crazy love รักวุ่นวายของเจ้าชายหน้าหล่อ
8.2
เขียนโดย ป็อปคอร์น
วันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 07.57 น.
30 ตอน
45 วิจารณ์
46.95K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2556 17.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17) สุดท้ายความพยายามก็ไร้ผล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"องค์ชายเสวยซุปเท้าอูฐก่อนนะกระหม่อม"เขื่อนเดินมาถ้วยซุปเข้ามา
"ฉันไม่หิว ไม่อยากกินอะไรทั้งนั้น"ป๊อปปี้พูด
"องค์ชายอย่าทรงทำร้ายตัวเองสิกระหม่อม"เขื่อนเป็นห่วงเขามาก
"ฉันจะใช้วิธีนี้ให้ท่านแม่ยกเลิกการแต่งงาน"
"ฝ่าบาท อย่าทรงทำแบบนี้เลย"เขื่อนว่า
"อย่ามายุ่ง ฉันไม่กิน ออกไป"ป๊อปปี้ไล่เขื่อน
"องครักษ์ภัทรดนัยออกไปก่อน"ราชินีเดินเข้ามาในห้องบรรทมของบุตรชาย
"ท่านแม่ จะมาสนพระทัยทำไม"ป๊อปปี้พูดหลังจากที่เขื่อนออกไปแล้ว
"เสวยเถอะนะลูก เดี๋ยวจะไม่มีเรี่ยวมีแรง"นางบอก
"มีแรงไปก็ไร้ประโยชน์ ถ้าลูกไม่มีหัวใจลูกจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร"
"องค์ชายภาณุ ลูกต้องเข้าใจแม่นะ แม่รับปากเขาไปแล้ว"นางสงสารลูก
อยู่เหมือนกัน แต่มันเปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้ว
"ลูกไม่ได้มีใจให้น้องผสุชาเลยแม้แต่น้อย"ป๊อปปี้เอ่ย
"แต่ลูกต้องทำเพราะหน้าที่นะ"นางพูด
"ลูกขอไปลาหญิงคนรักของลูกก่อนได้หรือไม่"เขามองหน้าผู้เป็นแม่
ราชินีมองตอบก่อนจะพยักหน้า
"ได้สิลูก ไปหาเธอซะ ไปบอกเธอ เธอจะได้ตัดใจจากลูกซะตอนนี้"
"ครับ ท่านแม่"ป๊อปปี้น้ำตาคลอ นี่เขาจะต้องแต่งงานกับผสุชาจริงๆเหรอ
เราคงจะไม่ได้รักกันแล้วสินะ ฟาง
"อย่าร้องเลยลูก "นางดึงลูกชายมากอดปลอบ ป๊อปปี้ซบหน้าลงกับอกอุ่น
ของแม่อย่าเสียใจ ฟ้ามองอยู่ห่างๆ เธอสงสารพี่ชายจับใจ เธอต้องหาทาง
ช่วยพี่ชายให้ได้ เธอยอมไม่ได้หรอกที่จะให้พี่ชายทุกข์ใจเช่นนี้...
อัพสั้นๆให้อ่านแก้ขัดไปก่อนนะคะ พอคืบหน้านิดนึงเนอะ อิๆ
"ฉันไม่หิว ไม่อยากกินอะไรทั้งนั้น"ป๊อปปี้พูด
"องค์ชายอย่าทรงทำร้ายตัวเองสิกระหม่อม"เขื่อนเป็นห่วงเขามาก
"ฉันจะใช้วิธีนี้ให้ท่านแม่ยกเลิกการแต่งงาน"
"ฝ่าบาท อย่าทรงทำแบบนี้เลย"เขื่อนว่า
"อย่ามายุ่ง ฉันไม่กิน ออกไป"ป๊อปปี้ไล่เขื่อน
"องครักษ์ภัทรดนัยออกไปก่อน"ราชินีเดินเข้ามาในห้องบรรทมของบุตรชาย
"ท่านแม่ จะมาสนพระทัยทำไม"ป๊อปปี้พูดหลังจากที่เขื่อนออกไปแล้ว
"เสวยเถอะนะลูก เดี๋ยวจะไม่มีเรี่ยวมีแรง"นางบอก
"มีแรงไปก็ไร้ประโยชน์ ถ้าลูกไม่มีหัวใจลูกจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร"
"องค์ชายภาณุ ลูกต้องเข้าใจแม่นะ แม่รับปากเขาไปแล้ว"นางสงสารลูก
อยู่เหมือนกัน แต่มันเปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้ว
"ลูกไม่ได้มีใจให้น้องผสุชาเลยแม้แต่น้อย"ป๊อปปี้เอ่ย
"แต่ลูกต้องทำเพราะหน้าที่นะ"นางพูด
"ลูกขอไปลาหญิงคนรักของลูกก่อนได้หรือไม่"เขามองหน้าผู้เป็นแม่
ราชินีมองตอบก่อนจะพยักหน้า
"ได้สิลูก ไปหาเธอซะ ไปบอกเธอ เธอจะได้ตัดใจจากลูกซะตอนนี้"
"ครับ ท่านแม่"ป๊อปปี้น้ำตาคลอ นี่เขาจะต้องแต่งงานกับผสุชาจริงๆเหรอ
เราคงจะไม่ได้รักกันแล้วสินะ ฟาง
"อย่าร้องเลยลูก "นางดึงลูกชายมากอดปลอบ ป๊อปปี้ซบหน้าลงกับอกอุ่น
ของแม่อย่าเสียใจ ฟ้ามองอยู่ห่างๆ เธอสงสารพี่ชายจับใจ เธอต้องหาทาง
ช่วยพี่ชายให้ได้ เธอยอมไม่ได้หรอกที่จะให้พี่ชายทุกข์ใจเช่นนี้...
อัพสั้นๆให้อ่านแก้ขัดไปก่อนนะคะ พอคืบหน้านิดนึงเนอะ อิๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ