crazy love รักวุ่นวายของเจ้าชายหน้าหล่อ
8.2
เขียนโดย ป็อปคอร์น
วันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 07.57 น.
30 ตอน
45 วิจารณ์
46.97K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2556 17.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
14) ความรักที่มีอุปสรรค
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"องค์ราชินีเพคะ องค์ชายภาณุเสด็จกลับมาถึงแล้วเพคะ ตอนนี้ทรงประทับ
อยู่ที่พระตำหนักเลอเลิศเพคะ"นางสนมมารายงานให้ราชินีทราบ
"กลับมาแล้วรึเนี่ย ได้เวลาเหมาะเจาะจริงๆ"นางเดินไปหาลูกชายทันที
"องค์ราชินี"เขื่อนรีบโค้งคำนับทันทีที่ราชินีมาถึง
"ตาภาณุ พาใครมาด้วยรึเปล่า"นางถาม
"ท่านแม่ไม่ต้องหลอกถาม ภัทรดนัยหรอก ลูกไม่ได้เอาใครกลับมาด้วย"
ป๊อปปี้เดินมาหาผู้เป็นแม่
ไ
"ก็ดี ที่ลูกไม่ทำให้แม่ผิดหวัง"นางยิ้มอย่างยินดีก่อนจะสวมกอดลูกชาย
"ท่านแม่ ลูกมีเรื่องจะคุยด้วย"ป๊อปปี้ตัดสินใจบอก
"ลูกจะคุยเรื่องการอภิเษกใช่ไหม"
"ลูกไม่อยากอภิเษกสมรสกับองค์หญิงผสุชา"ป๊อปปี้พูด
"ลูกก็รู้ว่าแม่ยกเลิกไม่ได้"นางบอกลูกชาย
"ลูกมีคนรักอยู่แล้วท่านแม่"ป๊อปปี้เอ่ย
"ลูกจะแต่งงานกับหญิงสาวสามัญชนไม่ได้นะ"นางไม่ยอมเด็ดขาด
"ท่านแม่"ป๊อปปี้ไม่รู้จะค้านยังไงต่อ
"องครักษ์ภัทรดนัยดูแลองค์ชายภาณุด้วย เดี๋ยวเย็นนี้องค์หญิงผสุชา
จะมาเสวยพระกระยาอาหารค่ำด้วยกันกับเรา"ราชินีออกไป
เขื่อนโค้งคำนับก่อนจะหันไปมองเจ้าชาย
"องค์ชายอย่าทรงกริ้วไปเลยกระหม่อม"เขื่อนบอก
"ฉันไม่อยากผิดสัญญากับฟาง"ป๊อปปี้พูด
"องค์ชายยังพอมีเวลาที่จะพิสูจน์ให้องค์ราชินีได้เห็น"
"ฉันจะพิสูจน์ยังไง ทางมันมืดมนไปหมด"ป๊อปปี้เครียดมาก
"กระหม่อมอยากให้ฝ่าบาทนึกถึงหน้าฟางเข้าไว้ แล้วฝ่าบาทก็จะอดทน
และสู้เพื่อรักแท้ของฝ่าบาทได้กระหม่อม"
"ฉันจะไม่ยอมแพ้แน่นอน ขอบใจมากนะที่นายอยู่ข้างฉันเสมอ"
"กระหม่อมยินดี"เขื่อนยิ้มให้อย่างจริงใจ ป๊อปปี้มองออกไปนอกหน้าต่าง
อย่างเหม่อลอย ฟาง เธอต้องรอฉันนะ ฉันจะกลับไปหาเธอให้ได้....
เฮ้อ....ท่าจะยากอ่ะ สู้ๆนะพ่อหมี
อยู่ที่พระตำหนักเลอเลิศเพคะ"นางสนมมารายงานให้ราชินีทราบ
"กลับมาแล้วรึเนี่ย ได้เวลาเหมาะเจาะจริงๆ"นางเดินไปหาลูกชายทันที
"องค์ราชินี"เขื่อนรีบโค้งคำนับทันทีที่ราชินีมาถึง
"ตาภาณุ พาใครมาด้วยรึเปล่า"นางถาม
"ท่านแม่ไม่ต้องหลอกถาม ภัทรดนัยหรอก ลูกไม่ได้เอาใครกลับมาด้วย"
ป๊อปปี้เดินมาหาผู้เป็นแม่
ไ
"ก็ดี ที่ลูกไม่ทำให้แม่ผิดหวัง"นางยิ้มอย่างยินดีก่อนจะสวมกอดลูกชาย
"ท่านแม่ ลูกมีเรื่องจะคุยด้วย"ป๊อปปี้ตัดสินใจบอก
"ลูกจะคุยเรื่องการอภิเษกใช่ไหม"
"ลูกไม่อยากอภิเษกสมรสกับองค์หญิงผสุชา"ป๊อปปี้พูด
"ลูกก็รู้ว่าแม่ยกเลิกไม่ได้"นางบอกลูกชาย
"ลูกมีคนรักอยู่แล้วท่านแม่"ป๊อปปี้เอ่ย
"ลูกจะแต่งงานกับหญิงสาวสามัญชนไม่ได้นะ"นางไม่ยอมเด็ดขาด
"ท่านแม่"ป๊อปปี้ไม่รู้จะค้านยังไงต่อ
"องครักษ์ภัทรดนัยดูแลองค์ชายภาณุด้วย เดี๋ยวเย็นนี้องค์หญิงผสุชา
จะมาเสวยพระกระยาอาหารค่ำด้วยกันกับเรา"ราชินีออกไป
เขื่อนโค้งคำนับก่อนจะหันไปมองเจ้าชาย
"องค์ชายอย่าทรงกริ้วไปเลยกระหม่อม"เขื่อนบอก
"ฉันไม่อยากผิดสัญญากับฟาง"ป๊อปปี้พูด
"องค์ชายยังพอมีเวลาที่จะพิสูจน์ให้องค์ราชินีได้เห็น"
"ฉันจะพิสูจน์ยังไง ทางมันมืดมนไปหมด"ป๊อปปี้เครียดมาก
"กระหม่อมอยากให้ฝ่าบาทนึกถึงหน้าฟางเข้าไว้ แล้วฝ่าบาทก็จะอดทน
และสู้เพื่อรักแท้ของฝ่าบาทได้กระหม่อม"
"ฉันจะไม่ยอมแพ้แน่นอน ขอบใจมากนะที่นายอยู่ข้างฉันเสมอ"
"กระหม่อมยินดี"เขื่อนยิ้มให้อย่างจริงใจ ป๊อปปี้มองออกไปนอกหน้าต่าง
อย่างเหม่อลอย ฟาง เธอต้องรอฉันนะ ฉันจะกลับไปหาเธอให้ได้....
เฮ้อ....ท่าจะยากอ่ะ สู้ๆนะพ่อหมี
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ