crazy love รักวุ่นวายของเจ้าชายหน้าหล่อ
8.2
เขียนโดย ป็อปคอร์น
วันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 07.57 น.
30 ตอน
45 วิจารณ์
46.94K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2556 17.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15) คนที่รอ...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฟางกับเฟย์เอาแต่นั่งเหม่ออยู่ในห้องนอนจนแก้วเซ็ง
"นี่ ยังไงสองคนนั้นก็ต้องกลับมาอยู่แล้วล่ะน่า"แก้วพูด
"แกไม่เข้าใจพวกฉันหรอก แฟนแกไม่ได้อยู่ห่างไกลนิ"เฟย์ว่า
"เฮ้อ..."ฟางคิดถึงคนอยู่ไกลจับหัวใจ
"ฟาง แกว่าเขาจะกลับมาจริงไหมอ่ะ"เฟย์ชวนคุย
"ฉันกลัวอ่ะ กลัวเขาจะผิดสัญญาที่ให้ไว้"ฟางเริ่มจะดราม่า แก้วรีบมาปลอบ
"เอางี้ เราไปช็อปกันดีกว่า แกจะได้ลืมๆไปบ้าง"
"ไปกันนะ ฟาง ฉันก็อยากไปอ่ะ"เฟย์หูผึ่งทันที ที่ได้ยินคำว่าช็อปปิ้ง
"ไปกันเหอะ ฉันไม่อยากไป"ฟางยังคงเศร้าเหมือนเดิม
"ก๊อกๆๆ"เสียงเคาะประตูห้อง ทำให้แก้วลุกขึ้นไปเปิดประตู
"พี่โทโมะ"แก้วอึ้งไป ก่อนจะปิดประตูใส่หน้าเขาทันที
"อ้าว...แล้วไปทำแบบนั้น ทำไมล่ะแก"เฟย์งง
"ไล่ออกไปเลย ฉันไม่อยากเจอเขา"แก้วรีบเดินหนีเข้าไปแอบในห้องนอน
ทันที เฟย์ถอนหายใจ ทะเลาะกันอีกแล้วสินะ คู่นี้...
"แก้วไม่อยากคุยค่ะ"เฟย์เปิดประตูออกมาก่อนจะบอกโทโมะ
"พี่อยากคุย พี่ต้องการคุยกับแก้ว"โทโมะพูด
"งั้นพี่เข้ามาก่อนล่ะกัน"เฟย์บอก โทโมะเดินเข้ามาเห็นฟางนั่งเหม่อก็สงสัย
"ฟาง เป็นอะไร"โทโมะถาม
"ยัยฟาง ๆ "เฟย์เรียกฟางให้หันมาคุยกับโทโมะ
"ห๊ะ...ว่าไง"ฟางหลุดจากอาการเหม่อลอย
"ฟาง มีอะไรรึเปล่า "โทโมะถาม
"ฟางสบายดีค่ะ พี่โมะมาหาแก้วเหรอคะ"ฟางถาม
"งั้นพี่ไปง้อยัยแก้วก่อนนะ เดี๋ยวมาคุยด้วย"โทโมะเดินไปหาแก้วในห้อง
"แกอย่าไปคิดอะไรมากเลย ฟาง ถ้าองค์ชายภาณุรักแกจริงๆ เชื่อฉัน
ว่าเขาจะต้องกลับมา"เฟย์บอก
"ฉันกลัวอ่ะ "ฟางร้องไห้อย่างทนไม่ไหว คิดถึงเขาเหลือเกิน
"ใช้ชีวิตให้ดีที่สุด รอเขา อย่าทำให้เขาเป็นห่วง กลับมาเขาจะได้ไม่
ดโทษตัวเองว่าเป็นคนทำให้แกเสียใจจนไม่ดูแลตัวเองแบบนี้"
ฃเฟย์พูดให้ฟางคิด ฟางนิ่งก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ
"ขอบใจนะแก"ฟางกับเฟย์ยิ้มให้กัน เธอต้องรอเขาและไม่ทำให้เขาเป็นห่วง
หรือเป็นกังวล ...
อัพด้านทางนี้บ้าง อิๆ ติดตามกันต่อไปนร้า
"นี่ ยังไงสองคนนั้นก็ต้องกลับมาอยู่แล้วล่ะน่า"แก้วพูด
"แกไม่เข้าใจพวกฉันหรอก แฟนแกไม่ได้อยู่ห่างไกลนิ"เฟย์ว่า
"เฮ้อ..."ฟางคิดถึงคนอยู่ไกลจับหัวใจ
"ฟาง แกว่าเขาจะกลับมาจริงไหมอ่ะ"เฟย์ชวนคุย
"ฉันกลัวอ่ะ กลัวเขาจะผิดสัญญาที่ให้ไว้"ฟางเริ่มจะดราม่า แก้วรีบมาปลอบ
"เอางี้ เราไปช็อปกันดีกว่า แกจะได้ลืมๆไปบ้าง"
"ไปกันนะ ฟาง ฉันก็อยากไปอ่ะ"เฟย์หูผึ่งทันที ที่ได้ยินคำว่าช็อปปิ้ง
"ไปกันเหอะ ฉันไม่อยากไป"ฟางยังคงเศร้าเหมือนเดิม
"ก๊อกๆๆ"เสียงเคาะประตูห้อง ทำให้แก้วลุกขึ้นไปเปิดประตู
"พี่โทโมะ"แก้วอึ้งไป ก่อนจะปิดประตูใส่หน้าเขาทันที
"อ้าว...แล้วไปทำแบบนั้น ทำไมล่ะแก"เฟย์งง
"ไล่ออกไปเลย ฉันไม่อยากเจอเขา"แก้วรีบเดินหนีเข้าไปแอบในห้องนอน
ทันที เฟย์ถอนหายใจ ทะเลาะกันอีกแล้วสินะ คู่นี้...
"แก้วไม่อยากคุยค่ะ"เฟย์เปิดประตูออกมาก่อนจะบอกโทโมะ
"พี่อยากคุย พี่ต้องการคุยกับแก้ว"โทโมะพูด
"งั้นพี่เข้ามาก่อนล่ะกัน"เฟย์บอก โทโมะเดินเข้ามาเห็นฟางนั่งเหม่อก็สงสัย
"ฟาง เป็นอะไร"โทโมะถาม
"ยัยฟาง ๆ "เฟย์เรียกฟางให้หันมาคุยกับโทโมะ
"ห๊ะ...ว่าไง"ฟางหลุดจากอาการเหม่อลอย
"ฟาง มีอะไรรึเปล่า "โทโมะถาม
"ฟางสบายดีค่ะ พี่โมะมาหาแก้วเหรอคะ"ฟางถาม
"งั้นพี่ไปง้อยัยแก้วก่อนนะ เดี๋ยวมาคุยด้วย"โทโมะเดินไปหาแก้วในห้อง
"แกอย่าไปคิดอะไรมากเลย ฟาง ถ้าองค์ชายภาณุรักแกจริงๆ เชื่อฉัน
ว่าเขาจะต้องกลับมา"เฟย์บอก
"ฉันกลัวอ่ะ "ฟางร้องไห้อย่างทนไม่ไหว คิดถึงเขาเหลือเกิน
"ใช้ชีวิตให้ดีที่สุด รอเขา อย่าทำให้เขาเป็นห่วง กลับมาเขาจะได้ไม่
ดโทษตัวเองว่าเป็นคนทำให้แกเสียใจจนไม่ดูแลตัวเองแบบนี้"
ฃเฟย์พูดให้ฟางคิด ฟางนิ่งก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ
"ขอบใจนะแก"ฟางกับเฟย์ยิ้มให้กัน เธอต้องรอเขาและไม่ทำให้เขาเป็นห่วง
หรือเป็นกังวล ...
อัพด้านทางนี้บ้าง อิๆ ติดตามกันต่อไปนร้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ