ทาสรักอสูร

ห้องทรงน้ำ 

     ฟางเรียกเฟย์ลงมาที่อ่างน้ำ ก่อนจะหยิบขมิ้นชัน มาลูบไล้ที่แขนสวยของแก้วทั้งข้างก่อนจะค่อย ๆ ขัดสีฉวีวรรณเรืนร่างของแก้วไปทั่วตัวจนสะอาดก่อนจะเช็ดตัวให้กับแก้ว และแต่เครื่องทรงเป็นผ้าปิดอกสีน้ำเงินเข้มใส่ผ้าถุงลายสีน้ำเงินรูปนกยูงก่อนจะสวมเครื่องประดับเป็นมงกุฎรูปนกยูง ที่แสดงและบ่งบอกความหมายถึงการเป็นพระชายาของจอมอสูรอย่างโทโมะและสวมกำไรรูปนกยูงที่แขนทั้งสองข้างของหญิงสาว รวมถึงกำไรข้อเท้ารูปนกยูงให้แก้วทั้งสองข้าง ก่อนจะประครองแก้วใจไปส่งที่ห้องนอนของโทโมะ

ฟาง - เฟย์ // : ท่านโทโมะคะ ชายาของท่านพร้อมแล้วคะ

โทโมะ // : ขอบใจพวกเจ้ามาก แก้วมาหาข้าใกล้ ๆ สิ 

แก้ว // : คะ ท่านโทโมะ (นั่งพับเพียบอยู่ที่พื้น )

~ โทโมะประครองแก้วมานั่งที่นั่งแกร่ง ก่อนจะปัดปอยผมออกจากต้นคอสวยของหญิงสาว  ~

โทโมะ // : เจ้าช่างงามยิ่งนัก แก้วใจ ชายาของข้าหากข้าจะพรากความเป็นมนุษย์ไปจากกายของเจ้าจะยินดีหรือไม่ ~

แก้ว // : ข้ายินดียิ่งนัก หากได้เป็นชายาอสูรเช่นท่าน (ซบแนบอกโทโมะแน่น )

โทโมะ // : งั้นข้าจะมอบสิ่งนั้นให้กับเจ้าเดี๋ยวนี้ ชายาแห่งข้า ทนเจ็บเสียหน่อยแล้วกันนะ

    โทโมะเอาจมูกไปสูดดมกลิ่นกายที่หอมดังดอกไม้ของแก้ว ก่อนที่เขี้ยวคมกริบจะงอกออกมาจากริมฝีปากของชายหนุ่มพร้อมฝังลงบนต้นคอสวยของแก้วใจที่กรีดร้องอย่างหนักและตัวกระตุก พร้อมปล่อยน้ำตาอาบแก้มสวยจนสลบคาบ่าแกร่งของโทโมะไป ใบหน้าของหญิงสาวตอนนี้ขาวซีด ร่างกายเย็นเฉียบเช่นเดียวกับโทโมะ โทโมะค่อย ๆ ถอนเขี้ยวออกจากต้นคอสวยของแก้วแล้วค่อย ๆ ใช้ลิ้นเลียเลือดบริเวณแผลที่เขาพึ่งกัดไปที่ต้นคอของแก้วจนแห้งสนิท และจับหญิงสาวนอนราบลงกับเตียงนุ่มโดยมีร่างกายของเขาขึ้นคร่อมทับเธอไว้

~ กลับมาที่คฤหาสน์ศิริมงคลสกุล ~

กอหญ้า // : กรี๊ดดด !!! พี่แก้ว (เหงื่อผุดเต็มใบหน้าพร้อมมองหาพี่สาวแต่ไม่พบ )

   หลังจากที่กอหญ้าฝันร้ายถึงพี่สาวฝาแฝดของเธอ เธอใจไม่ค่อยดีนัก จึงรีบอาบน้ำแต่งตัวกะจะลงมาหาพี่สาวข้างล่างแต่ก็ไม่พบกอหญ้าโทรหาแฟนหนุ่มอย่างมินทร์เพื่อชวนไปทำบุญ ตักบาตร เพราะห่วงพี่สาวเป็นอย่างมาก ก่อนจะออกตามหาแก้วใจไปทั่วแต่ก็ไม่พบ พร้อมเล่าความฝันให้มินทร์ฟัง

มินทร์ // : กอหญ้าใจเย็น ๆ นะ มันก็แค่ฝันร้าย

กอหญ้า // : แต่มันเหมือนความจริงมากเลยนะมินทร์ กอหญ้าห่วงพี่แก้ว (ปล่อยน้ำตาไหลอาบสองแก้ม )

มินทร์ // : ป่านนี้ พี่แก้วอาจจะกลับมาแล้วก็ได้ เรากลับบ้านกันเถอะ

กอหญ้า // : คะ (ขึ้นรถกลับบ้านไปกับมินทร์ )