คนที่ถูกรัก
10.0
เขียนโดย mini_love
วันที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.17 น.
2 ตอน
6 วิจารณ์
7,410 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2556 15.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) โทโมะกับเเก้วและเคนตะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ( มีข้อมูลตัวละครนะครับ )สาวน้อยร่างเล็กหุ่นนางเเบบกำลังส่งสาวสวยหมวยอึ๋มออกจากเบเกอรี่เล็กๆตกแต่งน่ารักๆ สาวน้อยคนนี้ชื่อแก้ว หุ่นดีน่ารักเเต่ดันชอบ ผู้หญิง ด้วยกัน
เเก้วส่งสาวขึ้นเเท็กซี่ก่อนจะเข้ามาในเบเกอรี่ร้านเดิมเพราะเป็นร้านของตัวเอง
" แก้ว....เมื่อไหร่เเก้วจะเลิกพาผู้หญิงเข้ามาเนี๊ย พี่ขาดทุนนะเลี้ยงเค๊กเขาเนี๊ย " พี่ชายของเเก้วที่มีนิสัยขี้งกพูดขึ้นพลางเก็บจานเค๊กไปล้าง ตอนนี้มืดเเล้วเลยไม่มีลูกค้า โทโมะเลยเก็บร้าน
" พี่ขี้งกจังเลยนะฮะ พี่โท เเค่เค๊กชิ้นเดียวเอง " แก้วพูดพร้อมนั่งเล่นเมในโทรศัพท์
" เราก็ใจดีเกินไปนะ เมื่อกี้พี่เห็นนะว่าสาวคนนั้นแอบมองพี่ อย่างนี้เเก้วขาดทุนมั้ยล่ะสาวคนนั้นกินเค๊กฟรีเเถมยังไปสนใจพี่ชายตัวเองน่ะ " แก้วหนาเสียเพราะว่าตัวเองไม่ได้สังเกตุสาวเมื่อกี้เท่าไหร่
" โหทำไมแก้วต้องมีพี่ชายหล่อด้วยก็ไม่รู้อกหักเลย " แก้วพูดงอนๆซึ่งก็ไม่รู้ว่าความผิดใคร
กิ้ง!!!! เสียงเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับร่างของหนุ่มเคนตะ เพื่อนข้างบ้านของเเก้วในมือถือถาดพิซซ่าถาดใหญ่เดินเข้ามาในร้าน
" หวัดดีโท หวัดดีนะเเก้ว " เคนนั่งลงตรงข้ามกับเเก้วพร้อมเอาถาดพิซซ่ามาวางไว้กลางโต๊ะ
" ดีเคน ซื้อพิซซ่ามาหรอกินด้วยคนดิ " แก้มพูดโดยฉกเอากล่องพิซซ่ามาเปิดพร้อมเอาออกมาหนึ่งชิ้นโดยไม่ขออนุญาตเจ้าของ
" แก้วมีมารยาทหน่อยสิ " โทโมะปรามน้องสาว เเต่แก้วดูจะไม่สนใจ
" ไม่เปนไรโท ชั้นซื้อมาให้เเก้วน่ะ " เคนบอกพร้อมหันไปมองเเก้วกินอย่างอร่อย
" ขอบคุนใจนะ เดี๊ยววันหลังแก้มมีอะไรเดี๊ยวชวนกิน " แก้วอกพร้อมกินต่อ
" แก้วนี่กินมูมมามจัง " เคนตะเอากระดาษเช็ดชู่เช็ดซอสที่มุมปากของเเก้ว โทโมะหันมามอง โทโมะรู้สึกแปลกๆที่เห็นทั้งสองยิ้มให้กัน
" ขอบใจ " แล้วแก้วก็กินต่อไปไม่สนใจชายสองคนกำลังคิดอะไรกันอยู่ เคนตะกำลังหน้าเเดงอย่างมากเพราะเมื่อกี้สบตากับเเก้ว ส่วนอีกคน โทโมะรู้สึกโกรธนิดๆเพราะมันเป็นภาพบาดตาเขา เขากำลังสับสนอย่างมากหลายเดือนเเล้วที่เขาเป็นอย่างงี้รู้สึกโกรธทุกคนที่เข้าใกล้เเก้ว เอ๊ะ..... หรือเขาจะ รักน้องสาวตัวเอง!!!
" แก้วจัดการด้วยนะพี่ขึ้นห้องเเปป " โทโมะสั่งน้องสาวก่อนจะขึ้นไปด้านบน โทโมะวิ่งเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าเพื่อตั้งสติเปลี่ยนความคิดตัวเอง
" เปล่าๆ...เราไม่ได้ชอบน้อง เรารักเเก้วเเบบน้องสาว เราไม่ได้ชอบน้อง แก้วเป็นน้องเรา เรารักกันไม่ได้ " โทโมะ
เตือนตัวเอง ยิ่งพูดก็ยิ่งเศร้าใหญ่มันเจ็บจี๊ดที่ใจสุดๆ รู้สึกผิด สำนึก แต่ทำไมตัวเองยอมรับไม่ได้เรายอมรับไม่ได้ว่าคิดกับแก้วเเค่พี่น้อง
" เรารักแก้ว.......แบบพี่น้อง " คำว่ารักแก้วเขาพูดมันออกมาอย่างเร็วแบบไม่ต้องคิดอะไร เเต่ทำไมคำว่า
เเบบพี่น้องมันทำให้เขาพูดยากไม่อยากพูดไม่อยากได้ยินเสียงนี้กับใครทั้งนั้น
' จะทำอะไรก็ทำให้เต็มที่มันจะได้สมหวัง ทำตามที่ใจคิดอย่าทำมันเพราะคำพูด ' ใช่สินะประโยชน์นี้เขายึดไว้ในจิตใจถึงเวลาต้องเอามาใช้เเล้ว
เขาควรยอมรับได้เเล้วว่าเขานั้นเเอบชอบน้องสาวตนเอง เขาต้องทำอย่างเต็มที่สินะ อกหักค่อยมาว่ากันที่หลัง
เพราะงั้นตอนนี้เขายอมรับว่า เขา รัก น้องสาว!!!
และต้องจีบเธอต้องทำให้เธอรัก กันผู้ชายออกจากเธอ............
นี่ล่ะสิ่งที่เขาจะทำ จุดมุ่งหมายสูงสุดตอนนี้ เเต่งงานกับเเก้วไงล่ะ
จุดเริ่มต้นคือ ทำให้เธอหันมาชอบผู้ชาย
เเก้วส่งสาวขึ้นเเท็กซี่ก่อนจะเข้ามาในเบเกอรี่ร้านเดิมเพราะเป็นร้านของตัวเอง
" แก้ว....เมื่อไหร่เเก้วจะเลิกพาผู้หญิงเข้ามาเนี๊ย พี่ขาดทุนนะเลี้ยงเค๊กเขาเนี๊ย " พี่ชายของเเก้วที่มีนิสัยขี้งกพูดขึ้นพลางเก็บจานเค๊กไปล้าง ตอนนี้มืดเเล้วเลยไม่มีลูกค้า โทโมะเลยเก็บร้าน
" พี่ขี้งกจังเลยนะฮะ พี่โท เเค่เค๊กชิ้นเดียวเอง " แก้วพูดพร้อมนั่งเล่นเมในโทรศัพท์
" เราก็ใจดีเกินไปนะ เมื่อกี้พี่เห็นนะว่าสาวคนนั้นแอบมองพี่ อย่างนี้เเก้วขาดทุนมั้ยล่ะสาวคนนั้นกินเค๊กฟรีเเถมยังไปสนใจพี่ชายตัวเองน่ะ " แก้วหนาเสียเพราะว่าตัวเองไม่ได้สังเกตุสาวเมื่อกี้เท่าไหร่
" โหทำไมแก้วต้องมีพี่ชายหล่อด้วยก็ไม่รู้อกหักเลย " แก้วพูดงอนๆซึ่งก็ไม่รู้ว่าความผิดใคร
กิ้ง!!!! เสียงเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับร่างของหนุ่มเคนตะ เพื่อนข้างบ้านของเเก้วในมือถือถาดพิซซ่าถาดใหญ่เดินเข้ามาในร้าน
" หวัดดีโท หวัดดีนะเเก้ว " เคนนั่งลงตรงข้ามกับเเก้วพร้อมเอาถาดพิซซ่ามาวางไว้กลางโต๊ะ
" ดีเคน ซื้อพิซซ่ามาหรอกินด้วยคนดิ " แก้มพูดโดยฉกเอากล่องพิซซ่ามาเปิดพร้อมเอาออกมาหนึ่งชิ้นโดยไม่ขออนุญาตเจ้าของ
" แก้วมีมารยาทหน่อยสิ " โทโมะปรามน้องสาว เเต่แก้วดูจะไม่สนใจ
" ไม่เปนไรโท ชั้นซื้อมาให้เเก้วน่ะ " เคนบอกพร้อมหันไปมองเเก้วกินอย่างอร่อย
" ขอบคุนใจนะ เดี๊ยววันหลังแก้มมีอะไรเดี๊ยวชวนกิน " แก้วอกพร้อมกินต่อ
" แก้วนี่กินมูมมามจัง " เคนตะเอากระดาษเช็ดชู่เช็ดซอสที่มุมปากของเเก้ว โทโมะหันมามอง โทโมะรู้สึกแปลกๆที่เห็นทั้งสองยิ้มให้กัน
" ขอบใจ " แล้วแก้วก็กินต่อไปไม่สนใจชายสองคนกำลังคิดอะไรกันอยู่ เคนตะกำลังหน้าเเดงอย่างมากเพราะเมื่อกี้สบตากับเเก้ว ส่วนอีกคน โทโมะรู้สึกโกรธนิดๆเพราะมันเป็นภาพบาดตาเขา เขากำลังสับสนอย่างมากหลายเดือนเเล้วที่เขาเป็นอย่างงี้รู้สึกโกรธทุกคนที่เข้าใกล้เเก้ว เอ๊ะ..... หรือเขาจะ รักน้องสาวตัวเอง!!!
" แก้วจัดการด้วยนะพี่ขึ้นห้องเเปป " โทโมะสั่งน้องสาวก่อนจะขึ้นไปด้านบน โทโมะวิ่งเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าเพื่อตั้งสติเปลี่ยนความคิดตัวเอง
" เปล่าๆ...เราไม่ได้ชอบน้อง เรารักเเก้วเเบบน้องสาว เราไม่ได้ชอบน้อง แก้วเป็นน้องเรา เรารักกันไม่ได้ " โทโมะ
เตือนตัวเอง ยิ่งพูดก็ยิ่งเศร้าใหญ่มันเจ็บจี๊ดที่ใจสุดๆ รู้สึกผิด สำนึก แต่ทำไมตัวเองยอมรับไม่ได้เรายอมรับไม่ได้ว่าคิดกับแก้วเเค่พี่น้อง
" เรารักแก้ว.......แบบพี่น้อง " คำว่ารักแก้วเขาพูดมันออกมาอย่างเร็วแบบไม่ต้องคิดอะไร เเต่ทำไมคำว่า
เเบบพี่น้องมันทำให้เขาพูดยากไม่อยากพูดไม่อยากได้ยินเสียงนี้กับใครทั้งนั้น
' จะทำอะไรก็ทำให้เต็มที่มันจะได้สมหวัง ทำตามที่ใจคิดอย่าทำมันเพราะคำพูด ' ใช่สินะประโยชน์นี้เขายึดไว้ในจิตใจถึงเวลาต้องเอามาใช้เเล้ว
เขาควรยอมรับได้เเล้วว่าเขานั้นเเอบชอบน้องสาวตนเอง เขาต้องทำอย่างเต็มที่สินะ อกหักค่อยมาว่ากันที่หลัง
เพราะงั้นตอนนี้เขายอมรับว่า เขา รัก น้องสาว!!!
และต้องจีบเธอต้องทำให้เธอรัก กันผู้ชายออกจากเธอ............
นี่ล่ะสิ่งที่เขาจะทำ จุดมุ่งหมายสูงสุดตอนนี้ เเต่งงานกับเเก้วไงล่ะ
จุดเริ่มต้นคือ ทำให้เธอหันมาชอบผู้ชาย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ