สลับขั้วมาลุ้นรัก

                   "ว่ายังไงนะไอ้ต้นกล้า นายบอกกับเจ้าของบ้านไปว่า นายคือนักออกแบบภายในที่จะมาตกแต่งบ้านเขาเนี่ยนะ โอ้ยอยากจะบ้าตาย" หญิงสาวเอามือกุมหน้าผากพลางนึกถึงวีรกรรมสุดแสบของแฝดผู้น้อง ก่อนจะยิกไปที่ต้นแขนของน้องชายหน้าเหมือนด้วยความโมโหยิ่งนัก 

 

 

                   "ทำไงได้ล่ะ ก็ตอนนั้นฉันคิดอะไรไม่ออกนี่ก็เลย..." 

 

 

                   "ก็เลยพูดพล่ิอยๆไปยังงั้นสินะ ปากหนอปาก" 

 

 

                   "เลิกพล่ามได้แล้ว รีบไปอาบน้ำเลยไป เดี๋ยวจะพาไปเที่ยว ยังจะมามองหน้าอีก" พลันได้ยินเสียงที่ทรงพลังของเขา สาวเจ้าก็ทำตามแต่โดยดี และไม่ลืมที่จะเตะไปที่หน้าแข้งของน้องชายตัวแสบ โทษฐานที่ดันพูดอะไรไม่เข้าท่าออกไป 

 

 

                    20 นาทีผ่านไป หญิงสาวก็ทำทุกอย่างเสร็จสิ้น เสื้อแขนสั้นสีขาวกับกางเกงยีนส์สีกรม ผมเผ้าที่ยาวเฟือยถูกรวบตึงไปด้านหลัง ก่อนจะถูกมัดด้วยหนังยางชนิดพิเศษ พลันได้เห็นดังนั้น ต้นกล้านึกยิ้มเยาะอยู่ในใจอย่างชอบใจ ยัยกิ่งแก้วจอมซนเอ่ย วันนี้ต้องเป็นวันที่เธอจดจำไปตลอดชีวิตแน่  

 

 

                    "มั่วแต่มองอยู่นั่นล่ะ ไหนบอกจะพาฉันเที่ยวไง ก็ไปสิไป" 

 

 

                    ฮอนด้าแจ้สสีน้ำเงินแล่นผ่านจากบ้านหลังใหญ่ ก่อนจะไปหยุดที่ร้านเสริมสวยแห่งหนึ่ง ต้นกล้าจูงมือพี่สาวฝาแฝดไปหน้าร้าน ทันทีที่เห็นเจ้าของร้านเดินออกมาต้อนรับ แฝดผู้น้องก็เข้าไปกระซิบข้างหูเจ้าของร้านคนนั้นทันควัน พลางมองมาที่หญิงสาวเป็นระยะ ทำเอาสาวเจ้านึกสงสัยกับท่าทางแบบนั้นไม่น้อย นี่มันคิดจะทำอะไรของมัน คงไม่ใช่จะจีบป้าคนนั้นหรอกนะ 

 

 

                    "ป่ะยัยถึก" เมื่อคุยจบ แฝดน้องก็พาพี่สาวเข้าไปข้างใน ก่อนจะพลักให้เธอนั่งลงเก้าอี้ที่เหมือนจะเอาไว้ตัดผม และเขาก็ไปนั่งเก้าอี้อีกตัวข้างๆพี่สาว 

 

 

                    "จะทำอะไรของนายเนี่ย" 

 

 

                    "เอาเถอะน่า เธออยู่เฉยๆก็แล้วกัน" ต้นกล้ามองไปที่เจ้าของร้าน ก่อนจะลุกไปเอาแบบตัดผมมาดู เมื่อเห็นว่า แบบที่มีมาให้มันใช้ไม่ได้สักอัน เขาจึงกลับมานั่งที่เดิมพลางคิดอย่างเงียบๆ

 

 

                    "ช่วยตัดให้เหมือนกับผมด้วยนะครับ" เสียงเอ่ยปากของต้นกล้า ทำเอาหญิงสาวต้องสะดุ้ง เธอรีบลุกพรวดออกไปจากตรงนั้น แต่ก็ถูกเด็กในร้านที่แม้เธอจะเป็นผู้หญิง แต่ร่างกายของเธอแลดูกำยำยิ่งนัก สงสัยคงจะบริโภคตลอด 24 ชั่วโมง เข้ามากดเธอไว้ดังเดิม

 

 

                    "ถ้าฉันลุกออกไปได้เมื่อไหร่ ฉันจะฆ่าแกไอ้ต้นกล้า" หญิงสาวมองไปที่แฝดผู้น้องด้วยสายตาอาฆาตแค้น และมันก็ยิ่งน่าเจ็บใจยิ่งยวด เพราะเหมือนน้องชายกำลังสนุกที่ตัวเองจะต้องถูกเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างไป

 

 

                     ผมยาวเฟือยที่อยู่คู่กับเธอมาตั้งยี่สิบกว่าปี ถูกกรรไกรที่แสนจะคมกริบหั่นออกไปอย่างช้าๆ ก่อนจะถูกกรรไกรอีกอันจัดแต่งทรงตามแบบที่นั่งอยู่ข้างๆ ซึ่งแบบที่ว่าก็คือน้องชายของเธอนั่นเอง เมื่อสระผมและเป่าไดร์เรียบร้อย ก็ต้องมานั่งเซ็ตผมอีกที ทันทีที่มองไปที่กระจก หญิงสาวถึงกับทำหน้าเหวอ เพราะเธอดันกลายเป็นน้องชายไปซะแล้ว

 

 

                     "นี่ฉันสิงร่างไอ้กล้าอยู่เรอะเนี่ย"

 

 

                     "นี่ครับเงิน ไปกันเถอะยัยถึก เดี๋ยวต้องไปที่อื่นอีก" ต้นกล้าควักเงินให้เจ้าของร้าน ก่อนจะพาหญิงสาวไปที่รถของเขา เพื่อจะเดินทางไปยังจุดหมายต่อไป

 

 

                     รถสีฟ้าแล่นมาจอดที่ห้างใหญ่กลางกรุง แฝดน้องพาพี่สาวขึ้นไปชั้นห้าของห้างซึ่งเป็นโซนขายเสื้อผ้า ก่อนที่เขาจะพาเธอไปที่โซนสำหรับเสื้อผ้าผู้ชาย พลันได้เห็นดังนั้น กิ่งแก้วถึงกับคิดไม่ออกเลยว่า เจ้าน้องชายตัวแสบกำลังจะทำอะไร

 

 

                     "นี่ เธอใส่ไซส์อะไร แอลหรอ" ต้นกล้าถามพลางมองไปที่ร่างเพรียวบางของพี่สาว 

 

 

                     "ใครเค้าจะไปใส่ตัวใหญ่ๆแบบนั้นกันย่ะ เอ็มต่างหากเล่า" หญิงสาวบ่นอุบอย่างหัวเสีย ก่อนจะโป๊กไปที่หัวของน้องชาย 

 

 

                     "งั้นพี่ครับ ผมเอาอันนี้แหละ นี่ รีบไปแต่งตัวเร็วๆซี้" ต้นกล้าหยิบเสื้อขนาดพอดีตัวของพี่สาว พลันยื่นให้เธอ และพลักสาวเจ้าไปยังห้องลองชุดอย่างเร่งรีบ เธอรู้สึกแปลกๆพิกล ถึงแม้เจ้าตัวจะมีบุคลิกและท่าทางเหมือนผู้ชายก็ตาม แต่เธอก็ไม่เคยจะเอาชุดของน้องชายมาใส่เลยสักครั้ง 

 

 

                     เสื้อยืดแขนสั้นโดยมีเสื้อยีนส์ทับไว้อีกชั้น ทำเอาต้นกล้าพอใจกับผลงานของตัวเองมาก พลันได้เห็นสีหน้าพึงพอใจของน้องชาย เธอถึงกับประหลาดใจกับท่าทางแบบนั้นของเขา จากนั้นแฝดน้องก็พาพี่สาวขึ้นรถไป  

 

 

                     ผ่านไปไม่นาน ความสงสัยที่หญิงสาวเก็บไว้ ก็เริ่มจะปะทุขึ้นอีกครั้ง ครั้นเห็นท่าทางที่ดูจะผิดปกติของน้องชาย เธอจึงอดไม่ได้ที่จะถามถึงเหตุผลของเขา 

 

 

                     "พาฉันมาตัดผมยังไม่พอ แถมยังเลือกเสื้อผ้าผู้ชายให้ฉันอีก นี่นายจะทำอะไรกันแน่ต้นกล้า หวังว่าคงไม่เกี่ยวกับเรื่องที่นายไปบอกว่าเป็นนักออกแบบภายในหรอกนะ" 

 

 

                    "เอ่อ คือว่าเจ้าของบ้านคนนั้น เขานัดเธอไปกินข้าวเพื่อเลี้ยงขอบคุณที่บริษัทของเราจะช่วยตกแต่งบ้านให้เขาโดยคิดราคาแค่ครึ่งเดียวน่ะ แต่ถ้าเกิดเขาเห็นเธอให้สภาพผู้หญิงล่ัะก็ เธอคงรู้นะ ว่าพี่ฟางจะจัดการฉันยังไง" ต้นกล้าหันมาคุยและแว่บไปมองทางข้างหน้า 

 

 

                    "ก็นายดันพูดมากเองนี่ ช่วยไม่ได้"

 

 

                    "ขอร้องล่ะนะยัยถึ- เฮ้ยพี่กิ่งแก้วสุดสวย คิดว่าปัญหานี้พี่เป็นคนก่อก็แล้วกันนะ"

 

 

                    "นี่มันยัดเยียดข้อหากันเลยนี่นา" หญิงสาวบ่นพลันมองไปนอกตัวรถอย่างเซงแซ่

 

 

                    "ถ้าเกิดเธอช่วยฉัน ฉันจะยอมช่วยเรื่องรถคันใหม่ก็ได้เอา" ต้นกล้าเอาความตะกละของพี่สาวมาอ้าง ใช่แล้ว กิ่งแก้วเคยขอรถคันยี่สิบกว่าล้านกับพี่สาว แต่เหมือนข้าวฟางจะเห็นว่า มันไม่สมควรก็เลยไม่ยอมอนุมัติให้สักที แต่ถ้าได้ต้นกล้ามาขอร้องด้วยอีกคน ไม่แน่นะ พี่สาวสุดที่รักอาจจะยอมอ่อนข้อให้ก็ได้

 

 

                    "ก็ได้ เห็นว่าแกเป็นน้องนะ ถ้าไม่ยังงั้น" ปากก็บอกว่าเห็นแก่น้อง แต่เหมือนเธอจะหวงรถคันใหม่ซะมากกว่า

 

 

                    พลันได้ยินเช่นนั้นต้นกล้าถึงกับโล่งใจอยู่ไม่น้อย ที่นี้ก็ไม่ต้องกังวลว่าพี่ฟางจะดุแล้วสิ แฝดน้องพาพี่สาวมาถึงจุดนับพบ ที่เจ้าของบ้านนัดพี่สาวฝาแฝดเอาไว้ ภัคตาคารสุดหรูระดับห้าดาว ทำเอาสองแฝดตกใจอยู่ไม่น้อย คนๆนั้นคงจะรวยน่าดู ถึงได้มานั่งกินข้่าวในที่แบบนี้ได้

 

 

                   กิ่งแก้วในคราบต้นกล้าเดินไปที่ชั้นบนของภัคตาคาร พลางมองหาคนที่นัดเธอไว้ ครั้นมองไปที่มุมสุดที่ดูจะปลอดคน ก็พบกับผู้ชายในชุดสูตรทำงาน ที่เหมือนจะนั่งรอเธอนานแล้ว

 

                   "สวัสดีคะ...ครับ ไม่ทราบว่าคุณคือ..." กิ่งแก้วเกือบหลุดคำพูดที่ติดปากออกไป ถึงแม้อยากจะพูดคำๆนั้นใจจะขาดอยู่แล้วก็ตาม แต่ตอนนี้เธอคือต้นกล้า จึงจำต้องเล่นไปตามบทที่น้องชายได้วางเอาไว้ 

 

 

                   "ผมคิดว่า พวก@FKK จะตรงต่อเวลาซะอีก ผมนัดคุณมาห้าโมง แต่คุณกับมาหัาโมงสามนาที แล้วแบบนี้ ผมจะกล้าให้คุณออกแบบบ้านของผมได้อย่างไร" เสียงเย็นเฉียบลอยเข้าหูของกิ่งแก้ว ทำเอาเธอรู้สึกขนลุกซู่ไปหมดทั้งตัว ไม่คิดว่าเจ้าของบ้านที่เธอจะต้องทำงานด้วย จะน่ากลัวถึงเพียงนี้ มิน่าล่ะ ไอ้ต้นกล้าถึงกับหลุดปากออกไปซะง่ายๆ 

 

 

                   "ต้องขออภัยด้วยนะครับ ที่ผมไม่ตรงต่อเวลา แต่ที่มาสายเพราะผมมีธุระที่จะต้องไปทำมากมาย คงจะไม่ถือสาแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆแค่นี้หรอกนะครับ"

 

 

                   "จะยังไงก็ชั่ง ที่ผมเรียกคุณมานี่ ก็แค่อยากจะรู้รายละเอียดของตกแต่งในบ้านของผมก็เท่านั้น"  เสียงของเขายังเย็นเฉียบเหมือนเดิม ทางด้านนักธุรกิจหนุ่มเมื่อได้เห็นใบหน้าที่ขาวใสของเขา หัวใจมันก็เต้นแรงผิดปกติ ใบหน้ากึ่งสวยกึ่งหล่อที่เขาพบเมื่อวันวาน ดูจะแตกต่างออกไป เพราะไม่ว่าจะมองยังไง คนที่พูดด้วยกับเขาตรงนี้ เหมือนจะเป็นผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย

 

 

                  "นี่เป็นข้อมูลทั้งหมดคะ...ครับ" กิ่งแก้วในคราบต้นกล้ายื่น I-Pad ที่เก็บข้อมูลทุกอย่างไว้ให้ชายหนุ่มทันที เมื่อตรวจดูของที่อยู่บนหน้าจอ เขาก็เริ่มขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนจะจ้องไปที่หน้าของเด็กหนุ่ม 

 

 

                   "ไม่ได้เรื่อง มีแต่ของห่วยแตกทั้งนั้น รีบๆไปหามาใหม่เลยนะ" ชายหนุ่มบอกกล่าวอย่างเย็นชา โดยไม่ทันสังเกตุว่า หญิงสาวจะมีท่าทีอย่างไรกับคำพูดของเขา

 

 

                   เพี้ยะ< 

 

 

                   "ผมไม่รู้หรอกนะ ว่าคุณชอบอะไรบ้าง แต่นี่มันเป็นข้อมูลที่ผมอุตาส่าห์หามาทั้งชีวิต ถ้าจะดูถูกข้อมูลของผมแบบนี้ ผมคิดว่า ผมคงร่วมงานกับคุณไม่ได้" กิ่งแก้วตบหน้านักธุรกิจหนุ่มไปหนึ่งฉาก ก่อนจะต่อว่าเขาและเดินจากไป ทิ้งให้ชายหนุ่มนั่งงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น 

 

 

                   "คนอะไร ไม่ชอบแล้วยังจะดูถูกคนอื่นอีก" หญิงสาวเดินมาถึงชั้นล่าง ซึ่งน้องชายฝาแฝดก็รถจอดรอรับเธออยู่นั่น ครั้นเห็นใบหน้าที่้เหมือนจะโกรธใครมาของเธอ แฝดน้องจึงถามไถ่ด้วยความสงสัย 

 

             

                   "โดนใครเหยียบหางมาเรอะ" 

 

 

                   "ฉันไม่มีอารมณ์เล่นหรอกนะไอ้กล้า รีบๆพาฉันไปที่บริษัทเลย ฉันจะไปคุยกับพี่ฟาง" แฝดพี่บ่นพลางทุบรถของน้องชายอย่างหัวเสีย จากนั้นแฝดน้องก็ขับรถออกไปอย่างหัวเสียเช่นกัน เพราะเธอดันมาทำร้ายรถคันงามของเขาที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย

 

 

 จะทำยังเมื่อแก้วดันตบหน้าลูกค้าคนสำคัญไปซะแล้ว ยังไงก็ติดตามกันตอนหน้าครับ