[Fic Y] อยากเลิกรักนาย (G-DRAGON+T.O.P)
-
เขียนโดย ลูกเเก้ว
วันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.02 น.
8 ตอน
3 วิจารณ์
16.18K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2556 02.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ตอน 3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอน 3
ท็อปสุดจะทนกับความไร้เดียงสาของอีกฝ่าย ที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ร่างบางก็จะถูกชายหนุ่มต่างๆเข้ามาทำความรู้จักด้วย แต่มันไม่เพียงแค่นั้นเพราะส่วนใหญ่มักจะเป็นพวกที่หมายตาในร่างกายของจีดีเท่านั้น แต่เจ้าตัวเองกลับไม่เคยรู้เรื่องเลยแม้แต่น้อย ซ้ำยังจะเข้าไปสนิทสนมด้วย มันทำให้ตลอดหลายปีมานี้เค้าต้องคอยดูแลและกีดกันจีดีจากชายต่างๆอย่างลับๆ
แต่ในตอนนี้ตัวเค้าเองกลับเป็นผู้ที่มีความต้องการผู้ที่อยู่ตรงหน้ามากกว่าคนอื่นๆ วินาทีนี้เค้าไม่สามารถที่จะหยุดตนเองต่อพลังอันยั่วยวนของอีกฝ่าย รุ่นพี่ใหญ่จึงปลดเนคไทแล้วโน้มตัวลงประกบจูบที่ริมฝีปากบางของจีดี
แต่ร่างเล็กกลับผละตัวออกจากรสจูบอันหอมหวานที่อีกฝ่ายบรรจงมอบให้ ทำให้มือใหญ่ลงแรงจับที่ต้นแขนเล็กแล้วกระชากกอดอย่างเต็มแรง เค้าได้บำเรอจูบอีกครั้งแต่รสจูบกลับไม่ได้หอมหวานเช่นเคย เพราะเมื่อริมฝีปากหนากดทับลงบนผิวปากของอีกฝ่ายแล้ว เค้าได้บดขยี้จูบร้อนจนปากอีกฝ่ายแดงช้ำเป็นรอย
“ อือ..อือ ”
หนุ่มร่างบางพยายามส่งเสียงเล็กๆเพื่อห้ามปรามการกระทำของชายที่อยู่เหนือร่าง แต่กลับไม่ได้ผลซ้ำยังทำให้อีกฝ่ายสามารถที่จะสอดแทรกปลายลิ้นสากร้อนเข้าไปเกี่ยวพันทักทายลิ้นเล็กอย่างชำนาญ มือเรียวบางที่คอยผลักไสแผงอกใหญ่กำยำ ได้ล้วงหล่นลงบนเตียงนอนอย่างไร้เรี่ยวแรงที่จะขัดขืน ปลายลิ้นสากยังคงคว้านหารสหวานช่ำน้ำหวานดอกไม้จากริมฝีปากบางชมพู เมื่อร่างสูงเห็นท่าว่าอีกฝ่ายกำลังหายใจไม่ออกแล้วจึงถอดริมฝีปากออกมา เพื่อให้ร่างเล็กหายใจสูดอากาศเข้าเต็มปอด
“ นาย...นายมันบ้า ”
ผู้เสียหายหายใจถี่รัวเหมือนไม่ได้สูดอากาศมานาน น้ำใสๆรินไหลออกจากดวงตาสีน้ำตาลหม่นทั้งสองข้าง เจ้าตัวรู้สึกเหมือนร่างกายเป็นอำมพาตไม่สามารถที่จะขยับได้ ท๊อปจึงใช้ท่อนแขนแกร่งพยุงร่างบางมานอนบนตักอุ่น มันทำให้ร่างเล็กเผลอหลับลงไปอย่างไม่รู้ตัว
เมื่อเวลาผ่านไปพ้นไป ในยามเช้ารุ่งอรุณแสงแดดที่สาดส่องผ่านม่านหน้าต่าง ลงมากระทบแสงจ้ากับใบหน้าของหนุ่มผมบลอร์น ดวงตากลมค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วขยี้ตาทั้ง2ข้าง 2-3ทีก่อนที่จะพยุงตัวลุกขึ้น ท๊อปไม่อยู่แล้วเค้าปล่อยให้ร่างบางนอนสบายที่เตียงนอนนุ่ม แต่ตนเองกลับหายไปนอนที่อื่น จีดีลุกขึ้นจากเตียงที่ยุ่งยับจากการนอน แล้วตรงไปที่ห้องอาบน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายก่อนที่จะกลับห้องของตน
แอ๊ดดดดด
เสียงประตูหน้าห้องดังขึ้นขณะที่ร่างบางยังคงทำกิจธุระในห้องน้ำ เสียงสายน้ำที่ไหลสูบออกจากฝักบัวทำให้เสียงน้ำดังก้องจนไม่ได้ยินเสียงภายนอก
หนุ่มร่างโปร่งกลับมาจากการค้างที่บ้านเพื่อน ร่างกายของเค้าเต็มไปด้วยคราบเหงื่อที่สะสมมาจากเมื่อคืน เค้าตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำทันที แต่เมื่อเจ้าตัวเข้ามาในห้องได้ไม่นาน กลับนึกได้ว่าตนได้ลืมกระเป๋าตังค์ไว้ในรถ ทำให้ร่างรีบวิ่งลงไปที่ชั้นจอดรถทันที
ขณะเดียวกันเมื่อร่างเล็กเสร็จจากการอาบน้ำอุ่นจนสบายตัวแล้วจึงหอบเสื้อผ้าของเค้าออกมา แต่ปรากฎว่าเสื้อและกางเกงของเค้าถูกน้ำจากแจกันดอกไม้หกใส่จนเหลือแต่กางเกงในของเค้าเพียงตัวเดียว( ทำไมนายซุ่มซ่ามแบบนี้อะจีดี = =* : ไรเตอร์ )
ทำให้ร่างบางต้องจำใจยืมเสื้อที่อยู่ในตู้ของเจ้าของห้อง แต่กลับพบว่าเสื้อของรุ่นพี่ใหญ่นั้นไซร์มโหราณกว่าตัวของเค้ามากโขทีเดียว แม้ว่าจะเลือกหาชุดที่ดูเล็กที่สุดก็ยังไม่สามารถที่จะหาไซร์เสื้อใกล้เคียงกับตัวเค้าได้ แต่แล้วสายตาทั้งสองของจีดีก็ได้ไปสะดุดเข้ากับชุดนอนคู่หนึ่ง เป็นเสื้อแขนยาวและกางเกงขายาวลายลิงน้อยสีขาวแดงเหลือง
ร่างบางพยายามใส่ชุดที่ยืมมาโดยพลการแต่ว่าเสื้อก็ยังคงตัวใหญ่อยู่ดี แม้ว่าจีดีจะพับแขนเสื้อหลายทบแล้วก็ตาม แต่เมื่อร่างบางกำลังจะสวมกางเกงเสียงประตูก็ได้ดังขึ้นอีกครั้ง เจ้าบ้านกลับมาแล้วเมื่อท๊อปเดินผ่านประตูห้องนอนเข้ามาต้องพบกับร่างบางในชุดเสื้อตัวเดียว และกำลังใส่กางเกงแต่กางเกงตัวใหญ่กลับยังอยู่ที่ระดับเข่า
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ร่างบางร้องกรี๊ดด้วยความตกใจ แล้วขดตัวลงกับพื้นห้อง
“ นายทำอะไรของนาย ออกไปนะไอ้บ้า ” หนุ่มร่างเล็กพูดจาขับไล่อีกฝ่ายเพื่อข่มความอายที่กำลังก่อตัวขึ้น
“ นายสิทำอะไรของนาย จะอายอะไรในเมื่อนายเป็นผู้ชาย แล้วฉันก็เป็นผู้ชาย ” ท๊อปพูดเเล้วหัวเราะกับการกระทำอันน่ารักของร่างเล็ก
" อีกอย่างนายก็ยังใส่กางเกงในอยู่นิ จะกลัวอะไรของนาย " ชายหนุ่มพูดพร้อมกับหัวเราะดังขึ้นอีก
“ หัวเราะบ้าอะไรของนาย ออกไปปปปปปปปปปปปปป ” ผมบลอร์นตะโกนไล่อีกฝ่าย พร้อมกับคว้าหมอนที่อยู่ใกล้ตัวขว้างใส่ร่างสูง จนอีกฝ่ายต้องยอมออกไปจากห้อง
ท็อปสุดจะทนกับความไร้เดียงสาของอีกฝ่าย ที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ร่างบางก็จะถูกชายหนุ่มต่างๆเข้ามาทำความรู้จักด้วย แต่มันไม่เพียงแค่นั้นเพราะส่วนใหญ่มักจะเป็นพวกที่หมายตาในร่างกายของจีดีเท่านั้น แต่เจ้าตัวเองกลับไม่เคยรู้เรื่องเลยแม้แต่น้อย ซ้ำยังจะเข้าไปสนิทสนมด้วย มันทำให้ตลอดหลายปีมานี้เค้าต้องคอยดูแลและกีดกันจีดีจากชายต่างๆอย่างลับๆ
แต่ในตอนนี้ตัวเค้าเองกลับเป็นผู้ที่มีความต้องการผู้ที่อยู่ตรงหน้ามากกว่าคนอื่นๆ วินาทีนี้เค้าไม่สามารถที่จะหยุดตนเองต่อพลังอันยั่วยวนของอีกฝ่าย รุ่นพี่ใหญ่จึงปลดเนคไทแล้วโน้มตัวลงประกบจูบที่ริมฝีปากบางของจีดี
แต่ร่างเล็กกลับผละตัวออกจากรสจูบอันหอมหวานที่อีกฝ่ายบรรจงมอบให้ ทำให้มือใหญ่ลงแรงจับที่ต้นแขนเล็กแล้วกระชากกอดอย่างเต็มแรง เค้าได้บำเรอจูบอีกครั้งแต่รสจูบกลับไม่ได้หอมหวานเช่นเคย เพราะเมื่อริมฝีปากหนากดทับลงบนผิวปากของอีกฝ่ายแล้ว เค้าได้บดขยี้จูบร้อนจนปากอีกฝ่ายแดงช้ำเป็นรอย
“ อือ..อือ ”
หนุ่มร่างบางพยายามส่งเสียงเล็กๆเพื่อห้ามปรามการกระทำของชายที่อยู่เหนือร่าง แต่กลับไม่ได้ผลซ้ำยังทำให้อีกฝ่ายสามารถที่จะสอดแทรกปลายลิ้นสากร้อนเข้าไปเกี่ยวพันทักทายลิ้นเล็กอย่างชำนาญ มือเรียวบางที่คอยผลักไสแผงอกใหญ่กำยำ ได้ล้วงหล่นลงบนเตียงนอนอย่างไร้เรี่ยวแรงที่จะขัดขืน ปลายลิ้นสากยังคงคว้านหารสหวานช่ำน้ำหวานดอกไม้จากริมฝีปากบางชมพู เมื่อร่างสูงเห็นท่าว่าอีกฝ่ายกำลังหายใจไม่ออกแล้วจึงถอดริมฝีปากออกมา เพื่อให้ร่างเล็กหายใจสูดอากาศเข้าเต็มปอด
“ นาย...นายมันบ้า ”
ผู้เสียหายหายใจถี่รัวเหมือนไม่ได้สูดอากาศมานาน น้ำใสๆรินไหลออกจากดวงตาสีน้ำตาลหม่นทั้งสองข้าง เจ้าตัวรู้สึกเหมือนร่างกายเป็นอำมพาตไม่สามารถที่จะขยับได้ ท๊อปจึงใช้ท่อนแขนแกร่งพยุงร่างบางมานอนบนตักอุ่น มันทำให้ร่างเล็กเผลอหลับลงไปอย่างไม่รู้ตัว
เมื่อเวลาผ่านไปพ้นไป ในยามเช้ารุ่งอรุณแสงแดดที่สาดส่องผ่านม่านหน้าต่าง ลงมากระทบแสงจ้ากับใบหน้าของหนุ่มผมบลอร์น ดวงตากลมค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วขยี้ตาทั้ง2ข้าง 2-3ทีก่อนที่จะพยุงตัวลุกขึ้น ท๊อปไม่อยู่แล้วเค้าปล่อยให้ร่างบางนอนสบายที่เตียงนอนนุ่ม แต่ตนเองกลับหายไปนอนที่อื่น จีดีลุกขึ้นจากเตียงที่ยุ่งยับจากการนอน แล้วตรงไปที่ห้องอาบน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายก่อนที่จะกลับห้องของตน
แอ๊ดดดดด
เสียงประตูหน้าห้องดังขึ้นขณะที่ร่างบางยังคงทำกิจธุระในห้องน้ำ เสียงสายน้ำที่ไหลสูบออกจากฝักบัวทำให้เสียงน้ำดังก้องจนไม่ได้ยินเสียงภายนอก
หนุ่มร่างโปร่งกลับมาจากการค้างที่บ้านเพื่อน ร่างกายของเค้าเต็มไปด้วยคราบเหงื่อที่สะสมมาจากเมื่อคืน เค้าตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำทันที แต่เมื่อเจ้าตัวเข้ามาในห้องได้ไม่นาน กลับนึกได้ว่าตนได้ลืมกระเป๋าตังค์ไว้ในรถ ทำให้ร่างรีบวิ่งลงไปที่ชั้นจอดรถทันที
ขณะเดียวกันเมื่อร่างเล็กเสร็จจากการอาบน้ำอุ่นจนสบายตัวแล้วจึงหอบเสื้อผ้าของเค้าออกมา แต่ปรากฎว่าเสื้อและกางเกงของเค้าถูกน้ำจากแจกันดอกไม้หกใส่จนเหลือแต่กางเกงในของเค้าเพียงตัวเดียว( ทำไมนายซุ่มซ่ามแบบนี้อะจีดี = =* : ไรเตอร์ )
ทำให้ร่างบางต้องจำใจยืมเสื้อที่อยู่ในตู้ของเจ้าของห้อง แต่กลับพบว่าเสื้อของรุ่นพี่ใหญ่นั้นไซร์มโหราณกว่าตัวของเค้ามากโขทีเดียว แม้ว่าจะเลือกหาชุดที่ดูเล็กที่สุดก็ยังไม่สามารถที่จะหาไซร์เสื้อใกล้เคียงกับตัวเค้าได้ แต่แล้วสายตาทั้งสองของจีดีก็ได้ไปสะดุดเข้ากับชุดนอนคู่หนึ่ง เป็นเสื้อแขนยาวและกางเกงขายาวลายลิงน้อยสีขาวแดงเหลือง
ร่างบางพยายามใส่ชุดที่ยืมมาโดยพลการแต่ว่าเสื้อก็ยังคงตัวใหญ่อยู่ดี แม้ว่าจีดีจะพับแขนเสื้อหลายทบแล้วก็ตาม แต่เมื่อร่างบางกำลังจะสวมกางเกงเสียงประตูก็ได้ดังขึ้นอีกครั้ง เจ้าบ้านกลับมาแล้วเมื่อท๊อปเดินผ่านประตูห้องนอนเข้ามาต้องพบกับร่างบางในชุดเสื้อตัวเดียว และกำลังใส่กางเกงแต่กางเกงตัวใหญ่กลับยังอยู่ที่ระดับเข่า
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ร่างบางร้องกรี๊ดด้วยความตกใจ แล้วขดตัวลงกับพื้นห้อง
“ นายทำอะไรของนาย ออกไปนะไอ้บ้า ” หนุ่มร่างเล็กพูดจาขับไล่อีกฝ่ายเพื่อข่มความอายที่กำลังก่อตัวขึ้น
“ นายสิทำอะไรของนาย จะอายอะไรในเมื่อนายเป็นผู้ชาย แล้วฉันก็เป็นผู้ชาย ” ท๊อปพูดเเล้วหัวเราะกับการกระทำอันน่ารักของร่างเล็ก
" อีกอย่างนายก็ยังใส่กางเกงในอยู่นิ จะกลัวอะไรของนาย " ชายหนุ่มพูดพร้อมกับหัวเราะดังขึ้นอีก
“ หัวเราะบ้าอะไรของนาย ออกไปปปปปปปปปปปปปป ” ผมบลอร์นตะโกนไล่อีกฝ่าย พร้อมกับคว้าหมอนที่อยู่ใกล้ตัวขว้างใส่ร่างสูง จนอีกฝ่ายต้องยอมออกไปจากห้อง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ