไปอาบน้ำ

ในห้องน้ำ แต่ห้องน้ำดันเป็นแบบตักอาบ ฟางจึงจับป๊อปปี้นั่งเก้าอี้ตัวเล็กๆแล้วจัดการตักน้ำราดทั่วตัว

ชายหนุ่มก่อนจะถูสบู่ให้ป๊อปปี้ มือเล็กๆที่ไล้ตามแผงอก แผ่นหลังและรอยแผลทำเอาป๊อปปี้ใจเต้น

รัวกับสัมผัสของภรรยาสุดที่รัก

 

 

“หนวดก็ขึ้นไม่ยอมโกน ผมก็ยาว นี่กะจะเลี้ยงเป็นหนุ่มเซอร์รึไงคะ”ฟางพูดขณะที่บอกให้ป๊อปปี้

หลับตาเพื่อตัวเองจะได้สระผมให้ป๊อปปี้

 

 

“แหม ก็มาอยู่เกาะ มันเลยไม่จำเป็นต้องดูแลอะไรมากมายนี่จ้ะ”ป๊อปปี้ที่หลับตาให้ฟางสระผมให้ก็

ยิ้ม

 

 

“เอาละค่ะ เสร็จแล้ว เดี๋ยวแต่งตัวเสร็จฟางจะจับโกนหนวดเลย อะไรเนี่ยไม่ยอมโกนหนวด”ฟางดุ

ก่อนจะพยุงป๊อปปี้ออกมาจากห้องน้ำ

 

 

“คร้าบ แม่”ป๊อปปี้พูด

 

“เรียกใหม่ นี่เมียไม่ใช่แม่”ฟางดุ

 

 

“จ้า เมียดุจังเลย”ป๊อปปี้ยังแซวไม่เลิก ฟางจัดการแต่งตัวให้ป๊อปปี้ก่อนพยุงชายหนุ่มมานั่งที่เก้าอี้

ยาวด้านนอกห้องนอนก่อนจะจัดการเอาอุปกรณ์โกนหนวดมาโกนให้ป๊อปปี้โดยให้ชายหนุ่มนอนหนุน

ตักเธอ ฟางโกนหนวดให้ป๊อปปี้อย่างเบามือ จนหนวดที่กำลังขึ้นของชายหนุ่มตอนนี้กลับมาเกลี้ยง

เกลาเหมือนเดิม

 

 

“เท่านี้ก็หล่อเหมือนเดิมแล้ว”ฟางที่ซับหน้าให้ป๊อปปี้ก่อนจะพูด ป๊อปปี้ยิ้มก่อนที่ฟางจะก้มลงจูบ

ป๊อปปี้

 

 

 

“ไม่เจอกัน2-3เดือนเดี๋ยวนี้ปากหวาน ขี้อ้อนขึ้นนะเรา”ป๊อปปี้พูดพลางเอามือเล่นกับปอยผมที่หล่น

มาของฟาง

 

 

 

“สงสัยน้องปาล์มอยากจะมีน้องมั้ง”ฟางพูดยิ้มๆ ทำเอาป๊อปปี้หน้าแดง

 

 

“พูดแบบนี้รู้ตัวรึเปล่าว่าจะเจอดี”ป๊อปปี้พูดพลางเอามือ2ข้างมาจับแก้มฟางไว้

 

 

“ก็ฟางไม่อยากเสียคนที่ฟางรักไปไหนอีกแล้วนิ ฟางอยากอยู่กับคนที่ฟางรักตลอดไป”ฟางพูดแล้ว

สบตากับป๊อปปี้ก่อนจะก้มลงจูบป๊อปปี้อีกครั้ง ไม่รู้ว่าฟางจูบป๊อปปี้ไปแล้วกี่ครั้ง แต่มันคือสิ่งที่หายไป

มันก็ควรจะได้รับการชดเชย

 

 

 

 

 

“หาจนทั่วแล้วทำไมยังไม่เจออีก”คนงานถามกันขณะที่ช่วยตามหาฟางจนทั่วทั้งฟาร์มและบ้านคน

งาน

 

 

“แล้วมันเหลือที่ไหนล่ะบนเกาะนี้ที่เรายังไม่ได้ไป”แม่ฟางพูด

 

“เดี๋ยวก่อนนะ วันนี้ไอ้คลื่นมาทำงานมั้ย”คนงานคนหนึ่งพูด

 

“ไม่จ้ะน้า ชั้นไม่เห็นตั้งแต่เช้าแล้ว”คนงานอีกคนพูด ทุกคนมองหน้ากัน

 

“มันก็คงเหลือที่สุดท้ายแล้วล่ะคุณที่เรายังไม่ได้ไป”คนงานหันไปพูดกับแม่ฟาง

 

“แล้วมันที่ไหนล่ะ”แม่ฟางถาม

 

“บ้านไอ้คลื่นที่อยู่ท้ายเกาะครับ”คนงานพูดจบก็พาแม่ฟาง เฟย์ เขื่อนและน้องปาล์มเดินไปที่บ้าน

ของนายคลื่นทันที

 

 

 

ปังๆ

 

 

“ไอ้คลื่น เปิดประตู คุณหนูฟางอยู่กับเอ็งที่นี่รึเปล่า”คนงานเคาะประตูเรียก ทำให้ป๊อปปี้ต้องลุกขึ้น

จากตักฟางแล้วกะเผลกไปเอาผ้ามาคลุมฟางรีบคว้าผ้าไว้

 

 

“ฟางปล่อย”ป๊อปปี้พูด

 

 

“จะคลุมอีกทำไมล่ะคะ เอามาให้ฟาง”ฟางพูดก่อนจะดึงผ้าคลุมมาไว้กับตัวเองป๊อปปี้จึงเดินไปเปิด

ประตู

 

 

 

“คุณหนู ไอ้คลื่นมึงหลอกคุณหนูมาใช่มั้ย”คนงานชายตกใจก็รีบต่อยป๊อปปี้ล้มลง

 

 

“อย่านะ เค้าไม่ได้หลอกฟางมา ฟางมาหาเค้าเอง”ฟางรีบเข้าไปกอดป๊อปปี้แน่น

 

 

“คุณหนู ไอ้คลื่น”คนงานต่างตกใจ ทำให้เฟย์ แม่ฟาง เขื่อน น้องปาล์มรีบเดินเข้าไปในบ้านทันที

 

 

“เห้ย ไอ้ป๊อปปี้”ทุกคนต่างตกใจที่เห็นป๊อปปี้

 

อยากเห็นมุมหวานๆของป๊อปฟาง อัฟให้แล้วนะจ้ะ อย่าลืมเม้นกับโหวตล่ะ