หวานใจตัวร้ายเคลียร์หัวใจนายซาตาน

Intro

***ฟิคชั่นเรื่องนี้อ่านเพื่อความบันเทิง ไม่เกี่ยวกับศิลปินตัวจริงน่ะ เป็นแค่การสมมติขึ้นมาและเป็นการ -จิ้นส่วนตัว- อย่าพาลไปถึงศิลปินตัวจริงนะจ๊ะ***

สนามบินสุวรรณภูมิ

“เฮ้! ทางนี้ๆๆๆๆ”

เสียงใสๆจากเจ้าของเรือนผมสีดำสนิทที่มีความยาวปะบ่า โบกไม้โบกมือด้วยความยินดีเมื่อนัยต์ตากลมโตสีดำสนิทมองเห็นเป้าหมายที่กำลังเดินมาเป็นกลุ่ม

‘ฟาง’ หรือคนรักของ ‘โทโมะ’ นั่นเองที่เป็นเจ้าของเสียงนั้น

ฟางสาวน้อยร่างบางที่หน้าเด็กเกินอายุจนเหมือนสาวน้อยที่เพิ่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ทั้งๆที่ความจริงเธออายุยี่สิบสองแล้วและเรียนจบระดับปริญญาตรี คณะนิเทศศาสตร์มาหมาดๆ (สมมตินะจ๊ะ ^^) อาจเพราะเธอสูงเพียงหนึ่งร้อยห้าสิบแปดเซนติเมตรและหน้าใสมากๆด้วยล่ะ เธอถึงได้ดูเด็กเกินกว่าอายุจริง

“อย่าเสียงดังน่า ทำเป็นเด็กไปได้” โทโมะบอกให้ฟางเงียบเสียงขณะเร่งฝีเท้าก้าวไปหาเธอ เขากลัวว่าทุกคนในสนามบินจะหันมาสนใจ ใบหน้าหล่อเหลายังคงนิ่งเรียบไม่แสดงอารมณ์ทั้งๆที่เขาคิดถึงเธอใจแทบขาดอยู่แล้ว!

                มือกีตาร์หนุ่มอย่างโทโมะมีใบหน้าคมคายที่ดูเย็นชา เรือนผมสีดำเหลือบน้ำตาลและนัยต์ตาสีดำสนิทยิ่งทำให้เขาน่าค้นหามากขึ้นเป็นเท่าตัว เขาอายุยี่สิบสามปีแล้ว แต่ใบหน้ายังคงดูอ่อนกว่าอายุจริงมาก สูงหนึ่งร้อยแปดสิบแปดเซนติเมตร และจบการศึกษาในระดับปริญญาตรีด้านวิศวกรรมศาสตร์ (สมมติ ^^)

                ด้วยความที่เป็นหนุ่มหล่อแสนลึกลับ โทโมะจึงได้ฉายาจากแฟนเพลงว่า ‘หล่อโหด โฉดแต่เย็นชา’

“ว้าว! มีว่าที่ศรีภรรยามารอรับอย่างนี้น่าอิจฉาจังเลยนะ”

‘เขื่อน’ มือกลองหน้าหวานแต่หล่อและเท่จนกระชากใจหญิงสาวเกือบค่อนโลกเอ่ยแซว เขาอายุยี่สิบสองปีแล้ว สูงหนึ่งร้อยแปดสิบหกเซนติเมตร (สมมติ ^^) เป็นเจ้าของนัยต์ตาสีดำและเรือนผมสีดำเงา อันมีเอกลักษณ์

เขื่อนเป็นหนุ่มที่จัดว่าดูภายนอกเหมือนไม่มีพิษมีภัยกับใคร แต่ความจริงแล้วก่อนจะมาร่วมวง เขาเป็นอดีตอัธพาลฝีมือดีที่มีเรื่องจนติดแบล็กลิสต์ของตำรวจ นอกจากนั้นฝีมือในการชกต่อยก็อยู่ในระดับ ‘ขั้นเทพ’

เรื่องเพลย์บอยและเปลี่ยนผู้หญิง หนุ่มหน้าหวานคนนี้ก็ได้ชื่อว่าร้ายไม่แพ้สมาชิกอื่นๆในวง

เขาจึงได้ฉายาว่า ‘หน้าใสซ่อนเขี้ยว’

วันนี้...สมาชิกวง FP’ T.K.J. เดินทางกลับจากการทำงานที่อเมริกาเพื่อมาพักผ่อนหลังจากลุยงานหนักอยู่ที่นั่นทั้งปี ไม่ว่าจะเป็นการทำเพลง การทัวร์คอนเสิร์ตอย่างไม่ได้ว่างเว้น และตระเวนโปรโมตตามรายการทีวีต่างๆ

                หากนับเวลาหลังจากที่เขื่อนตกลงเป็นแฟนกับแก้ว...นี่ก็ผ่านมาสองปีกว่าๆ แล้วสินะที่พวกเขาทุ่มเทให้กับการเล่นดนตรี ทว่า...หลังจากนี้พวกเขาก็ต้องทำงานอีกเช่นกัน แม้จะไม่ใช่งานหนัก แต่ก็คงไม่ค่อยมีเวลาว่างได้ไปสวีตกับแฟนมากเท่าไหร่ เพราะในเวลาหนึ่งเดือนต่อจากนี้ ทาง KZ village (สมมติ ^^) ซึ่งเป้นบริษัทต้นสังกัดของพวกเขามีโปรเจ็กต์ทำซิงเกิลพิเศษฉลองครบรอบการเดบิวต์เป็นปีที่ห้าของวง

“ไม่ต้องไปแซวไอ้โมะมันเลย ศรีภรรยาของแกก็มาด้วย”

‘จองเบ’ มือกีตาร์หนุ่มเกาหลี บอกโบ้ยทางสายตา เขาเป็นเพลย์บอยหนุ่ม ตอนนี้อายุยี่สิบสี่ปีแล้ว อดีตเคยเป็นหนุ่มโฮสต์อันดับหนึ่งของ Sexy Man Host Club มาก่อนด้วย

                จองเบสูงหนึ่งร้อยแปดสิบสี่เซนติเมตร มีเรือนผมสีน้ำตาลและนับต์ตาสีดำเข้มสนิท...ด้วยความร้ายกาจและใบหน้าอันหล่อเหลาพิฆาตใจสาว จองเบจึงได้ฉายาว่า ‘เพลย์บอยหล่อร้าย’

“แหม...นานๆ จะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันสักทีนะ ^O^” ขนมจีนบอกบอกเสียงใส

                ขนมจีนเป็นผู้ช่วยผู้จัดการของวง อายุยี่สิบสามปีแล้ว เธอสูงหนึ่งร้อยหกสิบห้าเซนติเมตร และเป็นสาวน้อยที่กำราบเสือร้ายอย่างจองเบไว้ในกำมือ

                ยิ่งเธอมีผมสีน้ำตาลเข้มยาวถึงหลังและตากลมโตสีน้ำตาลเข้มยิ่งขับให้ผิวใสๆของเธอน่าสัมผัสขึ้นอีกเท่าตัว จองเบพ่ายแพ้แก่ขนมจีนทุกครั้ง เวลาที่เธอเข้าใกล้เขาอย่างจงใจ...

“ฉันว่ามันจะวุ่นวายมากกว่านะสิ”

‘เฟย์’ นักร้องนำของวงส่ายหน้าอย่างระอาใจ เธอเป็นร็อกเกอร์สาวสวยมาดหวานอมเปรี้ยว ลุคเย็นชา ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของเธอ แต่สวยจนผู้ชายทุกคนต้องสยบแทบเท้า เฟย์อายุยี่สิบสองปี เธอสูงหนึ่งร้อยหกสิบเก้าเซนติเมตร มีนัยต์ตาสีนิลลึกลับและเรือนผมสีดำสนิทยาวถึงบ่า ทุกอย่างประกอบขึ้นเป็นเธอลงตัวและ ‘เป๊ะ’ มาก

                เฟย์จึงได้ฉายาจากทุกคนว่า... ‘สวยประหาร’

                ในอดีตชีวิตของนักร้องนำสาวเคยผ่านเรื่องร้ายๆ มามาก ไม่ว่าจะเป็นการล้มละลายของครอบครัว การถูกเพื่อนๆในโรงเรียนตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงขายตัว หรือแม้แต่การถูกหักหลังจากคนรัก    

ก่อนที่จะมาเป็นนักร้องวง FP’ T.K.J. เธอเคยร้องเพลงในบาร์มาแล้ว เฟย์จึงเป็นคนเย็นชาและเข้าถึงยาก แต่ในความจริงเธอเป็นผู้หญิงจิตใจอ่อนโยนคนหนึ่ง

“สองสาวแท็กทีมกันยังไงเนี่ย ถึงได้มาพร้อมกันได้”

‘ป๊อปปี้’ มือเบสและหัวหน้าวงเอ่ยถามเมื่อเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าสองสาวที่ยืนรออยู่

                ป๊อปปี้อายุยี่สิบสามปีแล้ว เขาเป็นหนุ่มหล่อที่แฟนคลับโหวตว่าอ่านความรู้สึกยากที่สุด สูงหนึ่งร้อยแปดสิบเจ็ดเซนติเมตร (สมมติ ^^) มีผมสีดำและนัยต์ตาสีดำสนิทที่ดูฉลาดและเย็นชา

                ป๊อปปี้เป็นคนนิ่งๆ แต่คำพูดของเขาเพียงคำเดียวก็สามารถสยบคนทั้งวงได้แล้ว

                จึงไม่น่าแปลกที่ทุกคนจะให้ฉายาเขาว่า ‘หล่อเลือดเย็น’

“เออ! จริงด้วยสิ เดี๋ยวนี้สนิทกันเชียวนะ -.-” เขื่อนแซวพร้อมเอามือไปโอบไหล่แก้วแฟนของเขาไว้

“ก็มีกันแค่สองคนนี่นา เลยโทรคุยกันแล้วนัดกันมานิดหน่อย กลัวว่ามาคนเดียวแล้วเผื่อแฟนคลับพวกนายรู้ข่าวเข้าจะโดนเหยียบตายคนเดียว” แก้วตอบยิ้มๆแล้วกอดคอฟางที่ตัวเล็กกว่าเธอนิดหน่อย (มั้ง!)

                ตั้งแต่คบกับเขื่อน ดูเหมือนว่าเธอจะหลุดเข้าสู่วงโคจรของสมาชิกในวงและรู้จักกับฟางไปโดยปริยาย

“ระดับขนมจีนกับแคทจัดการเรื่องให้ ข่าวไม่มีเล็ดลอดไปถึงหูนักข่าวหรือแฟนคลับหรอกน่า ไม่งั้นพวกฉันจะมีชีวิตอยู่มาจนถึงทุกวันนี้ได้ยังไง” โทโมะเป็นคนตอบ

“แล้วนี่จะเอายังไงกัน ต้องเข้าไปรายงานตัวที่บริษัทรึป่าว หรือว่าแยกกันตรงนี้เลย” ฟางถาม

“แหมๆๆ มีช่องทางแล้วจะปลีกวิเวกเลยนะ ไอ้โมะไม่หนีไปไหนหรอกน่า อยู่ให้เธอขย้ำเล่นอีกเป็นเดือน” จองเบแซวพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิกแก้มใสๆของฟาง โทโมะจึงต้องปัดมือเขาออกด้วยความหวง !

“เฮ้! ไม่ใช่น้า ใครเขาอยากจะขย้ำเพื่อนนายกัน!” ฟางรีบแก้ตัว ดวงตากลมโตมองจองเบฉุนๆ

“ฟางไม่อยากขย้ำ แต่ท่าทางไอ้โมะเพื่อนฉันมันอยากจะขย้ำฟางจะแย่แล้วนะ” เขื่อนได้โอกาสก็ช่วยจองเบแซวใหญ่จนฟางหน้าแดงเป็นลูกแอปเปิ้ล ><

“พอแล้วน่า ยัยนี่อายจะแย่แล้ว” โทโมะเป็นคนเอ่ยขึ้นบ้าง “วันนี้แยกกันตรงนี้เลยล่ะกัน ฉันนัดทานข้าวกับที่บ้านอ่ะ ไว้เจอกันที่บริษัทพรุ่งนี้”

“เห็นมั้ย! ไอ้โมะนี่มันร้ายจริงๆนะ” จองเบยังไม่วายแซว จนป๊อปปี้ที่เป็นหัวหน้าวงได้แต่ส่ายหัว “ขย้ำเบาๆหน่อยน้าไอ้จิ้งจอก เดี๋ยวยัยลูกหมาอย่างฟางจะช้ำเอาง่ายๆ”

จองเบทำมือแง้วๆ เหมือนลูกเสือน้อยหยอกเย้าฟางซึ่งโทโมะจะชอบเรียกว่า ‘ยัยลูกหมา’ และเธอก็มักจะเรียกโทโมะว่า ‘ปีศาจจิ้งจอก’ เป็นฉายาประจำ

“นายเองก็ขย้ำหนมจีนเบาๆนะ เดี๋ยวหนมจีนหนีไปอีก ฉันจะสมน้ำหน้าให้!”

“โหย! ไม่แซวก็ได้ สวนกลับมาทีจุกไปถึงลำไส้เลยนะยัยนี่!” จองเบเบ้ปากใส่ฟาง

“พอๆๆ ทั้งสองคนเลย แยกย้ายกันไปได้แล้ว เดี๋ยวใครสงสัยเข้าหรอก” เฟย์ที่ยืนเงียบอยู่นาน ก็เอ่ยปากขึ้นมา เพราะเกรงว่าถ้ายืนตรงนี้นานๆ พวกเขาอาจจะถูกเหยียบก็เป็นได้!

“จริงของเฟย์นะ ^^” ขนมจีนกับแก้วพูดพร้อมกัน

“แยกกันตรงนี้เลยละกัน เจอกันพรุ่งนี้ที่ห้องซ้อม...” ป๊อปปี้ได้เอ่ยขึ้น แล้วก็พาเฟย์เดินไปอีกทาง

จากนั้นทุกคนก็โบกมือลา แยกกันไปเป็นคู่ๆ เขื่อนไปกับแก้ว จองเบไปกับขนมจีน ป๊อปปี้ไปกับเฟย์ และโทโมะไปกับฟาง

ทว่า!

ยังไม่ทันที่จะได้แยกกัน เสียงหนึ่งที่ดังขึ้นจากทางด้านหลังก็ทำให้ทุกคนต้องชะงักฝีเท้า...

“เฮ้! ทุกคน! ฉันนึกว่าจะตามมาไม่ทันแล้วนะเนี่ย!”

“หวาย...”

----------------------------------------------

อัพแค่นี้ก่อนน้า ไรท์เตอร์ง่วงนอน -0- (ก็เล่นอัพซะห้าทุ่มกว่า) 555

"เรื่องแรก" ของไรท์เตอร์เลย ^^