ตราบาปแห่งรัก

 
ห้องผ่าตัด
 
     โทโมะค่อย ๆ ใส่เสือกาว และใส่หมวกคลุมผม ถุงมือยาง ก่อนจะมองหน้ากอหญ้า และเริ่มผ่าตัดอยู่นาน ชายหนุ่ม ขอเครื่องมือผ่าตัดจากพยาบาลผู้ช่วยเขาใช้เวลาผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจให้กอหญ้าอยู่นานหลายชั่วโมง จนถึงเช้ากอหญ้าก็ปลอดภัย กับมาหาเขา ชายหนุ่มให้พยาบาลเข็นเตียงของกอหญ้าไปที่ห้องผู้ป่วยระดับชั้นผู้บริหาร ก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้าและรีบกดลิฟต์มานั่งกุมมือกอหญ้าแน่นและเผลอหลับไป
 
~ วันที่ 6 กอหญ้าสลบไป ~
 
กอหญ้า // : น้ำ หิวน้ำ 
 
โทโมะ  //  : กอหญ้าหิวน้ำหรอ ( ประครองกอหญ้าและปรับเตียงให้พอดี ก่อนจะรินน้ำให้กอหญ้า )
 
~ รับน้ำไปดื่มจนหมด ~
 
กอหญ้า //  : กอหญ้าเป็นอะไรไปคะ ทำไมถึงมาอยู่ที่โรงพยาบาล
 
โทโมะ  // : กอหญ้าโรคหัวใจกำเริบนะ แต่พี่ผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจใหม่ให้เรียบร้อยแล้ว ( กอดกอหญ้าไว้แน่น )
 
กอหญ้า  //  : ขอบคุณนะคะที่ช่วยกอหญ้าไว้ 
 
โทโมะ // : เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ไหมครับ ( ปลดเชือกผู้ช่วยจนเสื้อหล่นลงมากองกับพื้นก่อนจะจูบอกกอหญ้าเบา ๆ )
 
กอหญ้า // : พี่โทโมะ !!! อย่าคะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า ( หน้าแดงซ่าน )
 
     โทโมะค่อย ๆ ปลดเชือกกางเกงของกอหญ้าร่วงลงมา ก่อนจะจับหญิงสาวที่หน้าแดงกล้ำมานั่งที่ตัก โทโมะเชยคางของกอหญ้าขึ้นสูงก่อนที่จะมีคนเปิดประตูเข้ามาพร้อมตบหน้ากอหญ้า 2 เพี๊ยอย่างแรง จนโทโมะต้องเอาตัวเข้ามาบังกอหญ้าไว้
 
คุณย่า // : เป็นอย่างที่ยัย แก้วพูดไว้จริง ๆ ด้วย ตาโทโมะหลบไปนะ ย่าจะตีมันให้ตายคามือไปเลย
 
โทโมะ  // : หยุดเถอะนะครับคุณย่า กอหญ้าเป็นเมียของผม คุณย่าอย่าทำอะไรเธอเลยนะครับ
 
คุณย่า //  : มันง่ายให้แกได้ คิดหรอ ว่ามันจะรักแกจริง ร่าน กินบนเรือนขี้รถบนหลังคา แก้วจับพี่ชายเราไว้ลูก 
 
แก้ว  //  : คะ คุณย่า ( จับโทโมะไว้แน่น )
 
~ เพี๊ย โทโมะหนีมาบังกอหญ้าได้สำเร็จเลยโดนคุณย่าตบแทน ~ 
 
คุณย่า //  : โทโมะ !! เอาตัวเข้ามาบังมันทำไมลูก ย่าจะตบมัน
 
โทโมะ // : คุณย่าครับ เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น เป็นฝีมือของผม ผมเป็นคนปล้ำกอหญ้าเอง และตอนนี้ผมก็รู้แล้วว่าใครมันเป็นนกสองหัว
 
ทำเป็นตัวเองดี แต่ที่แท้ก็ไวไฟ ผมผิดหวังจริง ๆ ที่เคยรักเธอ คุณย่าระวังตัวไว้ดี ๆ เถอะครับ มันจะแวงมากัดคุณย่าเหมือนที่กัดกอหญ้าน้องสาว
 
 
ของตัวเอง ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับ 
 
 
 
แก้ว // : คุณย่าคะ คุณย่า ( ประครองคุณย่าขึ้นรถกลับบ้านไป )
 
โทโมะรีบวิ่งไปดูกอหญ้า
 
โทโมะ // : กอหญ้า เจ็บตรงไหนหรือเปล่า ไหนให้พี่ดูสิ แก้มช้ำไปหมดแล้ว พี่ไปเอาน้ำแข็งมาประคบให้นะ
 
กอหญ้า // : ไม่ต้องหรอกคะ กอหญ้าว่าเราหยุดความสัมพันธ์ไว้แค่นี้เถอะนะคะ ( หยิบเสื้อผ้าชุดนอกในตู้และสวมมัน )
 
โทโมะ // : จะไปไหนห๊ะ !!! อย่าบอกนะว่าจะไปหาไอ้มินทร์ ไม่มีทาง (ดึงกอหญ้ามากอด)
 
กอหญ้า // : ปล่อยกอหญ้านะคะ ปล่อย !! 
 
โทโมะ  //  : ไม่ปล่อย !! กอหญ้าเป็นเมียพี่คนเดียวจำไว้ ( ฉีกเสื้อ บรา กางเกงในตัวจิ๋วของกอหญ้าจนขาดวิ่น ก่อนจะสอดแกนกลางลงไป)
 
กอหญ้า // : กรี๊ดดดด !!! (สลบคาอกโทโมะ หลังจากเล่นบทรักกันสองวันติด )