[Fic naruto] The victory ชัยชนะนี้เพื่อเธอ

10.0

เขียนโดย Amhentai

วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.34 น.

  18 ตอน
  7 วิจารณ์
  71.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2556 18.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) เมืองมาริ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     ตอนนี้กลุ่มนักกีฬาและผู้ช่วยเดินทางมาที่เมืองมาริ เมืองนี้อยู่ติดทะเล มีออนเซ็นที่ขึ้นชื่อว่า ช่วยฟื้นฟูร่างกายจากการเหนื่อยล้าและอาการบาดเจ็บได้ดี

 

Sakura talk

 

     "อ้า สวยจังเลย" ตอนนี้พวกฉันมาถึงที่เมืองมาริแล้ว พวกเรามาพักที่มหาลัยริมากะ มหาลัยนี้อยู่ติดทะเลมีหอพัก บ้านพัก และรีสอร์ทอยู่ด้านในเป็นที่เที่ยวที่ขึ้นชื่อที่หนึ่งเลยก็ว่าได้ พวกเราพักที่รีสอร์ท ริมากะบีทช์ที่ฉันได้ตั๋วมานั้นแหละ

     "ใช่ค่ะ สวยมาก"

     "สูดดด... อ้าสดชื่น"

     "นั่นสินะ"

     "นี่พวกนายรีบเอาของไปเก็บเร็วๆ สิ"

     "นี่ตกลงใครเป็นคนใช้ใครกันแน่วะเนี่ย"

     "นายบ่นอะไร ชิกามารุ"

     "เปล่าครับ ไม่มีอะไร เชิญพวกคุณตามสบาย พวกผมจะเอาของไปเก็บในห้องให้"

     "ดี ฝากด้วยแล้วกัน"

     "ครับบบ"

 

     "นี่พวกเรามาที่นี่ทั้งที่ไปเล่นน้ำกันไหม" ยัยเท็นเท็น มันเสนอมา แต่เพิ่งจะมาเองนะ

     "จะเล่นเลยหรือค่ะ เพิ่งมากันเองนะค่ะ" คิดเหมือนกันเลย ฮินาตะ

     "นั้นสิพักหน่อยดีกว่าเดี๋ยวรอให้แดงอ่อนกว่านี้แล้วเราไปเล่นเจ็ตสกีหรือ สกีน้ำ กันดีกว่าหนุกว่าเยอะ" ฉันเสนอพวกนั้น

     "อ้า อยากเล่น สกีน้ำจังเลยค่ะ"

     "ฮินาตะฉันว่าเธอน่าจะอยู่ห่างๆ จากซากุระบ้างก็ดีนะ เดี๋ยวนี้รู้สึกจะโหดขึ้นเยอะเลย" ยัยอิโนะแกมาว่าฉันทำไม

     "ยัยอิโนะ ทำไมต้องพลาดพิงถึงฉันด้วย"

     "ก็เธอมันโหดนิ อย่าเอานิสัยแปลกๆ มาให้ฮินาตะสิ" ทำยังกับนิสัยแกไม่แปลก

     "แสดงว่าแกไม่เล่น" ฉันถามกลับ

     "จะบ้าหรอ เล่นสิ ของอย่างนี้พลาดได้ไง"

     "ฉันว่าเธอนะ ได้ความโหดของยัยโหนกมาเต็มๆ แล้วละอิโนะ" ดูยัยเท็นๆ มันว่าฉันอีกแแล้ว ทำไมชอบหาว่าฉันโหดกันจัง

     "ช่างฉันเถอะ งั้นตอนเย็นเราเล่นกัน อืมม.. แข่งดีกว่า ถ้าใครแพ้โดนทำโทษ"

     "คราวนี้เอาอะไรดีละ"

     "อืม แล้วแต่คนที่ชนะแล้วกันฟรี ทำโทษอะไรก็ได้"

     "ได้ตกลงตามนั้น"

     "งั้นเราเข้าไปในบ้านพักกันดีกว่า"

     "อืม" ทุกคนพยักหน้ารับเดินเข้ามาในบ้านพัก พวกเราอยู่ด้วยกันหมด บ้านหลังใหญ่ 3 ชั้น ชั้นล่างเป็นแบบห้องโถกว้างๆ มีห้องครัว ห้องนั้งเล่น ชั้นที่ 2 มีห้องนอน 4 ห้อง ชั้นบนสุดมี 2 ห้องนอน มีห้องใหญ่กับห้องเล็ก พวกฉันนอนห้องใหญ่ นอนด้วยกัน 5 คนเลย

 

     "มากันแล้วหรอพวกเธอ" เนจิอยู่ในชุดเตรียมซ้อม

     "พวกนายจะไปซ้อมกันแล้วหรอ" เท็นๆ ถาม

     "อืม พรุ่งนี้ก็แข่งแล้วถึงจะชนะพวกริมะตลอด แต่ก็ไม่อยากประมาทนะ"

     "อืมดีแล้วหละ แล้วจะไปซ้อมกันที่ไหน"

     "หน้าบ้านพักนี่แหละ"

     "งั้นพวกเราไปเตรียมสนามให้แล้วกัน ไปซากุระ อิโนะ ฮินาตะ เทมาริ ไปเตรียมสนามให้พวกนี้ซ้อมกัน"

     "อืม" พวกฉันรับคำ

     "นี่พวกเธอ ไม่ต้องหรอก ไปพักผ่อนกันให้สบายเถอะพวกฉันเตรียมกันได้" นารูโตะพูดขึ้นมา

     "พวกเรามาช่วยพวกนายนะ นารูโตะ"

     "แค่พวกเธอช่วยเป็นกำลังใจให้พวกเราเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว อีกอย่างที่พวกเราพาพวกเธอมาด้วยก็แค่อยากให้มาดูเราแข่งกับมาเที่ยว"

     "ชิการมารุ ทำไมนายพูดแบบนั้นละ"

     "ที่ฉันพูดมันไม่ดีหรือ" ดูหน้านายนั่นจ๋อยลงทันที

     "ไม่ใช่ นายจะให้ฉันหลงนายไปถึงไหน แค่นี้ก็หลงนายจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว" ดู.... ดูยัยนี่ พูดออกมาได้

     "จนกว่าเราจะตายจากกันไงละ เทมาริ" ซิการมารุเดินเข้ามาโอบเอวเทมาริ นายนี่ก็เน่าได้ไม่แพ้กัน สมกันดีแล้วหละนะ เฮ้ออออ

     "แม้พอรู้ควาามจริงของเธอ 2 คน รู้สึกว่าจะหวานออกนอกหน้ากันจริงเลยนะ" เธอพูดได้ดีมากอิโนะ

     "มันช่วยไม่ได้นิ อิโนะ คนมันรักกันให้ทำไง" เทมาริกอดชิกามารูพูดกับอิโนะ

     "พอ ไปซ้อมกันได้แล้ว ส่วนพวกเธอก็ช่วยเตรียมข้าวเย็นให้ด้วยนะ พวกฉันกะจะซ้อมกันจนเย็นเลยนะ"

     "ได้เดี๋ยวพวกฉันจัดการให้" พวกนั้นเดินออกกันไปแล้ว จะว่าไปพวกนี้ก็นิสัยดีมากเลยเนอ โชคดีของฉันแล้วหละที่มีเพื่อนเป็นพวกนี้

 

เวลา 12.00 น.

 

     พวกเราอยู่ในชุดว่ายน้ำแบบกางเกง ไม่ใช่ชุดแบบวันพีช ทูพีช เป็นชุดว่ายน้ำแบบทั้งตัวปิดมิดชิด แต่มันรัดหน่อยเท่านั้นเอง อ๋อ ไม่ต้องห่วงนะพวกเราใส่ฟองน้ำด้านใน

 

     "พวกนั้นไปซ้อนกันแล้วพวกเราไปเล่นกันบ้างดีกว่า" ดูยัยอิโนะมันพูด ตะวันตรงหัวเนี่ยนะ ยัยนี่มันคิดอะไรของมัน

     "เที่ยงเนี่ยนะ แกเองยิ่งดำๆ อยู่ ไม่กลัวดำกว่านี้หรอ"

     "ยัยซากุระ แกว่าฉันหรอ"

     "หรือไม่จริง"

     "ฉันว่าแกกลัวแพ้ฉันมากกว่าม๊างงง"

     "อย่างฉันเนี่ยนะกลัว งั้นมาเลย มาแข่งกัน"

     "เอาอะไร เจ็ตสกี หรือ สกีน้ำ"

     "เอาเจ็ตสกีดีกว่า ขับมันดี มีสนามให้ด้วย" ฉันมองไปที่ชายหาดด้านขวา ที่นี่มีบริการเครื่องเล่นให้หลายชนิด

     "O.K. จัดไป"

 

ณ จุดเริ่ม

 

     "พร้อมไหม" เทมาริถาม มันอยู่ตรงกลางระหว่างฉันกับอิโนะ ตอนนี้พวกเราอยู่กลางทะเล ออกมาไกลพอสมควรแถวนี้ไม่ค่อยมีคนเพราะเป็นเขตสนาม

     "พร้อม" ฉันสองคนพูดพร้อมกัน ฉันใส่ชุดว่ายน้ำสีน้ำเงินเข้มแทบเขียวเข้ม ใส่เสื้อสีขาวคลุมไว้อีกชั้น ถึงมันจะไม่โป้ แต่มันรัดนิด

     "เริ่มได้ ปรี๊ดดดดด"

 

ปั้งงงงง

 

     ทันทีที่เทมาริเป่านกหวีดก็มีเสียงปืนดังขึ้นมา ฉันหันไปมองก็เจอผู้ชายกลุ่มหนึ่ง ประมาณ 3-4 คน ขับเจ็ตสกีตรงมาที่พวกฉัน โดยผู้นำและคนที่ยิงปืนคืออิทาจิพี่ชายของซาสึเกะ พวกฉันหมอบลงกับเจ็ตสกีและขับหนีออกมาให้พบคนที่ยังเล่นอยู่แถวนั้น

 

ปั้ง ปั้ง ปั้ง

 

     "เทมาริ อิโนะ พวกแกไปคอยดูฮินาตะ ไม่รู้พวกมันเอาพวกมากี่คน เท็นเท็นคนเดียวเอาพวกนี้ไม่อยู่หรอ ฉันจัดการพวกนี้เอง" พวกฉันขับหนีมาไกล เสียงปืนดังเป็นระยะ

     "แกคนเดียว จะไหวหรอวะ ให้ฉันอยู่ช่วยดีกว่าให้อิโนะมันไปดูแลฮินาตะกับเท็นเท็น" เทมาริตอบพร้อมกับหยิบปืนขึ้นมาแล้วยิงสวนกลับไป

 

ปั้ง ปั้ง

 

     "อืม เอางั้นก็ได้ แกอิโนะไปอยู่กับฮินาตะ เดี๋ยวพวกฉันจะล่อมันไปอีกทาง ฝากพวกนั้นด้วยนะ" ฉันหันไปบอกอิโนะที่ขับอยู่ด้านขวา

     "อืม พวกแกก็ระวังตัวกันด้วยนะ"

     "แกเอานี้ไปด้วย" ฉันโยนปืนให้อิโนะกระบอกหนึ่ง

     "แล้วแกจะเอาอะไรสู้กับพวกนั้น"

     "ไม่ต้องห่วง ฉันยังมีอีก" ฉันเปิดเสื้อคุมให้ฮิโนะดู

     "หึ แกนี่คลังแสงเคลื่องที่ดีๆ นี่เอง" มีแค่ Cz 75 Compact  MK9 และ Glock 26 อีก 2 กระบอกแต่นี้เองนะไม่มากหรอ  ฉันกับเทมาริขับมาด้านซ้าย อิโนะไปขวา ฉันหันไปมองพวกนั้นมันไปหาอิโนะหนึ่งคน

 

ปั้ง ปั้ง

 

     ฉันยิงสกัดมันจนตกน้ำ ไม่ต้องห่วงไม่ตายหรอกฉันยิงมันเข้าตรงหัวไหล่ระยะแค่ 8-10 เมตร ไม่พลาดอยู่แล้ว

     "พวกแกต้องการอะไร" ฉันตะโกนถามพวกมัน

     "หัวหน้าฉันอยากคุยด้วยไปกับพวกฉันดีกว่า"

     "นายเป็นตำรวจไม่ใช่หรอ ทำไมถึงไปเป็นพวกมัน" เทมาริถามอิทาจิ ก็จริงเขาเป็นถึงรองผู้บัญชาการตำแหน่งสูงอย่างนั้นทำไมถึงมาเป็นพวกมาเฟียได้ หรือเพราะอำนาจของเงินถึงทำให้คนเปลี่ยนไปได้

     "ฉันไม่ได้เป็นตำรวจแล้ว ช่างเรื่องฉัน ซากุระเธอไปกับฉันได้แล้ว" เขาขับมาหยุดอยู่ห่างจากฉันประมาณ 5 เมตร

     "ทำไมฉันต้องไป ถ้าเป็นเรื่องธุรกิจพวกมาเฟียไปคุยกับพ่อฉัน อย่ามายุ่งกับฉัน บอกไม่เคยจำ"

     "หึ ดูเหมือนเสน่ห์เธอจะมีมากเหลือเกิน หัวหน้าสนใจในตัวเธอเลยให้ฉันมาพาเธอไป" ที่นายนั่นพูดหมายความว่าไง

     "หมายความว่าไง"

     "ซื่อจริงนะ ไม่รู้หรอว่ามันคืออะไร"

     "แล้วถ้าฉันไม่ไปละ นายจะทำไม"

     "ก็คงต้องใช้กำลัง" อิทาจิสั่งลูกน้องอีก 2 คนให้ตีวงรอมฉันกับเทมาริ

     "อย่างหวังว่าจะเอาตัวซากุระไปได้ ซากุระแกขึ้นมาบนเจ็ตสกีฉันแยกกันอย่างนี้สู้ลำบาก"

     "อืม" ฉันปีนขึ้นไปบนเจ็ตสกีของเทมาริ

     "ซากุระแกยิง ฉันพาหนีเอง"

     "ได้" เทมาริเร่งเครื่องผ่ากลางวงรอมนั้นมา พวกมันยิงมั่วๆ ไม่ได้หรอก เพราะหัวหน้ามันต้องการตัวฉันฉะนั้นมันไม่กล้าทำร้ายฉันหรอก

     "หัวหน้าสั่งให้มาพาตัวไป แต่ไม่ได้บอกว่าห้ามมีแผล พวกนายจัดการได้เลย อย่าถึงกันตายเป็นพอ" ฉันได้ยินเสียงแว้วมาผิดคาดแหะ งานนี้ท่าทางจะลำบากแล้ว

 

writer talk

 

ตัดมาทางอิโนะ

 

     "อิโนะจัง/อิโนะ เกิดอะไรขึ้น" ทันทีที่อิโนะมาถึงฮินาตะกับเท็นเท็นก็ถามทันที

     "โดนพวกแสงอุษาไล่ยิงนะ" อิโนะตอบ

     "แล้วซากุระละ ซากุระอยู่ไหน" ซาสึเกะที่วิ่งมาได้ยินที่อิโนะบอกถามด้วยความเป็นห่วง

     "นั่นไง" อิโนะชี้ไปกลางทะเล ตอนนี้มีเจ็ตสกีประมาณ 3 คันไล่ยิง เจ็ตสกีที่มีคน 2 คนขับอยู่

     "คราวนี้ใคร" ซาสึเกะถามสายตาจองไปที่ซากุระ

     "อุจิวะ อิทาจิ" ซาสึเกะเบิกตากว้างตกใจที่ได้ยิน เขาวิ่งไปที่เจ็ตสกีทันทีขับออกไปอย่างเร็วตรงไปหากลุ่มคนกลุ่มนั้น

 

ตัดมาทางซากุระ

 

ปั้ง ปั้ง

 

     ทั้ง 2 ฝ่ายยิงโต้ตอบกันไปมา เป็นระยะ ซากุระยิงโดนลูกน้องอิทาจิไปหนึ่งคน

 

     "ซากุระน้ำมันจะหมดแล้วเราต้องกลับเข้าฝั่ง"

     "อืมได้ หันกลับเลย ฉันยิงดักเอง" เทมาริหันเรือเข้าฝั่ง

 

ปั้ง

 

     "อ๊ายยยย โอ๊ยยยย" อิทาจิยิงเทมาริที่แขน

     "แกเป็นไรมากไหม" ซากุระถามสีหน้าตกใจสุดๆ

     "คะ..แค่เฉียด มะ..ไม่เป็นไร" เธอตอบซากุระหน้าซีดเล็กน้อย

     "แกขับไหวไหม ให้ฉันขับให้ดีกว่า" ซากุระถามด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นสีหน้าของเทมาริ

     "ยังไหว แกยิงพวกนั้นไปเหอ" ระหว่างที่ทั้งคู่กำลังคุยกันอยู่อิทาจิถือโอกาสเล็งปืนมาที่ซากุระ

     "ซากุระ....." ซาสึเกะตะโกนเรียกซากุรสุดเสียง เขาเห็นอิทาจิเล็งปืนมาที่ซากุระ เธอได้ยินเสียงของเขาจึงหันไปมอง

     "ซาสึเกะ" เธอเรียกชื่อคนที่มาใหม่

 

ปั้งงงงง

 

     "ซาสึเกะ..." ซาสึเกะขับเจ็ตสกีมาตัดหน้าซากุระ จนตัวเขาตกไปในทะเล บริเวณที่เขาตกไปตอนนี้มีเพียงสีแดงของเลือดลอยขึ้นมาป่นกับน้ำด้านบน ซากุระมองภาพนั้นดวงตาสั่นระริกด้วยความตกใจบวกแค้น

     "อย่าอยู่เลยแก" ซากุระเหวี่ยงปืนไปที่อิทาจิ

 

ปั้งงงง

 

     ซากุระยิงปืนไปที่อิทาจิโดนที่หัวไหล่อย่างจัง เลือดสีแดงสดไหลออกมาเป็นทาง แต่สีหน้าของเขากลับไม่บ่งบอกอาการใดๆ ไรซึ่งความรู้สึกมองผิวเผินดูไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโดนยิงหรือแสดงถึงความเป็นห่วงน้องชายของตนเลย

 

     "คุณอิทาจิครับ ผมว่าเรากลับไปตั้งหลักกันก่อนดีกว่า มีคนมาเพิ่มแล้วแสดงว่าพวกมันต้องมาช่วยกันอีกแน่ คุณเองก็บาดเจ็บเราเสียเปรียบแล้ว กลับกันก่อนดีกว่า"

     "อืม ฝากไว้ก่อนพวกเธอ" อิทาจิขับเรือกลับไป

 

     "ซากุระ ปล่อยพวกนั้นไปก่อน ดูซาสึเกะเหอ จมน้ำไปไม่รู้ว่าเป็นไง"

     "จริงสิ ซาสึเกะ ซาสึเกะ นายอยู่ไหน" ซากุระตะโกนเรียกซาสึเกะ เธอเตรียมจะกระโดนลงน้ำ

     "ซะ..ซะ.ซากุระ ฉะ..ฉันอยู่นี่" ซาสึเกะปีนขึ้นมาอยู่บนขับเจ็ตสกี

     "นายเป็นอะไรมากไหม" ซากุระข้ามมาอยู่บนขับเจ็ตสกีของซาสึเกะ

     "อืม ไม่เป็นไรมากหรอกแค่เฉียดๆ นะดีที่กระสุนไปฝังใน" ซากุระพยุงตัวซาสึเกะให้ขึ้นนั่งดีๆ

     "เรากลับเข้าฝั่งกันได้แล้วพวกนั้นคงเป็นห่วงกันแย่แล้ว" เทมาริบอกทั้งสอง

     "ซากุระ เธอไปขับขับเจ็ตสกีให้เทมาริเถอะ ดูสีหน้าแล้วคงเจ็บหน้าดู" ซาสึเกะบอกซากุระ

     "อืม" ซากุระกลับมาหาเทมาริทั้งหมดขับเรือกลับเข้ามาที่ชายฝั่ง

 

ณ ชายหาด

 

     "ชิกามารุมาดูแลเทมาริที่โดนยิงที่แขน" ซากุระพยุงเทมาริมาทางชิกามารุ

     "เทมาริ... " ชิกามารุวิ่งเขามาหาเทมาริทันที สีหน้าเป็นห่วงมาก

     "เดี๋ยวฉันพาไปทำแผลนะ" ชิกามารุอุ้มเทมาริเข้าไปในบ้าน

     "เนจินายไปช่วยซาสึเกะซิ" เท็นเท็นบอกกับแฟนของตนเอง

     "อืม มาซาสึเกะไปทำแผล" เนจิพาซาสึเกะเข้าไปด้านในพร้องกับคนอื่นๆ

 

ณ มุมหนึ่งของชายหาด

 

     มีชาย 2 คน ยืนมองเหตุการณ์อยู่ตั้งแต่ต้น เห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง ตั้งแต่ที่อิทาจิพาลูกน้องขับขับเจ็ตสกีออกจากหาดฝั่ง จนไล่ยิ่งกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง

 

     "หัวหน้าครับ ปล่อยไว้แบบนี้ดีแล้วหรอครับ ซากุระอาจเป็นอันตรายได้"

     "อืม ฉันรู้แล้ว ฉันให้ลูกน้องคอยดูแลอยู่รอบบริเวณแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง"

     "แล้วครั้งนี้ละครับทำไมไม่เข้าไปช่วย"

     "ฉันมีเหตุผลบางอย่าง"

     "เหตุผลหรอครับ บอกได้ไหมมันคืออะไร"

     "ยังบอกไม่ได้หรอกสักวันนายก็รู้เอง ยามาโตะ"

     "ครับ หัวหน้า คาคาชิ"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา