รักต้องห้ามของพี่น้องฝาแฝด (ริน เลน)
10.0
เขียนโดย จูน_คิคิ
วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 21.47 น.
10 ตอน
7 วิจารณ์
19.40K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 มกราคม พ.ศ. 2557 23.58 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสามวันต่อมาจดหมายการยกเลิกการหมั้นและงานอภิเษกจากพระราชาได้ส่งถึงแคว้นทั้งสองแค้วน จดหมายนั้นสร้างความเจ็บใจแด่ราชาและราชินีในแต่ละแคว้นเป็นอย่างมาก
ไม่นานเจ้าหญิงมิกุก็ได้เดินทางกลับแคว้นของตนนางเจ็บใจเป็นอย่างมากเนื่องจากไม่สามารถทำให้จูเลียตมาเป็นของตนได้ นางนั้นอยากที่จะฆ่าราพันเซลมากที่สุดเนื่องจากนางเป็นต้นเหตุสำหรับเรื่องราวทั้งหมดแล้วนางก็เอ่ยกับตัวเองว่า
"ถ้านังราพันเซลมันไม่กลับมาข้าก็คงได้แต่งงานกับเจ้าชายไปแล้ว คอยดูนะข้าจะกลับมาล้างแค้นในสิ่งที่เจ้าทำกับข้า ราพันเซล!!! "
หลังจากนั้นไม่นานก็ได้มีงานอภิเษกสมรสของเจ้าชายจูเลียตและเจ้าหญิงราพันเซลเกิดขึ้นงานนี้สร้างความตกใจแก่เหล่าญาติๆเป็นอันมากเนื่องจากเป็นการแต่งงานระหว่างพี่น้องฝาแฝด.......
"ท่านพ่อ....ข้าขอขอบพระทัยมากนะเพคะที่ท่านพ่อ....."
"เจ้าไม่ต้องพูดอะไรหรอก พ่อบอกแล้วว่าพ่อทำได้ทุกอย่างเพื่อลูกทั้งสองของพ่อ"
"ท่านพ่อ...." น้ำตาแห่งความดีใจไหลออกมาจากใบหน้าของเจ้าหญิงน้อยที่กำลังเป็นเจ้าสาวแสนสวย
"อ้าว.....เจ้าจะร้องให้ทำไม นี่งานสำคัญของเจ้านะ ไม่เอาน่าหยุดร้องนะ" จากนั้นราชาก็ได้เช็ดน้ำตาให้ลูกสาวของตน
"เพคะท่านพ่อ....."
"อ้า...ได้เวลาแล้วงั้นเราออกไปกันเลยดีกว่า"
"เพคะท่านพ่อ"
ในงานที่ประดับไปด้วยดอกไม้สีขาว ม่วงอ่อน ฟ้าอ่อนและเหลืองออ่น ในงานมีพรมแดงสำหรบเจ้าสาวและเจ้าบ่าวได้เดินอวดโฉม
เมื่อถึงเวลาแขกทั้งหมดได้ลุกขึ้นเป็นเกียรติให้แด่เจ้าสาวและเจ้าบ่าว ทุกคนอึ้งในความงดงามของเจ้าสาวที่สวมชุดเจ้าสาวสีขาวนวลใส่มงกุฎเพชร
เมื่อมาถึงบริเวรลานพิธีบาทหลวงได้ทำพิธีการต่างๆจนเสร็จเรียบร้อย จากนั้นก็ให้เจ้าบ่าวจุมพิสเจ้าสาวก็เป็นอันเสร็จพิธี
งานในตอนกลางคืนถูกจัดที่บริเวรสวนใหญ่ข้างวัง งานถูกจัดขึ้นอย่างสวยงามประดับไปด้วยดอกไม้เรืองแสงที่แสนสวยงาม ผู้คนดื่มกินและพูดคุยกันอย่างมีความสุขเมื่อถึงเวลาส่งตัวเข้าหอราชและราชินีก็ได้นำของสื่งหนึ่งให้ลูกทั้งสองเก็บเอาไว้ จากนั้นก็กล่าวว่า.....
"ของสิ่งนี้ปู่และย่ากับตาและยายให้พ่อกับแม่ให้พ่อกับแม่มาแม่อยากให้จ้าทั้งสองเก็บเอาไว้"
"เพคะ/พะยะค่ะท่านแม่"
ไม่นานเจ้าหญิงมิกุก็ได้เดินทางกลับแคว้นของตนนางเจ็บใจเป็นอย่างมากเนื่องจากไม่สามารถทำให้จูเลียตมาเป็นของตนได้ นางนั้นอยากที่จะฆ่าราพันเซลมากที่สุดเนื่องจากนางเป็นต้นเหตุสำหรับเรื่องราวทั้งหมดแล้วนางก็เอ่ยกับตัวเองว่า
"ถ้านังราพันเซลมันไม่กลับมาข้าก็คงได้แต่งงานกับเจ้าชายไปแล้ว คอยดูนะข้าจะกลับมาล้างแค้นในสิ่งที่เจ้าทำกับข้า ราพันเซล!!! "
หลังจากนั้นไม่นานก็ได้มีงานอภิเษกสมรสของเจ้าชายจูเลียตและเจ้าหญิงราพันเซลเกิดขึ้นงานนี้สร้างความตกใจแก่เหล่าญาติๆเป็นอันมากเนื่องจากเป็นการแต่งงานระหว่างพี่น้องฝาแฝด.......
"ท่านพ่อ....ข้าขอขอบพระทัยมากนะเพคะที่ท่านพ่อ....."
"เจ้าไม่ต้องพูดอะไรหรอก พ่อบอกแล้วว่าพ่อทำได้ทุกอย่างเพื่อลูกทั้งสองของพ่อ"
"ท่านพ่อ...." น้ำตาแห่งความดีใจไหลออกมาจากใบหน้าของเจ้าหญิงน้อยที่กำลังเป็นเจ้าสาวแสนสวย
"อ้าว.....เจ้าจะร้องให้ทำไม นี่งานสำคัญของเจ้านะ ไม่เอาน่าหยุดร้องนะ" จากนั้นราชาก็ได้เช็ดน้ำตาให้ลูกสาวของตน
"เพคะท่านพ่อ....."
"อ้า...ได้เวลาแล้วงั้นเราออกไปกันเลยดีกว่า"
"เพคะท่านพ่อ"
ในงานที่ประดับไปด้วยดอกไม้สีขาว ม่วงอ่อน ฟ้าอ่อนและเหลืองออ่น ในงานมีพรมแดงสำหรบเจ้าสาวและเจ้าบ่าวได้เดินอวดโฉม
เมื่อถึงเวลาแขกทั้งหมดได้ลุกขึ้นเป็นเกียรติให้แด่เจ้าสาวและเจ้าบ่าว ทุกคนอึ้งในความงดงามของเจ้าสาวที่สวมชุดเจ้าสาวสีขาวนวลใส่มงกุฎเพชร
เมื่อมาถึงบริเวรลานพิธีบาทหลวงได้ทำพิธีการต่างๆจนเสร็จเรียบร้อย จากนั้นก็ให้เจ้าบ่าวจุมพิสเจ้าสาวก็เป็นอันเสร็จพิธี
งานในตอนกลางคืนถูกจัดที่บริเวรสวนใหญ่ข้างวัง งานถูกจัดขึ้นอย่างสวยงามประดับไปด้วยดอกไม้เรืองแสงที่แสนสวยงาม ผู้คนดื่มกินและพูดคุยกันอย่างมีความสุขเมื่อถึงเวลาส่งตัวเข้าหอราชและราชินีก็ได้นำของสื่งหนึ่งให้ลูกทั้งสองเก็บเอาไว้ จากนั้นก็กล่าวว่า.....
"ของสิ่งนี้ปู่และย่ากับตาและยายให้พ่อกับแม่ให้พ่อกับแม่มาแม่อยากให้จ้าทั้งสองเก็บเอาไว้"
"เพคะ/พะยะค่ะท่านแม่"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ