Black Kiss!!

6.3

เขียนโดย ปุยฝ้าย_lovePF

วันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 08.46 น.

  4 chapter
  2 วิจารณ์
  8,906 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 19.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

             จำได้ว่าตอนนั้นฉันวิ่งไล่จับพวกเด็กม.4 ที่แอบเข้าไปจดโพยในห้องน้ำชายเพื่อเอาไปใช้ในการสอบวิชาฟิสิกส์ แต่ปรากฏว่าอีตาธามไทดันช่วยให้เด็กม.4 พวกนั้นหนีรอดไปได้ด้วยการเอาตัวเองมาขวางเพื่อถ่วงเวลาฉัน ซ้ำยังกล่าวหาว่าฉันเป็นพวกโรคจิตมาถ้ำมองในห้องน้ำชายอีกต่างหากและด้วยความที่ฉันไม่มีหลักฐานอะไรในมือ เด็กม.4 จอมขี้โกงพวกนั้นเลยลอยนวลไปได้อย่างไม่น่าให้อภัย!!! คิดแล้วก็ยังแค้นไม่หาย

            “ก่อนจะพบอาจารย์โทโมะ เอาเสื้อเข้าในกางเกงให้เรียบร้อยด้วย อยู่มาจนจะจบอยู่แล้ว รักษาระเบียบซักวันคงไม่ทำให้เธอต้องอึดอัดจนหายใจไม่ออกหรอกนะ!” น้ำเสียงเฮี้ยบๆของอาจารย์ จริญญา(หนึ่งในทีมอาจารย์ฝ่ายปกครอง)

              “...”

              “แล้วนั่นเนกไทของเธอทำไมไม่ผูกให้เรียบร้อย”

               “...”

               เขาแสร้งทำหูทวนลมพร้อมกับค้อมหัวลงทำความเคารพด้วยกิริยาอาการที่กวนประสาทสุดๆ ก่อนจะเอามือล้วงกระเป๋าเดินทอดน่องแล้วส่งเสียงผิวปากหวิวๆผ่านหน้าอาจารย์จริญญาไปราวกับท่านเป็นอากาศธาตุ  จากนั้นก็ทิ้งตัวนั่งบนเก้าอี้หน้าห้องอาจารย์โทโมะ ซึ่งอยู่ถัดจากฉันไปสองตัว

                เขาหันมามองหน้าฉันและลากสายตาลงมาหยุดที่ปลอกแขนกรรมการนักเรียนของฉันด้วยแววตาท้าทายไร้จิตสำนึก

                 ในสายตาของแก๊งค์พวกเขา กรรมการมีค่าเปรียบได้แค่แมวที่ไล่จับหนูไปวันๆ เท่านั้น

                  ฉันทำทีเป็นไม่สนใจเขาทั้งๆที่รู้ว่าเขากำลังมองมาที่ฉันอยู่...

                 นี่คงจะไปก่อเรื่องวุ่นวายจนถูกเรียกตัวมาสอบสวนอีกเป็นแน่แท้(ว่าเขาแต่ลืมไปเสียสนิทว่าตัวเองก็ไปก่อเรื่องมาเหมือนกัน - _ - + )

                 “อ้าว มากันแล้วเหรอ รอนานมั้ย” อาจารย์โทโมะเปิดประตูเข้ามาพอดี และนั่นทำให้ฉันโล่งใจเป็นอย่างมาก เพราะฉันไม่อยากนั่งรออยู่หน้าห้องกับหมอนี่เลยแม้สักวินาทีเดียว มันทำให้ฉันรู้สึกอึดอัดจนแทบบ้าเลยแหละ -*-

                “ไม่ค่ะอาจารย์ หนูเพิ่งมามาถึงไม่นานนี้เองค่ะ” จริงๆรอมาครึ่งชั่วโมงแล้วและถ้าเป็นไปได้อยากรอไปเรื่อยๆ ไม่ต้องเข้าไปพบอาจารย์เลยจะเป็นดีที่สุดสำหรับฉัน T^T

         ธามไทลุกขึ้นยืน ค้อมหัวให้อาจารย์โทโมะเล็กน้อย แล้วทำท่าจะเดินตามเข้าไปในห้องหน้าตาเฉย เป็เหตุให้ฉันต้องรีบลุกและขวางทางเขาเอาไว้ แต่เขาก็ยังไม่ยอมหยุดและพยายามจะเดินอ้อมฉันไปด้านหลังจนฉันต้องเอื้อมมือไปคว้าแขนเขาเอาไว้เพื่อให้เขาหยุด!

“นายสะกดคำว่ากฎกติกามารยาทไม่เป็นหรือไง! ฉันมาถึงก่อนก็ต้องได้เข้าพบอาจารย์ก่อน!” จริงๆแล้วก็ไม่ได้อยากเข้าไปนักหรอก เพียงแต่มันเสียเกียรติที่จะปล่อยให้คนเลวๆอย่างเขามาแซงคิวอย่างไร้มารยาทแบบนี้

“...” เขาลดสายตาลงมองมือของฉันที่คว้าแขนของเขาไว้เต็มๆโดยไม่พูดอะไร แววตากรุ้มกริ่มติดจะหลงตัวเองอยู่ในทีของเขาทำเอาฉันต้องรีบปล่อยมือออกจากแขนเขาเหมือนถูกของร้อน

“อยากคิดว่าฉันจะอยากให้มือตัวเองต้องแปดเปื้อนเพราะนาย แต่เป็นเพราะนายมันไม่รู้จักเคารพกฎกติกามารยาท!>_<!” ฉันรีบอธิบายเมื่อเห็นสีหน้าท่าทางเหมือนสำคัญตนผิดคิดว่าฉันแอบเนียนหาเรื่องถูกเนื้อต้องตัวเขา พร้อมกับเช็ดมือตัวเองกับเสื้อนักเรียนเป็นการยืนยันว่าฉันไม่ได้อยากถูกตัวเขาเลยสักนิด

           #อยากรู้จะเป็นยังไงต่อไป ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ ^_^#

 

           

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา