ปมอดีตก่อรัก

 

 

 

2อาทิตย์ต่อมา

 

 

“เป๋น อะหยัง น้องฟาง ถึงได้แป๋งหน้ามุ่ยจะอี้นิ”เสียงทักของพี่สร้อยแม่บ้านทักขึ้นทำให้ฟางสะดุ้ง

หันไปมอง

 

“เปล่าค่ะ ฟางคิดอะไรเรื่อยเปื่อยนี่แหล่ะพี่สร้อยไม่ต้องเป็นห่วงฟางหรอก”ฟางตอบแล้วยิ้มให้กับพี่

สร้อย

 

“เจ้า งั้นเดี๋ยวพี่สร้อยไปหย้ะก๋านก่อนเน้อน้องฟาง อ้อ บ่อดีแป๋งหน้ามุ่ยแหมเน้อ เดียวบ่องาม”พี่

สร้อยพูดก่อนจะยกตระกร้าผ้าไปซัก ฟางมองตามแล้วยิ้มก่อนจะหันไปนั่งมองวิวที่ระเบียงบ้าน

 

“สบายจริงๆ นะคุณนาย”เขื่อนพูดก่อนจะเดินเข้ามานั่งข้างๆฟาง

 

“ก็สบายจริงๆน่ะสิ สูดอากาศบริสุทธิ์แบบนี้ทั้งที”ฟางยิ้ม

 

“หรอออออ งั้นเดี๋ยวให้เขื่อนโทรตามคุณสามีของฟางอีกคนมั้ย จะได้มาสูดอากาศบริสุทธ์แบบนี้

ด้วย เห็นช่วงนี้ยิ่งเครียดๆด้วยนิ เรื่องตามหาเมียอยู่นี่มั้ง เมียหายไปนิ”เขื่อนพูดก่อนจะทำท่าหยิบ

โทรศัพท์ออกมา ฟางรีบห้าม

 

“อย่านะเขื่อน ขอร้อง”ฟางรีบพูด

 

“นี่ถามจริงเถอะ หนีมาทำไมเนี่ย กะอีแค่เรื่องทะเลาะกันเรื่องไม่เป็นเรื่องแค่นี้นะ”เขื่อนพูด

 

“ก็หนีมาแล้วนิ ทำไงได้”ฟางพูด

 

“หนีออกมาได้ก็กลับได้”เขื่อนพูด

 

“ไม่ ฟางไม่กลับ เขื่อนอ่ะ อย่าพาฟางกลับเลยน้าๆๆๆๆ ขอฟางอยู่เที่ยวก่อน เดี๋ยวฟางจะกลับไปหา

ป๊อปปี้เอง”ฟางพูด

 

 

“อ่ะๆ แล้วแต่ละกันนะ เห้อออ จะว่าไปบรรยากาศที่นี่ก็ดีเนาะ อัฟรูปลงอินสตราแกรมดีกว่า”เขื่อน

พูดแล้วควักกล้องมาถ่ายรูปวิว ฟางมองแล้วขำก่อนจะไม่ได้สนใจอะไรก่อนจะนั่งมองดูวิวต่อไป โดย

ไม่รู้เลยว่า เขื่อนถ่ายรูปวิวที่ระเบียงนั้นมีตัวเองติดเป็นนางแบบไปแล้วเรียบร้อย

 

 

 

“โอ๊ยยย ไอ้ร้านยาที่เชียงใหม่เป็นอะไรกันเนี่ยยย นึกอยากจะปิดก็ปิดหมดทุกร้านเลยเนี่ยนะ”ฟาง

เดินบ่นมาตามทาง ไม่ว่าเธอจะร้านขายยาที่ไหนก็ปิดหมดเลย

 

“อย่างงี้ก็กินยาคุมฉุกเฉินไม่ทันแล้วล่ะสิ โอ๊ยยยย ชั้นยังไม่อยากมีป๊อปปี้จูเนียร์ตอนนี้นะ”ฟางร้อง

ออกมาจนคนในร้านกาแฟหันไปมอง ฟางจึงรีบจ่ายเงินแล้วเดินออกจากร้านมานั่งที่ม้านั่ง

 

“ลูกจ๋า อย่าพึ่งมาได้มั้ย แม่ไม่ได้เกลียดหนูนะ แต่ตอนนี้แม่ยังไม่พร้อม”ฟางพูดก่อนจะลูบท้องตัว

เองเบาๆ

 

“เดี๋ยวนี้นี่พูดคนเดียวเป็นด้วยเนาะคนเรา”เขื่อนเดินมาทักฟาง

 

“เขื่อนนน”ฟางตกใจที่เห็นเขื่อนเป็นอย่างมาก

 

 

 

“ยังตามหาฟางไม่เจออีกหรอคะพี่ป๊อป”เฟย์เดินเข้ามาทักป๊อปปี้ที่นั่งหน้าเครียดอยู่ที่บ้าน

 

“พี่ตามหาทั้งเชียงใหม่ ทั้งกรุงเทพแล้วนะเฟย์ ทำไมถึงยังไม่เจอตัวอีกนะ”ป๊อปปี้เศร้า

 

“ใจเย็นๆนะคะคุณป๊อป เราลงประกาศตามหาแล้วให้เงินรางวัลไปขนาดนั้น เดี๋ยวก็มีคนช่วยกันตาม

หาฟางต่อๆกันเองล่ะค่ะ”แก้วพูดถึงประกาศตามหาฟางทั่วหน้าหนังสือพิมพ์ที่ป๊อปปี้ยอมทุ่มเงิน

รางวัล5แสนบาทนั้น

 

“ใช่ครับ อย่าพึ่งเครียดเลยนะคุณป๊อป ใจเย็นๆ”โทโมะปลอบป๊อปปี้ เฟย์เปิดมือถือนั่งดูรูปในอินส

ตราแกรมอยู่นั้นก็ตกใจ

 

 

“พี่ป๊อปคะ เฟย์ว่าเราไปตามตัวฟางได้ไม่ยากแล้วล่ะค่ะ”เฟย์ยิ้มก่อนจะชูรูปที่เขื่อนพึ่งอัฟไป

ประมาณ10นาทีก่อน

 

 

“หลบมาพักผ่อนที่บ้านริมดอยนี่มันสบายจริงๆ”โทโมะอ่านโพสที่อยู่ใต้รูปของเขื่อนแล้วอึ้ง ฟาง

 

“งั้นแสดงว่า2อาทิตย์ที่ผ่านมาฟางอยู่กับไอ้เขื่อนสินะ บ้าชะมัด ทำไมชั้นไม่สงสัยมันเลย

เนี่ย”ป๊อปปี้พูดอย่างหงุดหงิด

 

“ใจเย็นๆนะคะพี่ป๊อป เดี๋ยวเฟย์ว่า เฟย์เคลียร์เรื่องนี้กับพี่เขื่อนเอง เดี๋ยวได้เรื่องว่าบ้านนี้อยู่ที่ไหน

แล้วเฟย์จะบอกพี่เอง”เฟย์พูดจบก่อนเดินออกไปโทรศัพท์โทรหาเขื่อนทันที เขื่อนที่เห็นปลายสาย

เป็นใครโทรหาตัวเองก็ยิ้มก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปคุยไม่ให้ฟางได้ยิน

 

 

“ว่าไงครับ นี่คงเห็นรูปในอิสตราแกรมแล้วล่ะสิถึงได้โทรมา”เขื่อนพูดอย่างอารมณ์ดี

 

“อย่ามาพูดมาก บอกมาเดี๋ยวนี้ว่าบ้านริมดอยเนี่ย มันอยู่ที่ไหน”เฟย์พูด

 

“อ๊ะๆ จะมาถามคนอื่นนี่ช่วยพูดดีๆกับเค้าหน่อยสิครับ”เขื่อนพูดยั่วโมโหเฟย์

 

 

“นี่.......ขอร้องเถอะนะคะพี่เขื่อน บอกเฟย์มาได้มั้ยว่าตอนนี้พี่อยู่ที่ไหน”เฟย์หงุดหงิดก่อนจะปรับ

อารมณ์ให้เย็นลงแล้วพูดดีๆกับเขื่อน

 

“แหม จะพูดดีอย่างเดียวเนี่ยก็ไม่ได้นะครับ ต้องมีของมาแลกสิเพราะสมัยนี้ไม่มีอะไรได้มา

ฟรีๆ”เขื่อนพูด

 

“แล้วนายอยากได้อะไร”เฟย์ถามอย่างอารมณ์เสีย แต่เมื่อปลายสายตอบมาทำให้เฟย์ถึงกับอึ้งหน้า

แดงซักพักก่อนจะรวบรวมสติ

 

“ได้ ชั้นตกลง”เฟย์ตอบก่อนจะวางสายไป

 

 

 

 

“ว่าไงเฟย์ได้เรื่องมั้ย”ป๊อปปี้รีบถามเมื่อเฟย์เดินเข้ามาในบ้าน

 

“ค่ะ บ้านพี่เขื่อนอยู่ที่แม่ริม เชียงใหม่”เฟย์พูด

 

 

 

 

“พี่สร้อย เขื่อน หายไปไหนกันหมดนะ”ฟางกลับเข้ามาในบ้านหลังจากไปถ่ายรูปเล่นแถวสวน

ดอกไม้ก็แปลกใจที่เห็นบ้านเงียบ ทั้งๆที่ก่อนออกไปเขื่อนกับพี่สร้อยก็ยังดูทีวีอยู่ในบ้านนิ

 

 

โครม

 

 

“นั่นใครนะ เขื่อนหรอ หรือว่าพี่สร้อย”ฟางได้ยินเสียงดังมาจากทางหลังบ้านก็รีบพูดก่อนจะเดินไป

ทางหลังบ้านแล้วต้องตกใจ เมื่อเห็นชายชุดดำใส่หมวกไอ้โม่ง3คนยืนอยู่

 

 

“แกเป็นใครน่ะ ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย”ฟางตกใจรีบวิ่งหนีร้องให้คนช่วย ชายชุดดำ2คนรีบวิ่งมาคว้า

ตัวฟางกลับมาในบ้านทันที

 

 

“ปล่อยชั้นนะ ไอ้บ้า ไอ้โจรห้าร้อย”ฟางโวยวาย

 

 

“เงียบบบบบ ถ้าไม่อยากตายก็หุบปาก”ชายชุดดำอีกคนพูดก่อนจะเดินมาหาฟาง สงสัยหมอนี่คงจะ

เป็นหัวหน้าพวกโจรนี่สินะ

 

 

 

ปึก

 

 

 

“โอ๊ยย”ชายชุดดำคนนั้นร้องที่ถูกฟางเหยียบเท้าอย่างแรง ก่อนที่ฟางจะศอกใส่โจรอีก2คนที่จับเธอ

ไว้ แล้วชกหน้าจนล้มแล้วจับตีเข่าอีก ก่อนจะวิ่งหนี

 

 

“อื้อ อื้อ อื้มมมม”ฟางตกใจเมื่อถูกโจรคนที่เธอเหยียบเท้าเอาผ้าเช็ดหน้ามาปิดปากเธอ

 

 

“กะแล้วว่าคนอย่างเธอน่ะฤทธิ์เยอะ ดีนะที่ชั้นพกแผนสำรองมาด้วย”ชายชุดดำคนนั้นพูดขึ้น ฟาง

ชะงักก่อนที่สติจะพร่าเลือนแล้วล้มลงไปในอ้อมกอดชายชุดดำคนนั้น

 

 

 

“โอ๊ย เบาๆหน่อยสิจ้ะเมียจ๋า”เสียงของทีเจร้องโอดโอยเมื่อถูกเนยทำแผลให้

 

“ไหนว่าตัวเองเก่งๆแค่ฟางคนเดียวรับมือไหว เป็นไงล่ะ โดนผู้หญิงชกเนี่ย”เนยดุ

 

 

 

“หายเจ็บรึยังคะ”แก้วถามขณะเอาน้ำแข็งประคบให้โมะที่ถูกฟางตีเข่าใส่จนจุกแล้วล้มไปโดนผนัง

จนหัวโน

 

“แก้วนี่เก่งเนาะมียาดี ทำให้ผมไม่เจ็บแล้วตอนนี้”โทโมะพูดแล้วยิ้ม แก้วเขินหน้าแดง

 

“นี่ถ้าคืนนั้นไม่ไปนอนบ้านเนยก็ไม่รู้หรอกนะว่าทีเจกับเนยแต่งงานกันแล้ว”โทโมะพูดขึ้น

 

“ที่เนยมาช่วยทุกคนเนี่ย เพราะพ่อคนนี้เค้าขอร้องเนยด้วยน่ะค่ะ บอกอยากช่วยเพื่อนน้องสาว”เนย

พูดให้โทโมะฟัง โทโมะยิ้มก่อนจะเอื้อมมือมาจับมือแก้วไว้

 

“มาจับมืออะไรคะ คนบ้า”แก้วเขินก่อนจะยอมให้โทโมะจับอยู่อย่างงั้น

 

“เห้อ แล้วนี่ป๊อปปี้จะเคลียร์กับฟางได้รึยังก้ไม่รู้เนาะ เขื่อนนี่ก็ เล่นเปิดบ้านหลังเล็กให้ป๊อปปี้เคลียร์

กับฟางด้วยสิ”เนยพูด

 

 

 

 

 

“อืมมม ที่นี่ที่ไหนน่ะ อะไรเนี่ย”ฟางลืมตาตื่นมาพบว่าตัวเองถูกจับมัดมือมัดเท้าแล้วอยู่บนเตียงนอน

 

“ตื่นแล้วหรอจ้ะ สาวน้อย”ชายชุดดำเมื่อตอนบ่ายเดินเข้ามาหาฟาง

 

“กะ แก จะทำอะไร อย่านะ อย่าทำอะไรชั้นชั้นมีสามีแล้ว”ฟางรีบพูด

 

 

“มีแล้วไง ถือว่ามีประสบการณ์มาแล้ว จะได้ไม่ต้องเสียเวลาสอน”ชายชุดดำพูดแล้วโถมตัวเข้ามาก

อดฟาง ฟางดิ้นไปมา

 

“กรี๊ดด อย่านะป๊อปปี้ช่วยด้วย”ฟางร้องออกมา ทำเอาชายชุดดำคนนั้นระเบิดหัวเราะลั่น

 

 

 

“จะไปร้องหาทำไม ในเมื่อชั้นอยู่นี่”พูดจบป๊อปปี้ก็ถอดหมวกไอ้โม่งออกมา ฟางอึ้ง

 

“ทำแบบนี้ทำไม ปล่อยฟางนะ”ฟางโวยวาย

 

“ทำกับชั้นไว้แสบมากเลยนะ ทำอะไรไม่เคยนึกถึงความรู้สึกคนอื่นแบบนี้เธอนี่มันแม่มด”ป๊อปปี้พูด

ด้วยน้ำเสียงเย็นชาฟางอึ้งเมื่อถูกความเย็นชาของป๊อปปี้ก็นิ่งแล้วซึมลงไป

 

“เป็นอะไร ทำไมไม่โวยวายเหมือนเมื่อกี้ล่ะ โชว์ออกมาสิ นิสัยเสียๆแย่ๆที่มันแก้ไม่ได้ของเธอน่ะ

จะได้รู้ว่าคนอย่างชั้นเวลามันโกรธใครถึงขีดสุดแล้วมันเป็นยังไง”ป๊อปปี้เมื่อเห็นฟางเงียบก็กระชาก

ฟางมาตะคอก

 

“ป๊อปปี้โกรธฟางมากเลยหรอ”ฟางถามขึ้นก่อนน้ำตาจะไหลออกมา

 

“แล้วคิดว่าชั้นเป็นอะไร ที่โดนเธอทำอะไรไม่เคยเห็นความรู้สึกกันแบบนี้ พอเอาคืนก็โวยวายแถม

ไม่ยอมรับผิดอีก”ป๊อปปี้พูด

 

“ฟางแต่ทำไปเพราะอารมณ์ไม่ได้คิดหน้าคิดหลังให้ดี”ฟางพูดเสียงอ่อยๆ

 

“ดี งั้นชั้นก็จะขอทำตามอารมณ์ชั้นบ้างล่ะ ไม่อยากมีลูกใช่มั้ย แต่ชั้นอยากมี”ป๊อปปี้พูดจบก็ผลัก

ฟางลงกับเตียงอย่างแรง

 

“ไม่นะ กรี๊ดด”ฟางร้องตกใจจนเป็นลมไป

 

“ฟางๆ ตื่นสิฟาง”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นเมียตัวแสบเป็นลมรีบเขย่าตัวฟางทันที

 

 

 อ้าว ฟางเป็นลม อยากรู้ตอนต่อไปก็เม้นกับโหวตเยอะๆนะ 555 ใกล้จบละ