รักฉันซะ นี่คือคำเตือน!!!

“ จีนก็ดีใจเหมือนกัน” ขนมจีนตอบพร้อมกับยิ้มให้อีกฝ่าย

 

“ งั้นเดี๋ยวตอนเย็นจงเบไปส่งจีนนะ จะได้แวะร้านหนังสือด้วย”

 

“ แต่จีนต้องกลับกับจินนะ” ขนมจีนขัดขึ้น เธอไม่อยากให้น้องสาวคิดว่าเธอรักแฟนมากกว่าน้อง

 

“ ไม่ต้องห่วงหรอก เดี๋ยวไอ้เคนก็ไปส่งจินนี่เองแหละ” จงเบบอกยิ้มๆ เมื่อเห็นสีหน้าแฟนสาวที่ออกจะกังวล

 

“ จงเบรู้ได้ไงอ่ะ” ขนมจีนถามอย่างแปลกใจ

 

“ ถ้าเราบอกจีนต้องสัญญานะว่าห้ามไปบอกใครเด็ดขาด” จงเบพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูไม่จริงจังเท่าไหร่

 

“ อืม สัญญา” หญิงสาวให้สัญญา

 

“ไอ้เคนมันชอบจินนี่น่ะ” เมื่อได้ยินที่แฟนหนุ่มบอกขนมจีนถึงกับอึ้งไปทันที คนอย่างเคนตะเนี่ยนะจะชอบน้องสาวเธอ

 

“ จริงเหรอ เบรู้ได้ไงว่าเคนตะชอบจินนี่ ไม่เห็นเขาจะมีท่าทีอะไรเลย” ขนมจีนถามอย่างแปลกใจไม่หาย เธอรู้จักเคนตะมาก็หลายปี ไม่เคยเห็นจะจีบใครสักคน เธอยังนึกอยู่เลยว่าเขาเป็นเกย์รึเปล่า

 

“ จริงสิ ไอ้เคนเป็นคนมาบอกเราเองเลยนะ แต่เค้าไม่กล้าจีบเพราะไม่รู้ว่าจินนี่มีแฟนแล้วรึยัง เขาก็เลยให้เรามาถามจีนดู” จงเบยืนยัน เพราะดูท่าแล้วเพื่อนเขาจะจริงจังใช่เล่น ถึงขั้นยอมขอร้องให้เขาช่วยเนี่ยไม่ใช่เรื่องธรรมดา

 

“ เท่าที่เรารู้อ่ะนะ จินนี่ก็ไม่เคยมีแฟนเลยนะ เพราะถ้ามีจีนก็ต้องรู้แล้วหล่ะ” ขนมจีนเอ่ยบอกแฟนหนุ่ม ที่จริงน้องสาวเธอก็มีคนมาจีบเยอะเหมือนกันนะ เพียงแต่ว่ายัยน้องสาวของเธอเองนี่แหละที่ไม่ยอมสนใจใคร จึงไม่มีแฟนมาจนถึงปัจจุบันนี้

 

“ จริงเหรอ งั้นเดี๋ยวเราจะไปบอกไอ้เคนนะ” จงเบพูดอย่างตื่นเต้น นี่ถ้าเพื่อนเขารู้ข่าวดีนี้เข้าล่ะก็คงจะดีใจจนเนื้อเต้นแน่ๆ

 

“ จ้ะ ตามใจเบละกัน”

 

“ งั้นเดี๋ยวตอนเย็นจีนกลับกับเรานะ” จงเบเอ่ยทวงสัญญา

 

“ ตกลงจ้ะ เดี๋ยวจีนบอกจินเอง”

 

มาดูคู่ของเคนตะกับจินนี่บ้างดีกว่า

“ นี่เคนตะ เราจะนั่งตรงไหนกันดีล่ะ” จินนี่เอ่ยถามขณะที่เดินหาโต๊ะกันอยู่

 

“ แล้วแต่จินนี่สิ เรานั่งได้ทั้งนั้นแหละ”

 

“ เหรอ เราชอบนั่งริมหน้าต่าง ถ้างั้นเราขอนั่งริมหน้าต่างก็แล้วกันนะ” หญิงสาวพูดขณะที่เดินไปหยุดที่โต๊ะตัวหนึ่ง

 

“ ได้สิ เราตามใจจินนี่เลย”

 

“ ขอบใจนะ ว่าแต่นายเป็นคนไทยแท้รึเปล่า ทำไมหน้าไม่เห็นเหมือนคนไทยเลยล่ะ” หญิงสาวเอ่ยถามเมื่อนั่งลงที่โต๊ะเรียบร้อยแล้ว ถึงแม้เธอกับเขาจะรู้จักกันมาหลายปี แต่ก็ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ เรื่องเกี่ยวกับตัวเขาเธอจึงไม่รู้เอาซะเลย

 

“ อ๋อ เราเป็นลูกครึ่งน่ะ” เอ่ยตอบอย่างดีใจที่หญิงสาวสนใจเรื่องของตัวเขา

 

“ ลูกครึ่งอะไรอ่ะ คงไม่ใช่ครึ่งผีครึ่งคนหรอกนะ” จินนี่เอ่ยอย่างล้อๆ

 

“ ไม่ใช่ ตลกแล้วเนี่ย เราเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นเหมือนกับไอ้โมะนั่นแหละ” เคนตะพูดยิ้มๆ ขณะที่มองดวงหน้าหวานที่มีรอยยิ้มระบายเต็มใบหน้าตลอดเวลา

 

“ อ้าว โทโมะก็เป็นลูกครึ่งเหรอเนี่ย แล้วจงเบหล่ะ”

 

“ จงเบน่ะ เป็นคนเกาหลีร้องเปอร์เซ็นเลย”

 

“ จริงเหรอ ว่าแล้วทำไมจงเบถึงพูดไม่ค่อยชัด”

 

“ แล้วนี่ตอนเย็นจินนี่กลับกับใครเหรอ” เอ่ยถามหญิงสาว

 

“ เรากลับกับพี่จีนน่ะ ทำไมเหรอ” ถามอย่างสงสัย

 

“เปล่าหรอก แต่เห็นจงเบบอกว่าตอนเย็นจะชวนขนมจีนแวะร้านหนังสือซะหน่อย”

 

“อ้าวเหรอ แล้วฉันจะกลับกับใครล่ะทีนี้” เอ่ยอย่างกังวล เพราะเธอเองก็ไม่อยากไปขัดจังหวะพี่สาวสักเท่าไหร่ แค่ต้องมาดูแลเธอก็กินเวลาของพี่สาวเธอไปเกือบหมดแล้ว หญิงสาวจึงอยากให้พี่สาวมีเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง

 

“ให้ฉันไปส่งไหม ฉันจะไปธุระแถวๆบ้านเธอพอดีเลย” เคนตะอาสาขึ้น ที่จริงเขาแอบนัดแนะกับจงเบไว้ก่อนหน้านั้นแล้วนั่นเอง เพราะรู้สึกว่าช่วงหลังๆนี้ สาวน้อยข้างๆตัวเริ่มจะมีคนมาขายขนมจีบมากขึ้นทุกวัน ถ้าเขาไม่รีบทำคะแนน อาจจะโดนใครคาบไปกินก็ได้

 

“จะดีเหรอ แต่เราเกรงใจเคนตะน่ะ”

 

“ไม่เป็นไรหรอก เราเต็มใจ ให้เราไปส่งนะ”

 

“ตกลงจ้ะ ขอบใจมากนะ” จินนี่พูดอย่างขอบคุณ พร้อมกับยิ้มให้ชายหนุ่มอย่างน่ารัก แค่เนี้ยเคนตะก็ยิ้มหน้าบานได้ไปทั้งวัน

 

ตอนนี้ก็ถึงเวลาพักกลางวันแล้ว ไวเหมือนโกหก

ตอนนี้สาวๆของเรากำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ จู่ๆแก้วก็พูดขึ้นมาว่า

“นี่พวกเธอ นั่งกินกันหน้าระรื่นเชียว มีความสุขมากเลยเหรอไง” แก้วเหวี่ยงขึ้นมากลางวง ทำเอาเพื่อนในกลุ่มต่างพากันหันมามองอย่างแปลกใจ

 

“นั่นสิ นั่งกินไปยิ้มไป ฉันล่ะอิจฉาจริงๆเลย” ฟางพูดขึ้นอีกคน

 

“พวกเธอเป็นอะไรรึเปล่า ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ” จินนี่ถามอย่างสงสัย

 

“นั่นดิ พี่ฟางเป็นอะไรไปอ่ะ วันนี้เรียนไม่สนุกรึไง ปกติชอบจะตาย ยิ่งได้มานั่งกับป๊อปปี้แบบนั้นอีก น่าจะดีนะ ชอบเรียนเหมือนกันด้วยหนิ” เฟย์เอ่ยเสริม

 

“สนุกบ้าอะไรล่ะ นายนั่นอ่ะนะ ทั้งขึ้เก๊ก เอาแต่ใจตัวเอง แล้วก็กวนประสาทที่สุดเลย” ฟางบ่นเป็นชุดเล่นเอาเพื่อนๆถึงกับมองด้วยความอึ้ง

 

“โห เป็นเอาเยอะนะนั่น ปกติไม่เห็นเธออารมณ์เสียง่ายแบบนี้เลย แล้วเธอล่ะแก้ว สนุกไหม ได้นั่งกับโทโมะน่ะ” ขนมจีนหันมาถามแก้ว

 

“แกดูหน้าฉันสิ หน้าอย่างงี้คงสนุกมั้ง พวกเธอก็รู้ว่าฉันกับนายนั่นน่ะเป็นคู่กัดกันตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแล้ว แล้วปีนี้ยังดันได้มาอยู่ห้องเดียวกันอีก แล้วยังซวยซ้ำต้องมานั่งข้างนายนั่นอีกด้วย สนุกตายล่ะ” แก้วเอ่ยอย่างฉุนๆพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ แหม ก็มันน่าไม่ล่ะ ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร นายนั่นเป็นต้องขัดไปซะทุกอย่าง นึกแล้วยิ่งแค้นไม่หาย

 

“เหรอ นึกว่าสนุกซะอีก เห็นท่าทางสดชื่น 555555+” เฟย์พูดพร้อมกับหัวเราะร่วน

 

“พอเลยยัยเฟย์ ไม่ต้องมาว่าฉันเลย ฟางแกหัดดูน้องสาวแกบ้างสิ” หันไปโวยเพื่อนที่นั่งไม่ทุกข์ไม่ร้อนอยู่ข้างๆ

 

“อ้าวเหรอ น้องสาวฉันแต่ก็เพื่อนแกเหมือนกันนิ ดูกันเองซิจ้ะ 5555+” พูดจบฟางก็หัวเราะร่วนที่เห็นเพื่อนทำหน้าบึ้งใส่ตน

 

“อ้าวฟาง อารมณ์ดีแล้วเหรอ เมื่อกี้ยังหน้าบูดอยู่เลย” จินนี่พูดขึ้นยิ้มๆเมื่อเห็นเพื่อนอารมณ์ดีขึ้น

 

“ ก็นะ พอมันได้ระบายมันก็เลยดีขึ้นมั้ง” ฟางพูดพร้อมกับอมยิ้ม โชคดีอย่างที่เธอเป็นคนโกรธง่ายหายเร็ว แต่เฉพาะบางเรื่องเท่านั้นนะ ส่วนเรื่องไหนที่โกรธขึ้นมาจริงๆ ง้อให้ตายก็ไม่หายโกรธง่ายๆแน่

 

“เหรอ ไม่เห็นเหมือนฉันเลย ยิ่งระบายแล้วยิ่งแค้น คอยดูนะฉันจะต้องหาทางแก้แค้นนายนั่นให้ได้เลย” แก้วพูดอย่างอาฆาต

 

“โอเค ฉันเอาด้วย” ฟางรับคำทันที เพราะถึงแม้ความโกรธจะเบาบางลงไปบ้างแล้ว แต่ความคิดที่อยากจะแกล้งชายหนุ่มขี้เก๊กนั่นยังมีอยู่เต็มสมอง

 

“ เฮ้ย เอาจริงเหรอพี่ฟาง ก็เมื่อกี้บอกว่าอารมณ์ดีแล้วไม่ใช่เหรอ” เฟย์รีบขัดพี่สาวขึ้นทันที ตั้งแต่เป็นพี่น้องกันมาก็จำได้ว่าพี่สาวเป็นคนที่ไม่เคยมีความคิดนี้อยู่ในหัวเลยสักครั้ง แล้ววันนี้เกิดอะไรขึ้น

 

“ก็ใช่ แต่นายนั่นจะต้องได้รับโทษที่ทำพี่อารมณ์เสีย”

 

“แต่เขาเป็นถึงประธานนักเรียนเลยนะ จะไหวเหรอ” เฟย์พูดอย่างเป็นห่วง

 

“ประธานนักเรียนแล้วไง เขาก็คนเหมือนเรานี่แหละน่า” ฟางพูดอย่างไม่รู้สึกกลัว นั่นสิ จะไปกลัวอะไร ก็แค่หมีขี้เก๊กคนนึง คิดว่าทำหน้าเก๊กแล้วหล่อตายล่ะ ไอ้หมีเย็นชาเอ๊ย

 

“ งั้นตามสบาย แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้นเฟย์ไม่เกี่ยวนะพี่ฟาง”

 

“ ไม่มีอะไรหรอกน่า สบายใจได้” ฟางพูดพร้อมกับยิ้มให้น้องสาว

 

“เออ พี่จีนเห็นเคนตะบอกว่าตอนเย็นจะไปแวะร้านหนังสือกับจงเบเหรอ” จินนี่นึกขึ้นมาได้เลยหันไปถามพี่สาวที่นั่งอยู่ข้างๆ

 

“ อืม ใช่พี่จะถามเราอยู่พอดีเลยว่าเราจะกลับกับใคร หรือว่าไปกับพี่ก็ได้นะ” ขนมจีนเสนอขึ้น เพราะความที่เป็นพี่ เลยเป็นห่วงน้องสาวอยู่เสมอ แม้น้องสาวจะโตขึ้นแค่ไหนก็เหอะ

 

********************************************************

อัพแล้วค้าาาอัพแล้ว อย่าพึ่งลืมเรื่องนี้กันนะ เดี๋ยวจะมาอัพให้บ่อยๆ