แผนร้ายมัดหัวใจนายเย็นชา

1.0

เขียนโดย benza

วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.03 น.

  4 ตอน
  0 วิจารณ์
  7,721 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ชนแก้ว"พวกเราสี่มารวมตัวกันที่พับแห่งหนึ่งในทุกสัปดาห์เพื่อละบายความเคีรยดให้กันฟังก็คงจะมีแต่เรื่องเดิมที่จะ

เล่าให้กันไม่ใช้เรื่องผู้ชายก็เป็นเรื่องนิทาผู้หญิงด้วยกันอะไรทำนอกนั้นละ

"แกว่าผู้ชายในโลกนี้มันหว่ยแตกมัย"มาลินพูด 

"ใช้ผู้หว่ยแตกแถมหลอกเปิดซิคงแล้วก็ทิ้งกัน"ยูน่าพูดต่อ

"ใช้อย่างที่แกสองคนพูดเลยมาลินยูน่าอือ  อือ  "  เรนญาพูดเสริม  

ใครบอกให้พวกหล่อนไปใจง่ายกันเหล่าเป็นผู้หญิงไม่รู้จักรักงวนสงวนตัวยัยสี่คนพากันกินเล่ากันส่วนฉันได้แค่

นั้งมองยัยสามนั้งกินเท่านั้นพร้อมกับยกน้ำส้มมาดื่มเท่านั้นเองไม่ใช้ไม่อยากกินหรอกนะแต่เพราะฉันแพ้แอลกฮอลล์

กินที่ไรได้เรื่องทุกที่

"แก่คิดว่าผู้ชายเป็นอยางงัยเวลลี"    มาลิน ไหเอาฉันรไปเกี่ยวด้วยคนไม่เคยมีแฟนอย่างฉันจะไปรู้ได้ยังงัยมาลินเรน

ญาและยูน่าพากันมองฉันว่าจะตอบงัยดีคนที่ไม่มีแฟนอย่างเฮ้ยพกันมองฉันอยู่ได้

"ไม่รุ้ดิ" ฉันตอบสั้นแต่ได้ใจความทำให้มาลินเรนญาและยุน่าพากันหยุดชักงะไม่พูดอะไรก่อนที่จะพากันหัวเราะ

พร้อมทำให้แทบอยากจะเอาหัวตัวเองมุดลงใต้โต๊ะด้วยความอาย

"หยุดหัวเราะกันเดียวนี้เลยนะไม่นั้นฉันโกธรด้วนนะ" ออกคำสังให้พวกเพื่อนทั้งสามคนหยุดหัวเราะแต่ดูเหมือนจะ

ไรผล

"ฮา ฮา จะให้พวกฉันหยุดหัวเราะแกได้งัย" มาลินพูด

"แกดูอายุว่าแกอายุเท่าไรแล้วไม่รู้จักความรัก"เรนณาพูด

"ยากหวัเราะจนท้องจะแข็งอยุ่แล้ว" ยูน่าพูด

"พวกแกสามคนหยุดหัวเราะเดียวนี้ไม่นั้นฉันโกธรจริงด้วย"ทำน่าตาโมโหก่อนที่จะหันน่าไปทางอื่น

"ล้อเล่นนะ" มาลินพูด แต่ฉันโกธรไม่ลงหรอกเพราะพวกเราเป้นเพื่อนกันมาตั้งแต่สัมยเรียนอนุบาลจนตอนนี้จนถึง

เรียนจบมหาลัยมีงานทำพวกเราก็ไม่เคยทิ้งกัน  เวลาปาเข้าไปจะห้าทุ้มกว่าแล้วมาลินเรนญาและยูน่าเริ้มเมากัน

เติมที่เเล้วเหลือแต่ฉันคนเดียวที่ไม่เมาไปกับเขา

"เฮ้ยกับบ้านกันเธอะพวกแกเมามากแล้ว" ชวยยัยสามคนที่เมาจนหัวลาน้ำกับบ้านแต่พวกหล่อนพากันยืนยันว่าจะ

จะอยุ่ต่อมีวิธีเดียวที่จะทำให้ยัยสามตัวที่เมาเล่าทำยังงัยถึงจะยอมกับกันมีเขาคนเดียวเท่านั้นก็คือพี่ชายสุดที่เลิฟ

ของฉันที่ยัยสามตัวนี้กว่าที่สุด

"พวกแกสามคนแน่ใจว่าจะไม่กับกันใช้ไม่" ถามอีกรอบหนึ่งแต่พวกหล่อนยังตอบเหมือนเดิมว่า

"ไม่กับเว้ย" ยัยขี้เมาสามคนพูดพร้อมกัน

"แน่ใจนะว่าพวกแกไม่กับนั้นฉันโทรตามพี่ชายฉันดีกว่า" ยิบมือถือขึ้นมายัยขี้เมาสามคนพากันแย่งมือถือไปคามือ

ฉันกลัวว่าถ้าฉันโทรหาพี่ชายแล้วบอกว่าอยู่ที่ไหนมีหวังมาลงพวกหล่อนสามคนโดดสวดเป็นหางวาว

"กับก็ได้ไม่ต้องเอาพี่ชายแกมาอ้างเลย" 

"อือ"  ฉันกับมาถึงบ้านกะโดดขึ้นเตียงนอนตัวเองด้วนความเหงื่อก่อนที่จะคล่อยหลับตาลง

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา