ไม่ร้ายอย่าเรียกว่ารัก PF:TK:KF
8.0
12) ทางลัด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ โรงอาหาร
???/เฮ้!! ไอ้ป๊อป ทางนี้เว้ย
ป๊อปปี้/เออ! อ้าวไอ้โมะทำไมมานั่งอยู่คนเดียวอะ แก้ว กู๊ดดี้แล้วก็มีน ไปไหนอะ
โทโมะ/อ๋อ สามคนนั้นไปห้องพยาบาลและจะขึ้นเรียนเลย
ป๊อปปี้/อืม แล้วไอ้เขื่อนหละ อย่าบอกนะว่ายังไม่มา
โทโมะ/นั่นดิวะ ถึงปกติไอ้เขื่อนจะมาช้า แต่ก็ไม่น่าช้าขนาดนี้นะ
ป๊อปปี้/แล้วโทรตามยัง
โทโมะ/แกจะถามทำไมวะ ถามฉันคำตอบก็เหมือนทุกครั้งคือ ปิดเครื่อง!
ป๊อปปี้/เออ! งั้นก็รอมันอีกสักพักก็แล้วกัน
.
.
.
.
.
ทางด้านเขื่อน
วันนี้ผมตื่นสายอีกแล้ว เลยต้องมาทางลัดเหมือนเดิน ผมเดินอยู่ที่สวนหย่อมเล็กๆที่ที่ไม่มีใครชอบมานั่งเล่น เพราะต้นหญ้ารกมาก ผมลืมบอกไปท้ายสวนหย่อมเล็กนี้จะมีกำแพงกั้น แต่หารู้ไม่ว่าตรงกำแพงจะมีจุดหนึ่งที่เป็นลอยแตกพังขนาดกว้างพอที่ผมจะรอดผ่านได้และนี่คือทางรัดในการมาโรงเรียนของผมทุกวัน แต่ที่ไม่ค่อยมีคนรู้ก็เพราะผมเอาพุ่มไม้รกๆไปปิดไว้ เลยไม่มีคนสังเกตุเห็น เอ๊ะ!เดี๋ยวก่อน นี่ไม่ใช่เวลาที่ผมจะต้องมาพูดถึงเรื่องนี้หนิ ผมต้องรีบไปหาไอ้ป๊อป ไอ้โมะสิ! แล้วผมก็รีบเร่งฝีเท้าโดยด่วน
ช่วยด้วย~ช่วยด้วย~ช่วยฉันที~
ผมกำลังจะเร่งฝีเท้าต่อ แต่ต้องชะงัก เมื่อมีเสียงร้อง ขอความช่วยเหลือดังขึ้น จากที่ความรู้สึกมีแต่ความเร่งรีบ ตอนนี้กลายเป็นรู้สึกวังเวงแทนแล้วสิ เอาไงดีวะ!
ใครก็ได้ช่วยด้วย~
เขื่อน/เอาอีกแล้ว แต่เอ๊!เสียงมาจากหลังพุ่มไม้นี่หว้า เอาไงดีวะ..............หึ เอาวะเป็นไงเป็นกัน/แล้วผมก็ค่อยๆเดินไปดูหลังพุ่มไม้อย่างช้าๆ
แฮ่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เขื่อน/อ๊าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
จะอัพเลื่อยๆนะ เป็นช่วงเปิดเทอม
กิจกรรมเยอะ เลยไม่ค่อยมีเวลาอัพหนะ ขอโทษนร้า
เขื่อน จะเจออะไรเนีย ไม่บอกปล่อยให้งง 55
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
???/เฮ้!! ไอ้ป๊อป ทางนี้เว้ย
ป๊อปปี้/เออ! อ้าวไอ้โมะทำไมมานั่งอยู่คนเดียวอะ แก้ว กู๊ดดี้แล้วก็มีน ไปไหนอะ
โทโมะ/อ๋อ สามคนนั้นไปห้องพยาบาลและจะขึ้นเรียนเลย
ป๊อปปี้/อืม แล้วไอ้เขื่อนหละ อย่าบอกนะว่ายังไม่มา
โทโมะ/นั่นดิวะ ถึงปกติไอ้เขื่อนจะมาช้า แต่ก็ไม่น่าช้าขนาดนี้นะ
ป๊อปปี้/แล้วโทรตามยัง
โทโมะ/แกจะถามทำไมวะ ถามฉันคำตอบก็เหมือนทุกครั้งคือ ปิดเครื่อง!
ป๊อปปี้/เออ! งั้นก็รอมันอีกสักพักก็แล้วกัน
.
.
.
.
.
ทางด้านเขื่อน
วันนี้ผมตื่นสายอีกแล้ว เลยต้องมาทางลัดเหมือนเดิน ผมเดินอยู่ที่สวนหย่อมเล็กๆที่ที่ไม่มีใครชอบมานั่งเล่น เพราะต้นหญ้ารกมาก ผมลืมบอกไปท้ายสวนหย่อมเล็กนี้จะมีกำแพงกั้น แต่หารู้ไม่ว่าตรงกำแพงจะมีจุดหนึ่งที่เป็นลอยแตกพังขนาดกว้างพอที่ผมจะรอดผ่านได้และนี่คือทางรัดในการมาโรงเรียนของผมทุกวัน แต่ที่ไม่ค่อยมีคนรู้ก็เพราะผมเอาพุ่มไม้รกๆไปปิดไว้ เลยไม่มีคนสังเกตุเห็น เอ๊ะ!เดี๋ยวก่อน นี่ไม่ใช่เวลาที่ผมจะต้องมาพูดถึงเรื่องนี้หนิ ผมต้องรีบไปหาไอ้ป๊อป ไอ้โมะสิ! แล้วผมก็รีบเร่งฝีเท้าโดยด่วน
ช่วยด้วย~ช่วยด้วย~ช่วยฉันที~
ผมกำลังจะเร่งฝีเท้าต่อ แต่ต้องชะงัก เมื่อมีเสียงร้อง ขอความช่วยเหลือดังขึ้น จากที่ความรู้สึกมีแต่ความเร่งรีบ ตอนนี้กลายเป็นรู้สึกวังเวงแทนแล้วสิ เอาไงดีวะ!
ใครก็ได้ช่วยด้วย~
เขื่อน/เอาอีกแล้ว แต่เอ๊!เสียงมาจากหลังพุ่มไม้นี่หว้า เอาไงดีวะ..............หึ เอาวะเป็นไงเป็นกัน/แล้วผมก็ค่อยๆเดินไปดูหลังพุ่มไม้อย่างช้าๆ
แฮ่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เขื่อน/อ๊าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
จะอัพเลื่อยๆนะ เป็นช่วงเปิดเทอม
กิจกรรมเยอะ เลยไม่ค่อยมีเวลาอัพหนะ ขอโทษนร้า
เขื่อน จะเจออะไรเนีย ไม่บอกปล่อยให้งง 55
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ