My No Love เกลียดเธอยังไงแต่สุดท้ายก็ต้องยอม
เขียนโดย มารุกะ
วันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.58 น.
แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2557 22.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26) ว่าที่สามีของพิม!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความป๊อปปี้ :)
ช่วงนี้ชีวิตของผมถูกพิมลากไปนั่น ไปนี่ผมรู้สึกอึดอัดจริงๆดีนะวันนี้พิมไม่มาเห็นบอกว่าติดธุระ ผมเลยมานั่งรวมกับอีกห้าคนที่เรือนเล็ก
"ไอหมี วันนี้ไม่ไปกับยัยคุณเหรอ"ยัยแก้วที่นั่งอยู่ข้างๆโทโมะถามขึ้น ผมส่ายหน้าอย่างเหนื่อยหน่าย
"ไอป๊อปตอนแกไปเที่ยวกับพิม เธอได้พูดอะไรกับแกมั้ย"ไอโมะถามขึ้น
"ไม่นี่ทำไมอ่ะ"
"คืองี้นะ..."แล้วไอโมะก็เริ่มเล่า
"ฮะ! พิชชี่กับพิมเนี่ยนะ!"ผมถึงกับอึ้งพอไอโมะเล่าจบ พิมกับพิชชี่กำลังจะแต่งงานกันแต่ตกลงกันไม่ได้เรื่องสไตร์งานแต่งพิมเลยหนีมาไทยแล้วกลับมาหาผม
"อืม แล้วพิชชี่ก็จะมาไทยวันนี้ด้วย"ไอโมะบอก
"แล้วพิชชี่จะให้ช่วยอะไร"ผมถาม
"แกช่วยโทรนัดพิมออกมาหาแกที่บ้านหน่อย แล้วฉันจะให้พิชชี่มาที่นี่เพราะตอนนี้เครื่องคงลงแล้ว"ไอโมะอธิบาย
"อืม โอเค"ผมรับคำ แล้วโทรหาพิมทันที
"พิมครับ มาหาผมที่บ้านหน่อยสิ"
[แปปนะคะป๊อปพอดีพิม ติดธุระอยู่]พิมบอกเสียงแฝงไปด้วยความกังวล
"งั้นถ้าพิมไม่มา ผมไปหาพิมนะ"ผมกดดันพิม
[หยะ...อย่านะคะป๊อป งั้นเดี๋ยวพิมไปหาคุณเดี๋ยวล่ะค่ะ]พิมบอกรนๆแล้ววางสายไป
"ไงไอหมี"แก้วถาม
"เรียบร้อย"ผมบอกแล้วหันไปมองฟาง วันนี้ฟางแปลกๆแฮะเงียบจัง
"งั้นเราไปบ้านแกกันเถอะ"ไอโมะบอกพวกเรา แล้วพวกเราหกคนก็พากันมาเรือนใหญ่
แล้วซักพักพิมก็มา พวกผมนั่งรอเธออยู่ห้องรับแขก
"อ้าว ป๊อปไม่ได้อยู่คนเดียวเหรอคะ"พิมทักพอเห็นอีกห้าคน
"อ่อครับ"ผมตอบ แล้วพิมก็มานั่งข้างๆผม
"แล้วโทรเรียกพิมมามีอะไรรึเปล่าคะ"พิมยิ้มหวานถามผม
"เอ่อ คือเรามีปาร์ตี้น่ะพิมไปรอผมที่สระว่ายก่อนนะผมจะไปช่วยพวกนี้ยกอาหาร"ผมบอก
"ให้พิมช่วยมั้ยคะ"
"ไม่ต้องหรอกครับ พิมไปรอผมที่สระเถอะ"ผมบอก
"ก็ได้ค่ะ เร็วๆนะ"พิมบอกแล้วลุกออกไปที่สระว่ายน้ำ
"ออกมาได้แล้วพิชชี่"ไอโมะเรียกพิชชี่ที่แอบอยู่หลังม่าน
"ชอบใจมากนะทุกคน"พิชชี่บอกแล้วรีบตามพิมไป
"เฮ่อ หวังว่าพี่พิชชี่จะง้อพี่พิมได้นะคะ"แต๊งกิ้วพูด พวกเราพยักหน้าเห็นด้วย
ด้านพิมและพิชชี่
"ไหนบอกมีปาร์ตี้ ไม่เห็นจัดอะไรเลย"พิมพึทพำคิ้วขมวด แล้วกำลังจะไปหาป๊อปปี้แต่ก็ต้องชะงัก
"พิชชี่"พิมพูดชื่อร่างสูงที่ยืนตรงหน้าเธอ
"พิม"เขาก็เรียกชื่อเธอเช่นกัน
"คุณมาที่นี่ได้ยังไง หรือว่า...."พอพิมตั้งสติได้ก็ถามพิชชี่
"พิมกลับไปกับผมนะ กลับไปอเมริกากับผมไปแต่งงานกัน"พิชชี่บอกพิมแล้วเอื้อมมือไปจับมือเล็กแต่เธอสบัดออก
"ไม่ค่ะ คุณทำให้พิมผิดหวัง พิมอยากได้อะไรคุณก็ขัด"พิมว่า
"โถ่ พิม"
"พิมจะไปหาป๊อป"พิมบอกแล้วกำลังจะเดินไป แต่พิชชี่โอบกอดเธอแน่นจากด้านหลัง
"คุณจะไปหาป๊อปทำไม ในเมื่อเขาไม่ได้รักคุณ"พิชชี่บอก ทำให้พิมชงัก
"คุณรู้ได้ไง ปล่อยนะพิช"พิมว่าแล้วพยายามดิ้น
"ถ้าเขารักคุณเขาจะให้ผมมารับคุณเหรอ"คำพูดของพิชชี่ทำพิมชงักอีกครั้ง
"จะยังไงก็ชั่ง ปล่ออยพิม"พิมยายามดิ้นอีกครั้ง
"กลับไปแต่งงานกับพิชชี่เถอะพิม"เสียงดังขึ้นตรงประตูสระว่ายน้ำ พร้อมกับการปรากฏของบุคคล6คน
"ป๊อป"พิมเรียกชื่อเจ้าของเสียงออกมา
"พิชชี่รักคุณมากนะ คุณต้องเอาใจเขามาใส่ใจเราบ้างคุณอย่าเอาแต่ใจมาก คุณต้องรับฟังคำพูดของพิชชี่บ้าง คุณจะต้องใช้ชีวิตกับเขาไปตลอดชีวิต คุณต้องฟังเขาบ้างนะพิม เข้าใจผมมั้ย"ป๊อปปี้อธิบายยาว
พิมนิ่งซักพักแล้วค่อยหันไปทางพิชชี่ที่น้ำตาไหลอาบแก้ม
"พิมเข้าใจแล้วค่ะ พิชพิมขอโทษ พิมรักคุณค่ะ"พิมเช็ดน้ำตาให้พิชชี่พร้อมกับสวมกอดพิชชี่กอดตอบเช่นกัน
ทุกคู่เค้าสมหวังกันหมดแล้วเหลือแต่พระเอก นางเอกของเราแล้วววว
เม้น+โหวตด้วยนะคะ ไรเตอร์จะได้มีกำลังใจอัพต่ออออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ