ปมอดีตก่อรัก

 

 

 

“อ้าว มากันแล้วหรอ”ป๊อปปี้พยุงฟางลงมาก็ร้องทักโทโมะกับแก้วที่มารอด้านล่างอยู่แล้ว

 

“เราจะไปกันเลยมั้ย”โทโมะพูดขึ้น

 

“ไป ไปไหนกันหรอป๊อป”ฟางถามป๊อปปี้อย่างสงสัย

 

“ก็พาฟางไปพักผ่อนไง อยู่แต่ที่นี่มันอุดอู้ เลยว่าจะเปลี่ยนบรรยากาศพาฟางไปอยู่ที่อื่นซักระยะ ให้

ฟางพักฟื้นตัวด้วยไง”ป๊อปปี้บอก

 

“แล้วเราจะไปที่ไหนกันล่ะป๊อป”ฟางถามต่อ

 

“บ้านญาติแก้วเองที่เชียงใหม่”แก้วยิ้ม ก่อนจะพยุงฟางมานั่งที่โซฟารอป๊อปปี้ขึ้นไปเก็บเสื้อผ้า เมื่อ

ป๊อปปี้ลงมาแล้วทุกคนก็ไปที่สนามบินเพื่อขึ้นเครื่องไปที่เชียงใหม่ทันที

 

 

เชียงใหม่

 

 

“เดี๋ยวเราจะไปบ้านแก้วยังไงหรอครับ”โทโมะถามขึ้น

 

“แก้วโทรบอกพี่ทีเจว่าให้มารับตรงนี้นินา อ้อ นั่นไง พี่ทีเจ แก้วอยู่ทางนี้”แก้วพูดแล้วหันไปโบกมือ

ผู้ชายมีหนวดแล้วสักยาวถึงแขนเดินมาหาแก้ว ทั้งคู่กอดกันทักทายทำเอาโทโมะอึ้งทันที

 

 

 

“เอ่อ ผู้ชายคนนี้คือ”โทโมะถามแก้ว

 

“อ่อ ทุกคน นี่พี่ทีเจ รุ่นพี่สมัยเรียนแก้วเอง พอดีพี่เค้ารับดูแลบ้านที่เชียงใหม่ให้ญาติแก้วช่วงนี้น่ะ

เค้าเลยอาสามารับพวกเรา”แก้วบอกก่อนจะหันไปพูดคุยกับทีเจอย่างสนิทสนม

 

“งั้นเราจะไปกันได้รึยังครับ พอดีฟางต้องการพักผ่อน”โทโมะหน้าตึง พูดขึ้นเสียงดังทำเอาแก้วและ

ทีเจหันไปมอง

 

“อ่าๆ งั้นมาเลยๆ”ทีเจพูดก่อนจะพาทุกคนขับรถมาจนถึงบ้านของแก้ว

 

“แก้ว แล้วที่ชั้นให้โทรหาอ่ะ มารึยัง”ป๊อปปี้พูดขึ้นเมื่อเข้ามาในบ้าน

 

“อ้อ มาแล้วค่ะ นั่นไง เนยมานี่สิ”แก้วพาผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาหาป๊อปปี้และฟางที่โซฟา ผู้หญิงคนนี้

สวยและเซ็กซี่มากจนฟางต้องอึ้ง

 

 

“สวัสดีค่ะ นี่คงจะเป็นคุณป๊อปปี้ใช่มั้ยคะ ชั้นชื่อเนยนะคะ จะมาเป็นพยาบาลดูแลคุณฟางตลอดช่วง

ที่อยู่เชียงใหม่นี้ค่ะ”เนยไหว้ป๊อปปี้ก่อนส่งสายตาหมายเยิ้มใส่ป๊อปปี้จนฟางหน้าเสีย

 

“อะไรกันป๊อปปี้ จะจ้างพยาบาลทำไมให้เปลืองตัง ฟางมีป๊อปปี้ดูแลอยู่ก็ดีแล้วนิ”ฟางเริ่มพูด

 

“ก็บางที อย่างตอนอาบน้ำแต่งตัวเราก็ต้องพึ่งผู้หญิงนิ แล้วเนยเค้าก็เป็นพยาบาลนะฟางเวลาเกิด

อะไรขึ้นกับฟาง เนยเค้าจะได้ดูแลฟางได้สะดวกไง”ป๊อปปี้พูดให้เหตุผลฟาง

 

“งั้นก็ตามใจป๊อปละกัน”ฟางพูดก่อนจะแอบลอบมองเนยที่ยังคงส่งสายตาหวานให้ป๊อปปี้ เห้อ เธอ

ไม่ไว้ใจยัยนี้เลยแฮะ

 

“มาค่ะคุณฟาง เดี๋ยวเนยพาไปนั่งเล่นที่สวนนะคะ ตรงนั้นจะมีเปลในคุณฟางนอนเล่นได้นะคะ”เนย

พาฟางออกมาที่สวนมานั่งที่เปลขนาดใหญ่ที่อยู่ในศาลาถูกตกแต่งล้อมรอบด้วยต้นไม้ร่มรื่นและด้าน

หน้าเป็นสระน้ำอยู่

 

 

“ป๊อปปี้ไปไหนแล้วล่ะ”ฟางถามหาป๊อปปี้ทันที

 

“เอ เนยเห็นคุณป๊อปปี้เอาของขึ้นไปเก็บกับพวกคุณแก้วนะคะ เดี๋ยวเนยไปตามให้นะคะ”เนยพูดจบ

ก็รีบเดินขึ้นไปบนบ้านทันที

 

“เอ้า พยาบาลอะไรทิ้งคนไข้เฉยเลย หนอยย ป๊อปปี้นะป๊อปปี้”ฟางพูดพลางบ่นพึมพำถึงคุณสามี

ตัวดีของเธอทันที

 

 

 

“อ้าว พี่ทีเจมีอะไรหรอคะ”แก้วทักเมื่อเห็นทีเจเดินตรงดิ่งมาหาเธอ

 

“พี่ให้ จำได้มั้ย ว่าแก้วชอบดอกไม้ดอกนี้มากพอพี่รู้ว่าแก้วจะมานะ พี่รีบไปหามาให้เราแทบไม่ทัน

เลย”ทีเจยื่นดอกทานตะวันดอกหนึ่งให้กับแก้ว ทำเอาโทโมะที่นั่งข้างๆหน้าตึงเลยทีเดียว

 

“โครตลงทุน”โทโมะพูด

 

“แหม ต้องลงทุนหน่อยสิครับกับคนๆนี้ นานทีจะเจอกัน นี่นึกถึงตอนวันวาเลนไทน์เลยเนาะสมัยที่พี่

จีบเราใหม่ๆ แล้วพี่เอาดอกทานตะวันมาให้แก้วที่ห้องอ่ะ”ทีเจพูด

 

“อ๋อ ใช่ๆ แล้วตอนนั้นนะกลายเป็นว่าดอกกุหลาบในห้องน่ะดับไปเพราะทานตะวันของพี่เลยเนา

ะ555”แก้วพูดเมื่อนึกถึงสมัยเด็ก

 

“จากนั้นตอนเย็นก็ไปกินไอติมร้านหน้าโรงเรียนกัน จำได้เลยว่าตอนนั้นไปกินกับแก้วเกือบทุกเย็น

เลย”ทีเจยังคงพูดต่อ ทำเอาโทโมะเหวอ อะไรนะ 2คนนี้เคยคบกันหรอ

 

“จริงด้วย ตอนนั้นนะแก้วงี้หน้าอ้วนมากเลย ว่าแล้วอยากกินไอติมร้านนั้นเนาะพี่ทีเจ”แก้วพูด

 

“เดี๋ยวเค้าเอาเค้กมาขายด้วยแล้วนะ มีเค้กช๊อคโกแลตที่แก้วชอบด้วยล่ะ”ทีเจพูด โทโมะอึ้ง นี่มีการ

รู้ด้วยว่าแก้วชอบอะไรไม่ชอบอะไร

 

“งั้นไปกันเลย เอ่อ โทโมะจะไปด้วยกันมั้ยคะ”แก้วพูดก่อนจะหันไปชวนโทโมะ

 

“อ๋อ เอ่อ แก้วไปเถอะ นานทีจะเจอพี่เค้านิ เดี๋ยวโทโมะอยู่ที่นี่ดีกว่า”โทโมะพูดแล้วยิ้ม แก้วเมื่อ

เห็นว่าโทโมะไม่ไปก็คล้องแขนทีเจออกไปด้วยกันทันที

 

 

 

 

 

 

“ว้าย จริงหรอคะ นี่คุณป๊อปปี้ซนขนาดนั้นเลยหรอคะ”เนยเดินหัวเราะออกมาจากบ้านกับป๊อปปี้แล้ว

ตรงมาหาฟาง

 

“แหม จริงสิครับตอนเด็กๆผมน่ะซนจะตายไป”ป๊อปปี้พูดแล้วหัวเราะต่อกับเนยก่อนจะเดินคู่กันมากับ

เนย ฟางเห็นก็อึ้งไปทันที นี่วันเดียว สนิทกันเลยหรอ

 

“ทำไมไปนานกันจังเลยคะ”ฟางพูดขึ้น

 

“คุณฟางมองเห็นพวกเราหรอคะเนี่ย”เนยทักขึ้น ฟางหน้าเจื่อน ตายล่ะ ลืมไปเลยว่าตาบอดอยู่

 

“เอ่อ ก็พวกเธอหัวเราะพูดเสียงดัง ชั้นก็ฟังเสียงเอาน่ะสิว่าพวกเธอมากันแล้ว เธอจะสงสัยชั้นทำไม

ชั้นตาบอดนะอย่าลืม”ฟางรีบพูด

 

“เอาค่ะๆ งั้นเดี๋ยวเนยพาคุณฟางไปทานข้าวดีกว่านะคะนี่ก็ใกล้จะเที่ยงแล้วด้วย”เนยพูดก่อนจะเดิน

พยุงฟางมานั่งที่โต๊ะอาหาร

 

 

“อ้าว พี่โทโมะแล้วแก้วไปไหนแล้วล่ะคะ”ฟางทักเมื่อโทโมะมานั่งที่โต๊ะอาหาร

 

“ฟางมองเห็นแล้วหรอ”โทโมะทักขึ้น ฟางอึกอัก ตายล่ะ หลุดอีกแล้ว

 

“ก็ฟางได้ยินเสียงแต่พี่โทโมะคนเดียวนิ ฟางเลยถามเฉยๆ แล้วนี่แก้วไปไหนล่ะคะ”ฟางรีบพูด

 

“อ่อออออ แก้วไปทานไอติมกับทีเจน่ะ สงสัยอยากย้อนอดีต”โทโมะพูดแกมประชด

 

“เท่าที่ฟังเสียง พี่โทโมะกำลังงอนแก้วใช่มั้ยเนี่ย หึงเค้าล่ะซี้”ฟางแซวโทโมะทันที

 

“งอนอะไร เพื่อนกันน”โทโมะรีบพูด

 

“แหม ตั้งแต่รู้จักกับแก้วมาพี่ก็ตัวติดกันไม่ใช่หรออ”ฟางยังแซวโทโมะไม่เลิก

 

“บ้า กินข้าวเถอะ แล้วนี่กับข้าวยังไม่มาอีกหรอ”โทโมะรีบเปลี่ยนเรื่องคุยแล้วชะเง้อมองหาป๊อปปี้

และเนยที่หายเข้าไปในครัวนาน ฟางเองก็สงสัยเหมือนกัน อิแค่แกะกับข้าวแค่นี้ไปนานจัง

 

 

 

“แหม พึ่งรู้นะคะว่าคุณป๊อปปี้เนี่ยทำกับข้าวเป็นเยอะแยะเหมือนกับเนยเลย”เนยเดินถือกับข้าวมา

พร้อมกับป๊อปปี้แล้วพูดคุยกันสนุกสนานทำเอาฟางหน้าตึง

 

“ทำนานจัง ฟางหิวข้าว”ฟางพูดขึ้นเมื่อป๊อปปี้นั่งลง

 

“ก็กับข้าวมีตั้งหลายอย่างเลยนะฟาง เลยนาน นี่ฟางคงไม่รู้หรอกว่าเนี่ยกับข้าวเต็มโต๊ะเลนะ”ป๊อปปี้

พูด ไหนยะ มี3-4อย่างเอง เยอะตรงไหน

 

“อ่ะ ทานปลาหน่อยนะฟาง”ป๊อปปี้พูดแล้วเอาปลาให้ฟาง ก่อนจะตักปลาเหมือนกันให้เนย เนยพยัก

หน้าแล้วยิ้มขอบคุณ

 

 

“ทำไมไม่ป้อนฟางซักทีอ่ะ”ฟางที่เห็นเหตุการณ์ตลอดก็รีบพูด

 

“คร้าบๆ นี่หิวใช่มั้ยเนี่ย ทำอะไรช้านิดช้าหน่อยก็ดุป๊อปตลอด”ป๊อปปี้พูด ฟางแทบอยากจะบีบคอคน

ตรงหน้า ชั้นเห็นนะป๊อปปี้ นายไปยิ้มให้ยัยพยาบาลนั่นทำไมยะ แล้วทั้งหมดก็นั่งกินข้าวกันจนเสร็จ

โดยที่ฟางต้องนั่งข่มอารมณ์โกรธตัวเองตลอดการกินข้าว ที่เห็นป๊อปปี้ตักโน่นนี่ให้เนยบ้าง เนยตัก

ให้บ้าง ยิ้มให้กันบ้าง อ๊ายยยย ชั้นชักจะทนไม่ไหวละนะ

 

 

“เดี๋ยวป๊อปเอาจานไปล้างก่อนนะฟาง ฟางนั่งคุยกับโทโมะไปก่อนนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะยกจานไป

เก็บกับเนย

 

“เดี๋ยวสิ งั้นฟางไปด้วย”ฟางรีบพูด

 

“ฟางจะไปทำไมล่ะ ฟางมองไม่เห็นไม่ใช่หรอ เดี๋ยวก็ชนโน่นชนนี่ในครัวหรอก อยู่นี่ล่ะดีแล้ว”ป๊อปปี้

พูดแกมสั่งฟางก่อนจะเดินไปที่ครัวกับเนย

 

 

“ฟางหงุดหงิดอะไรหรอ ทำหยั่งกับเห็นว่าคุณป๊อปปี้ทำอะไรอยู่อย่างงั้นล่ะ”โทโมะถาม

 

“ไม่ ฟางไม่เห็นอะไรทั้งนั้น พี่โทโมะพาฟางไปที่อื่นที”ฟางพูด โทโมะส่ายหน้าเบาๆก่อนจะพาฟาง

ไปนั่งด้านระเบียงบ้าน

 

 

 

“อ้าว มานั่งอะไรกันตรงนี้หรอฟาง โทโมะ แล้วคุณป๊อปปี้ล่ะ”แก้วเดินเข้ามากับทีเจในช่วงเย็นก็ทัก

ขึ้น

 

“เค้าบอกว่าจะไปซื้อของมาให้ฟางน่ะค่ะ นี่ก็ยังไม่มาเลย”ฟางพูด

 

 

 

“ขอบคุณนะคะ วันนี้สนุกมากเลย เรื่องนี้นะ เนยแบบอยากดูมากแต่ไม่มีเวลาเพราะเข้าเวรตลอด

เลย”เนยเดินเข้ามาในบ้านกับป๊อปปี้แล้วคุยกันกระหนุงกระหนิงจนฟางแทบปรี้ดแตก

 

“เนี่ย ผมอยากดูมานานแล้วเมื่อกันกว่าจะหาเวลาว่างได้ ต้องขอบคุณเนยมากนะครับที่ไปดูหนังเป็น

เพื่อนน่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“อะไรนะ นี่ป๊อปไปดูหนังกับเนยมาหรอ ทำไมไม่บอกฟาง”ฟางโวยวาย

 

“ก็ถ้าป๊อปเอาฟางไปด้วยฟางจะรู้เรื่องหรอ ฟางตามองไม่เห็นนะ”ป๊อปปี้พูด

 

“อ๋อ นี่ฟางตาบอดใช่ม้ะ ป๊อปเลยไปกับคนอื่นแบบนี้น่ะ”ฟางว่า

 

“โอ๊ยฟาง เลอะเทอะไปใหญ่แล้ว ถ้าไม่มีอะไรแล้วป๊อปเอาของไปเก็บล่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดิน

เข้าไปในบ้านกับเนย

 

“ป๊อป มาคุยกันก่อนนะป๊อป ป๊อปปี้”ฟางหงุดหงิดทำอะไรไม่ได้จึงได้แต่กำมือแน่น

 

ถ้าคิดว่านี่ป๊อปปี้จะพอ บอกเลยว่ามันเป็นแค่น้ำก๊อก เดี๋ยวน้ำตกกำลังจะมา5555 อย่าลืมเม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆนะ