Change!เปลี่ยนหัวใจยัยคุณหนูเย็นชา

 
 
@ พีเอฟ แฮปปี้ แลนด์
 
 
"เย่ดีจัง ไม่ได้มาซะนาน" หญิงสาวยิ้มร่าอย่างตื้นเต้น พร้อมกับรีบเปิดประตูรถคันหรู แล้วลงไปมองรอบๆ 
 
 
"เอ้ๆใครกันน้า ที่ตอนแรกขี้คร้านจะไม่ยอมมา" 
 
 
"ช่างฉันเถอะน่า ไปกันเถอะๆ" หญิงสาวตัวเล็กที่ยังคงตื่นเต้นกับการมาสวนสนุก แม้เธอตอนนี้จะไม่ใช่เด็กๆแล้วก็ตาม รีบดึงชายหนุ่มเพื่อไปซื้อตั๋ว
 
 
"ขอตั๋วผู้ใหญ่ แบบเล่นทุกอย่างไม่จำกัดรอบ 2ใบคะ" 
 
 
 
 
 
 
"คุณหนูไปบ้านผีสิงกัน!" เขาชี้ไปที่บ้านผีสิงแล้วพูด
 
 
"นายกลัวความมึดไม่ใช่หรอ"
 
 
"มีคุณหนูอยู่ผมไม่กลัวหรอกอิอิ" สิ้นคำเขาก็ดึฃเธอไปต่อคิวทันที
 
 
"โหย พูดให้แมนๆหน่อยดิ งั้นไปกัน"
 
 
"ฮึก เห้ยย นี่มันอะไรน่ะ0.0......" ชายหนุ่มสะดุ้งเมื่อบ่าตัวเองเหมือนมีอะไรมาแตะๆ เขาค่อยๆหันหน้าไปพบกับ .. ผีห้อยหัว .. 
 
 
"เห้ยยยยยย !!!!"
 
 
 
 ชายหนุ่มร่างแกร่งกระโดดกอดหญิงตัวเล็กข้างๆ อย่างไม่อาย ตอนนี้เขาดูเหมือนเด็กน้อยเหลือเกิน ไม่เหมาะกับหุ่นที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อและอายุของเขาเอาซะเลย ร่างเล็กที่ยืนงงข้างๆก็อดขำไม่ได้ ก่อนจะค่อยๆพาชายหนุ่มขี้ป๊อด เดินออกมาจน พ้นประตู
 
 
ในสภาพที่ เขากำลังกอดเธอไม่ยอมปล่อย แสงแดดภายนอกทำให้เธอได้เห็นภาพชัดขึ้น ส่วนชายตรงหน้าก็หลับตาปี๋ จนเธอต้องสะกิดเตือน 
 
 
"เห้ย ตาบ้า ปล่อยๆ ผีไปแล้ว ออกมาข้างนอกแล้ว คนเขามองหมดละเนี่ย ฉันอาย" 
 
 
"เห้อออ ค่อยยังชั่ว แหะๆ" เขายิ้มเจื่อนๆ
 
 
"นายนี่มัน-.....-นายเป็นคนชวนฉันเข้านะ!!!"
 
 
"ก็ผมกลัวแต่ก็อยากลองนิ คุณหนูตัวนุ่มนิ่มจัง" เขาพูดแล้งจิ้มแขนเธอเบาๆ
 
 
"เอ่อ.....เห้ยยย นายยๆ ไปเล่นนี่กัน" ร่างเล็กรีบเปลี่ยนเรื่องด้วยความเขิน จึงพูดพร้อมชี้ไปที่ เครื่องเล่นน่าหวาดเสียว ที่สูงเด่นอยู่ตรงหน้า 
 
 
"โหไหวหรอครับเนี่ย หึหึ"
 
 
"นายป๊อดหรือไง!!" 
 
 
 
 
กรี้ดดดดด กรี้ดดดดด ว้ากกกก 
 
.
.
.
 
 
 
 
 
 
หลังจากผ่านการเล่นเครื่องเล่นต่างๆมากมาย
 
 
"แฮ่กๆ เวียนหัวจะอ้วกก"หญิงสาวที่เมื่อครู่ยังซ่าอยู่ตอนนี้เธอหมดฤทธิ์เสียแล้ว 
 
 
"เห้ยคุณคุณหนูเดี๋ยวก่อน ใจเย็นๆ" เขาพูดพรางลูบหลังหญิงสาวเบาๆ ก่อนจะพาไปนั่งที่ม้านั่งซึ่งติดกับซุ้มเกมต่างๆพอดี
 
 
"ฮ่าๆๆ ซ่าดีนักดูสิ หมดท่าเลย ต่ออีกรอบปะครับบ" 
 
 
"ใครจะเหมือนนายกันเล่า ถึกชะมัด" 
 
 
"ว่าผมไม่ได้นะ ตอนเล่นอยู่ใครแถวนี้จับมือผมซะแน่น ไม่ยอมปล่อยสักที" 
 
 
"........." เมื่อเธอนิ่งเงียบและทำสีหน้างอนๆ เขาจึง 
 
 
"อ้ะ ชอบกระต่ายไม่ใช่หรอ รอนี่นะเดี๋ยวไปเอามาให้"
 
 
 
 
 เขาเดินไปที่ซุ้มเกมปาลูกโป่ง โดยหมายจะนำตุ้กตากระต่ายสีชมพูตัวใหญ่ไปฝากคุณหนูขี้งอน
 
 
 
 
 
20นาที ผ่านไป 
 
 
"ตาบ้านี่ ทำไมไปนานจิง โทรไปก็ไม่รับ ทิ้งให้ฉันรอได้ไง คอยดู ฟางจะหักเงินเดือน!!!" 
 
 
       หญิงสาวพึมพำคนเดียวก่อนตัดสินใจลุกเดินหาป๊อปปี้ จนเธอต้องหยุดฝีเท้าเมื่อพบกับภาพ ภาพหนึ่ง ซึ่งมันทำให้เธอตกใจเป็นอย่างมาก ในใจเธอตอนนี้รู้สึกชาๆ อย่างบอกไม่ถูก
 
 
 
       ความรู้สึกนี้ช่างเหลือกันกับเมื่อ3ปีที่แล้ว ที่เธอเห็นธามไทกับพิม..บนเตียง..แต่ไม่สิ มันต่างกันตรงที่ ธามไทน่ะแฟนเธอซึ่งก็ไม่แปลกที่เธอจะหึงหวง แต่ตาป๊อปปี้นี่สิ เขาเป็นแค่พนักงานคนนึงในบริษัท ทำไมเธอจึงว้าวุ่นใจเพราะเขา ?
 
 
 
       เธอตั้งสติก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ๆและหาที่หลบ พอให้ได้ยินสิ่งที่ ชายที่เธอกำลังเดินตามหา กับหญิงสาวผมบลอนด์อีกคนซึ่งกำลังกอดเขา !!! คุยกัน
 
 
 
"พี่ป๊อปปี้ หวายคิดถึงพี่จังเลยยย พี่กลับไทยมาทำไมไม่หวายก่อนคะ หวายจะได้กลับพร้อมพี่เลย"  สาวนามว่า หวาย พูดขึ้นอย่างอารมณ์ดี
 
 
"อ๋อพี่กลับมาเพราะมีงานด่วนน่ะครับ หวายมากับใครหรอ พี่ก็คิดถึงเราเหมือนกันนะ"  
 
 
"มากับเพื่อนๆค่ะ พอดีหวายเห็นพี่พอดี คิดถึ้ง คิดถึง เลยรีบวิ่งมา" 
 
 
"ฮ่าๆ เดี๋ยวพี่ขอตัวก่อนนะครับเพื่อนพี่รออยู่ ไว้เดี๋ยวพี่ค่อยนัดเราทานข้าวละกันนะ" 
 
 
"โอเคคะ ซียูจุ้บๆ" 
 
 
 
 
.............. 
 
 
 
 
ใครน่ะทำไมถึงดูสนิทกันจัง มีกอดมีคิดถึง เหอะไม่อายคนอื่นบ้างรึไง เหอะๆนัดทานข้าวงั้นหรอชิ หญิงร่างเล็กมองเหตุการณ์นั้นอย่างหงุดหงิด 
 
"อ้าวคุณหนู มาทำอะไรตรงนี้" 
 
 
"......"
 
 
"นี่ แท่นแท๊นน ตุ้กตากระต่ายเพื่อคุณหนูของผมม ^^" 
 
 
"....." 
 
 
"คุณหนูเป็นอะไรเนี่ย หรือว่าหิวข้าว??"
 
 
"....."
 
 
"โถนึกว่าชอบเจ้ากระต่ายน้อยเสียอีก ว๊าแย่จังเนอะ กระต่ายน้อยเป็นหม้ายขันหมาก ไม่มีใครเอาซะแล้ว"
เขาพูดพร้อมกับทำท่าจะทิ้งตุ้กตาตัวน่ารัก
 
 
"เดี๋ยว เอามานี่"หญิงสาวเมื่อเห็นเช่นนั้นจึงรีบดึงตุ้กตามากอดไว้เบาๆ พร้อมกับเดินไปอีกทาง จนชายหนุ่มต้องเดินตามและงงกับหญิงสาวว่าเธอเป็นอะไรกันแน่
 
 
"ผมทำไรผิดไปหรอ"
 
 
"หึ หายไปไหนมาละ ให้ฉันรอเกือบครึ่งชั่วโมง!" 
 
 
"เอ่อ อุ่ย ขอโทษครับ พอดีเจอคนรู้จักเลยคุยเพลิน^^" 
 
 
"เหอะ คนรู้จักงั้นหรอ" เธอพูดเสียงแข็ง 
 
 
"คนรู้จักที่ใหน คิดถึง กอดกันกลม ขนาดนั้น" หญิงสาวพึมพำเบาๆคนเดียวอย่างหัวเสีย
 
 
"ห้ะ คุณหนูว่าอะไรนะครับ ได้ยินไม่ชัด" 
 
 
"ป่าว กลับเถอะ เหนื่อย อยากพัก"
 
 
 
 
ชายหนุ่มที่ยังไม่เข้าใจสถานการณ์ก็ทำได้แค่เดินเกาหัวตามต้อยๆไป เอ้ะยังไงกันก่อนหน้านี้ยังดีๆอยู่เลย
 
 
ตลอดทางกลับนั้นเงียบสงบ ไม่มีเสียงใครพูด เพราะป๊อปปี้ที่พยายามจะชวนคุย แต่ฟางกลับนิ่งเงียบไม่ตอบ .... 
 
 
 
ผุ้หญิงผมบลอนด์คนนั้นเป็นใคร ทำไมนะทำไม เธอหงุดหงิด อารมณ์เสีย รู้สึกขัดหูขัดตา อย่างบอกไม่ถูก เธอครุ่นคิดตลอดทาง ...
 
 
 
 หรือว่า สาวผมบลอนด์ที่ชื่อ หวาย อะไรนั่นจะเป็นตัวกระตุ้นความรู้สึกของเธอผู้ไม่รุ้ใจตัวเองที่มีต่อเขาให้ค่อยๆชัดเจนขึ้น ????.... 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
- หวายเป็นใครกันนะะะ !!! อยากรู้รอตอนหน้าเน้อ
ช่วยเม้นๆ ช่วยโหวตเราหน่อยนะะ ขอบคุณคะ