ตราบาปแห่งรัก

8.5

เขียนโดย TK_kaewjai_tomo

วันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 14.18 น.

  24 ตอน
  150 วิจารณ์
  44.64K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2556 11.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) พี่ต้องรับผิดชอบแก้วนะคะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ห้องนอนของโทโมะ

 

    โทโมะลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นแก้วและตัวเองในสภาพเปลือยเปล่า ไม่มีเสื้อผ้าเลยสักชิ้นก็ตกใจมาก เขาผลักหญิงสาวตรงหน้าจนกลิงกระเด็นออกไปก่อนจะใส่เสื้อผ้าพร้อมวิ่งออกมาข้างนอกก็พบกุญแจรถของกอหญ้าวางอย่างอยู่ ชายหนุ่มหน้าซีดเผือก ตอนนี้กอหญ้าต้องเข้าใจผิดคิดว่าแก้วกับเขามีอะไรกันแน่ ๆ สิ่งที่เขารักมากที่สุดตอนนี้ คือ กอหญ้าและลูก เขาจึงออกตามหาหญิงสาวไปทั่วทั้งเกาะ จนมาถึงชายหาด และพบรองเท้าคู่สวยของกอหญ้า พร้อมร่องรอยเท้าตามทรายที่เดินลงไปสู่ทะเล

 

โทโมะ // : กอหญ้า ๆ อย่าบอกนะว่าเธอคิดจะพรากชีวิตตัวเองกับลูกไปจากฉัน

 

( วิ่งลงทะเลแล้วว่ายน้ำงมหากอหญ้า ไม่มีวี่แววจะขึ้นมาจากน้ำเมื่อแน่ใจแล้วว่า )

 

( ไม่เจอหญิงสาวก็ขึ้นมานอนนทรุดลงบนกองทราย พร้อมกอดรองเท้าคู่สวยไว้แนบอกแน่น และร้องไห้อย่างหนัก )

 

 

~ แก้วเดินลงมาจนถึงชายหาด ~ 

 

แก้ว // : พี่โทโมะ !! คะ ฮือ ๆ พี่ต้องรับผิดชอบแก้วนะคะ แก้วเป็นเมียของพี่ ถึงพี่จะรักยัยกอหญ้า แต่ยัยกอหญ้าก็ไม่มีทางกลับมาหาพี่ 

 

โทโมะ //  : รับผิดชอบงั้นหรอ ผู้หญิงโสโครก ใจสกปรก คิดชั่วอย่างเธอจะให้ฉันรับผิดชอบงั้นหรอ ได้ !! แต่มันไม่ใช่เพราะรักหรอกนะ 

 

แก้ว // : พี่อย่าบอกนะคะ ว่าพี่รักคนที่เลือกเดินลงทะเลตายลงไปอย่างกอหญ้า ทั้งที่พี่ย่ำยี้ร่างกายแก้ว (แสร้งบีบน้ำตา )

 

โทโมะ // : เธอรู้ไหม !! ห๊ะ ยัยผู้หญิงโสมม เธอทำให้เมียกับลูกฉันต้องตาย รู้ไหมห๊ะ (เขย่าตัวแก้วแรง ๆ )

 

แก้ว // : ฮือ !!! แก้วเจ็บนะคะพี่โมะ ฮือ ๆ ยังไงพี่ก็ต้องเห็นแก่คนที่มีชีวิตมากกว่าคนที่ตายไปแล้วอย่างกอหญ้า

 

โทโมะ // : อยากให้ฉันรับผิดชอบนักใช่ไหมได้ คนสกปรกอย่างเธอจะไม่ได้รับการกระทำที่ดีจากฉัน เหมือนที่กอหญ้าได้รับ จะไม่มีการแต่งงาน 

จดทะเบียน หรือหมั้นหมายระหว่างเธอกับฉัน ฉันจะไม่นอนห้องเดียวกับเธอ แตะต้องร่างโสมมของเธอ แต่ถ้าฉันเห็นหน้าเธอเมื่อไหร่ ฉันจะฆ่าเธอ

แบบนี้ ( ดึงแก้วมาบีบคอ จนสำลักก่อนจะปล่อยไป )

 

แก้ว // : แก้วจะไปบอกเรื่องนี้ให้คุณหญ้าทราบฮือ ๆ ( ดวงตาของกอหญ้าแดงกล่ำ พร้อมหัวเราะอย่างบ้าคลัง )

 

~ นอนทรุดกับทรายอยู่แบบนั้นและละเมอชื่อกอหญ้าอย่างนั้น ~ 

 

โทโมะ // : กอหญ้า กอหญ้า กลับมาหาพี่ กอหญ้า ( แก้วเดินมาประครองขึ้นไปบนห้องก่อนจะเช็ดตัวให้แต่โทโมะก็สะบัดออก )

 

แก้ว // : คุณย่าทราบเรื่องของเราและนะคะ การแต่งงานจะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้

 

โทโมะ // : ถ้าเธออยากแต่งนัก เชิญแต่งกับต้นมะพร้าวหรือลิงไปและกัน ผู้หญิงอย่างเธอที่ผ่านการมีสามีมาอย่างชำชอญและชำนาญฉันกระเดือด

 

ไม่ลง ( เดินลงไปที่ชายหาดพร้อมกอดรองเท้ากอหญ้าไว้แน่น )

 

แก้ว // : กรี๊ดดดดดด !!!! นังกอหญ้าขอให้แกตายไปลงนรก อย่าเกิดมาเป็นมารขัดฉันอีกเลย กรี๊ดดด 

 

    โทโมะทรุดตัวนั่งกับชายหาดอีกครั้ง ก่อนจะมีมือของสองชายหนุ่มอย่างมินทร์ที่กลับใจได้แล้ว กับ เขื่อนสะกิดอยู่ที่บ่าของโทโมะ ทั้งคู่พูดกับ

 

 

โทโมะว่า 

 

 

 

เขื่อน -มินทร์ // : นายเห็นศพของกอหญ้าแล้วหรอ

 

 

 

โทโมะ // : ยังว่ะ !!! 

 

 

เขื่อน - มินทร์  // : ตราบใดที่แกยังไม่เห็นศพของกอหญ้า นั้นแปลว่าอาจจะมีคนช่วยชีวิตกอหญ้าเอาไว้ และถ้าพวกเราสองคนคาดไม่ผิด

 

คนที่ช่วยชีวิตกอหญ้าเมียแกก็คงจะอยู่แถวนี้

 

 

โทโมะ // : ขอบใจมากนะเฟ๊ย ไอ้เขื่อน มินทร์ 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา