What mean is LOVE ? "รัก" คืออะไร ?
10.0
เขียนโดย 
namchonticha
วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.49 น.
6 บท
8 วิจารณ์
10.97K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2556 16.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ @โรงอาหาร
ฉันเดินไปที่โรงอาหารคนเดียว แล้วก็ชะโงกหน้า หันซ้ายหันขวาหาบอส อยู่ไหนกันน๊าาาา ??~
"ฟ้า !!!" เสียงที่คุ้นเคยที่เรียกชื่อฉัน ... เสียงบอสนั้นเองแหละ ฉันรีบหันไปทางต้นเสียงทันที ก็เห็นบอสโบกมือให้ฉันอยู่ ฉันก็แค่ยิ้ม แล้วก็เดินไปหา
"ตัวเองลงมาช้ามากเลยรู้ไหม ? รอตั้งนานแหนะ ทำไมไม่รีบก็บของแล้วลงมาล่ะ หรือแอบมีใครอยู่ในห้อง !!??" พอฉันมานั่งปุ๊ปเสียงบ่นก็เริ่มขึ้นทันที เท่านั้นไม่พอ !!! ยังมีการเข้าใจผิดอีก โถ่ ! พอคุณทูลหัว -*-
"ตัวเองเข้าใจผิดแล้ว เค้ารักตัวเองคนเดียวนะ ^__^" ฉันพูดพร้อมยิ้มให้ แต่บอสก็ยังไม่หายเข้าใจผิด ยังนั่งหน้านิ่ว คิ้วขมวดอยู่เลยยย. !! "ตัวเองทำหน้าแบบนั้นไม่เชื่อเค้าหรอ ?" ฉันถามด้วยความสงสัย
"เชื่อๆๆ เค้าเชื่อตัวเอง แต่เชื่อแค่ 50 % เท่านั้น !" แรกๆก็พูดดีนะ แต่หลังๆบอสตวาดจนฉันตกใจ
"เฮ้อ ! ถ้าตัวเองไม่เชื่อเค้าก็ตามใจ เค้าไปล่ะ บาย เจอกันตอนเย็น" ส่วนฉันที่ไม่ชอบให้ใครมาตวาดหรือพูดเสียงดังใส่ก็รีบเดินออกมาทันที ถ้าอยู่ต่อคงต้องมีเรื่องทะเลาะกันแน่ - -!!!
@ห้องเรียน
ฉันรีบเดินกลับห้องทันที เมื่อเดินเข้าห้องไปทุกคนก็มองฉันด้วยสายตาแปลกๆ สายตาที่ดูเหมือนจะผิดหวังหรือญาติฉันตายแล้วสงสารอะไรประมาณเนี้ยะ ฉันจึงรีบเดินไปนั่งที่โต๊ะ แล้วทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นทันที (ก็ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนี่ !!!) แครอลก็เดินมาหาฉัน แล้วพูดว่า
"ฟ้า คนนี้แกใช่รึปล่าวว้ะ ?" แครอลพูดพร้อมยื่นโทรศัพท์มาให้ฉันดู มันเป็นรูปใครก็ไม่รู้ที่กำลังจูบกัน แต่ตัดต่อเป็นหน้าฉันกับ....โซ่ !!!!
"แกไปเอารูปนี้มาจากไหน ?" ฉันถามอย่างระงับอารมณ์สุดขีด
"พิม ห้อง 2....."
ฉันรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปห้อง 2 อย่างอัตโนมัต ฉันไม่ฟังอะไรใครทั้งนั้น แต่เสียงซุบซิบนินทาดังขึ้นตลอดทาง
@ห้อง 2
"พิมอยู่ไหน !!!!" ฉันเดินไปตะโกนลั่นห้อง 2 ก็เห็นยัยพิมนั่งกดโทรศัพท์เล่นอย่างสบายใจ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาฉัน
"ว่าแล้วว่าแกต้องมา" พิมยิ้ม
ฉันจะเดินไปกระชากคอเสื้อพิม แต่แครอลมาล็อคแขนฉันไว้
"แกใจเย็นดิว้ะ มีอะไรค่อยๆพูดค่อยๆจาดิ" แครอลปลอบฉัน แต่มันไม่สำเร็จหรอก !
"ปล่อย !" แต่แครอลกลับล็อคไว้แน่นกว่าเดิม "ฉันบอกให้ปล่อย !!!" ฉันตะโกนใส่หน้าแครอล แล้วก็ดิ้นจนหลุดจากการเกาะกุม
ฉันรีบเดินไปกระชากคอเสื้อพิมจนจากที่นั่งอยู่ยืนขึ้นมาตามแรง
"แก วันนี้แกตายแน่ !!!" ฉันง้างมือจะประทับไปบนหน้าของพิม แต่กลับถูกแรงที่เยอะกว่าจับไว้ซะก่อน
"เธอต้องการอะไร พิม !!!!"
##################################
ขอบพระคุณที่อ่านนะค่ะ ถ้าอยากรู้ว่าใครมาขัดก็ติดตามด้วยนะ เม้นต์สิๆ จะได้รู้ด้วยว่าสนุกมั้ย ยังไงก็ฝากด้วยนะค่ะ ^_^
ฉันเดินไปที่โรงอาหารคนเดียว แล้วก็ชะโงกหน้า หันซ้ายหันขวาหาบอส อยู่ไหนกันน๊าาาา ??~
"ฟ้า !!!" เสียงที่คุ้นเคยที่เรียกชื่อฉัน ... เสียงบอสนั้นเองแหละ ฉันรีบหันไปทางต้นเสียงทันที ก็เห็นบอสโบกมือให้ฉันอยู่ ฉันก็แค่ยิ้ม แล้วก็เดินไปหา
"ตัวเองลงมาช้ามากเลยรู้ไหม ? รอตั้งนานแหนะ ทำไมไม่รีบก็บของแล้วลงมาล่ะ หรือแอบมีใครอยู่ในห้อง !!??" พอฉันมานั่งปุ๊ปเสียงบ่นก็เริ่มขึ้นทันที เท่านั้นไม่พอ !!! ยังมีการเข้าใจผิดอีก โถ่ ! พอคุณทูลหัว -*-
"ตัวเองเข้าใจผิดแล้ว เค้ารักตัวเองคนเดียวนะ ^__^" ฉันพูดพร้อมยิ้มให้ แต่บอสก็ยังไม่หายเข้าใจผิด ยังนั่งหน้านิ่ว คิ้วขมวดอยู่เลยยย. !! "ตัวเองทำหน้าแบบนั้นไม่เชื่อเค้าหรอ ?" ฉันถามด้วยความสงสัย
"เชื่อๆๆ เค้าเชื่อตัวเอง แต่เชื่อแค่ 50 % เท่านั้น !" แรกๆก็พูดดีนะ แต่หลังๆบอสตวาดจนฉันตกใจ
"เฮ้อ ! ถ้าตัวเองไม่เชื่อเค้าก็ตามใจ เค้าไปล่ะ บาย เจอกันตอนเย็น" ส่วนฉันที่ไม่ชอบให้ใครมาตวาดหรือพูดเสียงดังใส่ก็รีบเดินออกมาทันที ถ้าอยู่ต่อคงต้องมีเรื่องทะเลาะกันแน่ - -!!!
@ห้องเรียน
ฉันรีบเดินกลับห้องทันที เมื่อเดินเข้าห้องไปทุกคนก็มองฉันด้วยสายตาแปลกๆ สายตาที่ดูเหมือนจะผิดหวังหรือญาติฉันตายแล้วสงสารอะไรประมาณเนี้ยะ ฉันจึงรีบเดินไปนั่งที่โต๊ะ แล้วทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นทันที (ก็ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนี่ !!!) แครอลก็เดินมาหาฉัน แล้วพูดว่า
"ฟ้า คนนี้แกใช่รึปล่าวว้ะ ?" แครอลพูดพร้อมยื่นโทรศัพท์มาให้ฉันดู มันเป็นรูปใครก็ไม่รู้ที่กำลังจูบกัน แต่ตัดต่อเป็นหน้าฉันกับ....โซ่ !!!!
"แกไปเอารูปนี้มาจากไหน ?" ฉันถามอย่างระงับอารมณ์สุดขีด
"พิม ห้อง 2....."
ฉันรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปห้อง 2 อย่างอัตโนมัต ฉันไม่ฟังอะไรใครทั้งนั้น แต่เสียงซุบซิบนินทาดังขึ้นตลอดทาง
@ห้อง 2
"พิมอยู่ไหน !!!!" ฉันเดินไปตะโกนลั่นห้อง 2 ก็เห็นยัยพิมนั่งกดโทรศัพท์เล่นอย่างสบายใจ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาฉัน
"ว่าแล้วว่าแกต้องมา" พิมยิ้ม
ฉันจะเดินไปกระชากคอเสื้อพิม แต่แครอลมาล็อคแขนฉันไว้
"แกใจเย็นดิว้ะ มีอะไรค่อยๆพูดค่อยๆจาดิ" แครอลปลอบฉัน แต่มันไม่สำเร็จหรอก !
"ปล่อย !" แต่แครอลกลับล็อคไว้แน่นกว่าเดิม "ฉันบอกให้ปล่อย !!!" ฉันตะโกนใส่หน้าแครอล แล้วก็ดิ้นจนหลุดจากการเกาะกุม
ฉันรีบเดินไปกระชากคอเสื้อพิมจนจากที่นั่งอยู่ยืนขึ้นมาตามแรง
"แก วันนี้แกตายแน่ !!!" ฉันง้างมือจะประทับไปบนหน้าของพิม แต่กลับถูกแรงที่เยอะกว่าจับไว้ซะก่อน
"เธอต้องการอะไร พิม !!!!"
##################################
ขอบพระคุณที่อ่านนะค่ะ ถ้าอยากรู้ว่าใครมาขัดก็ติดตามด้วยนะ เม้นต์สิๆ จะได้รู้ด้วยว่าสนุกมั้ย ยังไงก็ฝากด้วยนะค่ะ ^_^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
