มากกว่าเพื่อนได้ไหม

วันรุ่งขึ้น
ห้องนอนแก้ว
  กริ๊งงงง กริ๊งงงง ติ๊ด
ฮ้าววววว
ทำไมเช้าเร็วจังเลย  เอ๊ะเราลืมอะไรไปป่าวเนี่ย คิด คิด คิด ปิ๊ง
วันนี้ต้องไปโรงเรียนนี่หว่า แล้วแก้วก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียน
พอแต่งตัวเสร็จ แก้วก็ไปบ้านโทโมะเพื่อปลุก เพราะโทโมะขี้เซามากกก
  แล้วก็ไม่ลืมหยิยสมุดเพื่อไปตะโกนกรอกหุโทโมะเหมือนเช่นเคยที่ทำทุกครั้ง
แก้วย่องเข้ามาในห้องแล้วพันสมุดเป็นรูปกรวยแล้ว...
ตื่น!!!!!!
เงียบ
ไฟไหม้!!!!!!!!!!!
"ไหน ไหนไฟไหม้ที่ไหน"
"ไม่มี!!!!!!"
"โอ๊ยแก้วจะตะโกนทำไมเนี่ย"
"ขอโทษ!!!!!!!!!" 
โป๊ก!!
โทโมะแย่งสมุดมาแล้วเคาะหัวแก้วหนึ่งที
"โอ๊ย โมะ!!แก้วเจ็บนะ  งอนแล้ว"(  -_-)!!!! แกล้งสบัดหน้า
"นี่ ไม่ต้องงอนเลยนะ คนที่งอนน่าจะเป็นโมะมากกว่านะ"
"......"
"แก้ว"
"......"
"อ่ะๆ ง้อก็ได้ มาดีกัน ดีกันม๊ะ มะ"
"......"
"แก้วหันมาเร็วก้มหน้าทำไมเนี่ย" ฟึ่บ!!!
"อ่าวหลับ"
โทโมะคิดในใจ :อ่าว มาปลุกเค้าแต่หลับเองซะ  เฮ้อ!!!น่ารักจริงเลยแก้วใจ
คิดแล้วก็เข้าห้องน้ำออกมาแก้วก็ยังนอนอยู่ ด้วยความเคยชินโทโมะจึงพันแต่ผ้าขนหนูผ์นเดียวออกมาแล้วก็แต่งตัวไปรร.
แก้วพอตื่นมาก็  แถ่น!!!แทน!!!แท๊น!!!!!!!
0,0 กรี๊ด!!!! ฟึ่บ เฮ้ย!!!!