เรื่อง แมวๆ ของไข่ตุ๋น

3.7

เขียนโดย ลาเซนตรา

วันที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.48 น.

  6 ตอน
  0 วิจารณ์
  9,716 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 กันยายน พ.ศ. 2556 14.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) (บทที่6 ขึ้นชื่อว่าฮีโร่)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

...นี้ก็ค่ำคืนอีกวันแล้วสินะ ที่ผมได้แต่ เฮ้อ!! ช่างเถอะ คืนนี้ไม่ยักกะรู้ว่ามีดาวด้วยแฮะ สวยดีเหมือนกันนิ ผมนอนดูดาวบนหลังคาฐานทัพลับของมากกับเบลล่า ส่วนลูกแมว3ตัวนั้นก็หลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย แล้วผมก็คิดว่าแล้วผมจะกลับได้ยังไง จะทิ้งลูกแมวไว้ที่นี้หรอ หรือจะเอาไปด้วย จะทิ้งไว้ก็ไม่ได้ จะเอาไปด้วยก็ไม่ได้หรอกนะมันอันตรายเกินไปสำหรับแมวพวกนี้ จะอีกกี่วันล่ะที่ผมจะได้กลับบ้านเสียที
..นี้..นี้..นี้..ไข่ตุ๋น//เสียงเบลล่าเรียกหา..และเบลล่าก็ขึ้นมานั่งข้างๆพร้อมกับบอกว่า..
..คืนนี้ดาวสวยเนอะ..
''นั้นสินะ''จะสวยแบบนี้ได้อีกซักกี่คืนเชียว แล้ววันไหนจะได้กลับบ้านเสียที
...เช้าวันรุ่งขึ้น...
เช้าแล้วหรอเนี้ย แล้วผมหลับไปตอนไหนกันเนี้ย//ผมตื่นขึ้นมาอย่างงั่วเงีย ..แล้วพวกเราจะหาอะไรกินจากที่ไหนกัน..
ผมก็รู้สึกเริ่มหิวขึ้นมาอีกแล้
''ช่วงเช้าหรอ ตามพวกฉันมาสิ''เบลล่าเอ่ยขึ้นแล้วค่อยู่ๆเดินออกไป
(- -เบื่อชื่อพวกมันจัง จะเท่ห์ไปถึงไหน)
ในตอนกลางวันนั้น...จะมีผู้ใจบุญมาให้อาหารพวกสัตว์เร่ร่อนนะ''
((แบบนะขอแทรกหน่อยนะ เดี๋ยวนี้ผมเป็นแมวขอทานตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ยยยย T^T))
อีกไม่นานหรอกนะที่ฉันจะไม่เป็นแบบนี้//ทรุดQ,Q
.....
ในที่สุดพวกผมและพวกลูกแมว3ตัวก็ออกไปหาอะไรกินกัน
ในระหว่างทางที่เดินมานั้น
แฮ่ๆๆๆ (เสียงมาแต่ไกลเลย =A=)
เสียงของไอ้เบิ่มกับพวกพวกอีก2-3ตัว ไม่สิ 4ตัวไปเลย ผมแถมให้ ถุ๊ย!!
....
พวกแกมาทำอะไรในถิ่นนี้เรอะ..เสบียงมันขู่แบบทักทาย
''แล้วจะทำไมล่ะ แกมีโฉนดที่ดินรึป่าวล่ะ//เบลล่าส่วนตอบทันควัน
...=S=พวกไอ้เบิ่มเงิบซักพักใหญ่ แล้วเอ่ยขึ้นว่า ไม่สนโว้ย!!
แล้วพวกมัน5ตัวก็พุ่งเข้ามาหวังจะรุมกัน
ดีนะที่มีที่สูงให้หนีพวกมันนะ ผมกับพวกเบลล่ารีบกระโดดขึ้นที่สูงทันที
''ตายห่าล่ะ''
ลูกแมวทั้ง3ไม่สามารถกระโดดขึ้นมาที่สูงได้
''ช่วยพวกหนูด้วย..อ..อย่าทำหนูนะ''ลูกแมวทั้ง3ตัวกลัวจนตัวสั่นจนขยับไปไหนไม่ได้ โดยพวกหมาก็กระโจนเข้ามาทันทีแล้วก็กำลังจะกัดลูกแมวทั้ง3
....***...
..ผมฝืนกัดปาก พร้อมกับพูดคำว่า เอาว่ะ ตายเป็นตาย!!
ผมรีบกระโดดลงมาขวางทางเจ้าเบิ่มทันที แล้วมันก็กัดที่กลางหลังผมทีเดียวอยู่เลย แล้วมันก็สลัดๆตัวผมอย่างมันเขี้ยว
รีบหนีไปสิ เจ้าแมวน้อยยย เสียงผมเฮือกสุดท้ายที่จะบอกกับลูกแมว3ตัว เหมือนกับผมเป็นฮีโร่เลยอย่างนั้
.....
จากนั้น....ผมก็หลับไป....แล้วตาย....อย่างสงบ.....จริงหรอ....ที่ผมตายแล้ว....
.....
เฮ้ย!! ยังไม่ตายเฟ้ย นี้ผมแค่คิดนะเนี้ยยังไม่ได้กระโดดลงไปช่วยแมวจริงๆเลย
ทันใดนั้นไอ้เบิ่มกับพวกก็กำลังจะเข้ามากัดลูกแมวน้อย3ตัว เอาไงก็เอา ผมก็รีบกระโดดลงมาขวางไอ้เบิ่ม แม้ว่าตัวผมต้องตายก็ยอม
..ทันใดนั้น..
ไม้ท่อนใหญ่ก็ลอยเข้ามาประทะกับไอ้หมาเบิ่ม จนพวกมันหยุดชะงักทันที
.....

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา