ปมอดีตก่อรัก
เขียนโดย Chapond
วันที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.28 น.
แก้ไขเมื่อ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2556 20.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26) ความจริงของเรื่องราวทั้งหมด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
กริ๊งๆ
ป๊อปปี้กดออดที่บ้านแครอล จนแครอลออกมาจากบ้านก่อนจะพาป๊อปปี้เข้ามาในบ้าน
“นึกยังไง ถึงมาหาแครอลถึงบ้านได้ละคะ”แครอลยิ้มหวานรับช่อดอกไม้จากป๊อปปี้
“ก็พี่เห็นแครอลไม่ค่อยมาหาพี่ที่บ้านเหมือนเดิมน่ะ พี่เลยเป็นห่วง กลัวว่าโรคจิตมันจะทำอะไรแค
รอลรึเปล่า”ป๊อปปี้พูด แครอลยิ้มอย่างดีใจ ป๊อปปี้เป็นห่วงเธอด้วย
“พี่ป๊อปก็ แครอลดีใจจังเลยค่ะที่เป็นห่วง”แครอลพูดออกมาอย่างตื้นตัน
“ก็แครอลเป็นน้องพี่ ถ้าพี่ไม่ห่วงเราแล้วจะให้ห่วงใครล่ะจ้ะ”ป๊อปปี้พูด ทำเอาแครอลซ่อนความรู้สึก
นั้นอย่างเจ็บปวด ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไหร่ป๊อปปี้ก็ไม่เคยมองเธอเป็นคนรักเลยย
“พี่ป๊อปทานอะไรรึยังคะ มาทานข้าวกับแครอลเร็ว”แครอลบอกก่อนชวนป๊อปปี้มานั่งทานข้าวกับเธอ
“ตกลงคุณลุงคุณป้ายังไม่กลับมาอีกหรอ”ป๊อปปี้มองไปรอบๆ
“ยังเลยค่ะ เนี่ยแครอลก็อยู่บ้านคนเดียวเหงามากเลยเมื่อก่อนก็มีพี่ฟางคอยคุยด้วยแต่ตอนนี้ไม่มี
แล้ว”แครอลพูดเศร้าๆ
“เอ แปลกเนาะ พอฟางตายไปโรคจิตมันก็ไม่ทำอะไรแครอลอีกเลย ทั้งๆที่ แครอลคือ1ในคนที่
โรคจิตจ้องเล่นงานอยู่”ป๊อปปี้เริ่มจับผิด แครอลอึกอัก
“แหม มันคงจะเห็นพี่ฟางตายไป มันคงรู้สึกผิดมั้งคะ”แครอลยิ้ม
“จงใจฆ่าแค่ฟาง แล้วปล่อยเราไว้ น่าแปลกเนาะ”ป๊อปปี้จับพิรุธ
“พี่ป๊อปสงสัยแครอลหรอคะ แครอลไม่ได้ทำนะคะ”แครอลเริ่มสะอื้นร้องไห้
“พี่ก็ไม่ว่าแครอลว่าทำนิ มาทานข้าวกันดีกว่า”ป๊อปปี้ปลอบแครอลก่อนจะเดินพาแครอลมาทานข้าว
ต่อ
“เอ่อ แครอล พี่ขอไปเข้าห้องน้ำแปปนึงนะ”ป๊อปปี้บอกก่อนจะผละออกจากโต๊ะไป ทันทีที่ละ
สายตาแครอล ป๊อปปี้รีบขึ้นไปบนห้องนอนของแครอลเพื่อค้นหาหลักฐานทันที
“เห้ย”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อชายหนุ่มรื้อลิ้นชักตรงห้องนอนก็พบว่ามีรูปของโรสที่กรีดจนเละ และตุ๊กตา
กระต่ายที่โรสเคยให้กรีดจนเละไม่มีชิ้นดี
“ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ”ป๊อปปี้พึมพำก่อนจะรื้อของในลิ้นชักต่อไป จนเจอพวกมือปลอม ถุงเลือด
และรูปของฟางและเขาเต็มไปหมด ป๊อปปี้รีบลุกออกมาต้องตกใจเมื่อพบแครอล
“มารื้อของในห้องคนอื่นเนี่ย มันไม่ดีเลยนะคะพี่ป๊อป”แครอลพูดเสียงนิ่งๆ
“แครอล ทำแบบนี้ทำไม”ป๊อปปี้อึ้ง
“แครอลแค่หวงพี่ชาย ไม่อยากให้ใครหน้าไหนมายุ่งกับพี่ป๊อปนี่คะ แล้วในเมื่อขู่ยังไม่กลัว ก็ต้องฆ่า
ตาย”แครอลพูดเสียงน่ากลัว
“แต่นั่นเป็นคนรักของพี่นะแครอล”ป๊อปปี้พูด
“แต่แครอลก็รักพี่ไม่น้อยกว่าคนพวกนั้น แครอลรักพี่ได้ยินมั้ยคะพี่ป๊อป แครอลรักพี่ๆๆๆ”แครอลพุ่ง
เข้าไปสวมกอดป๊อปปี้พร้อมกับพร่ำบอกรักมากมาย ป๊อปปี้พยายามแกะตัวแครอลออกมาจากตัวเอง
ก่อนจะผลักแครอลล้มลงแล้วกดโทรศัพท์โทรหาโทโมะให้เข้ามาในบ้านได้
ปึก
“พี่ส้ม ทำพี่ป๊อปทำไม”แครอลวิ่งมาพบว่าพี่เลี้ยงของเธอเอาไม้ฟาดใส่ป๊อปปี้จนสลบไปแล้ว
“มันรู้ความลับเรามันต้องตาย”ส้มบอก
“แต่เค้าเป็นคนที่แครอลรัก พี่ไม่มีสิทธ์ทำแบบนี้นะ”แครอลแผดเสียงว่าส้มก่อนจะเข้ากอดป๊อปปี้ที่
สลบไปอย่างหวงแหน
“ค่ะ คนที่คุณหนูรัก พี่ก็ต้องรักสิคะ”ส้มพูดจบก็พยุงป๊อปปี้ขึ้นไปบนห้องนอนแครอลทันที
“เอาไงดีๆๆๆ”ฟางที่แอบดูเหตุการณ์ทั้งหมดก็อยู่ไม่สุข
“เอางี้ หมอกับขนมจีนอยู่ตรงนี้เดี๋ยวแก้ว โทโมะจะไปกับฟางเพื่อช่วยคุณป๊อป ถ้าเกิดอะไรไม่ชอบ
มาพากลล่ะก็ โทรศัพท์เรียกรถตำรวจทันทีเลยนะ”แก้วบอกก่อนจะเปิดประตูบ้านเข้าไป
“พี่ป๊อปต้องเป็นของแครอลคนเดียวเท่านั้น ใครหน้าไหนมาแย่งไปไม่ได้เด็ดขาด”แครอลพูดจบก็
ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตป๊อปปี้ออกก่อนจะก้มลงซุกไซร้ตามซอกคอของป๊อปปี้
ตึงง
เสียงตึงตังด้านหน้าห้องทำให้แครอลชะงัก ผละออกจากป๊อปปี้ไปดูหน้าห้องก็ไม่เจออะไร ก่อนจะ
กลับไปนัวเนียป๊อปปี้ต่อ
ตึงๆๆๆๆๆ
“โอ๊ยพี่ส้ม เสียงดังอะไรนักหนา”แครอลออกไปโวยวายด้านหน้าห้อง
พรึบ
จู่ๆไฟก็ดับลง แครอลชะงัก
“พี่ส้ม เล่นตลกอะไร แครอลบอกแล้วไงอย่ามันขัดเวลาแครอลมีความสุข”แครอลโวยวาย ตอนนั้น
เองก็มีผู้หญิงชุดขาวเดินผ่านด้านหลังแครอลไป แครอลรีบวิ่งตาม ทำให้โทโมะและแก้วเข้าไป
ประคองป๊อปปี้ออกมาจากห้องทันที
“แกเป็นใครน่ะ”แครอลเดินตามผู้หญิงชุดขาวออกมาจนถึงเรือนริมน้ำ ผู้หญิงคนนั้นหันไปช้าๆ
“ฟะ ฟาง”แครอลร้องตกใจแทบผงะก่อนจะถอยหนี
“หรือว่าโรส”จู่ๆแครอลก็พูดขึ้น ฟางที่ยืนอยู่ชะงัก
“แล้วคิดว่าชั้นเป็นใครล่ะ”ฟางผู้ช้าๆ
“พี่โรสงั้นหรอ ชะ ชั้นขอโทษที่ชั้นส่งคนไปฆ่าพี่ ชั้นไม่ได้ตั้งใจ”แครอลสารภาพออกมาฟางอึ้ง
นอกจากคดีเธอแล้ว โรสก็ถูกฆ่างั้นหรอ
“เธอทำแบบนี้ทำไม”ฟางถามก่อนน้ำตาจะไหลออกมาช้าๆ นี่หรอ เด็กน้อยที่ใสซื่อบริสุทธ์ กลับฆ่า
พี่สาวฝาแฝดและตั้งใจฆ่าเธอได้อย่างเลือดเย็น
“เพราะแครอลรักพี่ป๊อป แครอลไม่ยอมให้ใครมาแย่งพี่ป๊อปไปได้หรอก”แครอลทรุดลงสารภาพ
“รวมทั้งฆ่าฟางด้วยสินะ”ฟางถามช้าๆ
“ใช่ แครอลเป็นคนให้พี่เลี้ยงแครอลตัดสายเบรกรถพี่ฟาง แล้วก็ให้พี่เลี้ยงโทรไปโกหกว่าแม่พี่ฟาง
ป่วยจะได้ขับรถออกมา”แครอลสารภาพเรื่องราวทั้งหมดเป็นจังหวะเดียวกับโทโมะและแก้วที่ปลุก
ป๊อปปี้ตื่นแล้วรีบมาหาฟางทันที
“ฟางระวัง”ป๊อปปี้ต้องตกใจเมื่อเห็นพี่เลี้ยงแครอลง้างมือจะฟาดฟางก็ร้องห้ามทำให้ฟางหักหลบไป
ทันก่อนจะวิ่งไปหาป๊อปปี้ด้านหลังทันที
“มึงกล้าหลอกคุณหนูงั้นหรออีแฝดน้อง คราวนี้กุจะทำให้มึงตายสนิทด้วยมือกูเอง เหมือนที่กูฆ่าพี่
มึงยังไงล่ะ5555”ส้มพูดแล้วหัวเราะอย่างสะใจก่อนจะชักปืนออกมา
“มึงออกมาให้หมดนั่นล่ะ”ส้มขู่ก่อนสั่งให้โทโมะ แก้ว ฟางและป๊อปปี้เดินมากองรวมกันแล้วจับ
ทั้งหมดมัดไว้
“ยอมมอบตัวซะเถอะแครอล พวกพี่จะช่วยแครอลเอง”ป๊อปปี้พูดจบก็โดนส้มตบด้วยด้ามปืนจนเลือด
กลบปาก
“ป๊อปปี้ เจ็บมั้ยย”ฟางจับที่แผลดูอาการป๊อปปี้
“รักกันมากใช่มั้ย ตายยากใช่มั้ยมึงอ่ะ”ส้มจิกผมฟางออกมาจากป๊อปปี้
เพี้ยะ
“ทำไมไม่ตายๆไปซะ อยู่เป็นมารขวางความรักชั้นทำไม”แครอลตบฟางทันที
“ถึงชั้นตายไปจริงๆป๊อปปี้ก็ไม่มีวันมองเธอหรอก”ฟางว่า
เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ
“ปากดีใช่มั้ย งั้นก็ตายๆไปเลยซะ”แครอลตบฟางไม่ยั้งก่อนจะแย่งปืนมาจากส้มเตรียมจะยิงฟาง
“อย่านะ ถ้าจะยิงฟางก็ยิงพี่ก่อนนี่ล่ะ”ป๊อปปี้รีบเอาตัวไปขวางฟาง
“ไม่นะป๊อปปี้ ฟางไม่ยอมให้ป๊อปปี้ตายนะ”ฟางว่า
“ป๊อปก็ไม่ยอมเห็นคนที่ป๊อปรักไปอีกเด็ดขาด”ป๊อปปี้บอกฟางอึ้ง
“ป๊อปปี้”ฟางอึ้งน้ำตาซึม
“ป๊อปรักฟางนะ ถ้าเราจะตายก็ตายด้วยกันนี่ล่ะ”ป๊อปปี้บอกก่อนจะเอามือที่มัดอยู่พยายามสวมกอด
ฟางแน่น
“ทำไม ฮืออออ ทำไม”แครอลแผดเสียงร้องออกมาอย่างผิดหวังที่เห็นป๊อปปี้และฟางพร้อมใจจะ
ตายพร้อมกัน
“มึงทำคุณหนูเสียใจอย่าอยู่เลยมึง”ส้มแย่งปืนมาจากแครอลแล้วง้างปืนจะยิง
“อย่าทำอะไรพี่ป๊อปนะ”แครอลตกใจ
ปัง
“แครอลลลล”ฟางและป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นแครอลเอาตัวเองเข้ามาขวาง ทุกคนรีบไปดูอาการแครอล
“พี่ป๊อป แครอลรักพี่ป๊อปนะ”แครอลพูดเหมือนเด็กๆ
“อย่าพูดเลยแครอล เดี๋ยวพวกพี่จะพาแครอลไปหาหมอนะ”ป๊อปปี้บอกก่อนจะลูบหัวแครอล
“ไม่ต้องหรอกค่ะ แครอลหนาว พี่ป๊อปคะพี่ป๊อปกอดแครอลได้มั้ยคะ”แครอลขอร้องป๊อปปี้ก่อนจะไอ
เป็นเลือด ฟางเห็นก็ร้องไห้ทันที
“แครอล ฮืออ”ฟางร้องไห้ออกมาแล้วจับมือแครอลแน่น
“แครอลรู้ว่าแครอลต้องไม่รอด แต่แครอลแค่ขอให้พี่ป๊อปจูบแครอลจะได้มั้ย แครอลขออย่างเดียว
เท่านั้นจริงๆ”แครอลขอก่อนน้ำตาจะไหลออกมา ป๊อปปี้มองแล้วถึงกับน้ำตาซึมก่อนจะก้มลงจูบแค
รอลอย่างอ่อนโยน
“แครอล แครอล”ฟางตกใจเมื่อเห็นมือของแครอลที่จับมือเธอตก แก้วเห็นก็รีบแก้มัดกับโทโมะมา
หาฟางและป๊อปปี้แล้วช้อนตัวแครอลไปประคองเพื่อจับชีพจร ก่อนจะวางแครอลลงเพื่อบอกว่าแค
รอลตายแล้ว
“เพราะมึง ถ้าคุณหนูแครอลไม่รักมึง คุณหนูแครอลก็ไม่ตาย ไอ้ป๊อปปี้มึงอย่าอยู่เลย”ส้มที่โกรธ
แค้นจัดก็ชักปืนจะยิงป๊อปปี้
“อย่า”ฟางร้องเอาตัวเองเข้าไปขวาง
ปัง
“ฟางงงงงงงงงงงง”ป๊อปปี้ตกใจก่อนจะประคองร่างฟางที่ถูกยิงไว้ทันที
เอ้าาาา ฟางโดนยิงง
อย่าลืมมาเม้นกับโหวตเรื่องนี้ด้วยนะจ้ะ รักรัดเดอร์ทุกคนเลยยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ