ไม่ร้ายอย่าเรียกว่ารัก PF:TK:KF

8.0

เขียนโดย Aprilsunshine

วันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.12 น.

  17 chapter
  17 วิจารณ์
  27.85K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) ไอ้บ้า แปลว่าอะไร???

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
แก้ว
ฉันเดินออกมานั่งที่โต๊ะม้าหินหน้าอาคารเรียน  แล้วก็นั่งคิดถึงเรื่องวันนี้ ไม่น่าเชื่อนะว่าความรักทำให้คนหึงหวงได้มากขนาดนี้ 
 
แก้ว/เฮ้อ~
 
???/มานั่งถอนหายใจ คนเดียวอยู่ตรงนี้ทำไมหืม
 
แก้ว/นายโทโมะ
 
โทโมะ/ก็ใช่ไง เห็นฉันเป็น เจมส์ จิรายุหรือไง
 
แก้ว/หึ ฉันไม่มีทางมองนายเป็นแบบนั้นแน่นอนหยะ
 
โทโมะ/มา หันหน้ามานี่ /แล้วผมก็เอามือแตะที่คางแก้ว แล้วเบือนหน้าแก้วให้หันมาทางผม
 
แก้ว/จะ...จะทำอะไรอะ
 
โทโมะ/อยู่เฉยๆเหอะหน้า /แล้วผมก็เอายาทาที่แผลมุมปากของแก้ว เบาๆ
 
แก้ว/เฮ้ย ไม่ต้องฉันทำเองได้ /แล้วฉันก็เบือนหน้าหนี แต่ก็ถูกเบือนหน้าให้หันกลับไปทางเขา  โอ้ยจะอะไรหนักหนาเนีย  รู้มั้ยมันมีผลต่ออัตราการเต้นของหัวใจเนีย
 
โทโมะ/เอ๊ะ! บอกให้นั่งเฉยๆ ฟังภาษาคนรู้เรื่องมั้ยเนีย
 
แก้ว/ฟังรู้เรื่อง แต่ฉันจะทำเอง
 
โทโมะ/บอกให้นั่งเฉยๆ หรือต้องให้ฉันจูบก่อนถึงจะนั่งเฉยได้ฮะ
 
แก้ว/บ้า!!! คะ...ใครจะอยากให้นายจูบกันหยะ แค่คิดก็จะอวกและ
 
โทโมะ/แล้วทำไม....ต้องหน้าแดงด้วยหละ  ปากบอกว่าไม่ แต่จริงๆก็อยากอะดี้
 
แก้ว/บ้า  ใคร..ใครหน้าแดง แล้วใครจะไปอยากจูบกับนาย คิดไปเอง เพ้อเจ้อ /แล้วฉันก็รีบเบือน
 
โทโมะ/หรือไม่จริง /ผมเขยิบเข้าไปพูดที่ข้างหู
 
แก้ว/ไอ้บ้า!! ไอ้บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ/แล้วฉันก็ตีที่แขนนายโทโมะ
 
โทโมะ/เฮ้ย มาเจ็บนะ /แล้วผมก็หลบมือแก้ว แต่ก้ไม่พ้นอยู่ดี
 
โทโมะ/เฮ้ย!!!!! / ผมเขยิบถอยหลังมาเลื่อยๆ มาสุดขอบเก้าอี้ม้าหิน เลยทำให้ผมตกเก้าอี้ ลงไปนอนข้างๆล่าง(พื้นอะนะ)
 
แก้ว/ว้าย!!!!  /อยู่ๆนายโทโมะก็ตกเก้าอี้ ไม่จบ ยังฉุบฉันล้มไปด้วย ทำให้จมูกฉันโดนที่แก้มโทโมะเต็มๆ สรุปก็คือหอมแก้มนายนั้นเต็มๆ แล้วฉันก็รีบลุกขึ้นนั่งทันที
 
โทโมะ/อันแน่! อยากหอมแก้ม ก็ไม่บอก /แล้วผมก็รีบลุกขึ้นนั่ง
 
แก้ว/ใครจะไปอยากหอมแก้มนายยะ  นายเป็นคนดึงฉันลงมาด้วย  แล้วยังมาปากเสียอีกไอ้บ้า
 
โทโมะ/แล้วทำไมต้องเขินด้วยหละ
 
แก้ว/ใคร ใครเขิน แล้วนายรู้ได้ไงว่าฉันเขิน
 
โทโมะ/ไม่เคยได้ยินหรอ มองตาก็รู้ใจอะ
 
แก้ว/ฮึย จะอวก ฉันไม่คุยกับนายแล้ว ไอ้บ้า! /แล้วฉันก็ลุกขึ้นเดินออกไป
 
โทโมะ/เอ๊ะ! เค้าว่ากันว่า  ไอ้บ้าเนียแปลว่ารักนะ  อ่าวรอด้วยสิ /แล้วผมก็รีบตามแก้วไป
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา