เพลิงแค้นพิศวาสรัก

ป๊อปปี้มานั่งคุยกับโทโมะเพื่อนรักตั้งแต่สมัยประถม  เขาบอกทุกอย่างให้เพื่อน

ฟัง ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องฟาง

"เฮ้ย...เอาจริงดิ"โทโมะไม่อยากเชื่อว่าป๊อปปี้จะทำร้ายหญิงสาวได้ลง

"ช่วยไม่ได้ ยัยนั่นอยากลองดีเอง"

"แต่นั่นน้องสาวคนที่แกรักนะ"โทโมะพูดเตือนสติ

"ฉันรักฟ้า ไม่ได้รักฟางนี่"ป๊อปปี้บอก

"ไอ้ป๊อป   ฉันรู้นะว่าแกเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น  แต่แบบนี้มันเกินไปว่ะ"

"เหอะ... แล้วจะยอมให้ยัยนั่นหลอกฉันเหรอ"ป๊อปปี้ว่า

"แกเข้าใจเขาหน่อยดิ เขาเสียพี่สาวไปนะเว้ย"โทโมะบอก

ไ "  ฉันไม่ใช่แกนี่วะ ที่จะมาจิตใจอ่อนโยน ทำตัวเป็นพระเอกแสนดี

เหอะ....เหมือนในละครน้ำเน่าไม่มีผิด"ป๊อปปี้ว่า

"ฉันเตือนแกเพราะความหวังดีนะ"โทโมะพูด

"แล้วช่วงนี้ธุรกิจแกเป็นอย่างไรบ้างล่ะ"ป๊อปปี้เปลี่ยนเรื่องคุย

"ไอ้ป๊อป ฉันเป็นห่วงแกจริงๆนะเฟ้ย กลัวแกทำผิด"โทโมะยังคงย้ำเรื่องเดิม

"ฉันกลับล่ะ พอดีมีเรื่องต้องไปสะสาง ไว้เจอกัน"ป๊อปปี้เดินออกไป

โทโมะได้แต่มองตามก่อนจะถอนหายใจ  เมื่อไหร่ ป๊อปปี้จะเลิกนิสัยเหมือน

ผู้ใหญ่ไม่รู้จักโตสักทีนะ  ....

"น่ารักจริงๆ ยอมมาหาฉันที่คอนโดจริงๆด้วย"ป๊อปปี้กอดร่างบางจากข้างหลัง

"ตกใจหมดคนบ้า มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง"ฟางโวยวายหน้าแดงก่ำ

"คิดถึงจัง"ป๊อปปี้จูบหนักๆไปที่ซอกคอฟาง ฟางสะดุ้ง

"ทำอะไรน่ะ"ฟางตีเขาเบาๆ

"บอกรักฟางไงครับ"ป๊อปปี้ยิ้มหวาน ฟางอายม้วน แต่หารู้ไม่ว่ารอยยิ้ม

ที่เธอกำลังหลงอยู่นั้น  มันเป็นรอยยิ้มที่หลอกลวง...

"ปากหวาน"ฟางยิ้มเขิน

"ฟาง  วันนี้จะอยู่ค้างกับฉันไหม"ป๊อปปี้ถาม

"ก็แล้วแต่นายอ่ะ"ฟางบอก

"น่ารักมาก แฟนฉัน"ป๊อปปี้หยิกแก้มเธอเบาๆก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้อง

นอน  ฟางนั่งลงที่โซฟาตัวหรู  เธออมยิ้มอย่างสุขใจ  พลันคิดในใจถึง

พี่สาว  พี่ฟ้าคะ... ฟางขอโทษนะคะ  ที่ทำแบบนี้ แต่พี่ไม่ต้องห่วงนะ

ฟางจะรักเขาและจะดูแลเขายิ่งกว่าชีวิตของฟาง....

ฟางไม่รู้ตัวเลยว่าโดยหลอก    ป๊อปร้ายกาจมาก เหอะๆ

ฝากติดตามด้วยนะคะ  อิๆ