เรื่อง แมวๆ ของไข่ตุ๋น
3.7
เขียนโดย ลาเซนตรา
วันที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.48 น.
6 ตอน
0 วิจารณ์
9,721 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 กันยายน พ.ศ. 2556 14.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) (บทที่6 ขึ้นชื่อว่าฮีโร่)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ...นี้ก็ค่ำคืนอีกวันแล้วสินะ ที่ผมได้แต่ เฮ้อ!! ช่างเถอะ คืนนี้ไม่ยักกะรู้ว่ามีดาวด้วยแฮะ สวยดีเหมือนกันนิ ผมนอนดูดาวบนหลังคาฐานทัพลับของมากกับเบลล่า ส่วนลูกแมว3ตัวนั้นก็หลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย แล้วผมก็คิดว่าแล้วผมจะกลับได้ยังไง จะทิ้งลูกแมวไว้ที่นี้หรอ หรือจะเอาไปด้วย จะทิ้งไว้ก็ไม่ได้ จะเอาไปด้วยก็ไม่ได้หรอกนะมันอันตรายเกินไปสำหรับแมวพวกนี้ จะอีกกี่วันล่ะที่ผมจะได้กลับบ้านเสียที..นี้..นี้..นี้..ไข่ตุ๋น//เสียงเบลล่าเรียกหา..และเบลล่าก็ขึ้นมานั่งข้างๆพร้อมกับบอกว่า....คืนนี้ดาวสวยเนอะ..''นั้นสินะ''จะสวยแบบนี้ได้อีกซักกี่คืนเชียว แล้ววันไหนจะได้กลับบ้านเสียที...เช้าวันรุ่งขึ้น...เช้าแล้วหรอเนี้ย แล้วผมหลับไปตอนไหนกันเนี้ย//ผมตื่นขึ้นมาอย่างงั่วเงีย ..แล้วพวกเราจะหาอะไรกินจากที่ไหนกัน..ผมก็รู้สึกเริ่มหิวขึ้นมาอีกแล้ว''ช่วงเช้าหรอ ตามพวกฉันมาสิ''เบลล่าเอ่ยขึ้นแล้วค่อยู่ๆเดินออกไป(- -เบื่อชื่อพวกมันจัง จะเท่ห์ไปถึงไหน)ในตอนกลางวันนั้น...จะมีผู้ใจบุญมาให้อาหารพวกสัตว์เร่ร่อนนะ''((แบบนะขอแทรกหน่อยนะ เดี๋ยวนี้ผมเป็นแมวขอทานตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ยยยย T^T))อีกไม่นานหรอกนะที่ฉันจะไม่เป็นแบบนี้//ทรุดQ,Q.....ในที่สุดพวกผมและพวกลูกแมว3ตัวก็ออกไปหาอะไรกินกันในระหว่างทางที่เดินมานั้นแฮ่ๆๆๆ (เสียงมาแต่ไกลเลย =A=)เสียงของไอ้เบิ่มกับพวกพวกอีก2-3ตัว ไม่สิ 4ตัวไปเลย ผมแถมให้ ถุ๊ย!!....พวกแกมาทำอะไรในถิ่นนี้เรอะ..เสบียงมันขู่แบบทักทาย''แล้วจะทำไมล่ะ แกมีโฉนดที่ดินรึป่าวล่ะ//เบลล่าส่วนตอบทันควัน...=S=พวกไอ้เบิ่มเงิบซักพักใหญ่ แล้วเอ่ยขึ้นว่า ไม่สนโว้ย!!แล้วพวกมัน5ตัวก็พุ่งเข้ามาหวังจะรุมกันดีนะที่มีที่สูงให้หนีพวกมันนะ ผมกับพวกเบลล่ารีบกระโดดขึ้นที่สูงทันที''ตายห่าล่ะ''ลูกแมวทั้ง3ไม่สามารถกระโดดขึ้นมาที่สูงได้''ช่วยพวกหนูด้วย..อ..อย่าทำหนูนะ''ลูกแมวทั้ง3ตัวกลัวจนตัวสั่นจนขยับไปไหนไม่ได้ โดยพวกหมาก็กระโจนเข้ามาทันทีแล้วก็กำลังจะกัดลูกแมวทั้ง3....***.....ผมฝืนกัดปาก พร้อมกับพูดคำว่า เอาว่ะ ตายเป็นตาย!!ผมรีบกระโดดลงมาขวางทางเจ้าเบิ่มทันที แล้วมันก็กัดที่กลางหลังผมทีเดียวอยู่เลย แล้วมันก็สลัดๆตัวผมอย่างมันเขี้ยวรีบหนีไปสิ เจ้าแมวน้อยยย เสียงผมเฮือกสุดท้ายที่จะบอกกับลูกแมว3ตัว เหมือนกับผมเป็นฮีโร่เลยอย่างนั้น.....จากนั้น....ผมก็หลับไป....แล้วตาย....อย่างสงบ.....จริงหรอ....ที่ผมตายแล้ว.........เฮ้ย!! ยังไม่ตายเฟ้ย นี้ผมแค่คิดนะเนี้ยยังไม่ได้กระโดดลงไปช่วยแมวจริงๆเลยทันใดนั้นไอ้เบิ่มกับพวกก็กำลังจะเข้ามากัดลูกแมวน้อย3ตัว เอาไงก็เอา ผมก็รีบกระโดดลงมาขวางไอ้เบิ่ม แม้ว่าตัวผมต้องตายก็ยอม..ทันใดนั้น..ไม้ท่อนใหญ่ก็ลอยเข้ามาประทะกับไอ้หมาเบิ่ม จนพวกมันหยุดชะงักทันที.....
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ