ไม่ร้ายอย่าเรียกว่ารัก PF:TK:KF

แก้ว

ฉันเดินออกมานั่งที่โต๊ะม้าหินหน้าอาคารเรียน  แล้วก็นั่งคิดถึงเรื่องวันนี้ ไม่น่าเชื่อนะว่าความรักทำให้คนหึงหวงได้มากขนาดนี้ 

แก้ว/เฮ้อ~

???/มานั่งถอนหายใจ คนเดียวอยู่ตรงนี้ทำไมหืม

แก้ว/นายโทโมะ

โทโมะ/ก็ใช่ไง เห็นฉันเป็น เจมส์ จิรายุหรือไง

แก้ว/หึ ฉันไม่มีทางมองนายเป็นแบบนั้นแน่นอนหยะ

โทโมะ/มา หันหน้ามานี่ /แล้วผมก็เอามือแตะที่คางแก้ว แล้วเบือนหน้าแก้วให้หันมาทางผม

แก้ว/จะ...จะทำอะไรอะ

โทโมะ/อยู่เฉยๆเหอะหน้า /แล้วผมก็เอายาทาที่แผลมุมปากของแก้ว เบาๆ

แก้ว/เฮ้ย ไม่ต้องฉันทำเองได้ /แล้วฉันก็เบือนหน้าหนี แต่ก็ถูกเบือนหน้าให้หันกลับไปทางเขา  โอ้ยจะอะไรหนักหนาเนีย  รู้มั้ยมันมีผลต่ออัตราการเต้นของหัวใจเนีย

โทโมะ/เอ๊ะ! บอกให้นั่งเฉยๆ ฟังภาษาคนรู้เรื่องมั้ยเนีย

แก้ว/ฟังรู้เรื่อง แต่ฉันจะทำเอง

โทโมะ/บอกให้นั่งเฉยๆ หรือต้องให้ฉันจูบก่อนถึงจะนั่งเฉยได้ฮะ

แก้ว/บ้า!!! คะ...ใครจะอยากให้นายจูบกันหยะ แค่คิดก็จะอวกและ

โทโมะ/แล้วทำไม....ต้องหน้าแดงด้วยหละ  ปากบอกว่าไม่ แต่จริงๆก็อยากอะดี้

แก้ว/บ้า  ใคร..ใครหน้าแดง แล้วใครจะไปอยากจูบกับนาย คิดไปเอง เพ้อเจ้อ /แล้วฉันก็รีบเบือน

โทโมะ/หรือไม่จริง /ผมเขยิบเข้าไปพูดที่ข้างหู

แก้ว/ไอ้บ้า!! ไอ้บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ/แล้วฉันก็ตีที่แขนนายโทโมะ

โทโมะ/เฮ้ย มาเจ็บนะ /แล้วผมก็หลบมือแก้ว แต่ก้ไม่พ้นอยู่ดี

โทโมะ/เฮ้ย!!!!! / ผมเขยิบถอยหลังมาเลื่อยๆ มาสุดขอบเก้าอี้ม้าหิน เลยทำให้ผมตกเก้าอี้ ลงไปนอนข้างๆล่าง(พื้นอะนะ)

แก้ว/ว้าย!!!!  /อยู่ๆนายโทโมะก็ตกเก้าอี้ ไม่จบ ยังฉุบฉันล้มไปด้วย ทำให้จมูกฉันโดนที่แก้มโทโมะเต็มๆ สรุปก็คือหอมแก้มนายนั้นเต็มๆ แล้วฉันก็รีบลุกขึ้นนั่งทันที

โทโมะ/อันแน่! อยากหอมแก้ม ก็ไม่บอก /แล้วผมก็รีบลุกขึ้นนั่ง

แก้ว/ใครจะไปอยากหอมแก้มนายยะ  นายเป็นคนดึงฉันลงมาด้วย  แล้วยังมาปากเสียอีกไอ้บ้า

โทโมะ/แล้วทำไมต้องเขินด้วยหละ

แก้ว/ใคร ใครเขิน แล้วนายรู้ได้ไงว่าฉันเขิน

โทโมะ/ไม่เคยได้ยินหรอ มองตาก็รู้ใจอะ

แก้ว/ฮึย จะอวก ฉันไม่คุยกับนายแล้ว ไอ้บ้า! /แล้วฉันก็ลุกขึ้นเดินออกไป

โทโมะ/เอ๊ะ! เค้าว่ากันว่า  ไอ้บ้าเนียแปลว่ารักนะ  อ่าวรอด้วยสิ /แล้วผมก็รีบตามแก้วไป

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------