Secret of love เพราะความลับคือความรัก
เขียนโดย 
kimkii
วันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.47 น.
แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2556 17.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
3
วันนี้เป็นวันเสาร์ แน่นอน! มันเป็นวันหยุดและฉันเองก็ไม่รู้จะออกไปไหน อยากอยู่บ้านพักผ่อน เห็น
เฟย์บอกวันนี้จะไปเที่ยวต่างจังหวัดกับครอบครัวแถมยังชวนฉันไปด้วย แต่ฉันเหนื่อยเกินกว่าจะทำ
อะไรแล้ว เหนื่อยกายไม่เท่าไหร่ แต่ใจนี่สิ..เหนื่อยจนล้าไปหมดแล้ว
“ไงเราไม่ไปช้อปปิ้งกับเฟย์หรอวันนี้?” พี่โทโมะเดินมานั่งลงบนโซฟาข้างๆฉันพร้อมกับวางแก้วนม
ลงบนโต๊ะให้ฉัน เมื่อไหร่พี่จะเห็นว่าฉันโตเกินกว่าที่จะกินนมทุกวันกันนะ? -3-
“เฟย์ไปเที่ยวกับครอบครัว..” ฉันอยากลุกไปจากตรงนี้จังเลย ไม่อยากนั่งใกล้ไม่อยากอยู่ใกล้ไม่
อยากใกล้ชิด! “อ้อ! วันนี้ตอนค่ำๆพี่จะไปงานวันเกิดไอ้เขื่อนนะ แก้วจะไปด้วยกันมั้ยล่ะ?”
“ไม่ล่ะ ตามสบายเถอะ”
“เป็นอะไรรึเปล่า ตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ..” พี่โทโมะเขยิบมาใกล้ฉันแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้พลางจ้อง
ตาฉันนิ่ง
“ก็บอกแล้วว่าเปล่า!” ฉันปัดมือพี่โทโมะที่จับหน้าฉันออกแล้ววิ่งออกไปที่สวนหลังบ้าน ทิ้งตัวลงบน
ชิงช้าที่ฉันกับพี่โทโมะช่วยกันทำตั้งแต่เด็กๆ อยากอยู่คนเดียว ฉันอยากนึกทบทวนเรื่องราวต่างๆที่
ผ่าน กำลังคิดว่าจะทำอย่างไรกับความรู้สึกที่ตัวเองเป็นอยู่ในตอนนี้ เฮ้ออออ
ตอนนี้ฉันอยู่บ้านคนเดียวแล้วล่ะ พี่โทโมะขับรถออกไปบ้านพี่เขื่อนเพื่อไปฉลองวันเกิดให้พี่เขื่อน
ตามที่ได้บอกฉันไว้เมื่อตอนเช้า ฉันนั่งๆนอนๆแล้วก็กินๆๆ ก็มันไม่รู้จะทำอะไรนี่นา
“เฮ้ยยย! การบ้านนนนนนนน!!” เมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองมีการบ้านที่ต้องทำส่งอาจารย์ฉันจึงรีบวิ่งแจ้น
ขึ้นไปบนห้อง รีบเปิดคอมแล้วจัดการลงมือทำทันที ดีนะที่ไม่นึกทันตอนวันอาทิตย์ ไม่งั้นตายแน่ๆ
จริญญา! >_<
ตอนนี้ฉันทำการบ้านเสร็จแล้ว กำลังออกมาจากห้องน้ำยังไม่ทันได้แต่งตัวเสียงแตรก็บีบอยู่หน้าบ้าน
ทั้งถี่และรัว
ปี๊นนนๆๆๆ
บ้านไม่สั่งสอนให้บีบแตรแบบมีมารยาทหรือยังไงนะ อย่าให้รู้นะว่าใครลงไปฉันจะด่าเช็ดเลย !
“อะ..อ้าวว” รถพี่โทโมะนั่นเอง นี่มันก็เที่ยงคืนแล้วนะ ฉันนึกว่าพี่โทโมะจะนอนบ้านพี่เขื่อนซะอีก
ฉันจัดการเปิดประตูบ้าน แล้วพี่โทโมะก็ขับรถเข้ามาในโรงรถอย่างรวดเร็ว พี่โทโมะไม่เคยเป็นแบบนี้
เมารึเปล่านะ
“เอิ๊กกก แก้วพาพี่ขึ้นบ้านที” นั่นไง! เมาจริงๆด้วย แถมเมามากอีกตั้งหาก
ฉันพยุงพี่โทโมะขึ้นบ้านอย่างทุลักทุเล คนบ้าอะไรตัวหนักชะมัด จะทับฉันอยู่แล้ว T^T กลิ่น
แอลกอฮอล์ที่ฟุ้งกระจายไปทั่วตัวพี่โทโมะทำเอาฉันแทบมึนไปตามๆกัน
“เฮ้ออ ถึงสักทีสินะ” ฉันทิ้งตัวพี่โทโมะลงบนเตียง แต่ยังไม่ทันจะได้ไปแต่งตัวมือพี่โทโมะก็ดัน
เกี่ยวเอวบางของฉันลงไปบนเตียงด้วยก่อนจะพลิกตัวฉันให้ลงไปข้างล่างก่อนที่ตัวเองจะขึ้นคร่อม
ฉันในท่าที่โคตรส่อเลย TOT
“พี่รักแก้วนะครับ~” พี่โทโมะเหมือนคนละเมอ ที่สักแต่ว่าพูด จะให้ฉันเชื่อพี่หรอ ใครเชื่อคนเมาก็
บ้าแล่ว!
“พี่เมามากแล้วนะ นอนเฉยๆเถอะเดี๋ยวแก้วเช็ดตัวให้” ฉันพยายามดันตัวพี่โทโมะที่อยู่ด้านบนออก
อย่างยากลำบาก หนักชะมัด
พี่โทโมะไม่ยอมทำตามที่ฉันสั่งแต่ดันก้มลงมาประกบปากกับฉัน รสแอลกอฮอล์ที่ติดลิ้นพี่โทโมะ
ตวัดพันลิ้นฉันไปมาทำเอาฉันรับรู้ถึงรสชาติของเครื่องดื่มที่พี่โทโมะเพิ่งดื่มมาทันที พี่โทโมะยังจูบ
ฉันอย่างล้ำลึก หัวใจฉันเต้นแรงไม่เป็นจังหวะอีกแล้ว -//////- พี่โทโมะถอนจูบออกจากฉันแล้ว
มองหน้าฉันนิ่งด้วยแววตาที่ฉันเองก็เดาไม่ออกว่าต้องการจะสื่ออะไร ก่อนที่จะก้มหน้าลงมาไซร้คอ
ฉันทั้งดูดทั้งเม้มไปทั่วบริเวณทำเอาฉันร้องซี๊ดด้วยความเจ็บ พี่โทโมะใช้ลิ้นเลียใบหูของฉันไปมา
พอให้เกิดความเสียว ฉันรู้สึกเหมือนร่างกายเริ่มควบคุมไม่อยู่ มือพี่โทโมะเริ่มซุกซนโดยการกระตุก
เชือกชุดคลุมอาบน้ำที่ผูกรอบเอวฉันออกอย่างง่ายดาย ก่อนที่จะ…
“พอสักที! พี่คิดว่าพี่เมาแล้วจะทำอะไรฉันก็ได้งั้นหรอ?” ตอนนี้ดูท่าทางว่าพี่โทโมะจะเริ่มสร่างเมา
แล้ว หน้าตาดูตกใจมากที่จู่ๆฉันก็ขัดอารมณ์ที่กำลังไปได้สวย
“แก้วคือพี่..พี่” พี่โทโมะอึกอักพูดไม่ออก ฉันรู้ว่าพี่ต้องการจะขอโทษฉัน!
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นแก้วไม่อยากฟัง แก้วเป็นน้องสาวพี่และไม่ได้เป็นอะไรที่พี่จะมาทำแบบนี้กับ
แก้ว พี่เอาการกระทำแบบนี้ไปทำกับผู้หญิงคนที่จะมาเป็นแฟนพี่เถอะนะ!”
“แก้วพี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ” พี่โทโมะลุกขึ้นมาจับมือฉันแต่ฉันก็สลัดมันออก
“…..” ฉันไม่ตอบเพียงแต่เดินมาอีกห้องนึง คืนนี้ฉันไม่อยากนอนกับพี่โทโมะ ฉันไม่อยากเห็นหน้า
พี่โทโมะ
แก้วเดินออกไปจากห้องแล้วไปนอนอีกห้องนึงภายในบ้าน ปล่อยให้โทโมะนอนคนเดียว โทโมะได้
แต่โมโหตัวเองที่คิดทำอะไรแย่ๆกับคนที่ตัวเองรักและถนุถนอมมาตั้งแต่ยังเด็ก
แย่ที่สุดเลยไอ้บ้าโทโมะ แล้วจะทำยังไงต่อไปล่ะเนี่ย แก้วจะหายโกรธพี่มั้ยนะ ?
โทโมะได้แต่นั่งตั้งคำถามกับตัวเองไปมากมาย เขาไม่เคยเห็นน้องสาวคนนี้โกรธเขาขนาดนี้ตั้งแต่
รู้จักกัน อย่างมากก็แค่งอน5นาทีก็หายงอน แต่นี่ดูท่าว่าจะยาว
----------------------------------------------------------------------------------
อัพแย้วววววววววว ช่วงนี้ขยันอัพ 5555555
ตอนนี้ดูไม่มีอะไรเลย #จริงๆไม่มีอะไรเลยทุกตอน (อ่าว!) 55555
ขอบคุณที่เม้นน้า ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
