[Fic naruto] The victory ชัยชนะนี้เพื่อเธอ

"เรามาเริ่มซ้อมกันเลยดีกว่า" คาคาชิพูดกับศิษย์
"ฉันจะเริ่มจากอย่างแรก จุดอ่อนของพวกเธอ
เริ่มจาก นารูโตะ ตำแหน่ง PG เรื่องการตัดสินใจในการส่งลูกให้เพื่อนนายเฉียบขาดดี จะขาดก็คือนายไม่คอยทำแต้มเมื่อมีโอกาส ฉันเปิดให้นายบุก แต่นายก็ไม่เข้ามา กลับส่งบอลต่อให้เพื่อน นายต้องเพิ่มการทำแต้ม
ซาอิ ตำแหน่ง PF นายต้องมีพลังให้มากกว่านี้ส่วนเรื่องความคล่องตัวนายมีอยู่แล้ว และสามารถทำแต้มได้เมื่อมีโอกาส สิ่งที่ต้องเพิ่มคือพื้นฐาน
ชิกามารุ ตำแหน่ง SG นายมีไหวพริบสามารถแก้สถานการณ์ได้ดี ทำแต้มก็ได้ แค่เพิ่มพื้นฐานเล็กๆ น้อยๆ ก็พอ
เนจิ ตำแหน่ง C พื้นฐานนายมีมากแล้ว แต่ยังไม่เพียงพอ เพราะนายคือตัวบุกของทีมเรา
ซาสึเกะ ตำแหน่ง SF นายมีพื้นฐานแน่นอยู่แล้ว สิ่งที่ขาดคือกำลังข้อมือ เพราะว่านายคือตัวทำแต้มหลักของทีม
แต่ฉันอยากให้ทุกคนจำไว้อีกอย่าง ตำแหน่งในสนามมันก็แค่บอกถึงจุดที่เราต้องรับผิดชอบ แต่อย่าผลักภาระไปให้เพื่อนเพียงคนเดียว สำหรับคนอื่นฉันไม่รู้ว่าเขาจะคิดอย่างไง แต่สำหรับฉันทุกคนในทีมคือคนทำแต้ม ป้องกัน เลี้ยงลูก และส่งลูกให้เพื่อนในทีม ส่วนตำแหน่งคือการแน้นว่าเราต้องมีคุณสมบัติด้านไหนเพิ่มมันก็แค่นั้น เพราะฉันคิดว่าทุกคนในทีมตำแหน่งเท่ากัน ดังนั้นไม่ต้องห่วงฉันจะเสริมพื้นฐานให้กับพวกเธอเอง ทำตามคำแนะนำของฉันรับรองว่าปีนี้พวกเราได้ ที่ 1 แน่นนอน" คาคาชิพูดกับศิษย์ของตนด้วยเสียงที่มุ่งมั่น ก่อนจะหันมองพวกสาวๆ
"แล้วพวกเธอมาทำอะไรกันที่นี้ละ" คาคาชิถามศิษย์สาวทั้ง 5
"พวกฉันมาช่วยพวกนี้ซ้อมบาสกันค่ะ" ซากุระเป็นคนตอบ
"หรอ งั้นก็ดี" คาคาชิพูดกับซากุระก่อนจะหันไปพูดกับพวกนารูโตะต่อ
"มาฟังกฏการซ้อมของฉัน แล้วใครไม่ปฏิบัติตามถือว่าขาดคุณสมบัติการเป็นนักบาส กฏมีอยู่ 3ข้อ คือ 1 ฟังคำสังจากฉัน 2 ทำตามข้อที่ 1 อย่างเคร่งครัด 3 ถ้าไม่เข้าใจให้กลับไปอ่านข้อ 1 และ 2ใหม่ กฏก็มีเท่านี้แหละ มีใครไม่เข้าใจตรงไหนมั้ย" คาคาชิถามนักบาสทั้ง 8 คน ทุกคนส่ายหน้าเป็นสัญลักษณ์ว่าไม่มีปัญหา
"การฝึกเริ่มจากขั้นแรก นับต่อจากวินาทีนี้เป็นต้นไปให้พวกเธอใช้รถจักระยานกันทุกคน ไม่ว่าจะไปไหนห้ามใช้รถแบบอื่นและคันอื่นเด็ดขาด ส่วนตัวหลักทั้ง 5 พวกเธอจับคู่กับผู้หญิง จากนั้นไปรับไปส่งพวกนี้ทุกวันจนกว่าจะจบการแข่ง เวลาในการมาเรียนของพวกเธอเส้นตายอยู่ที่ 08.30 น. ห้ามสายเด็ดขาด ถ้าสายฉันจะมีบทลงโทษเข้าใจ สำหรับการซ้อมที่สนามฉันขออาทิตย์ละ 3 วันแล้วกันคือ วันจันทร์ วันพุธ และวันศุกร์ อ้อ อีกอย่างฉันมันเป็นพวกหูตาสัปรสน่ะ อย่าคิดที่จะลองขัดคำสั่งฉันจะดีกว่า ถ้าไม่อยากเจอกับฝันร้าย ฉันขอเตือน" คาคาชิบอกกฏการซ้อมกับเหล่าศิษย์
"สุดท้าย อุจิวะ ซาสึเกะ ฉันสั่งนายอีกอย่าง ให้นายคู่กับซากุระ ที่เหลือจับกันเอาเอง" คาคาชิบอกก่อนจะเดินออกจากโรงยิม
"เดี๋ยวก่อนอาจารย์คาคาชิ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย" ซากุระเดินตามคาคาชิออกไป
"ไปคุยอะไรกัน" ซาสึเกะพูดเบาๆ
"อย่าไปสนเลย ส่วนเรื่องจักระยานฉันจัดให้พวกเธอเรียบร้อยแล้ว ฉันสั่งมาแบบพิเศษสำหรับการฝึกนี้โดยเฉพาะ" ยามาโตะบอก
"แค่ปั่นจักระยานเองหรอครับอาจารย์ แล้วการซ่อมพวก เลี้ยงลูก ส่งลูก กระโดดชูต พวกนั้นละไม่ซ้อมหรอครับ" ซาอิถามมันจะไม่แปลกไปหน่อยหรอออ แค่ปั่นจักระยานก็เก่งขึ้นมาได้
"ก็บอกไปแล้วว่านี่มันเพิ่งขั้นแรก เอาน่าาาา อีกตั้ง 2 เดือนกว่าจะแข่งรอบแรก รอดูไปก็แล้วกัน ส่วนวันนี้พอแค่นี้นะ เจอกันอีกที่ก็วันจันทร์เลย แล้วอย่าใช้รถประเภทอื่นละฉันขอเตือน คุณคาคาชินะไม่ใช่คนธรรมดาหรอกนะ ถ้าพวกนายยังไม่อยากเจอกับฝันร้าย ฉันไปหละ" ยามาโตะกล่าวเตือนศิษย์อีกครั้งก่อนจะเดินไป
 
ณ ข้างนอกโรงยิม
 
"คุณคาคาชิ นี่มันหมายความว่าไงค่ะ หวังว่าคงไม่เกี่ยวกับพ่อของฉันหรอกนะค่ะ" ร่างบางเรือนผมชมพูถามผู้เป็นอาจารย์
"ถูกต้องแล้วครับ ท่านขอร้องให้ผมมาช่วยดูแลคุณขณะที่อยู่ในเขตมหาลัยนะครับ" ร่างสูงเรือนผมสีเงินกล่าวกับผู้เป็นศิษย์
"ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ด้วยละ รู้สึกว่าช่วงนี้พวกมาเฟียเคลื่อนไหวกันผิดปกตินะ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ ไหนตอนนี้พ่อถึงส่งลูกน้องคอยตามตลอดทั้งๆ ที่เมื่อก่อนไม่เห็นทำ แล้วยังรบกวนคุณคาคาชิหัวหน้ามาเฟียแห่งแก๊ง ฮาตะเคะ อีก ไหนคุณยังจะให้ฉันคู่กับซาสึเกะอีกละ ดูแปลกๆ นะว่ามั้ย"
"ก็คุณไปมีเรื่องกับ ซาโซริหนึ่งในสมาชิก แสงอุษานิครับ พวกนั้นไม่อยู่เฉยต้องมาเอาคืนแน่ ช่วงนี้พ่อของคุณเลยเป็นห่วงความปลอดภัยของคุณเป็นพิเศษก็เท่านั้นไม่มีอะไรมากครับ" หัวหน้าแก๊ง มาเฟียกล่าว
"แล้วเรื่องของซาสึเกะที่คุณให้มาจับคู่กับฉันละค่ะจะอธิบายยังไง" เด็กสาวตรงหน้าถามต่อ
"ก็เพราะว่าอุจิวะ ซาสึเกะเป็นถึงลูกชายคนสุดท้องของผู้บังคับบัญชากรมตำรวจแห่งโคโนฮะ ยังไงละครับ รับรองว่าพวกนั้นมันไม่กล้าแย็มแน่นอน" เสียงมาจากบุคคลที่สามที่เข้ามาร่วมสทนาด้วย
"คุณยามาโตะ" เด็กสาวเรียกชื่อบุคคลที่มาใหม่
"อย่างงั้นหรอค่ะ ฉันขอโทษแท่นคุณพ่อด้วยนะค่ะที่ไปรบกวนพวกคุณ" ซากุระก้มหัวให้อาจารย์ทั้งสอง
"ไม่เป็นไรครับเพราะว่าได้คุณพ่อของคุณช่วยไว้ พวกผมเลยรอดกันมาได้ถึงทุกวันนี้เรื่องแค่นี้เล็กน้อยครับ" คาคาชิกล่าวอย่าจริงใจ
"หัวหน้าครับเมื่อกี๋อิรูกะโทรมารายงานว่าพวกคาคุสึบุกมาถล่มฐานเราครับ ผมว่าพวกเราไปช่วยดีกว่าพวกนั้นรับมือไม่ไหวแน่" ยามาโตะรายงานหัวหน้าของตนในฐานะลูกน้องมือขวา
"อืม ก็ได้"
"ให้ฉันไปช่วยด้วยมั้ยค่ะ"
"ไม่เป็นไรผมเอาอยู่" พูดจบก็ยกมือขึ้นเป็นสัญญาเรียกลูกน้อง ลูกน้องอีก 3-4 ก็เดินออกมา คาคาชิกระชากชุดโค้ชทิ้งแล้วเดินไปขึ้นรถอย่างเร็ว