ทาสรักอสูร

8.9

เขียนโดย TK_kaewjai_tomo

วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 12.00 น.

  21 ตอน
  136 วิจารณ์
  37.42K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2556 16.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20) ถวายตัวนางสนม nc

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

ปราสาทตะวันออก 

 

    โทโมะเดินวนไปวนมาอยู่ทางปราสาทตะวันออก หลังจากที่กลับมาจากปราสาทของเมียรักทั้งสอง ใจของเขาคิดถึงลูกน้อยในท้องเป็นอย่างมาก แต่เขารับปากเมียรักทั้งสองไปแล้วว่า จะรับกอหญ้าเป็นนางสนมอีกคน เขายังคงล้า ๆ กลัว ๆ ไม่กล้าเดินเข้าไปในปราสาท จนกระทั่งเหลือบไปเห็นกอหญ้าในชุดเครื่องทรงผ้าปิดอกสีเขียวอ่อนลายสิงโต ผ้าถุงสีเขียวเข้ม ลายสิงโตและกำไรต้นแขน และข้อมือ ข้อเท้ารูปสิงโต เมื่อหญิงสาวหันไปเห็นโทโมะก็ฉวยโอกาสโอบเอวหญิงสาวไว้แนบแน่น

 

กอหญ้า // : อย่าเพ่คะ !! หม่อมฉันยัง 

 

โทโมะ // : เจ้ากำลังจะบอกพี่ว่า เจ้ายังไม่พร้อมถวายตัวเป็นนางสนมของพี่ใช่หรือไม่

 

กอหญ้า // : เพ่คะ !! ขะข้ายัง 

 

    แต่ยังไม่ทันที่กอหญ้าจะพูดจบ ชายหนุ่มก็อุ้มหญิงสาวเข้าไปสู่ห้องพระบรรทม ริมฝีปากหนาก็ฉกกลืนริมฝีปากบาง และหาความหวานจากโพลงปากของหญิงสาวอย่างดูดดื่มจนกอหญ้าที่แรก ๆก็ขัดขืนการกระทำของชายหนุ่มส่งเสียงครางอย่างหวานหู

 

กอหญ้า // : อืม !!

 

  โทโมะเริ่มซุกไซร์ใบหน้าหล่อเหลาไปที่ซอกคอสวย ก่อนที่เขี้ยวอันคมกริบจะฝังลงบนต้นคอสวยของกอหญ้า ที่ดรีดร้องและน้ำตาไหลอาบสองแก้ม โทโมะลูบหัวปลอบหญิงสาวและถอนเขี้ยวออกจากต้นคอสวย ที่ใบหน้าซีดเผือก และสลบไปพร้อมลิ้มเลียรอยแผลจนแห้งสนิท และจัดการแลดพันธนาการทุกส่วนของร่างกายตัวเองและหญิงสาวจนหมด ก่อนจะทำตราสัญลักษณ์รูปสิงโตไว้ที่อกสวยของกอหญ้า  ละจัดการพรากความบริสุทธิ์ของสาวไว้แรกแย้มไปจนหมดสิ้น 

 

~ สี่เดือนผ่านไป ~

 

     นี่ก็สี่เดือนแล้วนะครับที่ผมมีพระชายา รองพระชายา และพระสนมที่น่ารักยิ่ง พระชายาและรองพระชายาทั้งสองท้องเริ่มแก่ใกล้คลอดขึ้นทุกที ส่วนพระสนมเนี่ยหล่ะสิครับ ยังไม่ทรงพระครรถ์ตามพี่ ๆ ไปเสียที ผมและพระชายาทั้งสองจึงปรึกษากับหมอหลวงให้ถวายพระโอสถให้ แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าพระสนมจะทรงพระครรถ์เสียที จนกระทั่งวันหนึ่งเกิดศึกสงครามขึ้น ผมจึงต้องพาเมียทั้งสามหนีไปต่างเมือง พระชายาและรองพระชายาเกิดอาการเจ็บท้องอย่างหนักกรีดร้องออกมา ผม และกอหญ้าจึงต้องออกมารอนอกถ้ำอย่างเป็นห่วง กลัวว่าจะคลอดไม่สะดวกเหมือนอยู่ในปราสาท นางกำนัลออกมาบอกผมด้วยสีหน้าซีดเผือกว่า

 

พิมพ์ - เฟย์ // : ทูลพระราชาและพระสนม ลูกของพระชายาแก้วทรงไม่กลับหัวพระเจ้าคะ

 

โทโมะ - กอหญ้า // : และรองพระชายาละ 

 

พิมพ์ - เฟย์ // : ทรงคลอดออกมาแล้วเพ่คะ เป็นเพศชาย เดี๋ยวหม่อมฉันจะไปนำออกมาให้ชมเพ่คะ

 

โทโมะ // : อย่าพึ่งข้าและพระสนมจะไปดูพระชายา

 

พิมพ์ - เฟย์ // : พระสนมทรงเข้าไปดูได้ แต่พระราชาไม่ได้เพ่คะ เขาถือว่าเป็นลางร้าย

 

กอหญ้า // : ไม่ต้องห่วงนะเพ่คะ หม่อมฉันจะไปดูพระพี่นางด้วยตนเอง

 

 

 

     

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา