ตราบาปแห่งรัก

     
ห้องพักพิเศษ
 
     โทโมะนอนกอดกับลูก ๆ อยู่ที่โซฟา กอหญ้าค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา ก่อนจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมาเพื่อให้ห่มผ้าให้ทั้งสามคนก่อนจะหอมแก้มทั้งสามจนโทโมะสะดุ้งตื่น
 
โทโมะ // : ตื่นแล้วหรอครับ แอบหอมแก้มพี่แบบนี้ หายโกรธแล้วหรอ
 
กอหญ้า // : คะ กอหญ้าหายโกรธแล้ว
 
โทโมะ // : คุณธามไทเขาฝากไว้ให้ครับ
 
     กอหญ้าเปิดซองสีน้ำตาลออกดูก็รู้ทันทีว่าเป็นอะไร ธามไทเซ็นต์ใบสำคัญการหย่าให้กับเธอและอยากให้เธอให้โอกาส
โทโมะได้ดูแลเด็ก ๆ ในฐานะของพ่อที่แท้จริง โทโมะลุกขึ้นมากอดเดวกอหญ้าแน่น ก่อนจะจูบที่ต้นคอสวยขอ
 
 
กอหญ้า พร้อมพูดความในใจที่มีมาแสนนาน โดยที่โทรเและโทตะตื่นแล้วจึงเปิดประตูออกไปวิ่งเล่นข้างนอก
 
 
เพราะอยาก
เห็นพ่อและแม่สวีทกัน
 
 
โทโมะ  // : กอหญ้า ให้อภัยพี่นะครับ ให้พี่ได้มีโอกาสได้ดูแลลูกกับกอหญ้า หลังจากกอหญ้าออกจาก
 
 
โรงพยาบาลเราแต่งงานกันนะครับ 
 
 
กอหญ้า // : คะที่รัก กอหญ้าให้อภัยคุณ และให้โอกาสคุณ ได้ดูแลกอหญ้า กับลูก ไปทั้งชีวิต กอหญ้า 
 
 
ตกลงจะแต่งงานกับพี่คะ 
 
 
 
~ แก้วและป้องเห็นเด็กทั้งสองคนอยู่หน้าห้อง  จึงอุ้มโทริและโทตะขึ้นมาจ่อปืนไว้ที่หัว ก่อนจะเปิดประตูห้อง ~
 
 
 
 
 
 
 
โทริ - โทตะ // : ฮือ ๆ พ่อคะ - ครับ พวกเรากลัว 
 
 
 
โทโมะ // : ไอ้ป้อง - แก้ว ปล่อยลูกฉันไปเถอะนะ 
 
 
 
 
กอหญ้า  // : พี่แก้ว ฮือ ๆ พี่แค้นอะไรก็มาลงที่กอหญ้า ส่งลูกคืนให้กอหญ้า
 
 
แก้ว // : ไม่ฉันไม่ส่ง ในเมื่อลูกคือดวงใจของพ่อและแม่ แกก็ตองเห็นลูกแกตายไปต่อหน้า
 
 
 
 
   
 โทโมะกระโดดขึ้นแย่งปืนกับแก้ว ส่วนป้องก็โดนเขื่อนและมินทร์ต่อยจนสลบไป ทำให้เด็ก ๆ  รีบวิ่งไปหาผู้เป็นแและกอดกันแนบแน่น ก่อนที่จะเกิดเสียงปืนดังขึ้นสะนั่นหวั่นไหว กอหญ้าเหงยหน้าขึ้นจากอ้อนกอดของลูกก่อนที่สีหน้าจะซีดเผือกพร้อมเห็นเลือดไหลอาบขาสวยของแก้วใจ ที่ล้มลงไป
 
กอหญ้า // : พี่แก้ว !!! โทโมะคะ ถึงพี่แก้วจะทำร้ายกอหญ้าแค่ไหน แต่ได้โปรดช่วยพี่แก้วด้วยนะคะ