สวาทรัก nc
เขียนโดย PF_fangpoppy
วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 08.57 น.
แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 16.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ไม่ต้องห่วงน้องแกนะ ข้าจะทำลายให้ตายคาอกเอง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
แก้วจ๋า !! พี่ชายคุณมาแนะ ผมกลับก่อนนะ หึหึ !! งานนี้มึงได้เห็นน้องมึงคลานมาตายแทบอกกูแน่
สะใจชะมัด และถ้าน้องมึงตาย กูก็จะจองเวรเอาศพมันไปโบกปูน ไม่ให้ได้ผุดได้เกิด และไม่ให้มึงได้เห็นศพเธออีก
เลย ถึงเวลานั้น กูจะเอาฟางสุดที่รักของกูกลับคืนมา !! และตืบมึงให้จมธรณีดิน ในฐานะ ไอ้เพื่อนรัก !!
แก้วเริ่มดิ้นออกจากวงค์แขนของป๊อปปี้มาหาอ้อมอกผมอุ้มแก้วเข้าไปในรถ ก่อนจะเปิดกระจกรถ เพื่อหวังให้ไอ้ป๊อปที่ห่วงน้องสาวของมันกระอักเลือดตายต่อหน้าต่อหน้าตา เมื่อเห็นน้องสาวที่มันรัก พลีกายยอมเป็นเมียผมและวันนี้ผมกะจะให้มันได้ดูวาระสุดท้ายที่น้องมันหายใจและตายคาอกผม แก้วเริ่มปลดเสื้อผ้าของตัวเองและผมออกจนหมด ก่อนจะมอบบทรักและปล่อยน้ำรักให้ผมอย่างสมแค้น พร้อมนอนหลับอยู่คาอกแกร่งของผม ผมสั่งลูกน้องให้หยิบปืนมา พร้อมจ่อที่หัวสวยของแก้วแล้วยิ้มอย่างผู้มีชัยชนะเหนือป๊อปปี้ เพื่อนรัก และทรยศผม โดยการแย่งฟางไป ผมก็จะสนองกลับไปให้โดยการพรากลมหายใจของน้องสาวสุดที่รักของมัน !! ไปตลอดกาล ได้เวลาแล้ว สินะ
โทโมะ // : เตรียมบอกลา ลมหายใจสุดท้ายของน้องแกได้เลยไอ้ป๊อป
ป๊อปปี้ // : ไอ้โมะ !! อย่ายิงแก้วนะ แก้วไม่เกี่ยว อย่านะ !! อย่า !!
ปัง เลือดไหลอาบหัวสวยของแก้วที่ตายแนบอกโทโมะ ก่อนที่รถจะแล่นออกไปและจัดการเอาศพแก้ใส่โลงศพไว้ที่บ้านร้างของเขา ก่อนจะโบกปูนปิดตายประตูบ้านด้วยตนเอง แล้วขับรถออกมา ในขณะที่วิญญาณของแก้วนั้นหลุดรอยออกจากร่างที่น้ำตาไหลเป็นสีเลือด พร้อมเบิกตาโพรง และลมพัดแถวนั้นอย่างกับพายุก่อนที่วิญญาณของแก้วจะนอนอยู่แนบอกโทโมะทำให้ลูกน้องถึงกับตกใจ ในคำพูดของแก้ว
แก้ว // : มึงฆ่ากู มึงทำลายชีวิตกู กูจะขอจองเวรและทำลายมึง และคนรักของมึง พวกมึงด้วย
ลูกน้อง // : นะ นายครับ !! ผะ ผม (หัวตั้งและหางจุกตูด )
โทโมะ // : ไอ้พวกนี้ !! ทำอย่างกับเห็นผีนังแก้ว !! ทำไมมันเจ็บและจุกที่อกจังว่ะ ไปแช่น้ำอุ่นก็คงจะหาย
ผมเปิดน้ำอุ่นแช่ตัวอยู่นานแต่ก็ไม่หาย แถมยังรู้สึกเหมือนวิญญาณของใครสักคนมาลูบที่แผงอก วิญญาณของแก้วยิ้มกริ่มพร้อมคล้องคอตามโทโมะไปทุกที ส่วนทางด้านแก้มก็ร้อนใจและเป็นห่วงพี่สาวอย่างมากจึงรีบบินกลับมาพร้อมเข้าไปพักในห้องนอนของเธอและแก้ว แก้มหยิบรูปถ่ายนั้นขึ้นมากอดและปล่อยน้ำตาอาบสองแก้มจนวิญญาณของแก้วรับรู้และผละจากอกโทโมะ มาปรากฎตัวให้แก้มเห็นในสภาพสวย ๆ
แก้ว // : อย่าร้องไห้ ให้กับการตายของพี่ ยัยแก้ม !! พี่จะฆ่ามัน !! ให้ตายตกไปตามพี่
แก้ม // : แต่ถ้าพี่ฆ่าเขา พี่ก็จะมีบาปติดตัว อย่าทำนะพี่แก้ว อย่า !! อย่า !! ( สะดุ้งตื่น )
แก้มรีบอาบน้ำแต่งตัวพร้อมเข้าไปหาพี่ชายที่เมามายและอาละวาดอย่างหนัก แก้มเข้าไปกอดและปลอบใจพี่ชายอยู่นาน จนกระทั่งฟางเดินเข้ามาแก้วก็เห็นวิญญาณแก้วมองอย่างอาฆาตและผลักฟางล้มลงแต่ป๊อปปี้เข้ามารับได้ทัน ก่อนจะอุ้มเธอไปที่โซฟา
ป๊อปปี้ // : แก้ม !! กลับบ้านไป ระวังตัวด้วย อย่าเข้าใกล้ไอ้โมะ ส่วนเธอ !! มานี่
แก้ม // : ขอโทษนะคะ พี่ป๊อป !! ที่แก้มต้องขัดคำสั่ง แก้มต้องไปเตือนเขา
แก้ว // : อย่ามายุ่ง !! กับเรื่องนี้ยัยแก้ม ( ลูบหัวแก้มเบา ๆ จนเผลอเคลิ้มหลับไป )
ป๊อปปี้จะทำอะไรฟางหรือเปล่า แก้มจะได้เจอโมะไหม และวิญญาณแก้วจะเฮี๊ยนแค่ไหน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ