เพลิงแค้นพิศวาสรัก

"โบว์ วางปืนลงนะ"ป๊อปปี้พยายามเกลี่ยกล่อมโบว์ แต่เธอส่ายหน้าก่อนจะ
น้ำตาไหลอาบแก้ม
"โบว์รักพี่ป๊อป พี่เคยรู้บ้างไหม"โบว์พูดความในใจตัวเอง
"รักแล้วทำไมทำแบบนี้ล่ะ"บูมถามอย่างไม่เข้าใจ
"เงียบปาก"โบว์หันปืนไปทางบูม ธามไทรีบปกป้องบูม
"เธอทำแบบนี้ ยังไงก็ไม่ได้ตัวเขาไปหรอกนะ"ฟางบอก
"ฉันเกลียดแก ฉันเกลียดพี่สาวแก ฉันพยายามทุกอย่าง ทุกทาง วางแผน
กำจัดพี่สาวแกก็แล้ว วางแผนทำเสน่ห์พี่ป๊อปให้ยัยเนยก็แล้ว ทำไม
แกถึงยังได้รักกับพี่ป๊อป ห๊ะ"โบว์มองฟางอย่างโกรธแค้น
"คุณครับ เรื่องหัวใจอ่ะ มันบังคับกันไม่ได้หรอกนะ"ธามไทว่า
"แกอย่ายุ่ง ฉันจะคุยกับพี่ป๊อป"โบว์พูด
"โบว์ พี่เห็นโบว์เป็นแค่น้องสาว"ป๊อปปี้บอก
"พี่ป๊อปต้องรักโบว์ พี่ต้องรักโบว์"โบว์เกิดอาการคลุ้มคลั่งขึ้นมา
ฟางรีบเข้าไปแย่งปืนกับโบว์ทันที
"ธามไท พาบูมหนีไปก่อน"ป๊อปปี้บอก ธามไทพยักหน้าก่อนจะรีบพาบูมไป
"ปัง!"เสียงปืนดังลั่น  ป๊อปปี้ยืนอึ้ง มองสองสาวอย่างตกใจ ก่อนที่ฟาง
จะค่อยๆทรุดลงกับพื้น เลือดค่อยๆไหลมาช้าๆ
"ฟาง!"ป๊อปปี้รีบไปกอดร่างบางเอาไว้
"ไม่จริง ฉันไม่ได้ยิง ไม่จริง "โบว์กรี๊ดออกมาดังลั่นก่อนจะวิ่งออกไป
"โบว์"ป๊อปปี้พยายามจะเรียกไว้แต้ไม่ทัน เขาจึงรีบอุ้มร่างสวยออกไป
จากห้อง แล้วรีบพาไปส่งโรงพยาบาล โบว์วิ่งมาเจอกับเนย
"แก ไอ้เด็กผี แกถอยไปนะ"เนยเห็นโบว์เป็นผีไปซะงั้น
"ฉันไม่ได้ฆ่าคน"ส่วนโบว์ก็เริ่มอาการหนัก คลั่งมากขึ้นทุกที
ล"แกตายซะเถอะ ไอ้เด็กบ้า"เนยถือไม้หน้าสามตีโบว์ไปเต็มแรง
โบว์หมดสติไปทันที นอนเลือดอาบอย่างน่าสมเพศ ก่อนที่เนย
จะวิ่งออกไป
 
ดูงงๆเนอะ ฮ่าๆ อย่าถือสา อัพแบบเร่งๆอ่ะ ขอโทดนะ ถ้าไม่สนุก