พันธนาการหัวใจ

 

 

 

 

“พี่ป๊อปปี้”ฟางลืมตาตื่นมาก็ตกใจ นี่เธอฝันไปหรอเนี่ย ทำไมมันเหมือนจริงแบบนี้ ฟางมองไปรอบๆ

ตัว พบว่าเธอนอนอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง

 

 

“พี่ฟาง ฟื้นแล้วหรอ”เฟย์เดินเข้ามาพร้อมกับเขื่อนก็ทักขึ้น

 

“นี่พี่เป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น”ฟางหันไปถามน้องสาวทันที

 

“พี่ฟางเป็นลม สลบไปตั้งหลายวันน่ะ”เฟย์พูด

 

“เนี่ย สงสัยอาจเกิดจากสภาวะเครียดน่ะ ทั้งเครียดสะสม ละไหนจะเป็นอาการที่พึ่งหายจากโดนยา

กล่อมประสาทอีก พักผ่อนให้มากๆนะ”เขื่อนพูดแล้วยิ้ม

 

 

“แล้ว เอ่อ คุณพ่อล่ะ”ฟางถามถึงพ่อของตัวเอง

 

“เอ่อ คือ”เฟย์อึกอัก

 

“บอกมาเถอะ ต่อให้เค้าจะเลวร้ายมากแค่ไหน เค้าก็คือพ่อของเรา”ฟางพูดแล้วยิ้มอย่างเศร้าๆ เธอ

ไม่โกรธ ที่พ่อของเธอจะทำกับเธอแบบนั้น

 

“แรงระเบิดในเรือ ทำให้คุณพ่อโดนระเบิดไปเต็มๆ เสียชีวิตในทันที ตอนนี้ศพอยู่ที่สุสาน พึ่งทำพิธี

เสร็จเมื่อเช้านี้”เฟย์พูดก่อนน้ำตาจะไหลออกมา

 

 

“ฮือ คุณพ่อ”ฟางร้องไห้ออกมา เฟย์จึงเข้าไปกอดพี่สาว

 

“พี่ฟาง ไม่เป็นไรนะ ฮือ”เฟย์กอดปลอบพี่สาวก่อนจะร้องไห้ออกมาด้วยกัน

 

 

“แล้วพี่ป๊อปปี้ล่ะ”ฟางรีบถามถึงป๊อปปี้

 

 

“ฮัลโหลค่ะแม่ เฟย์อยู่กับพี่ฟางค่ะ ค่”เฟย์ไม่ตอบ รับโทรศัพท์แม่แล้วเดินออกไป เขื่อนจึงบอกให้

ฟางนอนพักเพราะตัวเองมีเคสด่วน ฟางมองอาการแปลกๆของคนทั้ง2แต่ก็ไม่พูดอะไร

 

 

“พี่ป๊อป พี่อยู่ไหนคะ”ฟางพูดก่อนจะหลับตาลง

 

 

 

 

“เดี๋ยววันนี้ก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วนะ เนี่ย เจ้าปาล์มนะ บ่นคิดถึงลูกทุกวันเลย หนูกลับไป

ปาล์มต้องดีแน่ๆที่เห็นหนูน่ะ”แม่ฟางพูดพลางเก็บของให้ลูกสาว

 

 

“แล้วพี่ป๊อปปี้ไปไหนคะ ฟางไม่เห็นมาหาฟางที่โรงพยาบาลเลย”ฟางถาม

 

 

“เดี๋ยวกลับไปถึงบ้านก่อนละกันนะลูก”แม่ฟางไม่ตอบ แล้วยิ้ม ก่อนจะพาฟางนั่งรถเข็นแล้วเข็นมาที่

รถเพื่อให้เพื่อกลับบ้าน

 

 

ที่บ้านสวน

 

 

“แม่ฟาง ปาล์มคิดถึงแม่ฟางจัง”ปาล์มวิ่งไปกอดแม่ทันที

 

 

“โถ ปาล์ม แม่ขอโทษนะลูก ไม่ต้องเหงาอยู่บ้านคนเดียวแล้วนะ เดี๋ยวคุณแม่จะอยู่กับน้องปาล์ม

ตลอดไปเลยนะครับ”ฟางพูดแล้วยิ้ม ก่อนจะเดินไปเล่นกับลูกชายให้หายคิดถึง ก่อนพาลูกชายขึ้น

ไปนอนกลางวันชั้นบน แล้วตัวเองก็ลงมาชั้นล่าง พบว่าแก้วและโทโมะมาเยี่ยมเธอด้วย

 

 

“อ้าว แก้ว โทโมะ เป็นยังไงบ้าง”ฟางถาม

 

“แก้วไมม่เป็นไรค่ะสบายดี แต่พี่โทโมะน่ะสิคะกลับมาถึงฝั่งพึ่งจะรู้ว่าตัวเองถูกยิงถากๆที่ไหล่”แก้ว

พูด

 

 

“เอาน่า ไม่เป็นอะไรมากก็ดีละไง”โทโมะพูด

 

“แหม นี่ดีนะคะ ที่ขับเรือได้อยู่ ดูแทบไม่ออกเลยว่าถูกยิง”ฟางหัวเราะนึกถึงเหตุการณ์วันนั้น

 

“แหม ก็มันตกใจนินา”โทโมะยิ้ม ก่อนฟางจะชะงัก แล้วนิ่งคิดไป ทำเอาทุกคนในบ้านนิ่งเพราะเริ่ม

รู้ตัวแล้วว่าฟางเริ่มสงสัย

 

 

 

“จริงสิ พี่ป๊อปปี้ไปไหนหรอคะ”ฟางถามทุกคน แต่ทุกคนไม่ตอบฟาง นิ่งเงียบไป

 

 

 

“ทุกคนกำลังปิดบังอะไรฟางอยู่รึเปล่า”ฟางถามอีกครั้ง ก่อนจะหันไปมองหน้าเฟย์ เฟย์หลบตาแล้ว

เบือนหน้าหนี ก่อนจะปิดปากไม่ให้ตัวเองร้องไห้ออกมา

 

 

“โทโมะบอกฟางได้มั้ย ว่าพี่ป๊อปปี้อยู่ที่ไหน เป็นยังไงบ้าง”ฟางหันไปถามโทโมะ โทโมะอึกอัก ไม่

ยอมตอบ

 

 

“ทุกคนคะ ทุกคนกำลังปิดบังอะไรฟางรึเปล่า ทำไมเวลาฟางถามถึงพี่ป๊อปปี้แล้วทุกคนไม่ตอบ ชอบ

เปลี่ยนเรื่องอยู่ตลอด มันต้องมีอะไรแน่ๆ”ฟางพูด ทุกคนนิ่งเงียบ จนฟางรู้สึกอึดอัด

 

 

 

“ทุกคนบอกฟางมานะ พี่ป๊อปปี้อยู่ที่ไหน”ฟางเริ่มอารมณ์เสีย ถามเสียงดังขึ้น จนแม่ฟางต้องลุกมา

แตะตัวฟาง

 

 

“ฟางใจเย็นๆสิลูก”แม่ฟางพูด

 

 

“คุณแม่คะ นี่ไม่มีใครบอกฟางว่าพี่ป๊อปปี้อยู่ไหน ไม่ยอมบอกแบบนี้จะให้ฟางเย็นได้ยังไงคะ”ฟาง

เริ่มโวยวาย

 

“งั้นฟางทำใจดีๆแล้วฟังแม่นะลูก”แม่ฟางพูด ก่อนจะนิ่งซักพักก่อนจะหายใจเข้าลึกๆ

 

 

 

“ป๊อปปี้ ตายแล้ว”แม่ฟางพูด ทำเอาคนตัวเล็กอึ้ง ก่อนน้ำตาจะไหลออกมา

 

 

 

“ไม่จริง ทุกคนล้อเล่นใช่มั้ย พี่ป๊อปปี้ต้องไม่ตายสิ ไม่จริง”ฟางพูดก่อนจะปาดน้ำตาพูดออกมา ไม่

ชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน ก่อนสติทุกอย่างจะดับวูบไป

 

 

 

“ฟางๆ”โทโมะที่อยู่ใกล้ฟางที่สุดประคองฟางที่เป็นลมล้มไปทันที

 

 

 

 

“ฟาง ไม่เป็นไรนะฟาง”แก้วเมื่อเห็นฟางฟื้นแล้วก็เข้ามาประคองแล้วถามฟางด้วยความเป็นห่วง

 

“ไม่ริงใช่มั้ย เรื่องเมื่อกี้”ฟางถามแก้วก่อนน้ำตาจะไหลอีกครั้ง

 

 

“ฟาง คือทำใจดีๆนะ ตอนที่เรือลำนั้นโดนรับเบิดพ่อฟางโดนระเบิดกระแทกเสียชีวิต แรงอัดทำให้

เรือเหลือไม่มีชิ้นดีทางตำรวจน้ำตามหาศพของป๊อปปี้กับแคทจนทั่วพบแค่ศพแคท แต่ป๊อปปี้ ตำรวจ

คาดว่าน้ำคงจะซัดไปให้จมหายไปกับทะเล”แก้วพูด ฟางกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ร้องไห้ออกมาอีกครั้ง

 

 

 

“ทำไม ทำไมต้องเป็นแบบนี้”ฟางร้องออกมาแก้วและเฟย์ต้องเข้ามาปลอบ

 

 

 

“ทำใจดีๆไว้นะ พี่ฟาง พี่ฟางต้องเข้มแข็ง เพื่อน้องปาล์ม อย่างน้อยเค้าก็คือเลือดเนื้อของพี่กับพี่ป๊อ

ปนะ”เฟย์ปลอบฟางจนฟางหยุดร้องไห้ก่อนจะหลับไปอีกครั้ง แก้วมองฟางแล้วเศร้า ก่อนจะเดินออก

มาจากห้องก็พบโทโมะนั่งอยู่

 

 

“ถ้าวันนั้น พี่ไม่ขับเรือออกมา ป๊อปปี้มันคงไม่โดนพ่อฟางแทง แล้วหลบระเบิดทัน”โทโมะพูดเสียง

เครียด

 

 

“ไม่ใช่ความผิดพี่นะคะ ที่พี่ทำ แก้วรู้ เพราะพี่ไม่อยากให้ฟางเป็นอะไร เลยต้องขับเรือออกมา มันก็

ถูกแล้วที่เราต้องทำ”แก้วปลอบใจ

 

“แต่พี่สงสารฟาง ฟางเจอเรื่องร้ายๆมามากพอแล้ว ทำไมเธอต้องเจออะไรแบบนี้อีก”โทโมะพูด

 

“แต่อย่างน้อยฟางก็รู้แล้วนะคะว่า ในชีวิตนี้ฟางเจอรักแท้แล้ว รักที่ไม่มีการหลอกลวง และเค้าก็รัก

ฟางมาก”แก้วพูด ก่อนจะเศร้าลงไป แล้วเธอล่ะ เขาไม่เคยบอกรักเธอเลย สุดท้ายคงทำได้เป็นแค่

เพียงพี่น้องละสินะ

 

 

 

“กลับบ้านกันมั้ย”โทโมะถาม

 

“แล้วพี่ไม่อยู่ดูอาการฟางหรอคะ”แก้วถาม

 

 

“เรื่องของฟางทำให้พี่คิดว่า บางทีคนเราถ้าอยากจะทำอะไรก็ให้รีบทำ จะได้มีเวลาใช้ชีวิตกับคน

ที่รักมากที่สุด เพราะไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้เราจะเป็นยังไง”โทโมะพูด ก่อนจะเดินไปจูงมือแก้วเดินออกมา

 

 

“พี่โทโมะ”แก้วพูด

 

“ไปเที่ยวบ้านสวนกันนะ ไปเล่นชิงช้าเป็นเพื่อนเจ้าชายหน่อยได้มั้ยเจ้าหญิง”โทโมะพูดแล้วสบตา

แก้ว

 

“พี่โทโมะ”แก้วดีใจโผเข้ากอดโทโมะแน่น

 

 

 

 

 

“อิ่มแล้วหรอลูก”แม่ฟางทักเมื่อเห็นฟางทานข้าวได้2-3คำก็วางช้อน

 

 

“ค่ะ เดี๋ยวฟางขอตัวออกไปเดินเล่นก่อนนะคะ”ฟางพูดก่อนจะเดินออกมาจากบ้าน แล้วมอง

บรรยากาศรอบๆในสวน

 

 

 

“คืนนี้ท้องฟ้ามีแต่ดาวเต็มไปหมดเลยนะคะพี่ป๊อป”ฟางพูดออกมา

 

 

 

“ฟางคิดถึงพี่จัง”ฟางพูดแล้วหันไปมองกระถางกุหลาบที่ตอนคบกันป๊อปปี้ชอบให้ดอกกุหลาบเธอ

ทำให้ฟางต้องขอแม่ให้เพาะกุหลาบไว้ที่บ้านสวน

 

 

 

“คุณแม่เคยบอกฟางว่า เวลาคนเราตายไป เค้าจะไปอยู่เป็นดวงดาวบนฟ้า เฝ้ามองคนที่เค้ารักอยู่ไม่

ใกล้ไม่ไกล”ฟางพูดพลางกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล

 

 

 

“แล้วพี่ล่ะคะ พี่อยู่บนดาวดวงไหนของท้องฟ้าในคืนนี้”ฟางแหงนมองท้องฟ้าแล้วพูด

 

 

 

 

“ฟางกับลูกคิดถึงพี่มากเลยนะ”ฟางพูดก่อนจะร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

 

“เฟย์บ้านริมทะเล ตกแต่งเสร็จรึยังหรอลูก”แม่ฟางพูดถึงบ้านริมทะเลที่พ่อเธอแอบซื้อไว้ ที่ตอนนี้

แม่ให้ช่างไปซ่อมแซมและดูแลอยู่

 

 

“ใกล้เสร็จแล้วค่ะแม่ แม่อยากไปดูหรอคะ”เฟย์ถาม

 

“เปล่าหรอกจ้ะ แม่ว่า บางทีพาฟางเค้าเปลี่ยนบรรยากาศบ้างน่ะ”แม่พูดพลางมองไปที่หน้าต่างที่

เห็นลูกสาวร้องไห้ อีกแล้ว เป็นแบบนี้ทุกคืน

 

“บางทีเฟย์ก็เห็นแด้วยกับแม่นะคะ พาพี่ฟางไปเปลี่ยนบรรยากาศ เผื่อสภาพจิตใจอาจจะดีขึ้นมา

บ้าง”เฟย์พูดเห็นด้วยกับแม่ พี่ป๊อปปี้จะรู้มั้ยนะ ว่าคนทางนี้เค้าเสียใจนอนร้องไห้ทุกคืน

 

พี่ป๊อปปี้ ฮืออออ อยากรู้ว่าฟางจะอยู่ยังไงเวลาที่ไม่มีป๊อปปี้แล้วก็เม้นกับโหวตเยอะๆนะจ้ะ