Change!เปลี่ยนหัวใจยัยคุณหนูเย็นชา

 

          เช้าอันสดใส ณ คอนโดใจกลางเมือง ใช่แล้ว วันนี้คือวันครบรอบ 2ปีของฉันกับแฟน กะมาเซอร์ไพร์ส ฉันทำเค้กให้เขาเองเลยนะ เขาต้องชอบแน่ๆ ฉันยิ้มอย่างอารมณ์แล้วดีกำลังจะเปิดประตูเข้าไป 

 

 

 

          "happy anniversary ค่าาพี่ธามม"ฉันพูดขึ้นหลังจากเปิดประตูเข้าไปในคอนโดของเขา แต่เอ้ะทำไมไม่มีคนอยู่ประตูก็ไม่ได้ล็อคนี่

 

 

 

          "พี่ธามคะ..พี่อยู่ไหนเนี่ยย.." ฉันตะโกนเรียกแฟนหนุ่ม พี่ธามไท ฉันรู้จักกับพี่ธามตอนปี1พี่เขาเรียนคณะเดียวกับฉันแล้วเขาก็มาจีบฉันน่ะสิ จนวันนี้ฉันก็คบกับพี่ธามมา2ปีแล้ว 

 

 

 

 

 

          "อ้าาส์..อ่าา อืมมมม"เสียงครางของหญิงสาวคนหนึ่งดังออกมาจากห้องนอน

 

 

 

          "นั่นใครน่ะ!?" ฉันพูดเบาๆแล้วค่อยๆย่องเข้าไปแง้มประตูดู ภาพที่เห็นและเสียงที่ได้ยินมันเหมือนมีดมากรีดหัวใจของฉัน บ้าชะมัดนี่มันอะไรกันแน่ น้ำใสๆไหลลงมา

 

 

          ฉันเอามือปิดปากตัวเองเพราะกลัว คนในห้องจะได้ยินเสียงแห่งความอ่อนแอ แต่ก็คงไม่หรอกมั้งดูเธอและเขาจะมีความสุขด้วยกันดังซะขนาดนั้น!

 

 

 

 

 

.

.

 

 

 

 

          ฉันยืนนิ่งไม่ไปไหนขามันก้าวไม่ออกได้แต่ทนยืนดูภาพเหล่านั้นต่อไป จนมีเสียงนึงพูดออกมาจากปากของหญิงบนเตียงหลังจากพวกเขาร่วมรักกันเสร็จ

 

 

          "พิมรักพี่นะคะ แล้วพี่ทำแบบนี้แฟนพี่จะไม่ว่าอะไรหรอคะ?" เหอะรู้ว่าเขามีแฟนยังจะกล้าอีกนะ

 

 

 

          "หึหึ ยัยจืดชืดนั่นน่ะเหรอ ป่านนี้คงนั่่งโง่เพ้อฝันหวานอยู่บ้าน ไม่รู้เรื่องไรกับเขาหรอก พิมจ้ะที่พี่คบทนคบกับยัยจืดนั่นเพราะมันรวยต่างหาก

 

รวยแถมโง่ แบบนี้หายากนะ ฮ่าๆๆ พิมนี่สิได้หัวใจพี่ไปเต็มๆ รอก่อนนะคนดีอีกไม่นานพี่ก็ทิ้งยัยนั่นมาแต่งงานกับพิมคนสวยนะจ่ะ" 

 

 

 

 

          อะไรกันน่ะ ทำไมเขาพูดแบบนั้น คำพูดนั้นมันใช่เขาผู้แสนดีจิงๆน่ะหรอ ... ร่างกายมันไม่มีแรงอีกต่อไป ผู้ชายคนที่ฉันรักกลับมาทำร้ายฉันแบบนี้ เห็นฉันเป็นตัวอะไร!!

 

 

 

                  พอกันทีฟางจะไม่ทน!ไอ้ผู้ชายเฮงซวย จบ!!!

 

 

 

          "พี่ธามค่ะะ happy anniversary นะคะ !! ไอ้คนทรยศ เราจบกันวันนี้ ถือว่าฉันมันโง่ที่เคยรักคนเลวๆอย่างแก!!"

 

 

 

          ฉันรวบรวมความกล้าทั้งหมดแล้วข่มความเสียใจเอาไว้ สร้างรอยยิ้มจอมปลอมบนใบหน้า แล้วเดินเข้าไปพูดกับพวกเขา พร้อมกับแปะเค้กลงบนใบหน้าของเขา แล้วเดินจากไป 

 

 

 

           "ฟาง..เธอเก่งมากเธอทำดีแล้ว"ฉันพูดกับตัวเองพร้อมกับปล่อยให้น้ำตาทั้งหมดไหลลงมา 

 

 

 

 

 

 

 

            ณ คฤหาสน์นีระสิงห์

 

 

          "อ้าวพี่ฟาง พี่เป็นอะ..."

 

 

          "เดี๋ยวพร้อมแล้วพี่เล่าให้ฟังนะ"

 

 

          เฟย์น้องสาวของฉัน พูดไม่ทันจบฉันก็ตัดบทเสียก่อน ก็ตอนนี้ฉันไม่พร้อมจริงๆ 

 

 

.

.

 

 

 

 

          สามวันแล้วที่พี่ฟางไม่ยอมออกจากห้อง หน้าที่น้องสาวน่ารักอย่างเฟย์เนี่ยคะต้องคอยส่งข้าวส่งน้ำ 

 

 

 

          "พี่ฟางง อาหารเย็นอยู่หน้าห้องนะ" 

 

 

          พรึบ!พี่ฟางเปิดประตูออกมา เห้ยย ในทีีสุดก็ยอมออกมาซักที

 

 

          "เย้ พี่ฟางออกมาแล้วๆๆ พี่เป็นอะไรกันแน่ พร้อมจะบอกเฟย์รึยัง"

 

 

          "ก็คืองี้นะ..........."

 

 

          พี่ฟางเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟัง ฉันล่ะอยากจะฆ่านายนั่นให่รุ้แล้วรู้รอดจริงๆ แต่ก็โล่งอกตรงที่พี่ฟางไม่เก็บตัวในห้องอีกแล้ว แต่นับจากวันนั้น พี่ฟางก็เปลี่ยนไป ....

 

 

          ฟางผู้ร่าเริงสดใส จากไปแล้ว...จะมีใครมั้ยนะที่จะพาพี่ฟางคนเดิมกลับมา