crazy love รักวุ่นวายของเจ้าชายหน้าหล่อ
8.2
เขียนโดย ป็อปคอร์น
วันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 07.57 น.
30 ตอน
45 วิจารณ์
46.97K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2556 17.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
10) ทางเลือกที่แสนยากเย็น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ว่าอะไรนะ ท่านแม่จะให้ฉันกลับไปเมืองกามิกาเซ่อย่างนั้นเหรอ"
ป๊อปปี้โวยลั่น เมื่อรู้จากเขื่อนว่าท่านแม่ของเขาสั่งให้กลับด่วน
"สงสัยองค์ราชินีจะจับฝ่าบาทเข้าพีธีหมั้นกับองค์หญิงผสุชากระหม่อม"
"ฉันไม่กลับ ไม่แต่ง ไม่อะไรทั้งนั้น"ป๊อปปี้บอกเสียงแข็ง
"ฝ่าบาท..."เขื่อนไม่รู้จะทำยังไงกับเจ้าชายจอมดื้ออย่างป๊อปปี้ดี
"อะไร หรืออยากโดนประหาร"ป๊อปปี้ชักฉุน
"กระหม่อมมิบังอาจ"เขื่อนรีบไปทำตามที่ป๊อปปี้สั่ง เขาโทรทางไกล
ไปหาองค์ราชินี ท่านแม่ของป๊อปปี้ทันที
"องค์ชายไม่ยอมพ่ะย่ะค่ะ องค์ราชินี"
(บอกองค์ชายว่าห้ามขัดคำสั่งฉัน ถ้าขัดฉันจะตามไปถึงประเทศไทย)
"พ่ะย่ะค่ะ องค์ราชินี"เขื่อนรับคำสั่งก่อนจะเดินไปบอกป๊อปปี้
"ฉันไม่สนใจว่าท่านแม่จะพูดอะไร ฉันยืนกรานว่าจะอยู่ที่นี่ อยู่กับคนที่
ฉันรัก อยู่กับฟาง"ป๊อปปี้พูดดักก่อนที่เขื่อนจะได้เอ่ยใดๆ
"แต่ฝ่าบาท มันผิดมากนะกระหม่อม ขัดพระบัญชาองค์ราชินี"
"ฉันรู้ แต่ฉันเลือกหัวใจของฉัน"ป๊อปปี้เอ่ย
"ถ้าองค์ชายทรงคิดแบบนั้น แล้วประชาชนไพร่ฟ้าล่ะ จะเป็นเช่นไร
การอภิเษกครั้งนี้ เป็นการปรองดองของเมืองทั้งสองเมือง
มันเป็นผลประโยชน์ที่จะทำให้ประเทศกามิกาเซ่ดีขึ้นนะกระหม่อม"
"แล้วจะให้ฉันทิ้งฟางอย่างนั้นเหรอ "ป๊อปปี้หันมามองหน้าองครักษ์
หนุ่มคนสนิท อย่างหนักใจ
"ก็คงต้องเป็นไปตามนั้นฝ่าบาท" เขื่อนบอก
"นายไม่เคยมีความรัก นายไม่เข้าใจหรอก"ป๊อปปี้พูด เขื่อนยิ้มนิดๆ
ก่อนจะเอ่ย
"กระหม่อมก็หลงรักสาวไทยเหมือนกัน แต่กระหม่อมรู้ว่าถ้าคบไป
ก็ทำให้เขาทรมาน กระหม่อมจึงต้องยอมเลิกรัก"
"แต่ฉันไม่ใช่นาย...."ป๊อปปี้ยังคงดื้อรั้นกับความคิดตัวเอง
"กระหม่อมขอตัว"เขื่อนโค้งคำนับชายหนุ่มอย่างเคารพรักก่อนจะออกไป
เพื่อให้เขาได้ใช้ความคิดไตร่ตรองดีๆ....
อยากให้ป๊อปปี้อยู่หรือไป เม้นกันได้จร้า ติดตามกันหน่อยนะคะ
ขอโทษด้วยที่ไม่ค่อยได้อัพ
ป๊อปปี้โวยลั่น เมื่อรู้จากเขื่อนว่าท่านแม่ของเขาสั่งให้กลับด่วน
"สงสัยองค์ราชินีจะจับฝ่าบาทเข้าพีธีหมั้นกับองค์หญิงผสุชากระหม่อม"
"ฉันไม่กลับ ไม่แต่ง ไม่อะไรทั้งนั้น"ป๊อปปี้บอกเสียงแข็ง
"ฝ่าบาท..."เขื่อนไม่รู้จะทำยังไงกับเจ้าชายจอมดื้ออย่างป๊อปปี้ดี
"อะไร หรืออยากโดนประหาร"ป๊อปปี้ชักฉุน
"กระหม่อมมิบังอาจ"เขื่อนรีบไปทำตามที่ป๊อปปี้สั่ง เขาโทรทางไกล
ไปหาองค์ราชินี ท่านแม่ของป๊อปปี้ทันที
"องค์ชายไม่ยอมพ่ะย่ะค่ะ องค์ราชินี"
(บอกองค์ชายว่าห้ามขัดคำสั่งฉัน ถ้าขัดฉันจะตามไปถึงประเทศไทย)
"พ่ะย่ะค่ะ องค์ราชินี"เขื่อนรับคำสั่งก่อนจะเดินไปบอกป๊อปปี้
"ฉันไม่สนใจว่าท่านแม่จะพูดอะไร ฉันยืนกรานว่าจะอยู่ที่นี่ อยู่กับคนที่
ฉันรัก อยู่กับฟาง"ป๊อปปี้พูดดักก่อนที่เขื่อนจะได้เอ่ยใดๆ
"แต่ฝ่าบาท มันผิดมากนะกระหม่อม ขัดพระบัญชาองค์ราชินี"
"ฉันรู้ แต่ฉันเลือกหัวใจของฉัน"ป๊อปปี้เอ่ย
"ถ้าองค์ชายทรงคิดแบบนั้น แล้วประชาชนไพร่ฟ้าล่ะ จะเป็นเช่นไร
การอภิเษกครั้งนี้ เป็นการปรองดองของเมืองทั้งสองเมือง
มันเป็นผลประโยชน์ที่จะทำให้ประเทศกามิกาเซ่ดีขึ้นนะกระหม่อม"
"แล้วจะให้ฉันทิ้งฟางอย่างนั้นเหรอ "ป๊อปปี้หันมามองหน้าองครักษ์
หนุ่มคนสนิท อย่างหนักใจ
"ก็คงต้องเป็นไปตามนั้นฝ่าบาท" เขื่อนบอก
"นายไม่เคยมีความรัก นายไม่เข้าใจหรอก"ป๊อปปี้พูด เขื่อนยิ้มนิดๆ
ก่อนจะเอ่ย
"กระหม่อมก็หลงรักสาวไทยเหมือนกัน แต่กระหม่อมรู้ว่าถ้าคบไป
ก็ทำให้เขาทรมาน กระหม่อมจึงต้องยอมเลิกรัก"
"แต่ฉันไม่ใช่นาย...."ป๊อปปี้ยังคงดื้อรั้นกับความคิดตัวเอง
"กระหม่อมขอตัว"เขื่อนโค้งคำนับชายหนุ่มอย่างเคารพรักก่อนจะออกไป
เพื่อให้เขาได้ใช้ความคิดไตร่ตรองดีๆ....
อยากให้ป๊อปปี้อยู่หรือไป เม้นกันได้จร้า ติดตามกันหน่อยนะคะ
ขอโทษด้วยที่ไม่ค่อยได้อัพ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ