ขอบฟ้า ***

 ฉันยอมเข้าใจ ว่าไปด้วยกันก็มีแต่เหนื่อยล้า ฉันเข้าใจ ที่เธอล้ำล้า 
ขอบฟ้าต้องกลายเป็นเขาที่พาไปทุกสิ่งที่ฝันกันเอาไว้ จบแล้วไม่เหลือสักอย่าง
ฉันทำได้เพียงแค่เท่านี้มาส่งเธอได้แค่ครึ่งทาง ก็คงต้องยอมรับมัน"
 
 
                     นิยาย เรื่องขอบฟ้า
 
ได้แต่เหลียวมองไปสุดฟ้าไกล มันชั่งน่าเสียดายที่เราไปไม่ถึงขอบฟ้า 
 
ฉันมักจะนั่งฟังเพลงนี้ทุกวันบนดาดฟ้า
 
พร้อมกับวาดรูป ชายหญิงนั่งดูท้องฟ้าด้วยกัน
 
เพื่อนๆของฉันมักจะถามฉันว่า ไม่เบื่อหรอ? มันสนุกตรงไหน?  เหตุผลที่ฉันทำอย่างงี้แทบทุกวันอ่ะน่ะ
 
เพราะฉันเคยมีอดีตที่ฝังใจอยู่ถึงทุกวันนี้ 
 
" นายเห็นอะไรนั้นไหม" ขอบฟ้า ชายหนุ่มที่เป็นคนรักของฉันขอบฟ้ามักจะถามฉันอย่างงี้ทุกเย็นที่เราอยู่
 
ด้วกันบนดาดฟ้าสองคน  
 
" ไม่เห็นจะมีอะไรที่ไหนเลย " ยอแสง หญิงสาวที่รักขอบฟ้ามากยอมทุกอย่างที่ทำให้ขอบฟ้ามีความสุข
 
ผู้หญิงคนนั้นคือฉันเอง
"
ยัยเซ่อ นั้นไง  เส้นขอบฟ้า " ขอบฟ้าชี้ไปที่ แสงตะวันที่จับขอบฟ้าเป็นสีแดงเข้ม 
 
" เราต้องไปขอบฟ้าให้ได้เลย ยอแสง "  
 
" อืม :)   " 
 
"  เธอเหมือนกันน่ะยอแสง เธอก็ต้องพาฉันไปขอบฟ้า แล้วเราไปนั่งมองดูขอบฟ้ากันน่ะ ^^"
 
" 555 ได้สิ ขอบฟ้า ฉันสันยาว่าฉันจะไปขอบฟ้ากับเธอให้ได้" สันยา^^
 
" อืม ยอแสง " ขอบฟ้าเลื่ิอนจมูกมาที่แก้มของฉันแล้วหอมฉันอย่างเบาบาง><
 
ขอบฟ้าเป็นเพื่อนที่รู้จักกันห่างๆแต่วันหนึ่งความจำเป็นทำให้เราใกล้กันจนวันหนึ่งเราก็ได้รักกัน ขอบฟ้า
 
เป็นผู้ชายที่มีความฝันความตั้งใจ ไว้ว่าจะไปนั่งดูขอบฟ้ากับฉัน
 
" เราต้องไปขอบฟ้าให้ได้เลย"  " แล้วเราก็ต้องไปนั่งดูขอบฟ้ากันน่ะ" ฉันยังจำประโยคนี้ของขอบฟ้าได้
 
ขึ้นใจ จนตราบทุกวันนี้ และหอมอันบางเบาของขอบฟ้า เมื่อฉันคิดถึงฉากนี้ที่ไรมันก็ทำให้ฉันยิ้มออกได้
 
ถึงแม้มันจะจบไปนานแล้ว  ~^~^~