ยังไม่สายไปใช่ไหม ถ้าจะบอกว่ารักเธอ (NC++)
9.9
pf_lovever
แชร์นิยายฟิคชั่น
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความร่างโป่รงเดินเข้ามาภายในบริษัทตระกูลจิระคุณ บริษัทส่งออกและนำเข้าเพรชอันดับหนึ่งของ
ประเทศไทย ก่อนจะสั่งพนักงานบริเวณนั้น
"พาฉันไปห้องป๊อปหน่อย รู้จักกันไหม ประธานบริษัทอ่ะ"
ร่างโปร่งเอ่ยเรียบๆ กับพนักงานบริเวณนั้น ทำให้พนักงานหันมามองเธอด้วยสายตาแปลกๆ
เหอะ... ก็ใช่น่ะสิ จะไม่ให้แปลกได้อย่างไร มาขอกันแบบมีมารยาทแบบนี้คงพาไปอยู่หรอก...
"เร็วๆสิ ฉันรีบน่ะ"
"ขอโทษน่ะค่ะ กรุณาบอกชื่อก่อน ทางเราจะแจ้งให้คุณภานุทราบ และรอคำอนุญาติ
จากคุณภานุค่ะ"
"เหอะ... ไม่ต้องรอหรอก ฉันเป็นแฟนป๊อป พอใจหรือยัง"
ร่างโป่รงเอ่ยเรียบๆ ก่อนที่พนักจะเดินนำอย่างไม่เต็มใจนัก
"ถึงแล้วค่ะ!!!!!!" พนักงานพูดกระแทกเสียง ก่อนจะเดินกระฟัดกระเฟียดออกไป
"เหอะ... มารยาทตำ่"
ร่างโป่รงพูดเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องของภานุ
"ป๊อปรอนานไหมค่ะ"
"นานมาก ป๊อปคิดถึงพิมจังเลย" ชายหนุ่มหยอดคำหวาน ก่อนจะเดินเข้าไปกอดเอวบาง
"พิมซื้อเค้กมาให้ป๊อปด้วยค่ะ ป๊อปจะทาเลยไหมค่ะ"
"พิมป้อนได้ไหม" ชายหนุ่มยังไม่เลิกอ้อน ก่อนจะรั้งตัวพิมปะภานั่งตักแกร่ง
"ได้สิค่ะ" ร่างโป่รงนั่งลง ก่อนจะจัดแจงขนมเค้กลงในถ้วย
"ป๊อปค่ะ พิมถามถามอะไรหน่อยได้ไหม"
"อ่ะไรหรอครับ"
"เมื่อไหร่ป๊อปจะพาพิม..เออ...ไปดูตัวสักทีล่ะค่ะ"
ร่างโป่รงเอ่ยอย่างไม่มั่นใจ เขาบอกว่าจะพาเธไปหลายรอบแล้ว แต่ก็ไม่ได้ไปซักที่ โดยให้เหตุผลว่า
เขาติดงาน...
"ไปสิครับ ไปตอนนี้เลยก็ได้"
"จริงหรอค่ะ"
"จริงสิครับ" ชายหนุ่มเอ่ยอย่างอ่อนโยน
พิมประภาแอบแสยะยิ้มเบาๆ เธอไม่คิดเลยว่าเธอจะเข้าไปเป็นลูกสะใภ้ตระกูลจิระคุณง่ายขนาดนี้...
______________________________________________________
ตอนนี้พิมกับป๊อปแอบหวานเบาๆ 5555 ใครไม่ชอบก็ขอโทษด้วยน่ะ
ตอนี้ป๊อปฟางดราม่ากันไปก่อน เดี๋ยวจะหวานช่วงท้ายๆ ฝากด้วยน่ะ
(เจ๊พิมเริ่มร้ายแล้วน่ะเนี่ย 55 ใหทายว่าพิมจะร้ายกว่านี้หรอเปล่า เราไม่บอก 55555)
ประเทศไทย ก่อนจะสั่งพนักงานบริเวณนั้น
"พาฉันไปห้องป๊อปหน่อย รู้จักกันไหม ประธานบริษัทอ่ะ"
ร่างโปร่งเอ่ยเรียบๆ กับพนักงานบริเวณนั้น ทำให้พนักงานหันมามองเธอด้วยสายตาแปลกๆ
เหอะ... ก็ใช่น่ะสิ จะไม่ให้แปลกได้อย่างไร มาขอกันแบบมีมารยาทแบบนี้คงพาไปอยู่หรอก...
"เร็วๆสิ ฉันรีบน่ะ"
"ขอโทษน่ะค่ะ กรุณาบอกชื่อก่อน ทางเราจะแจ้งให้คุณภานุทราบ และรอคำอนุญาติ
จากคุณภานุค่ะ"
"เหอะ... ไม่ต้องรอหรอก ฉันเป็นแฟนป๊อป พอใจหรือยัง"
ร่างโป่รงเอ่ยเรียบๆ ก่อนที่พนักจะเดินนำอย่างไม่เต็มใจนัก
"ถึงแล้วค่ะ!!!!!!" พนักงานพูดกระแทกเสียง ก่อนจะเดินกระฟัดกระเฟียดออกไป
"เหอะ... มารยาทตำ่"
ร่างโป่รงพูดเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องของภานุ
"ป๊อปรอนานไหมค่ะ"
"นานมาก ป๊อปคิดถึงพิมจังเลย" ชายหนุ่มหยอดคำหวาน ก่อนจะเดินเข้าไปกอดเอวบาง
"พิมซื้อเค้กมาให้ป๊อปด้วยค่ะ ป๊อปจะทาเลยไหมค่ะ"
"พิมป้อนได้ไหม" ชายหนุ่มยังไม่เลิกอ้อน ก่อนจะรั้งตัวพิมปะภานั่งตักแกร่ง
"ได้สิค่ะ" ร่างโป่รงนั่งลง ก่อนจะจัดแจงขนมเค้กลงในถ้วย
"ป๊อปค่ะ พิมถามถามอะไรหน่อยได้ไหม"
"อ่ะไรหรอครับ"
"เมื่อไหร่ป๊อปจะพาพิม..เออ...ไปดูตัวสักทีล่ะค่ะ"
ร่างโป่รงเอ่ยอย่างไม่มั่นใจ เขาบอกว่าจะพาเธไปหลายรอบแล้ว แต่ก็ไม่ได้ไปซักที่ โดยให้เหตุผลว่า
เขาติดงาน...
"ไปสิครับ ไปตอนนี้เลยก็ได้"
"จริงหรอค่ะ"
"จริงสิครับ" ชายหนุ่มเอ่ยอย่างอ่อนโยน
พิมประภาแอบแสยะยิ้มเบาๆ เธอไม่คิดเลยว่าเธอจะเข้าไปเป็นลูกสะใภ้ตระกูลจิระคุณง่ายขนาดนี้...
______________________________________________________
ตอนนี้พิมกับป๊อปแอบหวานเบาๆ 5555 ใครไม่ชอบก็ขอโทษด้วยน่ะ
ตอนี้ป๊อปฟางดราม่ากันไปก่อน เดี๋ยวจะหวานช่วงท้ายๆ ฝากด้วยน่ะ
(เจ๊พิมเริ่มร้ายแล้วน่ะเนี่ย 55 ใหทายว่าพิมจะร้ายกว่านี้หรอเปล่า เราไม่บอก 55555)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
