สายไปสำหรับคำว่ารัก nc+

" ฉันมันโง่ ฉันมันโง่ ฮึก เธอไม่รักฉันแล้วฮึก " ร่างสูงบ่นพึมพัมกับตัวเองที่หน้ากระจก
 
 
" เพ้ง " ร่างสูงต่อยกระจกแตกออกเป็นหลายชิ้นส่วน
 
 
" ฉํนมันโง่ โธ่เอ๊ย " ร่างสูงตะคอกใสตะเอง ล้างหน้าไหลทีหยดน้ำทีไหลลงมาปนกับน้ำตา เขาโง่จิงหรือ...
 
 
" ฉันดูแย่ในสายตาเธอขนาดนั้นเลยหรือ...ฮึก ฟาง...ฉักรักเธอ..."  
 
 

 
 
" ฮึกๆอือๆ อย่าสำออยได้มั้ยค่ะ พี่ฟาง " หญิงสาวปริศนาปรากฎ
 
 
" พี่เปล่า พี่แค่เสียใจน่ะ ทีนี้ก็ตาเธอแล้วนะ " ฟางลูบหัวผู้เป็นน้องสาว 2 ทีแล้ววิ่งหายไป
 
 
" หึหึ ในที่สุดพี่ป๊อปก็เป็นของฉัน " หญิงปริศนา เดินเข้ามาในบ้านของชายหนุ่มที่ชื่อว่า " ป๊อปปี้ " 
 
 
" ก๊อกๆๆๆ "เสียงเคาะประตู
 
 
" ฟาง ฟาง " ร่างสูงรีบวิ่งไปเปิดประตูเพื่อเจอใครคนหนึ่งที่ปราถนา.. แต่ไม่รู้จะใช่หรือเปล่า
 
 
" ฟะ...พิม " ร่างสูงหน้าสลดเมื่อคนที่มาหาไม่ใช่คนคนนั้น
 
 
" พี่ป๊อป พี่ฟางทำอะไรพี่ป๊อปรึเปล่าค่ะ คือพิมเป็นห่วง " พิมกอดป๊อปปี้
 
 
" พิม...คือไม่มีอะไรหรอก " ร่างสูงแกะมือพิมออก
 
 
"ทำไมค่ะ " พิมยื่นหน้าเข้าใกล้จนจมูกติดจมูก
 
 
" พิม...มันไม่ดีนะ " ร่างสูงผลักพิมออกแล้วถอยหนี
 
 
" พี่ขอพักผ่อนพิมออกไปก่อนนะ " ร่างสูงดันพิมออกไปนอกประตู ยิ้มให้และล๊อกกอน
 
 

 
 
 
" ไม่รู้อะไรเลยใช่มั้ย ฉันรักนายมากขนาดไหน ฉันทำเพราะอะไร เพราะรักน้อง ฉํนจะอยู่ต่อไปโดยที่ไม่มีนายอีกกี่วัน..." ร่างบางบ่นพึมพัมกับตัวเอง
 
 
" ฉะัฉัน...คือฉํน..." ร่างบางเงียบพักนึงแล้วพูดว่า " ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีนาย ฮึกๆ"
 
 
ร่างบางเลี้ยวรถกับไปที่บ้านของร่างสูง แล้วจะทำอะไรต่อ.....ติดตามนะ เม้นโหวตด้วยนะ