แผนร้ายมัดหัวใจนายเย็นชา
1.0
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความติด ....ติด....ติด....
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นเป็นสัญญาณถึงเช้าวันใหม่ที่แสนจะขี้เกียจ อย่ามากฉันเดินลงมายังชั้นร่างของบ้านเห็นแต่คุณแม่ที่กำลังนั้งจิบน้ำชาเป็นกิจวัตรประจำวันอยู่แล้วทุกเช้า ส่วนพี่ชายของฉันไม่ต้องถามถึงคงนอนยังไม่ตื่น เดินออกไปยังสวนหลังบ้านเพื่อสุดอากาศบริสุทธิ์ เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญไม่บอกดีกว่าเก็บเป็นความลับ
"เวรีลูกรีบไปแต่งตัวได้แล้วจ้าเดียวเราก็เข้าไปบริษัทกันสายพอดี" เรียกฉันที่กำลังเพลินไปกับการสุดอากาศบริสุทธิ์ในยามเช้า รีบไปเปลี่ยนใส่ชุดฟอร์มที่เข้ารูปพอดีตัวใส่แล้วเราก็ดูสวยดีเนอะวันนี้เราต้องไปฝึกงานที่บริษัทของตัวเองเพื่อเรียนรู้ในการทำงานเพราะเป็นฉันคนเดียวที่แม่อย่างให้สืบถอดกิจการทางบ้าน ไม่ต้องถามว่าทำมัยฉันต้องเป็นคนสืบถอดกิจการหรอกเพราะพี่ชายฉันไม่ค่อยชอบอะไรประมาณนั้นและมัง
ฉันลงมาด้านล่างแทบช๊อกเมื่อรู้คนที่มารับฉันเป็นตานี้นายรีเวอร์ มานั้งอยู่ในบ้านของฉันตั้งแต่เมื่อไร่ แล้วทำมัยถึงเข้ามาได้บ้านได้แล้วแม่ฉันหายไปไหน
"แม่เธอให้มารับเข้าไปบริษัทแม่เธอติดธุระคนขับรถก็ไม่มีใครอยู่" เขาพูดสั้นแต่ได้ใจ แต่ที่แปลกใจตรางงานแม่วันนี้ไม่มีติดประชุมหรือมีธุระที่ไหนนะ หันมองนาฬิกา
"ตายแล้วนี้มันจะแปดโมงแล้ว" ด้วยความตกใจเพราะเป็นต้องไปหัดเรียนรู้งานในบริษัทวันเเรกก็ไปสายแล้ว เป็นงัยก็เป็นกันวันยอมวันนึงก็แล้วกัน นั่งรถมากับตารีเวอร์จนมาถึงหน้าบริษัทด้วยความเงียบสงบอย่างกับอยู่คนละโลกยังงัยอย่างนั้น ที่จะเดินลงจากรถ
"ขอใจมากนะที่มาส่ง" ไม่มีสัญญาณจากหมายเลขที่ท่านเรียกกรุณาติดต่ออีกครั้ง เข้าไม่พูดอะไรก่อนที่จะขับรถออกไปจากหน้าบริษัท เดินเข้าไปในบริษัทมองเห็นคุณแม่กำลังนั่งคุยกับลูกค้าที่ห้องรับรองเดินเข้าไปหา
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นเป็นสัญญาณถึงเช้าวันใหม่ที่แสนจะขี้เกียจ อย่ามากฉันเดินลงมายังชั้นร่างของบ้านเห็นแต่คุณแม่ที่กำลังนั้งจิบน้ำชาเป็นกิจวัตรประจำวันอยู่แล้วทุกเช้า ส่วนพี่ชายของฉันไม่ต้องถามถึงคงนอนยังไม่ตื่น เดินออกไปยังสวนหลังบ้านเพื่อสุดอากาศบริสุทธิ์ เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญไม่บอกดีกว่าเก็บเป็นความลับ
"เวรีลูกรีบไปแต่งตัวได้แล้วจ้าเดียวเราก็เข้าไปบริษัทกันสายพอดี" เรียกฉันที่กำลังเพลินไปกับการสุดอากาศบริสุทธิ์ในยามเช้า รีบไปเปลี่ยนใส่ชุดฟอร์มที่เข้ารูปพอดีตัวใส่แล้วเราก็ดูสวยดีเนอะวันนี้เราต้องไปฝึกงานที่บริษัทของตัวเองเพื่อเรียนรู้ในการทำงานเพราะเป็นฉันคนเดียวที่แม่อย่างให้สืบถอดกิจการทางบ้าน ไม่ต้องถามว่าทำมัยฉันต้องเป็นคนสืบถอดกิจการหรอกเพราะพี่ชายฉันไม่ค่อยชอบอะไรประมาณนั้นและมัง
ฉันลงมาด้านล่างแทบช๊อกเมื่อรู้คนที่มารับฉันเป็นตานี้นายรีเวอร์ มานั้งอยู่ในบ้านของฉันตั้งแต่เมื่อไร่ แล้วทำมัยถึงเข้ามาได้บ้านได้แล้วแม่ฉันหายไปไหน
"แม่เธอให้มารับเข้าไปบริษัทแม่เธอติดธุระคนขับรถก็ไม่มีใครอยู่" เขาพูดสั้นแต่ได้ใจ แต่ที่แปลกใจตรางงานแม่วันนี้ไม่มีติดประชุมหรือมีธุระที่ไหนนะ หันมองนาฬิกา
"ตายแล้วนี้มันจะแปดโมงแล้ว" ด้วยความตกใจเพราะเป็นต้องไปหัดเรียนรู้งานในบริษัทวันเเรกก็ไปสายแล้ว เป็นงัยก็เป็นกันวันยอมวันนึงก็แล้วกัน นั่งรถมากับตารีเวอร์จนมาถึงหน้าบริษัทด้วยความเงียบสงบอย่างกับอยู่คนละโลกยังงัยอย่างนั้น ที่จะเดินลงจากรถ
"ขอใจมากนะที่มาส่ง" ไม่มีสัญญาณจากหมายเลขที่ท่านเรียกกรุณาติดต่ออีกครั้ง เข้าไม่พูดอะไรก่อนที่จะขับรถออกไปจากหน้าบริษัท เดินเข้าไปในบริษัทมองเห็นคุณแม่กำลังนั่งคุยกับลูกค้าที่ห้องรับรองเดินเข้าไปหา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ