My No Love เกลียดเธอยังไงแต่สุดท้ายก็ต้องยอม
เขียนโดย มารุกะ
วันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.58 น.
แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2557 22.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15) ขอโทษ&อ้อน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความป๊อปปี้ :)
พอมาถึงบ้านยัยแต๊งกิ้วก็ตกใจที่เห็นสภาพหน้าผม ผมเลยบอกว่าไปซ้อมเทควันโดมาแล้วหลบไม่ทัน และสายตาของผมก็หันไปเห็นฟางกับเฟย์ที่ยัยแต๊งกิ้วคงไปชวนมานั่งเล่นด้วย ผมก็หันไปมองหน้าธอแต่เธอก็หลบสายตาสงสัยคงโกรธผมอยู่ ผมเลยบอกให้ยัยน้องสาวขึ้นมาทำแผลให้แล้วเดินผ่านเธอมา แล้วนี่ยัยน้องสาวตัวแสบยังไม่ขึ้นมาอีกสงสัยต้องลงไปตามซะแล้ว
แอ๊ดดดด
โป๊ก
"โอ๊ย"ผมร้องออกมาทันทีเพราะรู้สึกเหมือนมีอะไรเขกหัวผมจนหน้าหงายแต่ไม่ล้ม
"คะ...คุณป๊อปปี้เป็นอะไรรึเปล่าคะ"พอผมหันไปมองก็รู้ว่าเป็นฟางที่ในมือถือกล่องพยาบาลอยู่
"เธอ"
"คือฉันจะขึ้นมาทำแผลให้คุณน่ะค่ะ ตะ...แต่เมื่อกี๊ฉันไม่ได้ตั้งใจเขกหัวคุณนะ พอดีกำลังจะเคาะประตูแต่...คุณก็เปิดประตูมาก่อน"ฟางอธิบายรวดเดียว
"ชั่งเหอะ แล้วยัยแต๊งล่ะ"ผมถาม
"คือคุณแต๊งกิ้วจะให้ฉันขึ้นมาทำแผลให้คุณ แต่ถ้าคุณไม่ให้ฉันทำให้เดี๋ยวฉันไปบอกให้คุณแต๊งกิ้วมาทำให้ก็ได้ค่ะ"ฟางบอก แล้วกำลังจะเดินไป แต่ผมเอื้อมมือไปจับข้อมือเธอไว้ก่อน
"ไม่ต้อง เธอนั่นแหละมาทำให้ฉันเลยในเมื่อขึ้นมาแล้ว"
"ค่ะ"เธอตอบแล้วมองมือผมที่จับข้อมือเธออยู่ แล้วผมก็ปล่อยมือออกจากเธอและเดินเข้ามาในห้องมานั่งที่เตียง ส่วนฟางพอเข้าในห้องแล้วปิดประตูก็ยืนก้มหน้าอยู่หน้าประตู
"ยืนอยู่ทำไมมาทำแผลให้ฉันสิ"ผมบอกแล้วเธอก็เขยิบเข้ามาแต่ก็ยังไม่ถึงผมอยู่ดีนั่นแหละ"นี่เธอเป็นแม่นาครึไง ถึงยืนอยู่ไกลแล้วจะยืดมือมาทำแผลให้ฉันได้"ผมถาม
"เอ่อค่ะ"แล้วฟางก็เดินมายืนใกล้ผมที่นั่งอยู่บนเตียง
"นั่งลงสิ"ผมบอกให้เธอนั่งข้างๆผมบนเตียง
"ค่ะ"แล้วฟางก็นั่งลง จัดการกับอุปกรณ์ทำแผลแล้วทำลงมือทำแผลให้ผม
"โอ๊ย"ผมร้องออกมาเพราะรู้สึกแสบพอสำลีที่ชุบแอลกอฮอร์โดนแผล
"ขะ...ขอโทษค่ะ"ฟางบอก
"อืม"ผมครางในคอ แล้วฟางก็ลงมือทำแผลให้ผมอย่างเบามือ ผมมองหน้าฟางตลอดเวลาแต่ฟางก็พยามหลบสายตาผม ผมมองสำรวจหน้าฟางเหมือนต้องมนต์สะกดใบหน้าที่ขาวเนียน ดวงตาที่หวาน จมูกที่โด่งเป็นสันสวย พวงแก้มที่ขาวเนียนหน้าหอม แล้วก็...ริมฝีปากปากบางสีชมพูอ่อนที่หวานฉ่ำ เอ๊ะ ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย ไม่ได้ๆไอป๊อปปี้แกอย่าได้คิดแบบนั้นอีกนะไมงั้นแกต้องโดน ยัยทอมแก้วเล่นงานหนักกว่านี้แน่
"เสร็จแล้วค่ะ"ฟางพูดพอติดพาสเตอร์ติดแผลให้ผมเสร็จ
"ขอบใจนะ"ผมบอก
"ไม่เป็นไรค่ะ"ฟางพูดแล้วจัดการเก็บอุปกรณ์และกำลังจะลุก
"เดี๋ยว"ผมพูดพร้อมกับดึงข้อมือเธอให้นั่งลงเหมือนเดิม
"อะ...อะไรเหรอคะ"
"ยังโกรธอยู่รึเปล่า"
"คะ"เธอทำสีหน้างง
"เรื่องเมื่อเช้ายังโกรธฉันอยู่รึเปล่า"ผมถาม
"เอ่อคือ..."
"ฉันขอโทษ"
"คะ"ฟางทำสีหน้างง จะงงอีกมั้ยคนยิ่งเขินๆอยู่
"ฉันขอโทษเรื่องเมื่อเช้า"ผมบอกพร้อมกับหลุบตาลง
"อ่อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แล้วฉันก็ขอโทษด้วยที่ตบหน้าคุณ"ฟางบอกยิ้มๆ
"ไม่ต้องขอโทษฉันหรอกเพราะฉันดูถูกเธอแล้วก็เอ่อ...จูบเธอ"ผมบอกใบหน้าร้อนผ่าว
"อะ...เอ่อ คะ...ค่ะ"ฟางตอบอึกอักใบหน้าสีแดงระเรื่อ"งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ"เธอบอก
"อะ...อืม เชิญ"ผมตอบ
แล้วฟางก็เดินออกไป ผมถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่
"เฮ่อ เกือบกลั้นใจตายแล้วมั้ยล่ะ"ผมบ่นกลับตัวเอง
แต่งไปฟินไป อ๊ายยยยยยยย
เม้น+โหวตด้วยนะค้าาาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ