สลับขั้วมาลุ้นรัก

                  บริษัท@FKK ขึ้นชื่อเรื่องการออกแบบภายในทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นบ้าน สนามบินหรือสถานที่ราชการต่างๆก็ตาม รวมทั้งยังเป็นศูนย์จำหน่ายอุปกรณ์ตกแต่งทุกชนิด เพื่อตอบรับความต้องการของลูกค้าหลากหลายประเภท และด้วยประธานหญิงผู้มากประสบการณ์ บริษัททั้งในเครือและนอกเครือต่างก็เป็นพันธมิตรกันหมดทั้งนั้น อาจเป็นเพราะบุคลิกที่อ่อนโยนและน่ารักของเธอ ที่ทำเอาใครหลายคนต่างหลงรักเธอตั้งแต่แรกเห็น

                  ข้าวฟางที่นั่งหน้าเครียดอยู่ภายในห้องทำงานของเธอ เมื่อนึกถึงคำพูดของผู้เป็นน้อง เธอถึงกับต้องมานั่งคิดมาก เพราะมันดันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับบริษัทยักษ์ใหญ่ที่เธอกำลังผูกมิตรด้วย จะล้มเลิกสัญญาจ้างทั้งหมดยังงั้นเหรอ คิดอะไรของเธอยัยกิ่งแก้ว 

                  "ขอโทษค่ะ พอดีมีคนจาก@To มาขอพบท่านประธานน่ะค่ะ" เลขาสุดสวยเคาะประตูก่อนแจ้งข่าวให้ข้าวฟางได้รู้ พลันได้ยินคำว่า@To ข้าวฟางถึงกับประหลาดใจอยู่ไม่น้อย เพราะ@To ที่ว่านี้ก็คือบริษัทของเจ้าของบ้านที่เธอให้น้องสาวเป็นคนดำเนินงาน

                  "ให้เข้ามา" น้ำเสียงดูเปลี่ยนไปเล็กน้อย เหมือนเธอจะยังซีเรียสกับเรื่องยุ่งๆของน้องสาวตัวแสบ 

                  "สวัสดีครับ ผมป๊อปปี้เป็นโปรแกรมเมอร์จาก@To ครับ" ชายหนุ่มหน้าหวานเอ่ยทักสาวเจ้าผู้เป็นเจ้าของบริษัทด้วยท่าทีนอบน้อมถ่อมตน พลันได้ยินเช่นนั้น ข้าวฟางก็รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย เพราะคนที่น่าจะมาหาเธอจะต้องเป็นคุณโทโมะประธานของบริษัทเช่นเดียวกับเธอ แต่เขากลับส่งนักโปรแกรมเมอร์ผู้อยู่เบื้องหลังของบริษัทผลิตมือถือของเขามาแทน นี่คุณโทโมะคิดอะไรของเขากันแน่นะ

                  "ฉันชื่อข้าวฟางค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ ไม่ทราบว่าคุณมีธุระอะไรกับฉันหรือป่าว ท่าทางคุณดูจะกระวนกระวายมากนะค่ะ" ข้าวฟางทักตอบพร้อมกับยิ้มให้เขาอย่างเป็นมิตร ก่อนที่โปรแกรมเมอร์หนุ่มจะนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับโต๊ะประธาน

                  "ผมมาที่นี้เพื่อจะคุยเรื่องน้องชายของคุณ"

                  "น้องชายของฉัน ต้นกล้าเหรอค่ะ ไม่ทราบว่าเขาไปทำอะไรให้พวกคุณหรือป่าว" ฟางแปลกใจมาก เพราะคนจาก@To น่าจะมาหายัยกิ่งแก้วนี่นา แต่ทำไมถึงเป็นต้นกล้าไปได้

                  "เขาตบหน้าเพื่อนของผมน่ะครับ ความจริงวันนี้เขาน่าจะมาด้วยตัวเองมากกว่า แต่ผมเห็นว่า สภาวะอารมณ์ของเขาดูจะไม่ปกติน่ะครับ ผมก็เลยมาแทน" 

                  "ว่าไงน่ะค่ะ ต้นกล้าไม่มีทางทำแบบนั้นเด็ดขาด เพราะคนอย่างเขาไม่ใช่ว่าจะทำร้ายใครง่ายๆหรอกนะค่ะ สงสัยคุณคงจะเข้าใจผิดแล้วมั้งค่ะ" ข้าวฟางได้ยินที่เขาพูด ถึงกับตกใจสุดๆ เพราะน้องชายที่ดูไม่มีพิษไม่มีภัยกับใคร ไม่น่าจะโมโหเอาง่ายๆ ถึงเขาจะโกรธอยู่ก็ตาม และก็ใช่จะทำแบบนั้นลงไปง่ายๆซะเมื่อไร 

                 "นี่คุณจะบอกว่าคนที่ตบเพื่อนของผมคือคนอื่นที่ไม่ใช่น้องของคุณเหรอครับ ในเมื่อเพื่อนผมนัดเขามาเลี้ยงข้าวแท้ๆ แถมที่นั่นยังเป็นภัคตาคารระดับห้าดาว คุณคงทราบดีนะครับ ว่าคงไม่มีพวกนักเลงที่ไหนเดินเตร็ดเตร่อยู่แถวนั้น" พลันได้ฟังเหตุผลของโปรแกรมเมอร์ผู้มากประสบการณ์อย่างเขา ข้างฟางก็นิ่งเงียบลงพลางนึกถึงพวกแฝด ที่ดูจะผิดปกติไปจากเดิม เพราะเหมือนยัยกิ่งแก้วกำลังแต่งตัวเป็นผู้ชาย แถมยังไปตัดผมสั้นมาอีก ดูไปดูมา เธอเหมือนจะเป็นน้องชายมากกว่าน้องสาวซะด้วยซ้ำ ยัยกิ่งแก้วเธอนี่มันสร้างปัญหาให้พี่ตลอดเลยนะ 

                  "ถ้ายังไง ฉันจะลองไปคุยกับเขาดูก่อนก็แล้วกันน่ะค่ะ นี่ค่ะค่าเสียหาย" ข้างฟางบอกกล่าวอย่างสุขุมพลางเดินไปหยิบเช็คหลังโต๊ะทำงาน ก่อนจะเซ็นต์ชื่อของเธอลงไป 

                  "ไม่เป็นไรครับ พอดีผมไม่ใช่คนเห็นแก่เงิน เก็บเงินของคุณไว้ซื้อเมาส์ใหม่จะดีกว่านะครับ เหมือนมันจะใช้งานมามากพอแล้ว" พลันได้ยินคำพูดหลอกด่าของเขา ข้าวฟางถึงกับโมโหสุดๆ แต่ก็ได้เก็บซ่อนความรู้สึกนั่นเอาไว้ เพราะต้องรักษาภาพพจน์ของบริษัทอยู่ และเธอก็ต้องแปลกใจอีกครั้ง เมื่อเขาเดาออกว่า เมาส์ของเธอใช้งานมากว่าสิบปีแล้ว นี่เขารู้ด้วยเหรอเนี่ย ไม่แปลกใจเลยสักนิดที่@To จะยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้ 

                  "งั้น ไว้โอกาสหน้าเชิญใหม่น่ะค่ะ" ข้าวฟางเชิญแขกกลับไปตามมารยาท พลางยิ้มให้เขาด้วยสีหน้าหวานซึ้ง ถึงแม้เธอจะกำลังฝืนอยู่ก็ตาม  

                  หลังจากที่แขกกลับไป เธอก็โทรหาน้องสาวจอมซนทันที  ยัยกิ่งแก้ว เรื่องนี้เธอต้องรับผิดชอบ

ติดตามตอนต่อไปนะครับ