Reborn Kiseki ( เรื่องของมุคุโร่)

[Mukuro's Part~]
ผมได้พาสาวน้อยร่างบางเข้ามาในห้องนอน ใช่แล้วครับผมรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่....ใช่แล้วล่ะพูดง่ายๆผมจะทำให้ทั้งกายและหัวใจของเธอเป็นของผมให้ได้!!....ว่าไปนั้น..ผมก็แค่จะแหย่เธอเล่นน่ะครับ
"คุฟุฟุฟุ.." ผมหัวเราะเบาๆในลำคอพลางก้มมองร่างบางที่ถูกผมกดให้นอนลงบนเตียงอยู่ ตอนนี้ใบหน้าขาวเนียนของเธอได้มีสีแดง แดงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด คึหึหึหึ...หน้าตาแบบนี้ถึงจะเห็นมาบ่อยมากขนาดไหนแล้ว แต่ผมก็ยังคงชอบ ไม่สิ รัก ผมรักไม่ใช่แค่ใบหน้าแต่ ทุกอย่าง เส้นผมสีดำเงายาว ดวงตาสีฟ้าสว่างสดใส ปากสีชมพูเหมือนขนมที่ดึงดูดให้ได้ลองชิม ร่างกายที่บางและเล็ก...หน้าอก ก็.....เล็ก..อืมม...ทั้งหมดนั้นผมรักมันหมดหัวใจ(ถึงจะอยากให้หน้าอกใหญ่ขึ้นสักนิดก็เถอะ)
"ปะ-ปะ-ปล่อยฉันนะ!!" ระหว่างที่ผมกำลังคิดอะไรเพลินไปหน่อย ร่างบางก็ได้พยายามดิ้นเล็กน้อย แล้วพยายามดันตัวของผมให้ออกจากตัวเธอ ผมก็เลยนอนลงทับบนตัวเธอซะเลย พลางกอดเธอแน่น
"ว้ายย!! ปล่อยนะ!!ปล่อย!" เธอยิ่งดิ้นแรงขึ้น
"นาริ...." ผมเรียกชื่อเธอพลางจ้องมองเข้าไปในตาสีฟ้าทะเล ของเธอ
"............" เธอจ้องหน้าผมนิ่งด้วยใบหน้าแดงก่ำ
".............." ผมก้มลงประทับปากของผมลงบนปากของเธอ รสจูบอันหอมหวานที่สะกดผมได้ตลอดในวินาทีนั่นผมรู้ตัวดีว่าไม่สามารถควบคุมร่างกายและใจของผมเองได้เลย มือของผมกวาดไปทั่วเรือนร่างของเธอ
"อืออ.." เสียงเล็กๆที่ดังออกมาจากปากของเธอยิ่งทำให้ผมรุกแรงขึ้น ผมจูบปากของเธอแล้วไล่จูบซอกคอของเธอ
"อือ....มุคุโร่.." เธอเรียกชื่อผมหากแต่ว่ามันฟังเหมือนเสียงมันอยู่ไกลมาก ผมเริ่มถอดเสื้อของเธอออกเผยให้เห็นชุดชั้นในลายจุดสีฟ้าอ่อนที่มีลูกไม้สีชมพูเล็กน้อย ผมเลียหน้าอกของจนเธอสะดุ้งเล็กน้อยแต่ก็ไม่ขัดขืนอะไร
"นี่...มุคุโร่?"
".....อะไรเหรอครับ?" ผมพูดในขณะที่กำลังลงมือถอดชุดชั้นในเธอออก เธอรีบเอามือมาปิดหน้าอกไว้
"..........." เธอเงียบไปผมจึงหันไปมอง สิ่งที่ผมเห็นคือใบหน้าแดงก่ำของร่างบาง..ดวงตาเธอสั่นระริกเหมือนจะร้องไห้ได้ทุกเมื่อ
"เป็นอะไรไปครับ...กลัวเหรอ"
"อืม" เธอพยักหน้า
".........ถ้าอยากให้หยุดบอกผมได้นะ"
"....ม-ม-ไม่ต้อง...ก็ได้"
"!!!!!" ผมมองเธออย่างไม่เชื่อหูของตัวเอง
"ขอแค่....สองอย่างได้ไหม?" ผมสามารถให้เธอได้ทุกอย่างที่เธอต้องการเลย
" ได้ทุกอย่างเลยครับ"
"หนึ่ง.......อย่า..อย่าทิ้งฉันนะ.." น้ำตาเธอไหลออกมาเหมือนกำลังขอในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้อยู่
"นาริ......" ผมกอดเธอแน่นขึ้น
"ผมขอสาบานด้วยชีวิตว่าจะไม่มีวันทิ้งคุณ" ผมพูดเน้นหนักแน่นทุกคำ แล้วครั้งนี้ทุกคำพูดล้วนมาจากใจของผม
"อึก.....ฮือๆๆ" อ่าว? ไหงถึงร้องหนักกว่าเดิมล่ะครับเนี้ย
"ข-ข-ข...ขอบใจนะ" เธอยิ้มหวานมาให้ผม
"แล้วอีกอย่างล่ะครับ?"
"อ้อใช่! เรื่องนั้น..." เธอหันหน้าหนีพลางพูดขึ้นว่า
"น-นี่...ครั้งแรกช่วย..อ่อนโยนด้วยนะค่ะ" เธอหน้าแดงก่ำ
"คุฟุฟุฟุ ค่ะ เหรอครับ?" เธอไม่เคยพูดสุภาพกับผมเลยครั้งนี้น่ารักกว่าทุกทีอีกนะเนี่ย
"หุบปากน่า....."
"คุฟุฟุฟุฟุ..." เช้านี้สนุกกว่าทุกวันที่ผ่านมาเลยนะครับเนี้ย
-------------โปรดติดตามตอนต่อไป--------------