คำตอบนี้..สำหรับนาย (the answer is for only you)

-ความเดิมตอนที่แล้ว-
"ถามจริงนะเว่ย!!....มึงรักฟางป่ะว้ะ บอกเลย กูสงสารฟางว่ะ ถึงฟางจะเคยมีอดีต แต่กูเชื่อว่ามันแก้ได้นะเว่ย!!"
"อย่าลืมคำถามกูล่ะ ไม่ต้องตอบกูก็ได้นะ แค่ตอบตัวเองก็พอ"

"อ่ะ!! ใส่เสื้อฉันไปก่อน นี่อ่ะเล็กสุดละ"
"ฉันจะกลับบ้าน"
"สงสัยฉันคงต้องให้เธอกินเยอะๆสะละ ดูซิ!ตัวอย่างกะไม้เสียบผี"
"ฉันจากลับบ้านนนน"
"แต่ก็เอาเหอะ พรุ่งนี้ฉันจะพาไปซื้อเสื้อละกันนะ"
"ไอบ้าาาาาา นายสนใจฉันบ้างสิว้ะ ฉันจะกลับบ้านนนนนนน"
"นิๆๆ เป็นผู้หญิงหัดพูดเพราะๆดิ๊ แล้วฉันก็สนใจเธออยู่นะ เดี๋ยวก็ให้แก้ผ้านอนซะหรอก!!"
"ไอ้..ไอ้....ไอบ้าาาาาาา ไอโรคจิตตตตตต"
"นิ! คิดคำด่าได้แค่นี้อ่อ ฟังจนเบื่อละ!!"
"ไอตุ้ด!!"
"ห้ะ!! ฉันแมนทั้งแท่งเหอะ!!"
"ทุเรศ!!!"
"ไปอาบน้ามไปๆ หรือจะให้อาบให้ อ่อ ได้ๆๆๆ"
"อ้ากกกกกก!!! ไม้ต้องๆๆ ไปก็ได้ว้ะ ฮึ่ย!!"
"บ๊อง!! ...."
     ผมว่าการที่ผมพาแก้วมาอยู่ที่นี่เนี่ย ทำให้ผมเจอแก้วในมุมอื่นนะ แก้วดูน่ารักกว่าเยอะ ดูไม่มีพิษสงอะไร ผมอยากให้แก้วเป็นแบบนี้ไปตลอด...แบบนี้ซิ......ตัวตนแก้วที่ผมรัก!!
20 นาที~
"นี่ๆๆๆ จะนอนในนั้นหรอ หรือว่าหาของกินอยู่ห้ะ?"
"เออๆๆๆๆๆ เสร็จแล้วๆๆ เร่งอยู่ได้ ปวดขี้รึไง!!"
"นี่ๆ บอก ให้พูดเพราะๆไง"
"ไม่เห็นจำเป็น... นายไม่ใช่พี่ป๊อปนิ!!!" แก้วพูดแล้วยักไหล่
".................."
     ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ทำอะไร เธอยังคงคิดถึงป๊อปเสมอสินะ!!!!
"ยืนบ้าอยู่ไมอ่ะ ไปอาบน้ำดิ เหม็นจะอ้วกอยู่ละ ไปเลยๆ" แก้วพูดพร้อมดันโทโมะเข้าห้องน้ำไป
"รู้แล้วๆ"
5 นาที~
"อาบน้ำหรือว่ิงผ่านน่ะ เร็วชะมัด!!" แก้วพูดในขณะที่นั่งอยู่ปลายเตียง
"แต่ก็หอมละกัน ไม่เชื่อดม!!!" โทโมะพูดพร้อมเดินเข้าไปใกล้ๆ
"นี่!!! ออกไปนะไอทุเรศ!!!!"
"5555 แล้วไมยังไม่นอนอ่ะ...หรือว่า.......?!"
"อะไร!!!?"
"อยากนอนกะโมะก็ไม่บอกกกกก" โทโมะพูดพร้อมกระโดดทับแก้วแล้วเปลี่ยนเป็นสวมกอด
"โอย!! ไอบ้าาาาา ฉันเจ็บ....เห้ยนี่นาย!!!! ปล่อยนะ ปล่อยสิ ปล่อยๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"โอเคๆๆๆ ปล่อยแล้วๆ" โทโมะพูดแล้วยกมือสองข้างขึ้นเหนือศรีษะ
"..............ฮึ่ย!!!...."
"อ่าๆ แล้วไมยังไม่นอน "
"จะให้นอนไหนละ!!!!!??"
"เตียง!" พูดหน้าตาเฉยแล้วชี้ไปที่เตียง
"ฉันหมายถึงฉัน!!" ชี้เข้าหาตัวเอง
"เตียง!!" พูดทั้งๆที่มือยังคงชี้อยู่ที่เตียงเหมือนเดิม
"อ่อ ก็ดี!! เสียสละดี ขอบใจ" ไม่ทันรอคำตอบ แก้วก็ขยับตัวจากปลายเตียงขึ้นไปกลางเตียงทันที
"อ้อๆๆๆๆ นี่หมอนนะ เอาไปอันนึงละกัน ส่วนผ้าห่ม...อืมมมมมม....ไม่ต้องใช้หรอกเนอะ มันมีอันเดียวนิน่า!!"
"ทำบ้าอะไรของเธอยัยบ๊อง!!"
"นายสิบ๊อง!!"
"แล้วอะไรของเธอ เอาหมอนมาให้ทำไม บ้าป้ะ??"
"นายสิบ้า!!!"
"แล้วผ้าห่มเนี่ย เธอจะยึดรึไง?!?! อย่างกไปหน่อยเลย!!"
"นายสิงก!!!!!!...โอ้ยยย...ไอบ้าาาา หยุดว่าฉันซะที!!! ว่าอยู่นั่นแหละ"
"นี่!! เอาหมอนไป แล้วก็ไปที่โซฟาได้แล้ว ฉันง่วง!! จะนอนนนนนน!!!" แก้วพูดแล้วล้มตัวลงนอน
"เห้ยๆๆๆๆ เดี๋ยวเลยๆๆ ใครบอกว่าฉันจะนอนโซฟาห้ะ!!?!"
"...............มะ..หมายความว่า...."