ยังไม่สายไปใช่ไหม ถ้าจะบอกว่ารักเธอ (NC++)
9.9
pf_lovever
แชร์นิยายฟิคชั่น
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความรถหรูคันดำเคลื่อนเข้ามาในคฤหาสน์ตระกูลจิระคุณ ก่อนจะจอดลงตรงหน้าคุณหญิงมณีรัตน์ที่ยืนรอ
อยู่ คนขับรถลงจากรถก่อนจะเดินมาเปิดประตูรถให้ร่างบางก้าวออกมา
"ขอบคุณน่ะค่ะ" ร่างบางเอ่ยขอบคุณคนขับรถก่อนจะเดินเข้ามาสวัสดีคุณหญิงมณีรัตน์
นางเลือกไ่ม่ผิดจริงๆที่ให้เธมาเป็นลูกสะใภ้ ฐานะทางบ้านก็ดี มารยาทก็ดี งานบ้านงานเรือนก็เก่ง ทำ
อาหารก็เป้น หน้าตาก็จิ้มลิ้มน่ารัก ทุกอย่างรวมอยู่ในตัวเด็กผู้หญิงคนนี้หมด ตระกูลนีระสิงห์ไม่เคย
ขาดตกบกพร่องจริงๆ
"เข้าไปนั่งในสวนดีกว่าน่ะ วันนี้อากาศดีทีเดียว"
"ค่ะ" ร่งบางตอบรับก่อนจะเดินตามหลังคุณหญิงมณีรัตน์ไป..........
"พี่ฟาง เฟย์คิดถึงจังเลย" เด็กสาวร่างเล็กหน้าตาจิ้มลิ้มวิ่งเข้ามากอดหมับเข้าที่เอวของร่าง
บาง ทำเอาเธอเกือบหงายหลังเลยทีเดียว
"ยัยเฟย์ เล่นอะไรเนี่ย พี่เขาเกือบล้มแล้วเนี่ย เล่นเป็นเด็กจริงๆเลยเรา" คุณหญิงมณีรัตน์
เอ่ยเสียงแกมตำหนิ
"ก็เฟย์คิดถึงพี่ฟางนี่ค่ะ ไม่ได้เจอกันตั้ง 2 ปี ตั้งแต่ตอนที่เฟย์ไปเรียนต่อ" ร่างเล็กพูด
เสียงใสก่อนจะยิ้มแป้นให้พี่สะใภ้
"เฟย์เรียนจบแล้วใช่ไหม"
"จบแล้วค่ะ รีบจบไวๆดีแล้ว คิดถึงบ้าน" ร่างเล็กเอ่ยเสียงใส ทำให้เรียกเสียงหัวเราะของ
ทั้ง 2 คนได้เป็นอย่างดี
"พี่ฟางมาดูชุดใช่ไหมค่ะ"
"ใช่จ๊ะ"
"งั้นเฟย์ขอช่วยเลือกด้วยน่ะค่ะ มีแต่ชุดสวยๆทั้งนั้นเลย"
ร่างเล็กดึงข้อมือร่างบางเบาๆก่อนจะไปนั่งลงที่เก้าอี้ม้าหินอ่อนที่อยู่ใกล้ๆ ก่อนจะเปิดอัลบั้มชุด
ที่ทางร้านจัดมาให้ แล้วดูอย่างตั้งใจ คนเป็นแม่เห็นก็อดยิ้มไม่ได้ นางดีใจที่ลูกสาวนางเข้ากันได้ดี
กับลูกสะใภ้ แต่ลูกชายนางน่ะสิ จะดีแบบนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้ งานหมั้นที่ผ่านมาเจ้าตัวยังไม่ค่อยจะต็ม
ใจเลย งานแต่งนี้คงวุ่นวายกว่าเดิมเป็นแน่......
เสีบงล้อรถเคลื่อนตัวเข้ามาภายในบ้าน ทำใ้ทั้ง 3 คนพอจะเดาได้ไม่ยากว่าใครมา
"พี่เขาคงมาแล้ว ไปรับเขาดีกว่า" มารดาเอ่ยก่อนที่ทั้งสองคนจะพยักหน้ารับเบาๆ
ร่างบางก็ดีใจอยู่หรอกที่เขามา แต่ทำไมหัวใจเธอถึงเต้นแรงแปลกๆก็ก็ไม่รู้ เธอไม่ข้าใจตัวเองเลย..
_________________________________________________________
จบตอนที่ 5 แล้ววว สนุกมั้ยยย เม้นกันด้วยน้าาา
อยู่ คนขับรถลงจากรถก่อนจะเดินมาเปิดประตูรถให้ร่างบางก้าวออกมา
"ขอบคุณน่ะค่ะ" ร่างบางเอ่ยขอบคุณคนขับรถก่อนจะเดินเข้ามาสวัสดีคุณหญิงมณีรัตน์
นางเลือกไ่ม่ผิดจริงๆที่ให้เธมาเป็นลูกสะใภ้ ฐานะทางบ้านก็ดี มารยาทก็ดี งานบ้านงานเรือนก็เก่ง ทำ
อาหารก็เป้น หน้าตาก็จิ้มลิ้มน่ารัก ทุกอย่างรวมอยู่ในตัวเด็กผู้หญิงคนนี้หมด ตระกูลนีระสิงห์ไม่เคย
ขาดตกบกพร่องจริงๆ
"เข้าไปนั่งในสวนดีกว่าน่ะ วันนี้อากาศดีทีเดียว"
"ค่ะ" ร่งบางตอบรับก่อนจะเดินตามหลังคุณหญิงมณีรัตน์ไป..........
"พี่ฟาง เฟย์คิดถึงจังเลย" เด็กสาวร่างเล็กหน้าตาจิ้มลิ้มวิ่งเข้ามากอดหมับเข้าที่เอวของร่าง
บาง ทำเอาเธอเกือบหงายหลังเลยทีเดียว
"ยัยเฟย์ เล่นอะไรเนี่ย พี่เขาเกือบล้มแล้วเนี่ย เล่นเป็นเด็กจริงๆเลยเรา" คุณหญิงมณีรัตน์
เอ่ยเสียงแกมตำหนิ
"ก็เฟย์คิดถึงพี่ฟางนี่ค่ะ ไม่ได้เจอกันตั้ง 2 ปี ตั้งแต่ตอนที่เฟย์ไปเรียนต่อ" ร่างเล็กพูด
เสียงใสก่อนจะยิ้มแป้นให้พี่สะใภ้
"เฟย์เรียนจบแล้วใช่ไหม"
"จบแล้วค่ะ รีบจบไวๆดีแล้ว คิดถึงบ้าน" ร่างเล็กเอ่ยเสียงใส ทำให้เรียกเสียงหัวเราะของ
ทั้ง 2 คนได้เป็นอย่างดี
"พี่ฟางมาดูชุดใช่ไหมค่ะ"
"ใช่จ๊ะ"
"งั้นเฟย์ขอช่วยเลือกด้วยน่ะค่ะ มีแต่ชุดสวยๆทั้งนั้นเลย"
ร่างเล็กดึงข้อมือร่างบางเบาๆก่อนจะไปนั่งลงที่เก้าอี้ม้าหินอ่อนที่อยู่ใกล้ๆ ก่อนจะเปิดอัลบั้มชุด
ที่ทางร้านจัดมาให้ แล้วดูอย่างตั้งใจ คนเป็นแม่เห็นก็อดยิ้มไม่ได้ นางดีใจที่ลูกสาวนางเข้ากันได้ดี
กับลูกสะใภ้ แต่ลูกชายนางน่ะสิ จะดีแบบนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้ งานหมั้นที่ผ่านมาเจ้าตัวยังไม่ค่อยจะต็ม
ใจเลย งานแต่งนี้คงวุ่นวายกว่าเดิมเป็นแน่......
เสีบงล้อรถเคลื่อนตัวเข้ามาภายในบ้าน ทำใ้ทั้ง 3 คนพอจะเดาได้ไม่ยากว่าใครมา
"พี่เขาคงมาแล้ว ไปรับเขาดีกว่า" มารดาเอ่ยก่อนที่ทั้งสองคนจะพยักหน้ารับเบาๆ
ร่างบางก็ดีใจอยู่หรอกที่เขามา แต่ทำไมหัวใจเธอถึงเต้นแรงแปลกๆก็ก็ไม่รู้ เธอไม่ข้าใจตัวเองเลย..
_________________________________________________________
จบตอนที่ 5 แล้ววว สนุกมั้ยยย เม้นกันด้วยน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
