พันธนาการหัวใจ

 

 

 

 

“อือ เฟย์ไม่เป็นไร เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะไปหาแม่ใหม่ก็ได้ ฝากบอกแม่ด้วยนะว่าพี่รักแม่นะคะ จ้า

บาย”ฟางวางสายเฟย์อีกครั้งหลังจากโทรบอกว่า ไปนอนค้างที่โรงพยาบาลไม่ได้แล้ว เพราะดึกเกิน

ไป แถมตอนนี้ก็ครึ้มฟ้าครึ้มฝนเหมือนฝนจะตก ฟางเดินออกจากห้องมาหลังจากอาบน้ำเสร็จแล้ว

 

 

“นี่พึ่ง1ทุ่มเอง หายไปไหนกันหมดนะ”ฟางเดินออกมามองหาคนใช้ในบ้าน พ่อ หรือยัยแคทนั่น

หายไปไหนหมด

 

 

 

“พี่เอายาให้มันกินแล้วหรอ”ป๊อปปี้พูดขึ้นที่สวน ทำให้ฟางชะงัก เสียงป๊อปปี้นิ ฟางรีบเข้าไปแอบฟัง

ใกล้ๆ

 

“ความจริง ไม่ใช่แค่ทำวันนี้หรอก ใส่มาตั้งนานแล้วล่ะ ไม่งั้นมันไม่ป่วยเจ็บออดแอดๆง่ายแบบนี้

หรอก”แคทเยาะ

 

“ไหนพี่บอกจะแค่ทำให้มันหมดตัว พี่กะจะฆ่าเลยหรอ”ป๊อปปี้ตกใจ

 

“ทีมันฆ่าพ่อแม่เราล่ะป๊อป ถึงมันจะไม่ได้ฆ่าเอง แต่มันเป็นต้นเหตุให้พ่อกับแม่เราต้องตาย แล้วยัง

ส่งคนมาฆ่าเรา2พี่น้องอีก มันสมควรแล้วที่ต้องตาย”แคทพูด ฟางที่แอบฟังอึ้ง นี่ป๊อปปี้กับแคท ไม่

ได้เป็นชู้กัน แต่คือพี่น้องกัน!

 

 

 

“คุณพ่อ”ฟางนีกถึงพ่อของเธอ ก่อนจะวิ่งขึ้นไปบนห้องนอนของพ่อเธอ พบว่าพ่อของเธอนอนหลับ

อยู่

 

“พ่อขา พ่อ”ฟางพยายามเรียกพ่อของเอให้ตื่น

 

“มีอะไรหรอฟาง พ่อไม่ค่อยสบาย ไว้คุยพรุ่งนี้นะ”พ่อฟางพูด

 

“ไม่ได้ค่พ่อ งั้นพ่อมากับฟาง ฟางจะพาพ่อออกไปจากที่นี่”ฟางพูดจบก็ดึงพ่อเธอให้ลงจากเตียง

 

 

ตุบ

 

 

“ทำไมพ่อรู้สึกเพลียๆนะ”พ่อฟางบ่นกับตัวเองที่ล้มลงไป

 

“เดี๋ยวฟางช่วยค่ะ”ฟางพูดจบก็พยุงพ่อเธอออกมาจากห้องแล้วต้องอึ้งเมื่อพบว่า ป๊อปปี้กับแคทอยู่

ที่หน้าห้องแล้ว

 

“แคท ป๊อปปี้ มาทำอะไรกันน่ะ”พ่อฟางถามอย่างสงสัย แคทเดินมากระชากฟางจากการพยุงพ่อ

เธอ

 

 

เพี้ยะ

 

 

“แคท ทำอะไรน่ะ”พ่อฟางที่ล้มลงไปตกใจเมื่อเห็นลูกตัวเองถูกตบจนหน้าหัน

 

“นังเด็กบ้าแส่มากนะ ชั้นกะไว้อยู่แล้วว่าแกต้องรู้อะไรเยอะเกินไปจริงๆ”แคทว่าฟาง

 

 

“รู้ รู้อะไร”พ่อฟางยังไม่เข้าใจ

 

“พ่อคะ คือยัยนี่คิดจะทำร้ายพ่อ”ฟางพูดไม่ทันจบก็ถูกแคทตบไปอีกครั้ง จนครั้งนี้เลือดกลบปาก

ฟาง

 

“ฟาง ลูก นี่แคททำเกินไปแล้วนะ”พ่อฟางตกใจก่อนจะหันไปว่าแคท

 

“เกินหรอคะ แคทว่ามันยังน้อยไปกับสิ่งที่คุณทำกับพวกแคทเลย”แคทพูด

 

 

“พูดอะไรชั้นไม่เข้าใจ”พ่อฟางพูด

 

“เหอะ เอาเป็นว่ากะจะจัดการกับคุณแค่คนเดียว แต่นี่ได้ตัวพ่วงมาด้วยอีกคน สงสัย คงจะปล่อยไว้

ไม่ได้แล้วล่ะ”แคทหันไปมองฟาง

 

 

“อย่าทำอะไรลูกชั้นนะ”พ่อฟางพูด

 

“แหม รักจังเลยนะคะ ลูกที่ทำเรื่องอับอายขายหน้าให้เนี่ย ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ แคทจะทำให้นัง

ฟางมันตายตามไปดูแลคุณแน่ๆ”แคทพูดก่อนจะสั่งให้ป๊อปปี้จับตัวพ่อฟางไว้

 

 

“อย่าทำอะไรพ่อนะ”ฟางวิ่งไปตบแคทจนหน้าหัน

 

 

“อีนี่ยุ่งมากนะมึง ออกมาได้แล้วจินนี่”แคทว่าก่อนจะบอกให้จินนี่มาหาตัวเองแล้วล๊อคฟางไว้

 

“ตกใจล่ะสินังฟาง จำได้มั้ย คู่ขาของป๊อปปี้น้องชั้นที่แกเจอที่คอนโดเมื่อ3ปีก่อนไงล่ะเป็นคนของ

พวกชั้นเองล่ะที่ร่วมมือทำลายแกเมื่อ3ปีก่อน”แคทเยาะ

 

 

“นี่3ปีก่อน พวกแกเป็นคนทำลายลูกชั้นงั้นหรอ”พ่อฟางอึ้งเมื่อรู้ความจริง

 

“ใช่ พวกชั้นเอง และตอนนี้พวกชั้นกำลังจะทวงทุกอย่างของจิระคุณคืนมาจากพวกแกที่โกงไปยัง

ไงล่ะ”แคทแผดเสียงว่าพ่อฟาง

 

 

“พวกแก”พ่อฟางแค้น

 

 

“ป๊อป ล๊อคมันไว้แน่นๆนะ”แคทสั่งน้องชายก่อนจะหยิบยาขวดนึงออกมา แล้วจับกรอกปากพ่อฟาง

ทันที

 

 

“พ่ออ ไม่นะ”ฟางดิ้นจะไปหาพ่อ ก่อนจะศอกใส่ท้องจินนี่แล้ววิ่งไปผลักแคท

 

“โอ๊ย ฤทธิ์เยอะนักนะมึง ป๊อปดูพ่อมันไว้เดี๋ยวพี่มา”พูดจบแคทก็ลากฟางมากับจินนี่ ก่อนจะโยน

ฟางเข้าไปในห้องนอนเธอเอง

 

 

“ปล่อยชั้น ชั้นจะไปหาพ่อ พวกเธอเอาอะไรให้พ่อชั้นกินน่ะ”ฟางโวยวาย

 

“หุบปาก เดี๋ยวแกก็จะโดนเหมือนพ่อแกเองล่ะไม่ต้องกลัว”แคทว่า ก่อนจะจับฟางล๊อคตัวไว้ จินนี่

เห็นดังนั้นก็เดินมาตบฟางทันที

 

 

เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ

 

 

 

“ตบชั้น3ทีที่คอนโดป๊อป จำได้มั้ยล่ะ”จินนี่สะใจ

 

 

เพี้ยะ

 

 

“นี่ถือว่าแกแส่ไม่เข้าเรื่อง”จินนี่พูด

 

 

เพี้ยะ เพี้ยะ

 

 

“โอ๊ะ ไม่มีอะไรความแค้นส่วนตัวเลยแถมให้”จินนี่พูดอย่างสะใจ ก่อนที่แคทจะปล่อยฟางร่วงลงกับ

พื้น จินนี่ก็เดินเอาเชือกมามัดฟางไว้

 

 

“พวกแกอย่าทำอะไรพ่อชั้นนะ”ฟางพูดออกมาอย่างยากลำบาก

 

“ห่วงตัวแกเองก่อนเถอะ ยังไงแกก็โดนเหมือนพ่อแกแน่นังฟาง ชั้นขอไปจัดการกับพ่อแกก่อนละ

กัน555 สมน้ำหน้า”แคทพูดก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อมกับจินนี่ที่จัดการเอาเทปกาวปิดปาก

ฟางเสร็จพอดี พวกเค้าจะทำอะไรพ่อเธอน่ะ ฟางร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว

 

 

 

หลายสิบนาทีต่อมา

 

 

 

แอ้ดด

 

 

ฟางลืมตาขึ้นมองว่าใครเปิดประตูเข้ามาในห้อง เมื่อพบว่าเป็นป๊อปปี้ ก็พยายามขยับตัวหนีด้วยความ

กลัว

 

 

“โดนมัดขนาดหนียังจะคิดหนีอีกหรอห้ะ”ป๊อปปี้ตะคอกฟาง ก่อนจะเดินไปล๊อคประตูห้องแล้วเดินมา

ประจันหน้ากับฟาง ฟางส่ายหน้าเชิงขอร้องว่าอย่าทำอะไรเธอเลย

 

“ชั้นจะให้โอกาสเธอพูดเวลาอยู่กับชั้นนะ เพราะถ้าอยู่กับพี่แคทเธอไม่มีวันได้พูดหรอก”ป๊อปปี้พูด

ก่อนจะเปิดเทปกาวออกมา

 

 

ถุย

 

 

“พวกคุณมันเลว มันชั่ว ไม่ใช่คน”ฟางว่าแล้วร้องไห้ออกมา

 

“นี่ยังเบาไปกับสิ่งที่พ่อเธอทำ”ป๊อปปี้พูดพลางเอามือเช็ดน้ำลายที่ฟางถุยมาเมื่อกี้

 

 

“ทำร้ายคนที่ไม่มีทางสู้ เลว เลวที่สุด คุณจะต้องตกนรกหมกไหม้ กรรมจะตามสนองพวก คะ อื้อ

อ”ฟางว่าป๊อปปี้ต่อ ป๊อปปี้จึงรวบตัวฟางไปจูบปิดปากฟางไว้ ฟางไม่อยากดิ้นไปไหนเพราะปากฟาง

บวมจากแรงตบเมื่อกี้นี้

 

 

“เคยบอกแล้วไม่ใช่หรอ ถ้าเธอขัดชั้น ชั้นจะจูบเธอ”ป๊อปปี้พูด ฟางพูดไม่ออก ก็ได้แต่ร้องไห้

ป๊อปปี้จึงรวบตัวฟางมาจูบอีกครั้ง

 

 

“เงียบ ถ้ายังร้องอีก ชั้นจะไม่แค่จูบเธอแน่”ป๊อปปี้ขู่ ฟางจึงต้องกลั้นสะอื้นไม่ให้ตัวเองร้องไห้ออก

เสียงมา ป๊อปปี้เป็นฟางไม่ดื้อแล้วก็เดินไปหยิบกล่องปฐมพยาบาลมา แล้วนั่งลงทำแผลให้ฟาง

 

 

“เจ็บ”ฟางเบือนหน้าหนี ป๊อปปี้จึงจับหน้าฟางไว้ ก่อนจะทำแผลให้ฟางต่อจนเสร็จ ก่อนจะมองหน้า

คนตัวเล็กที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา แล้วใช้มือตัวเองเช็ดน้ำตาให้ฟางอย่างอ่อนโยน

 

“อย่าทำอะไรพ่อฟางเลยนะพี่ป๊อป ฟางขอร้อง ที่พี่ทำไปตอนนี้มันไม่ใช่ผลดีกับพี่เลย”ฟางเปลี่ยน

สรรพนามเรียกป๊อปปี้เหมือนกับที่เคยคบกันมาก่อน ขอร้องป๊อปปี้ทั้งน้ำตา ป๊อปปี้มองฟางแล้วนิ่งเขา

รู้ตัวดีว่าที่ทำไปมันผิด

 

 

“ทำไมไม่ไปนอนกับแม่คืนนี้”ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

“ฟางเป็นห่วงพ่อเห็นพ่อไม่ค่อยสบายนิ”ฟางพูดพลางกลั้นสะอื้น

 

 

 

“โถ่ โว่ย ทำไมเธอต้องเป็นลูกของมันด้วยฟาง ทำไม”ป๊อปปี้ปี้ระเบิดอารมณ์ออกมาก่อนจะกอดฟาง

แน่น ฟางเมื่อถูกป๊อปปี้กอดตัวเองไว้ก็ร้องไห้ปล่อยโฮออกมา

 

“พี่ป๊อป พอเถอะนะ อย่าทำแบบนี้เลย ฮืออ”ฟางยังคงขอร้องป๊อปปี้ ทั้งคู่กอดกันนานซักพักก่อน

ป๊อปปี้จะผละออกจากฟางมา

 

“เดี๋ยวชั้นจะบอกให้เขื่อนพาเฟย์และแม่เธอไปรักษาตัวที่อื่น พี่สาวชั้นจะได้ไม่ตามหาแม่เธอเจอ

เธอมีที่อยู่ที่อื่นบ้างมั้ย”ป๊อปปี้ถาม

 

“บ้านสวนแถวชานเมือง ที่นั่นมีป้าทิพย์ป้าของฟางอยู่ เฟย์รู้จักที่นั่นดี”ฟางตอบ ป๊อปปี้รีบส่งไลน์

บอกเขื่อนทันที

 

“ในเมื่อพี่จะทำลายครอบครัวฟางแล้วพี่จะช่วยเหลือพวกฟางอยู่ทำไม”ฟางไม่เข้าใจในสิ่งที่ป๊อปปี้

ทำอยู่

 

“ไม่ต้องถามมาก ชั้นจะไม่ให้พี่สาวชั้นต้องทำบาปกับคนบริสุทธ์ที่ไม่รู้เรื่องเลวๆของพ่อเธอเท่านั้น

เผื่อเค้าจะได้ไม่ต้องเป็นแบบชั้นที่ทำอะไรเลวๆไว้กับเธอ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“พี่ป๊อป ฮืออ”ฟางร้องไห้อีกครั้ง ป๊อปปี้จึงจูบฟางอย่างอ่อนโยน

 

“ชั้นจะไม่ยอมให้พี่แคททำร้ายเธอได้หรอก เชื่อชั้นนะ”ป๊อปปี้พูดจบก็นอนกอดฟางไว้แน่นก่อนจะ

หลับไปด้วยกันโดยไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา2คนอีก

 

 ฟางโดนทำร้ายไปด้วยแบบนี้จะหนีออกไปได้มั้ยน้ออ อย่าลืมเม้นกับโหวตน้าา