Here darling "มารักกับผมนะครับ ... คนดี!! "

 
 
Chapter 1
 
“ม๊าค่า~ น้องฟางไม่ได้ตั้งใจนะ ก็เคมีมันยากอ่ะ ส่วนฟิสิกส์นี่ยากบรมมมมมมม - - ”
ได้ 3.5 มาโชว์ม๊าก็บุญโถ!!
“ไม่ได้ๆค่ะฟางคะ เอางี้นะคะ ม๊าติดต่อกะเพื่อนม๊าไว้แล้วค่ะ จะให้คุณลูกไปติวกับลูกชายคนเก่ง
รับรองเทอมหน้าหนูได้ 4 มาแน่นอนค่ะ ”
“อะไรนะม๊า!! ไม่เอาอ่ะ ฟางไม่ไปหรอกกกกกก จะเก่งแค่ไหนกันเชียว ชิส์”
“แต่เค้าเนี่ยะ คะแนนอันดับ 1 ของโรงเรียนเลยนะคะลูก ไปลองติวดูค่ะ เอา 4 กลับมาให้ม๊าเชยชมให้ได้ ไ
ม่งั้นม๊าไม่ซื้อคอลเล็กชั่นใหม่ให้นะคะ”   โด่ววววว ขู่งี้เลยหรออออออออออออออ
“โอเคค่ะ ลูกเพื่อนม๊าชื่ออะไรคะ”  จะไปฆ่าปิดปากซะเลย ฉันจะได้เป็นที่ 1
แค้นๆๆๆๆๆๆ นี่ฉันแพ้นายนี่มาตลอดเลยหรอ ฮึ่ม(คือคะแนนรวมที่ 2 ของโรงเรียนอ่ะนะ ฮะๆ ภูมิใจ ^O^)
“ป๊อปปี้ค่ะ”
“ป๊อปปี้ …ห๊ะ อะไรนะ ป๊อปปี้ อีตาลูกเจ้าของโรงเรียนน่ะหรอคะ”
“โฮ่ๆๆๆๆ ใช่ค่ะลูกข๊า~ ”    อ๋อ นายนี่เองน่ะหรอ ที่1ของโรงเรียน ก็พอรู้มาบ้างนะว่าเก่ง
แต่ไม่คิดว่าจะเก่งขนาดนี้ หมั่นไส้ โฮะๆคิดอะไรออกแล้ว ไปให้นายนี่ติวให้ สูบเอาความรู้มันมาให้หมดดดด
แล้วก็ป่วนนายนี่ให้มันสอบได้ 2.00 ไปเลย 5555555 ฉันฉลาดที่สุด!! >O<!!
 
“โอเคค่ะม๊า แล้วจะให้น้องฟางไปติวที่ไหนคะ?”
“บ้านป๊อปปี้ไงคะลูก!”
“=O=!!” บะ...บ้านเลยหรอค๊าาาาาาา แอ่วววว
 
.
.
.
.
.
.
.
.
 
“สวัสดี เธอสินะ ยัยบ้องตื้น” ทันทีที่เลิกเรียนพิเศษ ฉันก็ต้องแบกร่างอันไร้วิญญาณไปบ้านอีตาป๊อปปี้
ไม่มีมารอรับอะไรอ่ะ ฉันเลยต้องไปเอง พอถึงบ้าน ไม่สิ เรียกว่า พระราชวัง จะโอกว่า
ฉันก็รีบเข้าไปในห้องนายนี่ ป๊อปปี้ อยู่ในชุดไปรเวท เสื้อยืดกางกางยีนส์ กำลังเตรียมบทเรียนอยู่
ฮึ่ยยย - - !! งี่เง่าชะมัด ทำไมฉันต้องมานั่งเรียนกะไอนี่ด้วยนะ ให้ไปเรียนออนดีมาน อ.อุ๊ หรือ นีโอ
อะไรเทือกๆนี้ต่อ ยังดีกว่าเล้ยยยยยย
 
“ติวมาเด่ะ ” ฉันฟาดจาคอปลงบนโต๊ะ นายนั่นเงยหน้ามามองอย่างเอือมๆ ก่อนจะหยิบหนังสือเล่มโตขึ้นมา
แม่เจ้า!!! ให้ฉันเรียนหมดนี่ ฉันได้ตายคาที่ก่อนเถอะ = =
 
“เอาเคมีก่อนละกัน อ่ะ ไหนลองทำข้อนี้ให้ฉันดูก่อนสิ” เขาชี้ไปที่โจทย์ข้อนึง ฉันได้แต่ก้มหน้างุดๆ
อ่านโจทย์ บ้าอะไรฟะเนี่ยะ คนสวยไม่รู้เรื่องงงงงงง ToT~ คร่อกกกก
 
“ทำไม่ได้หรอ? ได้ที่ 2 มาได้ไงวะเนียะ ยัยโง่ ”อ่าวววววว หยาบคายยยยย = = ;
ฉันไม่ได้โง่ ฉันแค่ไม่ฉลาดดดดดดด!! นายนั่นจึ๊ปากเล็กน้อย ก่อนจะสอนสอนสอน
เรียกว่า ยัดเยียด เข้าหัวฉันดีกว่า!!
 
“นาย ไปกินติมกันไหม” เนื่องจากว่าคนสวยไม่ไหวค่าาาาา เคมี 3 ชม.ติดมันทรมานเป็นบ้า
 
"อย่ามาเนียนอู้ ถ้าวันนี้เธอทำไม่ได้ถึง 60% ไม่ต้องกลับบ้าน!!" อ่าวเฮ้ย วอนซะและ
มากักขังหน่วงเหนี่ยวฉันไว้ไย T^T
 
"ก็มันยากหนิ นายเกิดมาฉลาด นายก็พูดได้นี่ ฉันไม่ใช่นายนี่"  เชอะ - ^ - คนสวยงอน
 
"หึ ก็คิดซะแบบนี้ไง มันเลยไม่ฉลาดซะที" อ่ะ...จึก ปากคอเราะร้ายยยยยยยย
 
"เลิกด่าฉันสักทีได้ไหมเล่า!! เออๆ ทำๆๆๆๆๆๆๆ ทำเข้าไป! 100 ข้อเนี่ยะทำเข้าปายยยยยยยย"
 
"เออดี!! ทำไปเลย ถ้าไม่เสร็จไม่ต้องกลับ" อ่าว เวร + + คนสวยประชดโว้ยยยยยย
 
"นี่นายป๊อปปี้ มาพนันกันไหมล๊า? ถ้าคราวนี้ฉันได้คะแนนรวมที่ 1 ของโรงเรียนนะ
ฉันขออะไรนายได้ 1 อย่าง!" 
 
"น่าสนุกนี่ แต่เธอคิดว่าเธอจะชนะฉันหรอฮะ =O=^ "
 
"เออดี๊!! มั่นใจมากด้วยแหละ " ขู่มันไว้ก่อน ที่จริง ฉันมันโง่วววววววว T^T
 
" แล้วถ้าเธอแพ้ล่ะ? "
 
"ฉันจะเป็นคนรับใช้ให้นายเลย 1 เดือน!"
 
"คนรับใช้? - - ! ฉันจะเอาไปทำไม"
 
"เอาๆไปเหอะ - - ^ จะเอาไหม? "
 
"หึ ช่างเถอะ ยังไงเธอก็แพ้ฉันอยู่ดี ^^ " เกลียดรอยยิ้มนายนี่ T T
 
"งั้นก็โอเค ถ้านายมั่นใจเช่นนั้้น งั้นๆๆๆๆ ฉันกลับล่ะนะ บาย!" แล้วฉันก็ชิ่งสิคะ ชิ่งเลยค่ะ
ใครมันจะไปทำหมดล่ะคะ 100ข้อ เหอๆ
 
"ฉันต้องชนะนายให้ได้เลย ป๊อปปี้!!"
 
 
.
.
.
.
.
 
 
 
ฉันสตาร์ทรถอย่างว่องไว ก็มันอยากกลับบ้านใจจะขาด คิดถึงเตียงนุ่มๆ >O<!!
ม๊านะม๊า ไม่น่าให้ฉันมานั่งเกร็งคอทำเคมีที่ยากบรมนี่เล้ยยยยยยย ฟางจะบ้าตายย
กริ๊งๆๆๆ
"ฮัลโล ว่าไงเพื่อน "
"ฟาง ช่วยแก้วด้วย~~ " แล้วเสียงครางอี๊ อ๊า ก็ดังขึ้น !
"ฮะ ห๊่าาาาาา ช่วยอะไร ไอบ้า!! ไหนบอกเลิกเป็นทอมและไง ฉันไม่เอากะแกหรอกกก ไปไป๊!!"
ฉันรีบตัดสายไอเพื่อนสยองคนนี้ ทำไมต้องพูดด้วยเสียงฟินขนาดนี้ด้วยเล่า >O<
จะให้ฉันไปช่วยอะไรแก๊!! ไม่น๊าาาาาาาา ไม่อาวววววว ฉันเวอร์จิ้นนะเฟ้ย!! ฉันชอบผู้ชายยยยยยยยย!